Υπερκομματική – εξωκομματική διακυβέρνηση, εθνικής – κοινωνικής διάσωσης!

Η ασκούμενη τροϊκανή κατοχική πολιτική, όπως όλου ζούμε και γνωρίζουμε:

• Ταμειακά κατευθύνεται αποκλειστικά στους δανειστές, διασώζει  αποκλειστικά τους τραπεζίτες, κατεδαφίζει αποκλειστικά τις κοινωνικές παροχές.
• Κατατείνει στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και οδηγεί στην αυτοκτονία και στην περιθωριοποίηση χιλιάδες συμπολίτες μας.
• Είναι η ληστρική εξόντωση μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση της κοινωνίας που ανέδειξε τον ανθρωπισμό στον πλανήτη.

Συνεπώς είναι ανάγκη επιβίωσης αλλά και υποχρέωση έναντι ολόκληρης της ανθρωπότητας να διασωθεί η Ελλάδα και ο ελληνισμός. Είναι το καθήκον όσων είναι και αισθάνονται Έλληνες, σήμερα. Όσων πιστεύουν στην αξία του ανθρώπου και της συνείδησής του. Δεν έχουν κανένα νομικό δικαίωμα αυτοί που διέφθειραν το πολίτευμα, κανένα ηθικό έρεισμα αυτοί που εκμαύλισαν τον λαό, να νουθετούν και να νομοθετούν. «Βάφουν τις γραβάτες τους» με αίμα και δάκρυα ανυποψίαστων αθώων. Είναι έκπτωτοι και καθοδεύουν υπόδικοι.

Η ελληνικότητα της ιστορίας μας, η αναγεννητική ιδιότητα του ελληνισμού από τις στάχτες του, τροχιοδρομούν την σωτηρία μας σήμερα: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ! Διότι μόνον έτσι και μόνο τότε διασώθηκε το έθνος μας μεγαλουργώντας για την ανθρωπότητα. Και η διάσωση της Ελλάδας σήμερα, θα προσφέρει ανάσα και λύση στην παγκόσμια κοινότητα. Που την αφαιμάζει και διαμελίζει, σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, η ακόρεστη τυφλή απληστία του νεοφιλευθερισμού, η απρόσωπη τοκογλυφική τραπεζοκρατία. Μόλις 5 χρόνια από τη χρηματοπιστωτική κατάρρευση του 2007-2008.

Σήμερα τι μπορεί να προταχθεί έναντι της επιβίωσης, της αξιοπρέπειας, της δικαιοσύνης; Ποιά ιδεολογία και ποιά αρχή αξίζει παραπάνω από κάθε συμπολίτη μας; Ποιός εθνικισμός και ποιός διεθνισμός μπορεί να διασπάσει τη διάσωση της κοινωνίας μας; Ποιά δικαιώματα και ποιά καθήκοντα μπορούν να προταχθούν έναντι της διάσωσης της πατρίδας μας; Ποιά μικρότητα και ποιά ιδιοτέλεια  μπορεί να στερήσει από το κοινό συμφέρον κάθε διατιθέμενη προσφορά; Ποιά ΣΥΡΙΖΑ, ποιά ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ποιά ΑΝΕΛΛ και ποιά ΚΚΕ, ποιό κόμμα ή ποιό δημόσιο πρόσωπο, τολμά να είναι πάνω από την Ελλάδα και το Λαό; Ποιό δέντρο σώζεται όταν καίγεται το δάσος; Και, πώς σώζεται ένα κατάξερο χωράφι αν πέσει έστω μια σπίθα;

Χρειαζόμαστε κυβέρνηση εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας. Κυβέρνηση υπερκομματικής στήριξης, εξωκομματικής στελέχωσης, ειδικού σκοπού και προσδιορισμένης διάρκειας. Ώστε να εργαστεί και επιτύχει:

1. Αναδιαπραγμάτευση και δημόσιο έλεγχο του κρατικού χρέους, με προσωρινή διακοπή πληρωμών τοκοχρεολυσίων.
2. Άμεση ανακήρυξη και οριοθέτηση της ελληνικής Α.Ο.Ζ. . Ταχύτατη τιτλοποίηση όσων κοιτασμάτων εντοπισθούν πρώτα. Πρόσληψη ως συμβούλου και αναδόχου της Deutsche Bank κ.ά. πολυεθνικών με όρους αμοιβαία επωφελείς.
3. Κατεπείγουσα εξασφάλιση ελάχιστου μισθού και προνοιακού επιδόματος, μέσα από μισθώσεις στο Αιγαίο λιμένων, ναυπηγείων και πεδίων στρατιωτικών ασκήσεων σε μεγάλες και ισχυρές δυνάμεις, όπως η Ρωσία, η Κίνα, το Ισραήλ κ.ά. με αμοιβαία ωφέλεια και σεβασμό κυριαρχίας.
4. Συμφωνία αποπληρωμής των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων.
5. Δημοψήφισμα για νέο ( ή αναθεωρημένο ) Σύνταγμα που να κατοχυρώνει τη διαρκή ενεργητική και καθολική συμμετοχή των πολιτών, την πραγματική και αληθινή δημοκρατία.

Ποιός θα αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία; Να υποχρεώσει, να εξαναγκάσει, τους πάντες σε ενότητα και συνεργασία για την πατρίδα και τον λαό μας;

Υπήρξε ένα πρώτο δείγμα στις πρόσφατες ψηφοφορίες για τους υπόδικους της λίστας Lagarde. Ας σπεύσουμε, πριν κατρακυλήσουμε και στον αλληλοσπαραγμό.

Νίκος Καραβαζάκης.

Δημοσιεύθηκε 10/2/2013 στις 22.51