Ως Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων, θεωρούμε ότι το καλύτερο μνημόσυνο που θα μπορούσαμε να κάνουμε για τον Μίκη Θεοδωράκη, εκτός μουσικής, είναι η δημοσιοποίηση της ομιλίας του στο συλλαλητήριο της Αθήνας, στις 4 Φεβρουαρίου 2018, κατά της «συμφωνίας των Πρεσπών».
Λόγια απλά, άμεσα, καταγγελτικά βγαλμένα από την ψυχή ενός που ξεπέρασε τις ανούσιες ιδεολογικές αγκυλώσεις των μετρίων και εστίασε στις πανανθρώπινες αξίεςτου ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, που τον έκανε πράξη σε όλη του την ζωή και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, καταγγέλλοντας το Ελληνικό πολιτικό σύστημα ότι φοβάται να κάνει ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για το Μακεδονικό ζήτημα και ότι φασιστικά προωθεί επιζήμιες λύσεις.
Θα μάθατε ασφαλώς ότι οι ‘’πατριώτες’’ που μας κυβερνούν και τα βαποράκια τους, οι αριστεριστές, μάζευαν υπογραφές και χθες έριξαν μπογιές στο σπίτι μου , για να με εμποδίσουν να μιλήσω μπροστά σε σένα, κυρίαρχε Λαέ. Για να μην σε μιλήσω με λόγια σταράτα, Πατριωτικά, φλογερά και ασυμβίβαστα , όπως έμαθα να μιλώ σε όλη μου τη ζωή και όπως εσύ με δίδαξες , Κυρίαρχε Ελληνικέ Λαέ, να μιλώ και να πράττω σε όλη μου τη ζωή, με κάθε θυσία και σε ευχαριστώ για αυτό.
Λοιπόν άκουσε:
Σήμερα το πρωί, έλαβα μια ποιητική Συλλογή από την Θεσσαλονίκη και σας διαβάζω, ένα σημαδιακό απόσπασμα: «Πνεύμα, ο Νους βαδίζουν με τον Θαλή , τον Θουκυδίδη, τον Πρωταγόρα , τους…….., την τόλμη του Θεμιστοκλή και του Κολοκοτρώνη».
Φίλοι και φίλες.
Αφιερώνω την ομιλία μου, στον Έλληνα που μας έβγαλε από τον Οθωμανικό ζυγό και που πέθανε σαν σήμερα στις 4 του Φλεβάρη το 1843 , στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Εγώ δεν ντρέπομαι όπως οι Εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν. Να παραμείνω πιστός στις Ιερές σκιές των προγόνων μας , που μας δίδαξαν την αγάπη και την θυσία για το
Έθνος και την Πατρίδα. Μια Πατρίδα, μια Πατρίδα, μια Πατρίδα που σέβεται και αγαπά όλες τις Πατρίδες του κόσμου. Ναι είμαι Πατριώτης Διεθνιστής και συνάμα περιφρονώ
και μάχομαι τον φασισμό , σε όλες του τις μορφές και προ παντός στην πιο πολλή και επικίνδυνη μορφή του, την Αριστερόστροφη , σαν αυτή με τις ομαδούλες των
εξτρεμιστών που είναι σκεοί δειλοί τρομοκράτες, σαν αυτοί των μειοψηφιών που μας κυβερνούν και καταστρέφουν τη χώρα μας , οχυρωμένοι πίσω από τις εκλογικές αλχημείες των αυτών (??) πολιτικών , που είναι πονηροί , θλιβερές αποφύσεις, ενός συστήματος που μας δαγκώνει και μας πονά, γιατί πεθαίνει και το ξέρει και για αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο.
Και τώρα που ξεδίπλωσα την ταυτότητά μου, προς όλες τις κατευθύνσεις, μπορώ να αρχίσω την ομιλία μου.
Αγαπητοί μου πατριώτες και πατριώτισσες.
Σε μια δύσκολη για την Πατρίδα μας ώρα ,όπου μαύρα σύννεφα, φαίνεται να συσσωρεύονται γύρω μας απειλητικά, εμείς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε , ενωμένοι όσο ποτέ , αυτά τα νέα, αλλά απροσδόκητα για εμάς , προβλήματα.
Τα Σκόπια, με όχημα το όνομα ‘’Μακεδονία’’ και παραμορφώνοντας τα Ιστορικά γεγονότα, σε βαθμό γελοιότητας , επιδιώκουν στην πραγματικότητα την επέκταση των συνόρων τους , εις βάρος των δικών μας, για την δημιουργία της λεγόμενης ‘’Μακεδονίας του Αιγαίου’’. Ο στόχος αυτός λειτουργεί , εδώ και δεκαετίες, ως βασικός Εθνικός στόχος της γειτονικής χώρας, με αποτέλεσμα να έχουν γαλουχηθεί γενιές Σκοπιανών με την ιδέα αυτή, για να έχουν σήμερα την πεποίθηση , ότι είναι κατ΄ ευθείαν απόγονοι των Βασιλέων της Μακεδονίας του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σε μία κολοσσιαία πραγματικά προπαγάνδα, κατόρθωσαν να παρασύρουν , σ αυτή την ιστορική γελοιότητα , μεγάλο αριθμό κρατών , επωφελούμενοι συγχρόνως και από την στάση των κύριων κατά καιρούς υπευθύνων , που δεν έκαναν καμμιά προσπάθεια, να ανασκευάσουν στα μάτια των ξένων , αυτή την χονδροειδή παραποίηση της Ιστορίας.
Πρέπει επομένως και εμείς να αναγνωρίσουμε ότι είναι και δική μας ευθύνη το γεγονός ότι επιτρέψαμε να τρέφονται τόσες γενιές Σκοπιανών , με τις ιδέες που ανέφερα, ώστε σήμερα να εμφανίζεται ως μάταιο , ή ακόμα και άδικο , να ζητάμε από αυτούς να αλλάξουν το όνομά τους, που έχει γίνει ένα με τον εαυτό τους και να έχουμε φτάσει στο θλιβερό σημείο που μας θίγει ως λαό και είμαστε σήμερα αναγκασμένοι , να απολογούμεθα για τον Πατριωτισμό μας. Από την άλλη μεριά, δεν μας επιτρέπεται να συμφωνήσουμε με αυτή την παραχάραξη της Ιστορίας, γιατί τότε γινόμαστε συνένοχοι με τις δυνάμεις που στοχεύουν ανοιχτά κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας. Τότε τι μπορεί να γίνει? Νομίζω ότι πρέπει να παραδεχτούμε τα λάθη και τις ευθύνες μας, απέναντι στον γειτονικό λαό.
Σας ρωτώ: Πρέπει, έχουμε ευθύνες?
Η μόνη λύση κατά την άποψή μου , είναι να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να πιστεύουν στον δικό τους μύθο και παράλληλα εμείς να παραμένουμε πάντα πιστοί και ανένδοτοι, στην Ελληνικότητα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ και να μην συμφωνήσουμε ποτέ, ότι υπάρχει μια άλλη χώρα, μια άλλη νόθα Μακεδονία, γιατί αν το κάνουμε, είναι σαν να θέλουμε να
βγάλουμε εμείς τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια. Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών , στα 1992 , αποφάσισε για μια Εθνική κοινή Γραμμή πλεύσης , σε μια ονομασία που δεν θα περιέχεται καθόλου και με κανένα τρόπο , η λέξη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Με γεωγραφικούς ή άλλους προσδιορισμούς λόγου χάρι, ΑΝΩ , ΚΑΤΩ , επί τα ΑΥΤΑ ,ή ακόμα χειρότερα Νέα Μακεδονία , γιατί διαγράφει την Ιστορική Ελληνική Μακεδονία και ανακηρύσσει ως διάδοχό της , μια περιοχή με άλλο λαό. Τυχόν υποχώρηση από αυτή τη γραμμή, θα έχει ολέθρια αποτελέσματα , για το μέλλον της χώρας μας. Εάν υποχωρήσουμε αυτή τη στιγμή από την θέση μας , για το ΟΝΟΜΑ, είναι σαν να ανοίγουμε διάπλατα τα Σύνορά μας , σ αυτούς που μας απειλούν , ανοικτά και ξεδιάντροπα , μέσα από το ίδιο τους το Σύνταγμα. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για την διατήρηση της Εθνικής μας ακεραιότητας, δεδομένου ότι υπάρχουν ισχυρές Διεθνείς Δυνάμεις , που έχουν στόχο τους , την σαλαμοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων. Η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, είναι ακόμα νωπή. Το επόμενο θύμα , θα είναι η χώρα μας. Τα μαύρα σύννεφα που μας απειλούν , γίνονται κάθε μέρα και περισσότερο ορατά. Εάν υποχωρήσουμε τώρα , στην ανοικτή πρόκληση των Σκοπίων , χωρίς να έχουν παραιτηθεί από τον κύριο στόχο της Εθνικής τους Πολιτικής, επιδιώκουν σήμερα και να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης με την ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΨΗΦΟ , για να μπορούν αύριο -μεθαύριο να μας απειλούν , από ισχυρότερη θέση , τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Αν υποχωρήσουμε, στην ουσία, ανοίγουμε τις πόρτες διάπλατες για να περάσει και να επιβληθεί δια παντός , ένα τραγικό Ιστορικό Ψέμα , με απρόβλεπτες συνέπειες για την Πατρίδα μας.
Οι περίφημες παραχωρήσεις του κ.Ζάεφ , όπως και τα σχετικά με την Σύνθετη Ονομασία, είναι σκέτο κουτόχορτο. Είναι κουτοπονηριές που απευθύνονται μόνο σε λαό ΗΛΙΘΙΩΝ και φανατισμένων. Για εμάς είναι ΝΤΡΟΠΗ ακόμα και να αναφερθούμε σε αυτό, αφού η ονομασία του όποιου αεροδρομίου και της όποιας λεωφόρου, είναι στην δική τους ευχέρεια να αλλάξει αμέσως μόλις επιτύχουν τους σκοπούς τους.
Αλήθεια, τόσο βλάκες μας θεωρεί, ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός ή τόσο έτοιμους να κατεβάσουμε τα παντελόνια μας – και ζητώ συγγνώμη για αυτή την έκφραση. Όμως είναι η μοναδική , κατανοητή από όλους αυτούς τους Ξένους και τους Δικούς μας , που πιστεύουν ότι επειδή μας έχουν οδηγήσει με τα Μνημόνια που μας υπέβαλαν, στο τελευταίο σκαλοπάτι του κακού , ότι ξεχάσαμε την Ιστορία μας, ξεχάσαμε ποιοι είμαστε, ξεχάσαμε τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του χαρακτήρα και της φυλής μας.
Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που μπορεί όλοι γύρω να πιστεύουν ότι ο Έλληναςέχει μεταβληθεί σε Ραγιά , αλλά Εκείνος, σηκώνεται όρθιος ξανά. Βεβαίως είμαστε πάντα ένας λαός φιλειρηνικός, που επιθυμεί την ειρηνική και φιλική συνύπαρξή του, με τους γειτονικούς λαούς. Παράλληλα θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι από την άλλη μεριά υπάρχει ένα βαθύ κράτος, που συνωμοτεί με άλλες Διεθνείς Δυνάμεις, εναντίον της ακεραιότητας της χώρας μας. Για αυτό τον λόγο θα πρέπει να μην έχουμε αυταπάτες και να παίρνουμε όλα τα μέτρα που θα εξασφαλίσουν την άμυνα της χώρας μας. Εδώ θα πρέπει να προσθέσω ότι αυτή η κατάσταση της συνέχισης του status quoκαι της Ειρηνικής συνύπαρξης, πρέπει να θεωρηθεί , ως η τελευταία υποχώρηση που κάνουμε μπροστά στην αναντίρρητη πραγματικότητα, την σκληρή πραγματικότητα. Στην ουσία όμως εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες, που αναγνωρίζουν τα Σκόπια , με το όνομα ‘’Μακεδονία’’ παραβλέποντας ότι έτσι γελοιοποιούνται μπροστά στην Ιστορία , δεν νομίζω ότι μας αφορά, αφού η δική μας απόφαση και μόνο , είναι που θα Νομιμοποιήσει Ιστορικά και θα κρίνει τελεσίδικα το θέμα αυτό. Γιατί μόνο εμείς οι Έλληνες μπορούμε να δώσουμε ή να μην δώσουμε το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να οικειοποιούνται στο μέλλον , μέσω του ονόματος ‘’Μακεδονία’’ ένα αναπόσπαστο από κάθε άποψη , Ιστορική και Πολιτιστική, τμήμα του Ελληνισμού. Για να το πω πιο απλά, ώστε να γίνω κατανοητός . Χρειάζεται η βούλα της Ελλάδας για να θεωρηθούν γνήσιοι Μακεδόνες και όχι χάρτινοι και νόθοι , όπως είναι σήμερα. Εφ΄όσον εμείς αρνούμαστε όπως είπαμε , να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας , για να είμαστε αρεστοί στις ΗΠΑ , στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη. Μπορούμε να συνεχίσουμε απρόσκοπτα την ζωή μας , όπως κάναμε τόσα χρόνια. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να αρνηθούμε κάθε άλλη παραχώρηση. Για όσον καιρό, οι Σκοπιανοί, θα μας απειλούν με την αλυτρωτική τους προπαγάνδα, το απαράδεκτο για εμάς Σύνταγμά τους , τα δήθεν ‘’Μακεδονικά’’ σύμβολα και τις Μακεδονίες με τουςδήθεν Μεγαλέξανδρους. Εμείς ως υπεύθυνος Λαός, κληρονόμος μιας Μεγάλης Ιστορίας, θα εξακολουθήσουμε την Πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης, αλλά όσο περνάει από το χέρι μας ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ σε καμμιά περίπτωση, την συγκατάθεσή μας για να γίνουν Μέλος της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή και μπροστά στην πιθανότητα να οδηγηθούμε ακόμα και σε καταστάσεις Εθνικής τραγωδίας, θεωρώ ότι την ευθύνη των αποφάσεων, δεν είναι ορθό να την επωμισθεί μόνη της, οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όχι μόνο μία κυβέρνηση ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ, όπως είναι η σημερινή (ΣΥΡΙΖΑ). Αλλά ακόμα και μια κυβέρνηση λαϊκής πλειοψηφίας , ούτε ακόμα και η ίδια η Βουλή.
Ποια λοιπόν είναι η λύση?
Το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ?
Για εμάς η θέση του Ελληνικού Λαού , στο συγκεκριμένο θέμα, είναι αρκετά σαφής , σταθερή και αυτονόητη , που δεν χρειάζεται Δημοψήφισμα.
Εάν όμως κάποια κυβέρνηση διανοηθεί να βάλει την ΥΠΟΓΡΑΦΗ της χώρας μας, σε οποιαδήποτε ονομασία ΑΠΛΗ ή ΣΥΝΘΕΤΗ , που θα περιέχει το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ , δεν υπάρχει αμφιβολία , ότι είναι υποχρεωμένη να ρωτήσει πρώτα τον Ελληνικό Λαό.
Εμείς, οι Έλληνες Πολίτες ,που δεν δεχόμαστε να είμαστε παθητικοί παρατηρητές , την ώρα που η χώρα μας βρίσκεται μπροστά σε τόσα κρίσιμα προβλήματα, ικανά να μας επηρεάσουν για πολλές δεκαετίες.
Στην περίπτωση αυτή λοιπόν , που η κυβέρνηση θα τολμήσει να βάλει μια τέτοια ΥΠΟΓΡΑΦΗ, απευθύνω έκκληση , σε όλους τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που έχουν το δικαίωμα, να ζητήσουν την διενέργεια Δημοψηφίσματος, για αυτό το Εθνικής σημασίας Θέμα. Να προκαλέσουν την σχετική συζήτηση στην Βουλή και να υπερψηφίσουν το σχετικό αίτημα.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες
Πατριώτες και Πατριώτισσες.
Σε όλη μου τη ζωή, αγωνίστηκα για την ενότητα του Ελληνικού Λαού.
Πιστεύω απόλυτα , ότι αυτό το μεγάλο πρόβλημα, θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ, σαν μια γροθιά και πιστεύω απόλυτα ότι ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ. Γιατί ανεξάρτητα από τις όποιες διαφωνίες μας , είμαστε όλοι ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ. Γιατί , όταν υπερασπίζεται κανείς τα δίκαια της Πατρίδας του και του Λαού του , αυτό δεν είναι Εθνικισμός , είναι ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ. Και η Ελλάδα σήμερα έχει περισσότερο από κάθε άλλη φορά, την ανάγκη από ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ.
Οι Έλληνες σήμερα ΕΝΩΜΕΝΟΙ , δίνουν όλοι μαζί , την απάντηση από την Πλατεία Συντάγματος: η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι ΜΙΑ και ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ και θα ΕΙΝΑΙ πάντα ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Η προδοτική συμφωνία θα λειτουργήσει ως εργαλείο εκχώρησης όσων «μακεδονικών» χαρακτηριστικών παραδώσαμε στους Σκοπιανούς, προς όφελος της Βουλγαρίας
Από τον Γιάννη Χ. Κουριαννίδη
«Αν χρειαστεί, θα στείλω ένα Σύνταγμα του Μηχανικού να απομακρύνει μνημεία και επιγραφές που δεν ανταποκρίνονται στα ιστορικά γεγονότα» δήλωσε ο Βούλγαρος υπουργός Αμυνας Κραζιμίρ Καρακατσάνοφ, μόλις μία ημέρα μετά την επέτειο της 11ης Οκτωβρίου, κατά την οποία οι Σκοπιανοί τιμούν τους νεκρούς τους από την εισβολή βουλγαρικών στρατευμάτων στη χώρα τους το 1941, όταν η Βουλγαρία βρισκόταν στο πλευρό των Γερμανών.
Ο σκληρός εθνικιστής πολιτικός, με τις πιθανότατα ελληνικές ρίζες σύμφωνα με όσα δηλώνει το επώνυμό του (αν και ο ίδιος το αρνείται κατηγορηματικά), έκανε αυτή την πρωτοφανή δήλωση οργισμένος επειδή η κυβέρνηση των Σκοπίων επιμένει να τιμά αυτή την ημερομηνία και μάλιστα παρόλο που, όπως είπε πρόσφατα ο Ζ. Ζάεφ, «τα βουλγαρικά στρατεύματα ήρθαν στη χώρα μας ως φίλοι»!
Κι αν κάποιοι θεωρούν ότι όλα αυτά έχουν αναφορά σε ένα μακρινό παρελθόν που δεν είναι ικανό να επηρεάσει τις σημερινές εξελίξεις, διαψεύδονται από την πρόσφατη ενέργεια της Σόφιας να μπλοκάρει την ενταξιακή διαδικασία των Σκοπίων στην Ε.Ε., αρνούμενη να αποδεχτεί «μακεδονική» εθνική ταυτότητα και «μακεδονική» γλώσσα για τους Σκοπιανούς, που τόσο απλόχερα τους έδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. με την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και την οποία «σέβεται και εφαρμόζει» η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη. Για την ενέργεια αυτή της Βουλγαρίας κανονικά θα έπρεπε να χαιρόμασταν, αν όμως είχαμε πράξει κι εμείς ως χώρα τα δέοντα για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων και της ιστορικής μας κληρονομιάς.
Πώς να χαρεί κανείς όμως και γιατί; Επειδή δώσαμε την ευκαιρία στη Βουλγαρία να υπερασπιστεί την ιστορική αλήθεια (ότι δηλαδή οι Σκοπιανοί δεν είναι Μακεδόνες); Ή επειδή δώσαμε το δικαίωμα στους Βουλγάρους να διατυπώσουν με κάθε επισημότητα τη δική τους παραϊστορική εκδοχή (ότι δηλαδή όλοι οι Σκοπιανοί είναι Βούλγαροι);
Όποιος δεν ανιχνεύει πίσω από την εξέλιξη αυτή τις βάσεις για μια ενδεχόμενη αναζωπύρωση του βουλγαρικού εθνικισμού, τότε μάλλον δεν δείχνει να έχει αντίληψη της βαλκανικής πραγματικότητας. Η Βουλγαρία ποτέ δεν έπαψε να οραματίζεται το εφήμερο «μεγαλείο» της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, όταν στο προάστιο αυτό της Κωνσταντινούπολης η τσαρική και η οθωμανική αυτοκρατορία συμφώνησαν στη δημιουργία ενός βουλγαρικού κράτους που περιλάμβανε, εκτός από τη σημερινή Βουλγαρία, σχεδόν το σύνολο της Μακεδονίας μας αλλά και περιοχές της Βορείου Ηπείρου, της Αλβανίας, της Σερβίας και της Ανατολικής Θράκης.
Είναι δεδομένο βεβαίως ότι το μεγαλύτερο τμήμα του σλαβόφωνου πληθυσμού των Σκοπίων είναι βουλγαρικής καταγωγής και με αναπτυγμένα φιλοβουλγαρικά αισθήματα. Για τον λόγο αυτόν και είναι πολύ πιθανό να υποχωρήσει ο Ζάεφ στο θέμα του εορτασμού της 11ης Οκτωβρίου, με κάποιον συμβιβασμό του τύπου «μακεδονική εθνότητα βουλγαρικής καταγωγής». Ο,τι χειρότερο δηλαδή, αφού με τον τρόπο αυτόν η Συμφωνία των Πρεσπών θα λειτουργήσει ως εργαλείο εκχώρησης των όποιων «μακεδονικών» χαρακτηριστικών παραδώσαμε στους Σκοπιανούς πλέον στους Βουλγάρους! Μα, αυτός δεν ήταν εξαρχής ο σκοπός του βουλγαρικού κομιτάτου και των εγκλημάτων του σε βάρος του μακεδονικού Ελληνισμού;
Όσο πιο γρήγορα μας γίνει συνείδηση ότι η ανοχή στην προδοσία, αλλά και στον «σεβασμό» της, αφήνει ένα γεωπολιτικό κενό στην περιοχή μας, το οποίο, όπως είναι φυσικό, θα τρέξουν να πληρώσουν κάπηλοι της Ιστορίας και επιβουλευτές της εθνικής μας ακεραιότητας, τόσο λιγότερο επώδυνες θα είναι οι συνέπειες για την πατρίδα μας.
Σ.Σ. 1. Αν η Ελλάδα έπραττε παρομοίως θα ήταν εθνικισμός; 2. Τι βλαπτικό προκαλεί ο εθνικισμός (ο οποίος διαφέρει από τον σοβινισμό) στην εποχή του ιμπεριαλισμού;
Μεταξύ άλλων η Βουλγαρία δεν δέχεται «Μακεδονική» γλώσσα στα ευρωπαϊκά έγγραφα και ζητά από τη γειτονική χώρα να αναγνωρίσει ότι το έθνος και η γλώσσα έχουν βουλγαρικές ρίζες.
H υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας, Κατερίνα Ζαχαρίεβα επανέλαβε για ακόμη μια φορά το βουλγαρικό «όχι» στην έναρξη διαπραγματεύσεων της ΕΕ με τη Βόρεια Μακεδονία επικαλούμενη επίμαχα γλωσσικά και ιστορικά ζητήματα των δύο πλευρών που δεν έχουν επιλυθεί.
Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας δεν αναμένει ότι η τηλεδιάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ την Τρίτη θα εγκρίνει την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Μακεδονία.
«Δυστυχώς προς το παρόν τα μηνύματα δεν είναι καλά», δήλωσε σε εκδήλωση του πολιτικού ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ το απόγευμα της Δευτέρας στο Βερολίνο.
Όπως διαβεβαίωσε, η Γερμανία θα συνεχίσει να εργάζεται «σκληρά» προς αυτή την κατεύθυνση, «όπως και τις τελευταίες ημέρες.» Το ζήτημα δεν είναι αν, αλλά πότε θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, τόνισε ο κ. Μάας. Η απόφαση για την έναρξή τους έχει ληφθεί τον Μάρτιο και «όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να τηρήσουν το λόγο τους.» Παράλληλα έκανε έκκληση στον Ζόραν Ζάεφ να συνεχίσει τις «προσπάθειες, να αναπτύξει μαζί με τη Βουλγαρία μια θετική ατζέντα.»
Βουλγαρικό «όχι»
Τις τελευταίες ημέρες και εβδομάδες τόσο η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ όσο και ο Χάικο Μάας επιδίωξαν να κάμψουν την άρνηση της Βουλγαρίας να δώσει πράσινο φως – μάταια. Την Κυριακή η υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας, Κατερίνα Ζαχαρίεβα επανέλαβε για ακόμη μια φορά το βουλγαρικό «όχι» στην έναρξη διαπραγματεύσεων της ΕΕ με τη Βόρεια Μακεδονία επικαλούμενη επίμαχα γλωσσικά και ιστορικά ζητήματα των δύο πλευρών που δεν έχουν επιλυθεί.
Μεταξύ άλλων η Βουλγαρία δεν δέχεται «Μακεδονική» γλώσσα στα ευρωπαϊκά έγγραφα, ζητά από τη γειτονική χώρα να αναγνωρίσει ότι το έθνος και η γλώσσα έχουν βουλγαρικές ρίζες και να θέσει τέλος στην «αντιβουλγαρική ρητορική», να απάλειψει από τα σχολικά βιβλία ιστορίας «απαξιωτικούς» όρους για τη Βουλγαρία και να «αποκαταστήσει» ιστορικά γεγονότα. Τα Σκόπια από την πλευρά τους καθιστούν σαφές ότι ταυτότητα και γλώσσα δεν διαπραγματεύονται.
Βράβευση Ζάεφ από το Ίδρυμα Φρίντριχ Έμπερτ
Οι δηλώσεις Ζάεφ και Μάας έγιναν στο πλαίσιο ομιλιών τους στην τελετή του Ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ, κατά την οποία απονεμήθηκε το ετήσιο Βραβείο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Με το βραβείο του πολιτικού ιδρύματος που πρόσκειται στους Σοσιαλδημοκράτες διακρίνονται από το 1994 άτομα και οργανώσεις «που έχουν συνεισφέρει στα ανθρώπινα δικαιώματα με έναν αξιέπαινο τρόπο.»
Ο Ζόραν Ζάεφ τιμήθηκε για το ρόλο του στην «Πολύχρωμη Επανάσταση» ενάντια στη διαφθορά στη χώρα του και υπέρ του εκδημοκρατισμού, όπως και για τη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία έληξε μια διένεξη 27 ετών με την Ελλάδα και άνοιξε το δρόμο για την ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ και την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Για τη Βόρεια Μακεδονία δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, τόνισε στην ομιλία του στο Βερολίνο ο Ζόραν Ζάεφ, «η ΕΕ είναι το μέλλον μας.» Αναφερόμενος έμμεσα στη διένεξη με τη Βουλγαρία επισήμανε ότι «είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η μακεδονική γλώσσα και ο μακεδονικός λαός είναι πραγματικότητα.»
Εγκώμιο Ζάεφ από τον Γερμανό υπ. Εξωτερικών
Πλέκοντας το εγκώμιο του Ζόραν Ζάεφ ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών τον χαρακτήρισε «ελπίδα μιας γενιάς που είχε χορτάσει τον εθνικισμό και μια πολιτική που είχε στραμμένο το βλέμμα περισσότερο προς τα πίσω παρά προς το μέλλον.» Ο δρόμος που ακολουθήσε ο Ζόραν Ζάεφ «ούτε ήταν και ούτε είναι περίπατος» τόνισε ο κ. Μάας -κυρίως στο εσωτερικό της χώρας αντιμετώπισε «μεγάλη αντίσταση». Ως ενδεικτικό παράδειγμα ανέφερε τη Συμφωνία των Πρεσπών για την οποία οι τότε υπουργοί Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς και Νίκολα Ντιμιτρόφ χρειάστηκε «να διαπραγματευτούν ολόκληρες νύχτες».
«Όταν σφίξατε τα χέρια στις 17 Ιουνίου 2018 στις Πρέσπες,» συνέχισε ο κ. Μάας, «οι πάντες μπορούσαν να δουν ότι μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα κατάφερες να ακολουθήσεις το δρόμο του συμβιβασμού, της ειρήνης και του αλληλοσεβασμού, και, κατά συνέπεια, έναν πράγματι ευρωπαϊκό δρόμο.» Συγχαρητήρια με βιντεοσκοπημένα μηνύματα έστειλαν εκτός από τον Αλέξη Τσίπρα πολλοί άλλοι ευρωπαίοι πολιτικοί, ανάμεσα τους η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο επικεφαλής επί των Εξωτερικών Θεμάτων της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ.
Μάρτιο του 2011 ξεκίνησε το «Βήμα Σαρωνικού», πριν από εννέα ( 9 ) ολόκληρα χρόνια. Για να γνωστοποιηθούν όσα εντοπίζαμε και αποκαλύπταμε πως κακοποιούσαν την πατρίδα και την κοινωνία μας από τις μνημονιακές πολιτικές, αρχής γενομένης από την ιστορική απάτη («λεφτά υπάρχουν») και μετέπειτα προδοσία του Γ. Α Παπανδρέου. Προτείναμε οικονομικό πρόγραμμα πολιτικής αντιμετώπισης της δημοσιονομικής κρίσης χρέους χωρίς δανεικά και μνημόνια, με την αξιοποίηση-τιτλοποίηση της ΑΟΖ και άλλων παραγωγικών πηγών και μέσων, στην στρατηγική Η Ελλάδα μπορεί να σωθεί με τις δικές της δυνάμεις.
Στο διάβα των χρόνων είδαμε να γιγαντώνεται η πλημμυρίδα της παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα, ώσπου αναμφισβήτητα αποκαλύφθηκε (τον Φεβρουάριο του 2020) η υποκίνηση και υπόθαλψή της συγκεκριμένα από την Τουρκία, παράλληλα με τις αυξανόμενες επεκτατικές διεκδικήσεις αυτής στην ελλαδική και στην κυπριακή ΑΟΖ. Γίναμε μάρτυρες του παγκοσμίως μοναδικού πραξικοπήματος Τσίπρα με την καταπάτηση του δημοψηφίσματος της 5/7/2015, γίναμε μάρτυρες της 2ης μεγαλύτερης εθνικής προδοσίας, μετά από της Κύπρου, στην Μακεδονία, από Τσίπρα-Κοτζιά-Καμμένο. Ζήσαμε την πρωτοφανή εγκληματική καταστροφή στο Μάτι Αττικής και την κυνική συγκάλυψή της.
Όλα αυτά τα χρόνια εμπεδώθηκε η γνώση μέσα από τα γεγονότα πως, στην Ελλάδα το κύριο πρόβλημα και η βασική πολιτική προτεραιότητα, δεν είναι η οικονομία, όπως σύμπαντα τα κόμματα της Μεταπολίτευσης δημαγωγικά προέτασσαν, αλλά το εθνικό ζήτημα, το ζήτημα της εθνικής χειραφέτησης και ανεξαρτησίας. Και είναι η οικονομία που πρέπει αυτή την προτεραιότητα να υπηρετήσει, αποκτώντας υπόσταση παραγωγική, αυτοδύναμη, σύμφωνα με τις εγχώριες δυνατότητες και ανάγκες και όχι τις εισαγωγές και ξένες επιταγές ή τα δάνεια προς κατανάλωση.
Επίσης καταδείξαμε επανειλημμένα πως οι προτάσεις επίλυσης των προβλημάτων, στο εθνικό, στο μεταναστευτικό, στο οικονομικό επίπεδο, είναι αδιέξοδοι με ιδεολογικούς όρους, οι οποίοι φέρουν διχασμό στην κοινωνία και στον λαό και σώρευση των προβλημάτων.
Ήδη από το 2012, μέσα στο παλλαϊκό κίνημα κατά των μνημονίων, προτείναμε ως διέξοδο την Δημοκρατική Πατριωτική Ενότητα (ΔΗΠΕ) Ενωτική πρόσκληση! Καταγγέλλοντας ως εξαπάτηση το διχαστικό δίπολο «δεξιά-αριστερά» (πολλώ δε μάλλον αφού αυτοί που το επικαλούνται, πολιτικά και στρατηγικά, ταυτίζονται μεταξύ τους) αλλά προτάσσοντας την Δημοκρατική Πατριωτική Συμμαχία/ Συνεργασία (ΔΗΠΑΣ).
Σήμερα πιά, καθώς οι ενδοτικές πολιτικές προς την Τουρκία έχουν απαξιωθεί ενώ αυτή εντατικά πολεμοχαρώς απειλεί τον ελληνισμό, καθώς οι ιδεολογίες και η «αλληλεγγύη» έχουν αποκαλυφθεί ως μπερντέδες παντοειδούς λαθρεμπορίας και κερδοσκοπίας, καθώς τα όποια δανεικά επιβαρύνουν το δομικό και θεμελιώδες πρόβλημα επιβίωσης της ελληνικής κοινωνίας, απαιτείται απάντηση: ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ 2021;
Στον Έβρο και στον covid-19 δώσαμε λύσεις και απαντήσεις.
Πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις στους επόμενους μήνες, πρόκειται να αναμορφώσουν την διάταξη των πολιτικών δυνάμεων στην χώρα μας. Στο πλαίσιο των κλιμακούμενων πολεμοκάπηλων αναθεωρητικών πιέσεων της Τουρκίας έναντι σύμπαντος του ελληνισμού, της ποικιλοτρόπως κατευθυνόμενης και χειραγωγούμενης λαθρομετανάστευσης, της καταθλιπτικής οικονομικής δυσπραγίας-φτώχιας-ανεργίας. Και υπό τον ζόφο της προδοτικής «Συμφωνίας των Πρεσπών».
Το πολιτικό σύστημα της «μεταπολίτευσης» που εγκαθιδρύθηκε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα ύστερα από την διπλή προδοσία στην Κύπρο το 1974, σήμερα έχει εξαντλήσει τα αποθέματά του αφότου η κυβερνώσα Αριστερά απέδειξε το άθλιο, υποκριτικό, ραγιάδικο είναι της, καταπατώντας το δημοψήφισμα της 5/7/2015 και προδίδοντας την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Έχοντας πλέον μεταλλαχθεί σε μνημονιακή, υποτελή, πολιτική δύναμη. Επιπλέον, η προαλειφόμενη εκλογική νίκη της ΝΔ τίποτε διαφορετικό, θετικό ή ελπιδοφόρο, μπορεί να προσφέρει.
Έτσι, η συγκρότηση Δημοκρατικού Πατριωτικού εκλογικού πόλου/μετώπου και εν συνεχεία πολιτικού ομοσπονδιακού φορέα είναι μονόδρομος για την εθνική σωτηρία και την κοινωνική συνοχή-δικαιοσύνη. Υπερβαίνοντας τις παντοειδείς διχαστικές ιδεοληψίες και παραμερίζοντας τις χυδαίες ιδιοτελείς πατριδοκάπηλες υστεροβουλίες. Υπό αυτό το πρίσμα, η εκλογική κάθοδος του νυν επιτυχημένου ευρωβουλευτή Νότη Μαριά* στις Ευρωεκλογές και του πατριώτη παλαίμαχου αριστερού Γιώργου Καραμπελιά** στον δήμο Αθηναίων, σηματοδοτούν και εντάσσονται στην κάλυψη της ιστορικής αυτής αναγκαιότητας. Μένει να δούμε αν κάτι το ίδιο θα επιτευχθεί και στις εθνικές εκλογές όπου ήδη διεξάγονται σχετικές κοπιώδεις διεργασίες.
Να προσπαθήσουμε όλοι μας. Τα συλλαλητήρια των «αγανακτισμένων» και εκείνων για την Μακεδονία μας, δείχνουν τον δρόμο και τον τρόπο για την επιτυχία αυτού του σκοπού.
Διάβασα στο αγγλικό BBC ένα άρθρο περί ύπαρξης στην Ελλάδα «μη-Ελληνικής Μακεδονικής μειονότητας». Το άρθρο αυτό στηρίζεται σε συνέντευξη που έχει δώσει ο κ. Φωκάς Σπόνδης.
Το BBC κάποτε εθεωρείτο απολύτως έγκυρο και τα δημοσιεύματά του ήταν απολύτως ισορροπημένα, παρουσιάζοντας όλες τις αντίθετες μεταξύ τους απόψεις. Εδώ και μερικά χρόνια και το BBC έχει ξεπέσει στο επίπεδο ενός μηχανισμού προπαγάνδας και έχει καταστεί απολύτως αναξιόπιστο.
Το ότι έχει ξεπέσει φαίνεται και από το παραπάνω άρθρο, στο οποίο παρουσιάζει τις απόψεις του κ. Φωκά Σπόνδη. Και τις παρουσιάζει ως αντικειμενικές, ως θέσφατα, σαν αν μην υπάρχει αντίλογος. Εάν το BBC ήθελε να μην θεωρείται αναξιόπιστο, θα έπρεπε να είχε παρουσιάσει και τις απόψεις κάποιου ο οποίος διαφωνεί με τον κ. Φωκά Σπόνδη.
Και υπάρχουν τόσοι πολλοί που διαφωνούν με τον κ. Φωκά Σπόνδη!!!! Ενώ αυτοί που συμφωνούν μαζί του είναι τόσο λίγοι…
Το BBC δεν το έκανε, άρα δεν το αδικώ χαρακτηρίζοντάς το «αναξιόπιστο» ως μέσο μαζικής ενημέρωσης.
Το BBC προβάλλει τις απόψεις του κ. Φωκά Σπόνδη, ο οποίος είναι συνταξιούχος δικηγόρος της Πτολεμαΐδος, είναι 92 ετών, απ’ ότι γνωρίζω, ουδέποτε ανέπτυξε κάποια δραστηριότητα που να τον κάνει γνωστό στο Λονδίνο και στο BBC. Που και πως τον βρήκε το BBC για να προβάλει τις απόψεις του; Βεβαίως, ίσως κάνω λάθος ισχυριζόμενος ότι το BBC προβάλλει τις απόψεις του κ. Φωκά Σπόνδη. Ίσως το σωστό είναι ότι το BBC, δημοσιεύοντας τις απόψεις του κ. Φωκά Σπόνδη, προβάλλει τις απόψεις του τοκογλυφοκρατικού καθεστώτος, που έχει εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα και σε όλον τον Δυτικό κόσμο. Διότι δεν έχουμε «ΔΗΜΟ-κρατία», έχουμε «ΤΟΚΟΓΛΥΦΟ-κρατία»!!!
Ο κ. Φωκάς Σπόνδης υπήρξε φίλος του πατέρα μου, τον θυμάμαι από την εποχή που ήμουν πολύ μικρό παιδί και θεωρώ ότι τον γνωρίζω καλά. Πέρα από τις απόψεις που εκφράζει περί Μακεδονίας και Μακεδόνων, στην συνείδησή μου ο κ. Φωκάς Σπόνδης είναι καταχωρημένος ως ένας πολύ αγαπητός άνθρωπος με πολύ χιούμορ. Βεβαίως, αυτό δεν με εμποδίζει να αρθρώσω αντίλογο στις απόψεις που εκφράζει και να συναγάγω συμπεράσματα, τα οποία δείχνουν ότι οι απόψεις του δεν είναι καθόλου βάσιμες. Ο κ. Φωκάς Σπόνδης ισχυρίζεται ότι υπάρχει «μη-Ελληνική Μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα. Το ίδιο ακριβώς ισχυρίζεται και το τοκογλυφοκρατικό καθεστώς. Ο κ. Φ. Σπόνδης και το καθεστώς λένε το ίδιο πράγμα, άρα αυτά που λέει ο κ. Φ. Σπόνδης είναι «πολιτικά ορθά», δηλαδή αρεστά στην εξουσία. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το (κάποτε ……) μέγα και τρανό BBC ασχολείται με τις απόψεις του κ. Φ. Σπόνδη, επειδή οι απόψεις αυτές είναι «πολιτικά ορθές», αρεστές στο καθεστώς!!!
Το ότι μια άποψη είναι «πολιτικά ορθή», δηλαδή «αρεστή στην εξουσία», δεν την κάνει και βάσιμη, αληθή, σωστή. Ο αντικομμουνισμός κάποτε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ήταν η «πολιτικά ορθή» θέση. Όμως, όλα αυτά που λέγονταν και γράφονταν για τον κομμουνισμό τότε στην Δύση ήταν σωστά, ή ήταν προπαγάνδα; Ομοίως στις κομμουνιστικές χώρες κάποτε η «πολιτικά ορθή» θέση ήταν ο αντικαπιταλισμός. Όμως, όλα αυτά που λέγονταν και γράφονταν για τον καπιταλισμό τότε στις κομμουνιστικές χώρες ήταν σωστά, ή ήταν προπαγάνδα; Το συμπέρασμα είναι ότι, όποιος προβάλλει «πολιτικά ορθές» απόψεις κατά πάσαν πιθανότητα κάνει προπαγάνδα!!!
Γιατί να μην ισχύει αυτό το συμπέρασμα και όσον αφορά τις απόψεις που εκφράζει ο κ. Φ. Σπόνδης και τις οποίες προβάλει ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΛΟΓΟ το ξεπεσμένο, πλέον, BBC;
Ας δούμε τι μας λέει ο κ. Φ. Σπόνδης.
Το πρώτο που λέει είναι ότι οι ντόπιοι (δηλαδή, οι γηγενείς Μακεδόνες, αυτοί που οι πρόγονοί τους μιλούσαν το ΣΛΑΒΟΦΑΝΕΣ ιδίωμα, τους οποίους θέλουν να παρουσιάσουν ως μη-Έλληνες) διώχθηκαν από τις κατά καιρούς κυβερνήσεις της Ελλάδος. Αυτό είναι σωστό. Όμως, για να έχουμε μία πλήρη εικόνα του γιατί διώχθηκαν, πρέπει να ερευνήσουμε τον ρόλο των χαφιέδων, πολύ μεγάλο ποσοστό των οποίων ήταν ντόπιοι και οι οποίοι κατήγγειλαν ψευδώς συγχωριανούς και συγγενείς τους, για να τους πάρουν τα χωράφια, τα σπίτια, τα χρήματα, τις γυναίκες και τις κόρες. Οι καταγγελίες απευθύνονταν σε διεφθαρμένους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι ενδιαφέρονταν μόνον για την νομή της εξουσίας. Και για να νεμηθούν την εξουσία, χρησιμοποιούσαν τους χαφιέδες ως συνεργάτες. Μήπως υπάρχουν ομοιότητες με το σήμερα;Διαβάστε περισσότερα…
Ύστερα από την βδελυρή και επαίσχυντη, ξενοκίνητη «Συμφωνία των Πρεσπών», αρνούμενη να ικανοποιήσει το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα/απαίτηση διεξαγωγής δημοψηφίσματος, η κυβέρνηση Τσίπρα συνεχίζει τον αντεθνικό της ξενοκίνητο-ξενόδουλο κατήφορο, εμπλέκοντας με μυστικές διαβουλεύσεις και συμφωνίες την Ελλάδα (και την Κύπρο) σε νέα ξεπουλήματα, κατά το πρόσφατο ταξίδι στην Τουρκία.
Η μειοψηφική κυβέρνηση Τσίπρα όχι μόνο επέβαλε στην ελληνική κοινωνία 3ο μνημόνιο αλλά αναβάθμισε τη σύγχρονη Κατοχή που ζούμε εδώ και δέκα χρόνια, από οικονομική σε εθνική, εκχωρώντας πρωτίστως το όνομα, αλλά και την ιστορία και την γλώσσα της Μακεδονίας μας.
Η αντιλαϊκή-αντεθνική αυτή κυβέρνηση Τσίπρα είναι η κορύφωση της πολιτικής παρακμής του διαπλεκόμενου παρασιτικού και εξαρτημένου συστήματος της «μεταπολίτευσης», το οποίο εγκαταστάθηκε με την προδοσία της Κύπρου, οδήγησε στην οικονομική Κατοχή των μνημονίων και κατέληξε στην προδοσία της Μακεδονίας μας.
Αυτή η τυχοδιωκτική και ανερμάτιστη κυβέρνηση είναι απομονωμένη και πανικόβλητη, είναι επικίνδυνη και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ!
Το δημοκρατικό πατριωτικό κίνημα που γεννήθηκε ήδη το 2010, άρχισε να ανδρώνεται από το 2011 κατά των μνημονίων στις πλατείες, ωρίμασε πολιτικά με το «ΟΧΙ» στις 5/7/2015 και γιγαντώθηκε με τα τεκτονικής ισχύος ιστορικά συλλαλητήρια για την Μακεδονία μας το 2018 και 2019, αναζητά και απαιτεί επίμονα και επειγόντως την πολιτική και οργανωμένη συγκρότησή του. Είναι ο μόνος τρόπος για να ανοίξει ο δρόμος στην εθνική ανεξαρτησία, στην αληθινή δημοκρατία, στην οικονομική αυτοδυναμία της πατρίδας μας. Αλλά και να κοπεί η υπερδεκαετής κατρακύλα που μας αφαιμάζει και μας δυναστεύει.
Οι πολιτικοί φορείς, «Ελεύθερη Πατρίδα» και «Ελληνική Πολιτική Συνείδηση/ΕΠΟΣ», έχουμε ήδη συμφωνήσει πολιτικά για κοινή εκλογική κάθοδο, συνομολογώντας κοινό Σύμφωνο που παρουσιάζουμε σήμερα. Με το Σύμφωνο αυτό προσκαλούμε και όλες τις δημοκρατικές πατριωτικές δυνάμεις σε εκλογική Συμμαχία. Προσκαλούμε σε πολιτική συστράτευση όλους τους μαχόμενους συμπολίτες μας, πέραν και έξω από ιδεοληψίες και διχασμούς, όπως και τον απανταχού ελληνισμό, για την σωτηρία της πατρίδας μας, του λαού, του πολιτισμού, της παιδείας και της ιστορίας μας.
Οι επικείμενες εκλογές είναι ένας στίβος όπου μπορούμε να κατακτήσουμε πολιτικές νίκες για την χειραφέτηση της πατρίδας και της κοινωνίας μας. Να τολμήσουμε, να νικήσουμε!
Για την ΕΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ – Ε.ΠΟ.Σ,
ο Εκπρόσωπος της Εκτελεστικής Γραμματείας Μιχαήλ Πατσίκας
Για την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ,
ο Πρόεδρος Βασιλειάδης Νικόλαος
Αθήνα 8/2/2019
Παραθέτουμε το σχετικό «ΣΥΜΦΩΝΟ» για ενημέρωση και αξιοποίηση, ευελπιστώντας σε περαιτέρω ενωτικές διεργασίες και αποτελέσματα.
ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Είμαστε εις το «εμείς» και όχι εις το «εγώ» (Στρατηγός Μακρυγιάννης)
ΜΕΡΟΣ Α – ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Εμείς, οι επικεφαλής των πολιτικών κομμάτων που υπογράφουν παρακάτω, δια του παρόντος Συμφώνου Συνεργασίας, δηλώνουμε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε στην δημιουργία μιας πατριωτικής συμμαχίας, η οποία θα συμμετάσχει ως συνασπισμός κομμάτων στις επερχόμενες εκλογές, με στόχο την κυριαρχία των πατριωτικών δημοκρατικών ιδεών στην πολιτική ζωή και στην κοινωνία, ιδιαιτέρως τώρα που κρισίμως απαιτείται από τις παρούσες συνθήκες.
2. Το όνομα και το έμβλημα της συμμαχίας θα συναποφασισθούν σε επόμενο χρόνο.
3. Εχέγγυο της συνεργασίας αποτελεί η συμφωνία σε όλα τα μέρη του παρόντος Συμφώνου.
ΜΕΡΟΣ Β – ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
Ελληνίδες, Έλληνες
Η Ελλάδα και ο Ελληνισμός ολόκληρος βρίσκεται σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, με αποτέλεσμα να απειλείται και αυτή ακόμη η επιβίωσή μας. Το παγκοσμιοποιημένο χρηματοπιστωτικό σύστημα επιχειρεί μια «νέα παγκόσμια τάξη» με την κατάργηση κρατικών συνόρων και την πολτοποίηση εθνών. Υποστηρικτές βρίσκει σε μεγάλο μέρος της εγχώριας παρασιτικής και εξαρτημένης πολιτικής ελίτ, έχοντας ήδη πλήξει και απειλώντας να διαλύσει την εθνική μας ταυτότητα, την κρατική υπόσταση και την κοινωνική συνοχή.
Η πολιτική των δεκαετιών της μεταπολίτευσης, που στηρίχθηκε αφενός μεν στον κατευνασμό και την παραίτηση νομίμων διεκδικήσεων στο εξωτερικό, αφετέρου δε στην απάτη και στην παραβίαση του Συντάγματος και της λειτουργίας των θεσμών στο εσωτερικό της χώρας, απέτυχε παταγωδώς, μετατρέποντας την δημοκρατία σε ολιγαρχία και κατευθυνόμενη ασυδοσία και αποσάθρωση. Το δε ιδεολογικό πλαίσιο των συστημικών κομμάτων έχει εκφυλισθεί και παρακμάσει απόλυτα, μετατρεπόμενο σε ένα κρατικοδίαιτο και παρασιτικό ιδεοληπτικό όσο και ψευδεπίγραφο μόρφωμα σε όλες τις παραλλαγές του.
Η χώρα βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή, δέσμια των μνημονίων, υπό την καθημερινή πίεση του τουρκικού αναθεωρητισμού, της προκλητικής στάσεως ορισμένων γειτόνων και της ετεροβαρούς στάσεως συμμάχων και εταίρων, καθιστάμενη εν τέλει και άβουλος υποδοχέας της σύγχρονης μεταναστευτικής πλημμυρίδας.
Είναι πλέον πασιφανές ότι η απουσία »εθνικής» υπερκομματικής και εξωκομματικής αδιάλειπτης στρατηγικής στα μεγάλα εθνικά θέματα και η εφαρμογή ιδίας καιροσκοπικής πολιτικής από κάθε κυβέρνηση, ουδέν το θετικό απέφερε προς όφελος του ελληνικού λαού. Απεναντίας προκάλεσε ασυνήθη για εν καιρώ ειρήνης ολέθρια δεινά και επιδεινώσεις της θέσεώς μας σε όλους τους τομείς, με εξέχουσα την καταστροφική «Συμφωνία των Πρεσπών». Στην σημερινή συγκυρία των διεθνών και περιφερειακών ανακατατάξεων, με δεδομένη την μοναδικότητα της γεωπολιτικής αξίας της Ελλάδος και της Κύπρου και διαπιστωμένη την τεράστια αξία των ενεργειακών κοιτασμάτων των δύο χωρών, είναι ιστορική επιταγή η χάραξη πάγιας εθνικής στρατηγικής για όλα τα εθνικά θέματα, συμπεριλαμβανομένου του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδας-Κύπρου, με μοναδικό γνώμονα το μέγιστο δυνατό συμφέρον του έθνους.
Οι υπάρχοντες κομματικοί σχηματισμοί εντός βουλής, δεσμώτες των ξένων και εντόπιων πατρώνων τους, καθώς και των ιδεοληψιών τους, αδυνατούν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες του ελληνικού λαού για ασφάλεια και ευημερία.
Η Ελλάδα σύντομα οδεύει σε νέες εκλογές που μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές του Μαΐου 2019, θα συνθέσουν τον πολιτικό προσανατολισμό της. Σε αυτές τις αναμετρήσεις απαιτείται η συγκρότηση ενός πατριωτικού δημοκρατικού πόλου, με πολιτικές δυνάμεις που να διακρίνονται από το ήθος, την εντιμότητα και τον αγνό και ανιδιοτελή δημοκρατικό πατριωτισμό τους.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, διακηρύττουμε την απόφασή μας να συνταχθούμε σε ένα παλλαϊκό-πανεθνικό κίνημα, για την συγκρότηση ενός πατριωτικού δημοκρατικού εκλογικού συνασπισμού, ο οποίος φιλοδοξούμε να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στα δρώμενα της χώρας για να ανακτήσουμε την πατρίδα μας, την ελευθερία της και τις προοπτικές της δυνατότητες.
ΜΕΡΟΣ Γ – ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΑ
1. Εθνική Κυριαρχία
α. Ανάκτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων που απωλέσθηκαν με την υπογραφή των μνημονίων.
β. Επιδίωξη και εδραίωση πολιτικής και οικονομικής αυτάρκειας, εκμεταλλευόμενοι το σύνολο των εθνικών μας δυνατοτήτων και πόρων.
γ. Άμεση οργάνωση της εξωτερικής άμυνας της χώρας, με ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και της εσωτερικής τάξης και ασφάλειας, με ενίσχυση των Σωμάτων Ασφαλείας.
δ. Διεκδικητική πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική με γνώμονα μόνο το μέγιστο δυνατό εθνικό συμφέρον και εγκατάλειψη του ανυπάρκτου και ανιστόρητου δόγματος »δεν διεκδικούμε τίποτε».
ε. Ανακήρυξη της ελλαδικής ΑΟΖ και άμεση εκμετάλλευση των υπαρχόντων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων επ’ ωφελεία του κυρίαρχου ελληνικού λαού.
στ. Καμία εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, χωρίς την έγκριση του ελληνικού λαού.
ζ. Αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος.
2. Εθνική Παιδεία και Ορθοδοξία
Επαναφορά της Παιδείας στα ελληνορθόδοξα πρότυπα, όπως το Σύνταγμα ορίζει και στήριξη της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Αγίου Όρους, αναγνωρίζοντας τον διαχρονικό αγώνα που έδωσαν για την επιβίωση του Γένους και το τεράστιο πνευματικό έργο που επιτελούν.
3. Δημογραφικό Ζήτημα
α. Ανάδειξη του δημογραφικού ως πρωτεύοντος ζητήματος για την επιβίωση του έθνους, σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 21 του Συντάγματος.
β. Χάραξη στρατηγικής με σκοπό την παροχή κινήτρων στους Έλληνες, ώστε να ανεβεί ο δημογραφικός δείκτης σε αύταρκες επίπεδο.
4. Οικονομική Ανασυγκρότηση
α. Συμφωνία με τους εταίρους της ΕΕ για ένα ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, που θα περιλαμβάνει διακοπή της εξυπηρέτησης του πραγματικού χρέους, κατόπιν λογιστικού ελέγχου, με πρόταγμα την εθνική μας σωτηρία.
β. Εφαρμογή ενός ρεαλιστικού εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας, με έμφαση στην περιφερειακή ανάπτυξη και βάση την πρωτογενή παραγωγή, την μεταποίηση, την εγχώρια κατανάλωση, τις νέες τεχνολογίες, τον τουρισμό, την ναυτιλία και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του απόδημου Ελληνισμού.
γ. Χρηματοδότηση της οικονομίας με κάθε πρόσφορο τρόπο, για αναζωογόνηση της αγοράς, των επιχειρήσεων και των εξαγωγών.
δ. Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων για εξορθολογισμό της ανταγωνιστικότητάς τους, επιστροφή αυτών που έφυγαν στο εξωτερικό, μείωση της ανεργίας και φορολογική ανακούφιση των νοικοκυριών.
5. Ευρωπαϊκή Ένωση – Ευρώ
Η ευημερία του ελληνικού λαού και οι διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, ως θεμέλιο της ελληνικής κοινωνίας, αποτελούν τον μοναδικό γνώμονα επιλογής του γεωπολιτικού και οικονομικού προσανατολισμού της χώρας. Εφόσον οι πολιτικές της ΕΕ δεν τα εξασφαλίζουν, τίθεται υπό αναθεώρηση η πολιτική εμμονή παραμονής με κάθε κόστος στην ΕΕ και στο Ευρώ, ως έχουν.
6. Μεταναστευτικό Ζήτημα
α. Άμεσος έλεγχος των συνόρων (χερσαίων και θαλασσίων) για αποφυγή εισόδου παρανόμων μεταναστών στη χώρα και καταγγελία της απαράδεκτης συνθήκης »Δουβλίνο ΙΙ», όπως και όσων σχετικών δεσμεύσεων έχουν επιβληθεί από Διεθνείς Οργανισμούς χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός.
β. Άμεση επαναπροώθηση των παρανόμων μεταναστών στις χώρες τους.
γ. Ρητή απαγόρευση απόδοσης άδειας παραμονής και κάθε επιδόματος σε όσους εισέρχονται παράνομα στη χώρα.
δ. Έμπρακτη εφαρμογή, από τους παραμένοντες νόμιμους μετανάστες και πρόσφυγες, του σεβασμού της εθνικής, ιστορικής και θρησκευτικής ιδιοπροσωπίας των Ελλήνων. Όποιοι δεν την σέβονται απελαύνονται.
ε. Νέος νόμος περί ιθαγένειας που θα την ξεχωρίζει απόλυτα από την υπηκοότητα, έτσι ώστε Έλληνες να θεωρούνται μόνον όσοι έχουν ελληνική καταγωγή, και αφαίρεση όλων των σκοπίμως παραλόγων παραχωρηθεισών ιθαγενειών.
7. Καταλογισμός Ευθυνών
Αναζήτηση πολιτικών και ποινικών ευθυνών από τα πρόσωπα, πολιτικά και μη, που εκχώρησαν την εθνική κυριαρχία μεταπολιτευτικά ή/και συμμετείχαν στη δημοσιονομική λεηλασία της χώρας -συμπεριλαμβανομένων των μνημονίων- ή/και εκχώρησαν ή απεμπόλησαν δημόσια περιουσία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος.
8. Νέα Ελληνική Πολιτεία
Το ισχύον πολιτικό σύστημα, με το υπάρχον Σύνταγμα, έχει χρεοκοπήσει οριστικά. Απαιτείται εξυγίανση της Δημοκρατίας με συνταγματική επανίδρυση μέσω Συντακτικής Βουλής που θα προκύψει από δημοψήφισμα, η οποία θα δομήσει ένα νέο πραγματικά δημοκρατικό και πατριωτικό Σύνταγμα.
ΜΕΡΟΣ Δ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ
1. Ως ανώτατο όργανο της συμμαχίας καθορίζεται το Συμβούλιο των Προέδρων των Κομμάτων, το οποίο θα συνεδριάζει δια ζώσης ή με τηλεδιάσκεψη ή με συνδυασμό αυτών κάθε μήνα ή όποτε έκτακτα απαιτηθεί. Ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, θα επιλεγεί από τους Προέδρους των συνεργαζομένων κομμάτων σε επόμενη σύσκεψη και θα επιδιωχθεί να είναι άτομο κοινής αποδοχής. Οι αποφάσεις του οργάνου αυτού θα λαμβάνονται κατά πλειοψηφία των 3/4 των μελών.
2. Ως αμέσως υποκείμενο όργανο είναι η Κοινή Επιτροπή Εκλογικού Αγώνα, που θα αποτελείται από στελέχη οριζόμενα από τους Προέδρους των Κομμάτων. Η Επιτροπή αυτή θα συνεδριάζει δια ζώσης ή με τηλεδιάσκεψη ή με συνδυασμό αυτών όποτε απαιτηθεί και θα εξετάζει θέματα αρμοδιότητά της ή θέματα που τίθενται από το Συμβούλιο των Προέδρων, ήτοι οργανωτικά, επικοινωνίας, οικονομικά, νομικά και προγράμματος.
3. Γενικό χρονοδιάγραμμα ενεργειών και γεγονότων-σταθμών :
α. Σύγκληση των επικεφαλής των κομμάτων. Υπογραφή του Συμφώνου Συνεργασίας.
β. Επόμενη σύσκεψη των επικεφαλής των κομμάτων για επιλογή ονόματος, εμβλήματος και Προεδρεύοντος του Συνασπισμού. Θα ακολουθήσει κοινό δελτίο τύπου.
γ. Επιλογή υποψηφίων βουλευτών πανελλαδικά.
δ. Πανελλήνια Ενωτική Συνδιάσκεψη. Θα ακολουθήσει συνέντευξη τύπου.
ε. Έναρξη προεκλογικής προετοιμασίας, κεντρικά από τα συλλογικά όργανα και περιφερειακά από τους υποψηφίους βουλευτές.
στ. Έναρξη εκλογικών διαδικασιών, μόλις γίνει γνωστή η ημερομηνία των εθνικών εκλογών.
ΜΕΡΟΣ Ε – ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
1. Κάθε πολιτικό Κόμμα της παρούσης Συνεργασίας θα συνεχίσει την αυτόνομη πορεία του, με την υπάρχουσα οργάνωση (κεντρική και περιφερειακή) και τα θεσμικά του κείμενα (διακήρυξη, καταστατικό, πολιτικές θέσεις, πρόγραμμα).
2. Η προεκλογική συνεργασία συνίσταται σε συμπεφωνημένες δράσεις, όπως ημερίδες, συγκεντρώσεις, ομιλίες, κοινά δελτία τύπου και ανακοινώσεις, τα οποία θα ρυθμίζονται από το Συμβούλιο των Προέδρων.
3. Λοιπές λεπτομέρειες προεκλογικής συνεργασίας δύνανται να ρυθμίζονται από τα αρμόδια όργανα, αναλόγως πολιτικών αναγκών.
4. Στο Συνασπισμό δεν γίνονται δεκτά κόμματα ή και πρόσωπα που έχουν ψηφίσει μνημόνια, δανειακές συμβάσεις και εφαρμοστικούς νόμους αυτών.
ΜΕΡΟΣ ΣΤ – ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
1. Η συμμετοχή ενός εκάστου Κόμματος στον Συνασπισμό είναι δυνατή εφόσον είναι αναγνωρισμένο από τον Άρειο Πάγο και διαθέτει κατ’ ελάχιστον 30 υποψηφίους πανελλαδικά.
2. Κόμματα αναγνωρισμένα που διαθέτουν τουλάχιστον 10 υποψηφίους δύνανται να συμμετάσχουν στον Συνασπισμό χωρίς εκπροσώπηση στο Συμβούλιο των Προέδρων.
3. Οι υποψήφιοι των αναγνωρισμένων Κομμάτων που τυχόν δεν συμπληρώνουν τον απαραίτητο αριθμό των 10 υποψηφίων, δύνανται να συμμετάσχουν είτε ως φυσικά πρόσωπα προσχωρώντας σε Κόμμα του Συνασπισμού είτε ως συνεργαζόμενοι με κάποιο Κόμμα του Συνασπισμού.
4. Φυσικά πρόσωπα που ανήκουν σε πολιτικές κινήσεις, που δεν έχουν κομματική υπόσταση ή μεμονωμένοι υποψήφιοι, δύνανται να συμμετάσχουν είτε προσχωρώντας είτε ως συνεργαζόμενοι με κάποιο Κόμμα του Συνασπισμού.
5. Ο κάθε υποψήφιος καταβάλλει στο κοινό ταμείο του Συνασπισμού το ποσό των 500 ευρώ, με το οποίο θα καλυφθεί το παράβολο, η πανελλαδική ενωτική συνδιάσκεψη, τα ψηφοδέλτια, καθώς και έξοδα διαφημιστικών φυλλαδίων.
6. Η σειρά κάθε Κόμματος στο Συνασπισμό (ψηφοδέλτια, φυλλάδια καθώς και σε κάθε άλλη περίπτωση) θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των υποψηφίων που θα συγκεντρώσει.
7. Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας θα συγκροτηθεί βάσει του ποσοστού υποψηφίων στον Συνασπισμό, με απόφαση του Συμβουλίου των Προέδρων.
8. Η ανθρωπογεωγραφία και ο τρόπος αξιολόγησης των υποψηφίων θα αποφασισθεί από τους επικεφαλής όλων των συνεργαζομένων Κομμάτων.
ΜΕΡΟΣ Ζ – ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
1. Η μεταξύ των συνασπιζομένων Κομμάτων κατανομή κρατικών επιχορηγήσεων, είτε λόγω εισόδου στην Βουλή είτε λόγω καταλήψεως συγκεκριμένου εκλογικού ποσοστού, θα γίνει με βάση το συνολικό αριθμό ψήφων που θα λάβει κάθε Κόμμα και σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη σχετική νομοθεσία.
2. Η λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που θα προκύψει, θα διέπεται από ιδιαίτερο κανονισμό, που θα εκπονηθεί και θα συμφωνηθεί σε μεταγενέστερο χρόνο.
ΜΕΡΟΣ Η- ΕΠΙΛΟΓΟΣ
1. Το παρόν Σύμφωνο Συνεργασίας αποτελεί την βάση συγκρότησης της συμμαχίας των πατριωτικών δημοκρατικών δυνάμεων και δεσμεύει ηθικά και πολιτικά τα Κόμματα και τους επικεφαλής αυτών που το υπογράφουν.
2. Όλες οι λοιπές λεπτομέρειες και διαδικασίες (ονομασία του συνασπισμού, λεπτομερές χρονοδιάγραμμα, λοιπές ομάδες συνδέσμων πανελλαδικά κλπ), θα αποφασισθούν από αυτούς που θα συγκροτήσουν την Συμμαχία.
Αθήνα, 13 Ιανουαρίου 2019
Τα συνεργαζόμενα Πολιτικά Κόμματα
Πολιτικό Κόμμα Ονοματεπώνυμο Επικεφαλής Υπογραφή
«Εστιάζουμε σε δύο κρίσιμες ώρες στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας, που σφραγίζουν αρνητικά τη διαδρομή της, όπου επικεντρώνεται η κοινή αναφορά σε εθνικού επιπέδου επαναλαμβανόμενα πολιτικά λάθη».
Πολιτική σημαίνει συμμετοχική λειτουργία λαού, μερών και ατόμων, καθώς και παντός εμπλεκoμένου σε ζητήματα που άπτονται του συνόλου της ευρύτερης κοινωνίας, του πληθυσμού, του έθνους και της Ιστορίας. Οι επιλογές κατά ταύτα που λαμβάνουν χώραν στο πολιτικό γίγνεσθαι επηρεάζουν τη ζωή ως πολιτισμό και την πολιτική ως επερχόμενο μέλλον.
Εν προκειμένω εστιάζουμε σε δύο κρίσιμες ώρες στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας, που σφραγίζουν αρνητικά τη διαδρομή της, όπου επικεντρώνεται η κοινή αναφορά σε εθνικού επιπέδου επαναλαμβανόμενα πολιτικά λάθη. Εδώ συνάγεται προδήλως πως διά ταύτα δύο διαφορετικά σημεία του Ελληνισμού, στον Βορρά και στον Νότο, τίθενται σε μία παράλληλη τροχιά ιστορικοπολιτικής αναφοράς, όπου στη μία περίπτωση η απειλή εκδηλώθηκε ως πραγματικότητα εις βάρος της χώρας και του λαού, ενώ στην άλλη ο κίνδυνος του μέλλοντος εκτιμάται ως δυνάμει επερχόμενος από τα διαδραματιζόμενα του παρόντος.
Αναφερόμαστε αφενός στις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου του 1959, με τις οποίες ιδρύθηκε το κυπριακό κράτος ως ελληνοτουρκικός συνεταιρισμός, που συνιστούσαν την λυδία λίθο των τραγικών γεγονότων που ακολούθησαν στη Μεγαλόνησο τα επόμενα χρόνια και δη το 1964, το 1967, με κορύφωση την τουρκική εισβολή. Τη δεκαετία του 1960 μέχρι και το 1974 ο Ελληνισμός κυριαρχούσε στην κυπριακή επικράτεια. Το γεγονός της υπογραφής των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου από μία χώρα, όπως η Ελλάδα, που εξήλθε νικηφόρα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μαρτυρεί τη σοβαρότητα του λάθους που διεπράχθη το 1959 και το εθνικό επίπεδο των συνεπειών, οι οποίες αφεύκτως έκτοτε συνοδεύουν την πορεία Ελλάδας και Κύπρου. Οι Συμφωνίες συνομολογήθηκαν, υπεγράφησαν και ετέθησαν σε λειτουργία χωρίς να ερωτηθεί ο κυπριακός αποικιακός λαός, ενώ το όλο γεγονός έλαβεν χώραν και υλοποιήθηκε κατόπιν πιέσεων του επικυριαρχούντος το ελληνικό πολιτικό σύστημα βρετανικού παράγοντος και της Αθήνας προς τη Λευκωσία.
Από την άλλη, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία βιώνεται ως πολιτική εξέλιξη καθορίζουσα μια ολόκληρη εποχή, επικαιροποιούνται σύγχρονα διλήμματα του Ελληνισμού. Με την ως άνω Συμφωνία αποδίδεται η Μακεδονία ουσία ως ταυτότητα, δηλαδή ως γλώσσα και ως ιθαγένεια στους Σκοπιανούς. Τούτο σημαίνει πως το τι προβλέπει η Συμφωνία στο λεκτικό της δεν ανταποκρίνεται στο πώς προσλαμβάνουν οι τρίτοι τις έννοιες που εκπέμπει η φιλοσοφία του κειμένου και κυρίως το πολιτικό της υπόβαθρο. Ο διεθνής παράγων αναγνωρίζει πλέον και επισήμως διά ελληνικής υπογραφής τη «Βόρεια Μακεδονία» ως υπαρκτή οντότητα των «Μακεδόνων», το οποίο παραπέμπει εν προκειμένω σε μία ραγδαίως εδραιούμενη αντίληψη στη διεθνή κοινότητα περί της «Μακεδονίας» των Σκοπίων ως της πραγματικής χώρας των Μακεδόνων. Αυτό βεβαίως σημαίνει μία σταδιακή δημιουργία εικόνας, που αφεύκτως ανταποκρίνεται σε μια νέα ταυτότητα, η οποία θα παραχαράσσει εις το διηνεκές την παρουσία της Μακεδονίας στον κόσμο. Σημειώνεται πως στη Συμφωνία των Πρεσπών οι ελληνικές υπογραφές τέθηκαν από μία κυβέρνηση και ένα πολιτικό σύστημα σαφώς υπερέχον του Σκοπιανού και επομένως από μία ελληνική θέση ισχύος, που δεν δικαιολογεί το προϊόν της συμφωνίας.
Ενώ κατά τα ανωτέρω στη Ζυρίχη ετέθησαν οι προϋποθέσεις επερχόμενου τουρκικού στρατηγικού ελέγχου της Κύπρου, στις Πρέσπες μπορεί κανείς αντιστοίχως να διακρίνει το σπέρμα ενός αυριανού «Μακεδονισμού». Η καθιέρωση της «Μακεδονικής» κρατικής οντότητας, που προβάλλει διεθνώς και ως «μακεδονική» εθνική ταυτότητα, θα μπορούσε στο απώτερο μέλλον να εκδηλωθεί και σε μια διεκδικητική διάσταση ιδιοποίησης του ιστορικού ονόματος και της ελληνικής κατά ταύτα Μακεδονίας ως ταυτισμένης με το τιτοϊκό κατασκεύασμα των Σκοπίων. Ουδείς ξένος θα ασχοληθεί στο μέλλον με τις λεπτομέρειες της Συμφωνίας, κατά πόσον δηλαδή στους τακτικισμούς της σκοπιανής πλευράς, η οποία ειρήσθω εν παρόδω τυγχάνει και το «αγαπημένο παιδί» του δυτικού παράγοντα, επέρχονται κινήσεις παραβιάζουσες σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Πρόκειται για ένα σκηνικό που υπομιμνήσκει τα κατά Ταλλεϋράνδο υπερβαίνοντα το έγκλημα κατά τούτο λάθη, αφού άπτονται του έθνους. Εξάλλου επαναλαμβανόμενα λάθη σε μια ιστορική διαδρομή, όπως αποτιμώνται και στην οπτική του Μαρξ, εκδηλώνονται κατά πρώτον ως τραγωδία και κατά δεύτερον ως φάρσα.
Η απορία κατόπιν τούτων είναι προφανής. Παραπέμπει δε στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν ένας Ελληνισμός, που προβάλλει στο διεθνές στερέωμα με δύο ελληνικές κρατικές οντότητες, οι οποίες εκπροσωπούν ενιαία συμφέροντα και κοινές στρατηγικές, να μην είναι αξιόπιστα και αποτρεπτικά σε θέση ανάπτυξης τέτοιων δομών προβολής πολιτικών, που να υπερασπίζουν αποτελεσματικά το απτόμενο ολόκληρου του λαού εθνικό συμφέρον. Η υποχρέωση της χώρας, της κοινωνίας, απασών των πολιτικών δυνάμεων, που συμπράττουν στο πολιτικό σύστημα είναι σαφώς προσδιορισμένη και ασφαλώς δρομολογημένη να οριοθετεί πλαίσιο ενάσκησης πολιτικής, που παραπέμπει στα όρια διασφάλισης του εθνικού συμφέροντος. Εν κατακλείδι, η συνομολογηθείσα συμφωνία αποτελεί ζήτημα που προβάλλει αναφορές ζωτικής σημασίας για την πορεία του έθνους, ελλοχεύοντας κινδύνους ενός κατά ταύτα υπονομευμένου εθνικού μέλλοντος.
Το ΙΗΑ θα κλείσει το 2018 με ένα εθνικό και ανθρωπιστικό πρόγραμμα. Το οφείλουμε σε έναν νέο-Ήρωα, τον Κωνσταντίνο ΚΑΤΣΙΦΑ της Βορείου Ηπείρου που έδωσε την ζωή του για την Ελληνική σημαία.
Ο Κωνσταντίνος άφησε πίσω μια κόρη 13 ετών, την Βασιλική, και έχουμε ιερή υποχρέωση να την βοηθήσουμε καλύπτοντας ένα μέρος από το μεγάλο κενό που άφησε η απώλεια του πατέρα της.
Ο Γεώργιος Γιαλτουρίδης, μέλος του ΙΗΑ, άνοιξε αυτό το πρόγραμμα με την ιδέα και $1,500 τα οποία είναι ήδη, in Escrow, μέσα στον λογαριασμό του ΙΗΑ. Όποιος δωρήσει περισσότερα από $500 θα είνα μέλος μιας επιτροπής ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΚΑΤΣΙΦΑ, η οποία θά επιβλέπει και αποφασίζει για την διάθεση των χρημάτων. ΤΟ ΙΗΑ θα συμμετάσχει στην επιτροπή ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΤΣΙΦΑ με ένα αντιπρόσωπο – τον Στέφανο Παπακώστας συντονιστή της επιτροπής Βορείου Ηπείρου.
Εδώ δείχνει πώς θα μοιάζει η ταυτότητα των Αλβανών μετά τις τροποποιήσεις που ζήτησαν οι βουλευτές τους στο Σύνταγμα.
Προσέξτε την φωτογραφία. Έχουν δύο πεδία. Ένα με υπηκοότητα (citizenship) και ένα με εθνικότητα (nationality). Στο πρώτο γράφει σκέτο «Μακεδόνας» και στο δεύτερο γράφει «Αλβανός».
Αυτή είναι η διευκρίνηση ώστε να υπογράψουν οι Αλβανοί βουλευτές.
Η ερώτηση είναι τι θα γράφει για τους Σλάβους, σωστά;
Μα αυτό που λέει η Συμφωνία των Πρεσπών!!
Δεν είπαμε ότι δίνει δύο πεδία απαντήσεων; Δεν είπαμε ότι γράφει και Μακεδόνας και Πολίτης της Βορείου Μακεδονίας; Ε αυτά θα γράφει.
Πού θα τα γράφει;
Στο πεδίο «Υπηκοότητα» θα γράφει το «Πολίτης της Βορείου Μακεδονίας» και στο πεδίο «Εθνικότητα» θα γράφει Μακεδόνας.
Πάρτε τα στη μούρη τώρα και άντε ψηφίστε το αν σας βαστάει.
Πόσα ψέματα ακόμη θα μας πείτε;
Από αυτόν τον σύνδεσμο. Πατήστε το αν δεν πιστεύετε την εικόνα. https://republika.mk/vesti/makedonija/kako-kje-izgledaat-lichnite-karti-za-albanskite-gragjani/
Το γεγονός είναι ότι οι δύο απαντήσεις που θα επιδέχεται ο όρος «ιθαγένεια» είναι 1. Μακεδόνας και 2. Κάτοικος της Δημοκρατίας της Βορείου Μακεδονίας.
Αυτό ακριβώς είναι γραμμένο στο άρθρο 1(3) της Συμφωνίας.
Είτε υπάρχει ένα, είτε δύο πεδία (για τους Σλάβους), είναι σαφές ότι η μία απάντηση απαντάει στην έννοια εθνικότητα και το άλλο απαντάει στην έννοια ιθαγένεια/υπηκοότητα.
Αντίβαρο
Συλλογή υπογραφών για τη διενέργεια Δημοψηφίσματος για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Επειδή η Συμφωνία των Πρεσπών μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΠΓΔΜ αποτελεί συμφωνία που αφορά τα ύψιστα συμφέροντα του ελληνικού λαού στο σύνολό του και δεσμεύει το μέλλον των επερχόμενων γενεών, επιθυμώ να πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα για την κύρωση ή όχι αυτής της συμφωνίας, ώστε να αποφασίσει ο ίδιος ο κυρίαρχος λαός γι’ αυτήν. Εξάλλου δεν είναι δυνατόν οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ να έχουν ήδη εκφραστεί με δημοψήφισμα επί της συγκεκριμένης συμφωνίας και να μη παρέχεται το αντίστοιχο δικαίωμα στους Έλληνες πολίτες. Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, το θέμα αυτό είναι εθνικό και συγχρόνως θέμα δημοκρατίας.
Γι’ αυτό και εμείς που υπογράφουμε το παρόν κείμενο καλούμε την Κυβέρνηση, τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να πράξουν τα οριζόμενα σύμφωνα με το αρ. 44 παρ. 2 του Συντάγματος περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος για κρίσιμο εθνικό θέμα. Έτσι και μόνο η σχετική απόφαση για την έγκριση ή απόρριψη της Τελικής Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας-ΠΓΔΜ (Συμφωνία των Πρεσπών) όποια και αν είναι αυτή, θα διαθέτει νομιμοποίηση θεμελιωμένη στην συναίνεση του ελληνικού λαού.
Παρακαλούμε να συμπληρώσετε όνομα, επώνυμο (στα ελληνικά), e-mail και κάντε κλίκ στην επιλογή i’m not a robot. Ανώνυμες υπογραφές δεν προσμετρώνται. Κοινοποιήστε την παραπάνω συλλογή υπογραφών όπου κρίνετε. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: dhmopshfismamakedonia@gmail.com και στο facebook
Υπάρχουν 6 αποστάτες αλλά οι επίσημοι προδότες θα είναι 151 για να στηρίξουν αρχικά την κυβέρνηση της προδοσίας και στην τελική φάση φαίνεται ότι θα εμπλουτιστούν με ποταμίσιο βούρκο. Πέραν αυτών υπάρχουν και οι κρυφοί προδότες.
Οι ίδιοι οι ΑΝΕΛ που όταν είχαν την μοναδική ευκαιρία να αποτρέψουν την συμφωνία των Πρεσπών δεν το έκαναν και τώρα αλληλοκατηγορούνται για αποστασία.
Η ΝΔ που ενώ αποδέχεται την ονομασία με τον όρο Μακεδονία στο κράτος των Σλαβοαλβανών ανησυχεί να περάσει η συμφωνία τώρα μην τυχόν και αναγκαστεί να την περάσει η ίδια με μικροαλλαγές.
Το ΚΚΕ με τα αριστερά του παρακλάδια που ενώ έχουν ήδη αποδεχθεί τον όρο Μακεδονία αντιτίθεται τώρα επειδή η συμφωνία των Πρεσπών θα βάλλει τους Σλαβοαλβανούς στο ΝΑΤΟ και αδιαφορούν για την επιτελούμενη εθνική προδοσία.
Είναι φανερό ότι η πλειοψηφία του λαού αντιτίθεται στην συμφωνία των Πρεσπών αλλά δεν τολμούν να ζητήσουν την γνώμη του με δημοψήφισμα δείχνοντας έμπρακτα ότι δεν λειτουργεί η Δημοκρατία, στηριζόμενοι σε ένα σύνταγμα κουρελού που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ του λαοπλάνου Ανδρέα εγκαθιστώντας πρωθυπουργική δικτατορία. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη και οι ΚΙΝΑΛ αντί να ζητήσουν συγνώμη για την ηθική αυτουργία της σημερινής κατάστασης διαμαρτύρονται με κροκοδείλια δάκρυα.
Η Ευρωπαϊκή και Διεθνής κοινότητα που αρνείται να αναγνωρίσει το δικαίωμα να έχει κράτος το έθνος των Κούρδων των 35 εκατομμυρίων που σήμερα είναι διάσπαρτο σε 4 ξένα κράτη, θέλουν να επιβάλουν με το ζόρι την δημιουργία κράτους σε ένα ασήμαντο συνονθύλευμα εθνοτήτων δίδοντας τους όνομα, εθνότητα και γλώσσα ενός άλλου έθνους που σήμερα ευρίσκεται σε παρακμή και μπορούν να το εκβιάσουν.
Φτάσαμε πλέον στο σημείο που μόνο μία εξέγερση του προδομένου και αγανακτισμένου λαού μπορεί να ανατρέψει το παρόν καθεστώς της συνταγματικής δικτατορίας που έχει αφανίσει κάθε έννοια Δημοκρατίας και Λαϊκής Κυριαρχίας.
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ‘’ΔΙΠΛΩΜΑΤΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΠΡΕΣΒΕΩΝ’’
ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
Αξιότιμοι Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Οι κάτωθι υπογράφοντες Πρέσβεις ε.τ. εκφράζουμε την ανησυχία μας και τον έντονο προβληματισμό μας για την υπογραφείσα στις Πρέσπες την 17η Ιουνίου 2018 συμφωνία μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδος και της Π.Γ.Δ.Μ. παρουσία των Πρωθυπουργών των δύο χωρών,
Η συμφωνία αυτή, όπως πιστεύουμε, αποτελεί πλήρη αποδοχή- και κατά συνέπεια δική μας υποχώρηση- των απαιτήσεων της σκοπιανής πλευράς , η οποία ήδη από της σύστασης του ομόσπονδου κρατιδίου των Σκοπίων μέσα στα πλαίσια της άλλοτε Γιουγκοσλαβίας ,αλλά και σήμερα το προκύψαν μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας νέο κρατικό μόρφωμα της Π.Γ.Δ.Μ εξακολουθεί να εκδηλώνει ‘’ αλυτρωτικές’’ τάσεις κατά της χώρας μας, ενώ ταυτόχρονα δεν φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την επεκτατική πολιτική του Τίτο περί ‘’Ενοποιήσεως όλου του μακεδονικού χώρου συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής ιστορικής Μακεδονίας’’. Φοβούμεθα ότι ούτε η νέα ονομασία που συμφωνήθηκε στις Πρέσπες, ούτε οι τροποποιήσεις των σχετικών με τον ‘’ αλυτρωτισμό ‘’διατάξεων του σκοπιανού συντάγματος θα μπορέσουν να ανακόψουν τις επεκτατικές βλέψεις των ‘’πολιτών της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας’’ και ιδιαίτερα της νέας γενιάς , η οποία γαλουχήθηκε με το όνειρο επέκτασης της χώρας τους στην κατ’ αυτούς ΄΄ Μακεδονία του Αιγαίου’’. Οι πολίτες της χώρας αυτής αρνούνται να δεχθούν την ιστορική αλήθεια, ότι η περιοχή των Σκοπίων ήταν τμήμα της Αρχαίας Δαρδανίας, ως τούτο επιβεβαιώνεται από αδιάσειστα αρχαιολογικά, εθνολογικά, γλωσσικά και άλλα στοιχεία. Ενδεικτικά παραθέτουμε περικοπή από το έργο (Περιηγηματικόν Πικτάκιον εκδοθέν στο Αμστερνταμ το 1706 ) του νεοέλληνα διανοητή που διακρίθηκε στον Ευρωπαϊκό χώρο Αναστασίου Μιχαήλ, όπου υπογραμμίζει ότι ‘’με τη Μοισία (σημερινή Σερβία) προσομορούσιν ( συνορεύουν ) οι Δαρδανικοί Σκούποι ( δηλ. τα σημερινά Σκόπια).
Πέραν όμως της διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας , που επιχειρείται με την συμφωνία των Πρεσπών , η τελευταία θα δημιουργήσει σειρά προβλημάτων σε πολλαπλά επίπεδα και θα αποτελέσει αιτία προστριβών και αποσταθεροποίησης. Διότι αναγνωρίζεται, εντελώς εσφαλμένα , ‘’ η μακεδονική γλώσσα’’ και ‘’ταυτότητα’’, ήτοι τα κυριότερα συστατικά στοιχεία για την δημιουργία μιας εθνικής οντότητας. Οι σχετικές διατάξεις της συμφωνίας των Πρεσπών παρέχουν το νομικό πλέον κάλυμμα για να συνεχίσει η σκοπιανή πλευρά την ‘’ αλυτρωτική’’ της πολιτική με άλλα πιο ισχυρά από τα μέχρι τώρα μέσα και μία πιο έντονη ρητορική προβολή τους. Οι δηλώσεις , άλλωστε , του Πρωθυπουργού της Π.Γ.Δ.Μ . στις Πρέσπες , πριν καν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της εν λόγω συμφωνίας, όπου διαχώρισε τους Έλληνες από τους ‘’Μακεδόνες», ως και εκείνες παρόμοιας φύσης άλλων αξιωματούχων του κράτους αυτού, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας ως προς τις προθέσεις των βορείων γειτόνων μας.
Έχοντας αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό καθ’όλη την διάρκεια της θητείας μας στη διπλωματική υπηρεσία και γνωρίζοντας τις τακτικές, μεθόδους, υστεροβουλίες και αρνητικές έναντι της χώρας μας διαθέσεις των βορείων γειτόνων μας, θεωρούμε χρέος μας να επισημάνουμε , όπως έπραξε και ο διακεκριμένος Έλληνας πατριώτης Μίκης Θεοδωράκης, τις ‘’ολέθριες συνέπειες’’ που θα επιφέρει η συμφωνία των Πρεσπών. Η εν λόγω συμφωνία θα αποτελέσει το εφαλτήριο για τη συνέχιση της ΄΄ αλυτρωτικής’’ πολιτικής από τους βόρειους γείτονες μας, αναπροσαρμοσμένης στα νέα δεδομένα που τους παραχωρούνται (γλώσσα , ταυτότητα, εθνική υπόσταση) και θα ενσπείρει σύγχυση ως προς την ελληνικότητα της ιστορικής ελληνικής Μακεδονίας. Είναι δε εξωπραγματικό να πιστεύεται, ότι ο πολίτης μιας τρίτης χώρας (π.χ. Αφρικής, Λατινικής Αμερικής κλπ) θα ενδιαφερθεί να ανατρέξει στην παραπάνω συμφωνία για να πληροφορηθεί ότι η ‘’μακεδονική γλώσσα της Βορείου Μακεδονίας ‘’ είναι σλαβική και ‘’ουδεμία σχέση έχει με την γλώσσα του Μεγάλου Αλεξάνδρου’’. Ομοίως δεν θα πρέπει να θεωρείται λήξαν το θέμα του ‘’αλυτρωτισμού’’ με την τροποποίηση ορισμένων διατάξεων του σκοπιανού συντάγματος, διότι οι διατάξεις αυτές είναι πλέον περιττές , εφόσον η σκοπιανή πλευρά με την συμφωνία των Πρεσπών -μια διεθνή συνθήκη- πήρε ό,τι μέχρι τώρα επεδίωκε.
Πέραν των ανωτέρω η εν λόγω συμφωνία, ως διαφαίνεται από τις μέχρι τώρα αντιδράσεις, τόσο στο εσωτερικό όσο και στην διασπορά , τείνει να επιφέρει διχασμό στην ελληνική κοινωνία. Συναφώς , με λύπη διαπιστώνουμε ότι χαρακτηρίζονται από ορισμένους κύκλους ως ‘’ακραίοι’’ οι αντιτιθέμενοι στην συμφωνία αυτή. Δεν πρέπει όμως αυτοί οι κύκλοι, αλλά και οι ξένοι, να λησμονούν ότι οι Έλληνες απέδειξαν το 1940 – 1941 ότι μπορούν να συσπειρωθούν «ακραία’’ και αποτελεσματικά, όταν η χώρα απειλείται από ξένο επεκτατισμό φασιστικό ή άλλον
Έχοντας υπ’όψη την ανωτέρω διαμορφωθείσα κατάσταση, ως και την πολύχρονη πείρα μας στον χειρισμό και εξέλιξη του εθνικού αυτού θέματος συντασσόμαστε και εμείς με την έκκληση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και
1. Διακηρύσσουμε την αντίθεσή μας στην ετεροβαρή, λεόντεια συμφωνία των Πρεσπών που βλάπτει τα εθνικά μας συμφέροντα.
2. Καλούμε τους εκπροσώπους του έθνους να μη συμβάλουν στην αποδοχή της συμφωνίας αυτής.
3. Καλούμε την Κυβέρνηση να εξετάσει την δυνατότητα – είμαστε πεπεισμένοι ότι τούτο επιθυμεί η πλειοψηφία του ελληνικού λαού— δημοψηφίσματος επί του κεφαλαιώδους σημασίας εθνικού αυτού θέματος.
Ήδη από τον Μάιο του 2011, υποστηρίζαμε πως ο χαρακτήρας του αντιμνημονιακού κινήματος των «αγανακτισμένων» ήταν ακομμάτιστος, δημοκρατικός και πατριωτικός. Και, στο 2012 επιχειρήσαμε επανειλημμένα με διάφορες εκδηλώσεις να προβάλουμε την ζωτική ανάγκη συγκρότησης του δημοκρατικού πατριωτικού αυτού κινήματος.
Οι δικές μας ανεπάρκειες, η πολύ χαμηλή πολιτική αντίληψη στο μαζικό κίνημα, οι παρεμβολές διαφόρων εγκαθέτων είτε κατευθυνομένων είτε απλά ηλιθίων (ηλίθιος=αυτός που ζημιώνει χωρίς να ωφελείται) είτε ανοήτων μωροφιλοδόξων, παρεμπόδισαν δραστικά αυτή την εξαιρετική αναγκαιότητα. Διασπαστικό-διαλυτικό φρένο έβαζαν βέβαια και οι ιδεοληπτικές προκαταλήψεις και δοξασίες με αποτελεσματικότερες όλων να είναι οι αριστερόστροφες. Άλλωστε, τα ΣΥΡΙΖΑ απετέλεσαν και τον κύριο διασπαστή του ίδιου του αντιμνημονιακού κινήματος στις πλατείες, τότε στο 2011. Το τεράστιο εκείνο μαζικό αγωνιστικό κίνημα, διχάστηκε και εξαπατήθηκε είτε με το ΑΝΕΛΛ είτε με το ΣΥΡΙΖΑ είτε και με την Χ.Α. .
Μπόρεσε ξανά να εκδηλωθεί πολιτικά, με το λαμπρό πρωτοποριακό «ΟΧΙ» στις 5/7/2015 και, να προδοθεί ακαριαία, από την «πρώτη φορά Φασιστερά». Επιβεβαιώθηκε όμως έτσι η αναντικατάστατη αξία ενός οργανωμένου πολιτικού φορέα που να το εκφράζει και να το διαφυλάττει. Ενός πολιτικού φορέα ενωτικού-δημοκρατικού, πάνω και έξω από ιδεοληψίες, γνήσια και μονοσήμαντα, πατριωτικού.
Όταν η «Συμφωνία/Προδοσία των Πρεσπών» εκδηλώθηκε, αυτό το ίδιο παλλαϊκό γιγαντιαίο κίνημα, υπερκομματικό και εξωκομματικό, δημοκρατικό-πατριωτικό, επανεμφανίστηκε, μεγαλειώδες.
Τούτη η τρίτη φορά συνέπεσε πιά και με την πολιτική ωριμότητα ορισμένων πολιτικών φορέων και προσώπων που εδέησαν να προχωρήσουν σε έναν αρχικό συνασπισμό τους. Δίνοντας έτσι το έναυσμα και το κέλευσμα σε άλλους επίσης να συμπράξουν.
Είθε το 2019 να γίνει το εναρκτήριο έτος απελευθέρωσης της πατρίδας μας και αναγέννησης της δημοκρατίας και του ελληνισμού. Να προσπαθήσουμε όλοι μας αφήνοντας τα εγώ και πιάνοντας το ΜΑΖΙ ΕΜΕΙΣ.
Νίκος Καραβαζάκης
ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
Ο λαός εκδήλωσε την αντίθεσή του στις εθνοφοβικές και αντιδημοκρατικές τάσεις κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ψηφίζοντας ΟΧΙ στις 5/07/2015 και συμμετέχοντας στα συλλαλητήρια υπεράσπισης της Μακεδονίας μας στις 21/01/2018, στις 4/02/2018 και στις 6/06/2018, αλλά και με τα δεκάδες συλλαλητήρια που έγιναν από τότε σε όλη την ελλαδική επικράτεια και στην ομογένεια.
Η αντίδραση του καθεστώτος υπήρξε απαξιωτική και επικίνδυνα ανθελληνική.
Στα πλαίσια των διεργασιών για τη συγκρότηση του πατριωτικού πόλου που απαιτούν οι δυσοίωνες για την πατρίδα συνθήκες και που εναγωνίως αποζητά ο λαός και ενόψει των επικείμενων εκλογών, μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Πολιτικού Φορέα «Ελεύθερη Πατρίδα» και της Γραμματείας του Κινήματος «Ανένδοτος Αγώνας για τη Μακεδονία και τη Δημοκρατία», συναντηθήκαμε και αποφασίσαμε την έναρξη εργασιών και τη συνεισφορά μας στην ιστορική αυτή απαίτηση.
Αποβλέπουμε, μαζί και με όλους όσοι συμφωνούν και εργάζονται στην κατεύθυνση αυτή, στην δημοκρατική πατριωτική ενότητα του ελληνικού λαού, για:
– την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας
– την ακύρωση της «Συμφωνίας των Πρεσπών»
– την αναχαίτιση των επεκτατικών επιβουλών κατά της Ελλάδας και της Κύπρου
– την παραγωγική ανασυγκρότηση
– την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή
– την ανάσχεση των κυμάτων της παράνομης μετανάστευσης.
Για την επίτευξη του εθνικού αυτού πολυσχιδούς έργου προσκαλούμε σε πολιτική συστράτευση και αγώνα τούς Έλληνες πολίτες και τον απανταχού Ελληνισμό πέρα και έξω από ιδεολογικούς διχασμούς, κομματικές παρωχημένες αντιπαλότητες και ιδιοτελείς υστεροβουλίες.
Οι επικείμενες εκλογές είναι ένας στίβος όπου καλούμαστε να τολμήσουμε να συμμετάσχουμε και να επιφέρουμε αναγεννησιακή χειραφέτηση στην πατρίδα μας.
Στην Αθήνα, 29 Δεκεμβρίου 2018
Πατσίκας Μιχαήλ »Ανένδοτος Αγώνας για την
Μακεδονία και την Δημοκρατία»
«Ο,τι χειρότερο για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια» χαρακτήρισε τη Συμφωνία των Πρεσπών ο Ρούμεν Ράντεφ (φωτογραφία).
Ο Βούλγαρος πρόεδρος Ρούμεν Ράντεφ για πρώτη φορά παίρνει θέση κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, επικρίνοντας τον πρωθυπουργό της χώρας του Μπόικο Μπορίσοφ, και δηλώνει:
«Οι ενέργειες της βουλγαρικής κυβέρνησης για την ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων προχωρούν πάρα πολύ γρήγορα και εις βάρος της χώρα μας.
Προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί εδώ και αιώνες, ίσως είναι δύσκολο να επιλυθούν μέσα σε έξι μήνες.
Η ταχύτητα με την οποία η κυβέρνηση υπέγραψε τη συμφωνία για τις σχέσεις καλής γειτονίας με την ΠΓΔΜ χωρίς να συζητήσει με την Ελλάδα και χωρίς εσωτερική συναίνεση είναι ανεξήγητη.
Ως πρόεδρος της Βουλγαρίας δεν συμφωνώ με το όνομα “Βόρεια Μακεδονία”. Δεν υπάρχει τέτοια χώρα. Αυτό το όνομα δεν μπορεί να ισχύσει. Και δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι υπάρχει “μακεδονική γλώσσα”. Αυτό είναι ό,τι χειρότερο για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια».
Κατά και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός
Πριν από μερικές εβδομάδες είχε αντιδράσει στη Συμφωνία των Πρεσπών και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Άμυνας της Βουλγαρίας Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ, απειλώντας τον Ζάεφ με άσκηση βέτο κατά της ένταξης της ΠΓΔΜ στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
«Κύριε Ζάεφ, μην καταχραστείτε το θέμα της γλώσσας της ΠΓΔΜ. Αυτό μπορεί να σας κοστίσει την ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ» είχε τονίσει ο Βούλγαρος υπουργός Άμυνας, προσθέτοντας ότι «δεν θα επιτρέψουμε συμβιβασμούς με την ιστορία της Βουλγαρίας, καθώς τα εδάφη της ΠΓΔΜ ήταν βουλγαρικά».
Ο κ. Καρακατσάνοφ είχε αναφερθεί στην προκλητική, όπως τη χαρακτήρισε, δήλωση του Ζόραν Ζάεφ στο Κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ ότι η Συμφωνία των Πρεσπών του παρέχει το δικαίωμα αναγνώρισης της «μακεδονικής γλώσσας» και πως αυτό το δικαίωμα κανείς δεν μπορεί πλέον να αμφισβητήσει.
«Δεν υπάρχει τέτοια γλώσσα και κανείς δεν μπορεί να την καθιερώσει» υπογράμμισε ο Βούλγαρος αξιωματούχος.
Μετά το Συλλαλητήριο της Σουηδίας στην Στοκχόλμη, ήρθε η ώρα του Συλλαλητηρίου στη Φιλανδία στο Ελσίνκι. Έτσι με την αρχή του 2019, οι Έλληνες του Ελσίνκι δίνουν το παράδειγμα της αντίστασης. Διότι η ομογένεια όπου κι αν βρίσκεται δεν μπορεί να παραμείνει ουδέτερη την ώρα που η Ελλάδα δέχεται τόσες πιέσεις από άτομα που δεν πιστεύουν ούτε στην Ιστορία ούτε στον Ελληνισμό. Το Προσύμφωνο των Πρεσπών είναι απαράδεκτο για όλους τους Έλληνες ακόμα κι αν βρίσκονται στο εξωτερικό διότι όλοι ξέρουν τι σημαίνουν τα άρθρα του και όλοι γνωρίζουν το απαράδεκτο περιεχόμενό τους όχι μόνο για το όνομα, την ταυτότητα και την γλώσσα αλλά για την ιστορία, την αρχαιολογία και την παιδεία, για την ελληνική ΑΟΖ, για τα ενεργειακά, για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, των συλλαλητηρίων, για την αλλαγή των ονομάτων και την εξαφάνιση της Μακεδονίας στο κείμενο. Κανένας δεν μπορεί να μείνει ουδέτερος όταν υπάρχει τέτοιος αγώνας για την Μακεδονία. Διότι όταν είσαι ουδέτερος μεταξύ του θύτη και του θύματος είσαι πάντα υπέρ του θύτη. Όταν είσαι ουδέτερος ανάμεσα στον Ελληνισμό και τη βαρβαρότητα σημαίνει ότι είσαι υπέρ της βαρβαρότητας. Έτσι το μεγάλο Συλλαλητήριο στο Ελσίνκι είναι μια απόδειξη ότι οι Έλληνες της Φιλανδίας δεν έχουν ξεχάσει την πατρίδα κι ότι συνεχίζουν τον αγώνα ακάθεκτα δίχως να φοβούνται καμία εξουσία βαρβαρότητας.
Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ δήλωσε πως αν οι Τούρκοι καταπατήσουν βραχονησίδα στο Αιγαίο αυτή θα ισοπεδωθεί από τον ελληνικό στρατό. Στην συνέχεια ο ΥΕΘΑ Π. Καμένος δήλωσε πως η Ελλάδα θα εξοντώσει την Τουρκία αν αυτή μας επιτεθεί.
Ερώτηση: Συνιστούν αυτές οι δηλώσεις, την ελλαδική κυβερνητική πολιτική απάντηση στην τρέχουσα και επαυξανόμενη επιθετική ρητορεία της Τουρκίας; Εντάσσονται σε κάποια σχεδιασμένη ελλαδική στρατηγική ανάσχεσης της κλιμακούμενης τουρκικής επιθετικότητας;
Απάντηση: απίθανο το «Ναι», πιθανόν έως βέβαιον πως «κάποιον λάκκο έχει η («πατριωτική») φάβα».
Επειδή η ελλαδική κυβέρνηση μακράν απέχει του πατριωτισμού (τον οποίο ιδεοληπτικά ταυτίζει με τον εθνικισμό ενώ ασκεί ήδη από τις 5/7/2015 τον ακρότατο ραγιαδισμό).
Επειδή όπως έχει τελεσίδικα αποδείξει με την «Συμφωνία (δηλαδή την Προδοσία) των Πρεσπών» είναι λακές, των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Γερμανίας.
Και, επειδή είναι αντικειμενικά ανούσιες οι τυμπανοκρουσίες για «ισοπεδώσεις» και «εξοντώσεις» λόγω αντικειμενικών στρατιωτικών και γεωπολιτικών δεδομένων.
Εύλογα εικάζεται πως η ελλαδική κυβέρνηση, δι’ αυτών των εκπροσώπων της, συμμετέχει σε επιχειρησιακές επιδιώξεις των πατρώνων της.
Ήτοι, να παγιδευθεί, φθοροποιώς, η Τουρκία και στο Αιγαίο και στην Συρία (μετά την αποχώρηση των Αμερικανών, σε έναν ανταρτοπόλεμο τύπου «Βιετνάμ» έναντι των Κούρδων).
Και, να απομονωθεί η Ρωσία στην Συρία αλλά και να αποκλειστεί η παρουσία και διέλευσή της στο Αιγαίο, εφόσον στην περίπτωση ελλαδοτουρκικής (ή ελληνοτουρκικής) συρράξεως στο Αιγαίο (ή στην Μεσόγειο), επιλαμβανόμενο το ΝΑΤΟ ως «ειρηνοποιός» και επιδιαιτητής, την μεν Ρωσία θα εξοστράκιζε την δε Τουρκία θα υπέτασσε, στην ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο, αυτήν των υδρογονανθράκων.
Οι ΣΥΡΝΕΛ, ίσως να ξεχνούν το 1909 και του Γουδή. Ίσως να αποβλέπουν ακόμη και σε αναβολή των βουλευτικών εκλογών ή απλά στην δημαγωγική-ψηφοθηρική επίκληση κάποιου κάλπικου πατριωτισμού. Μπορεί όμως να δρέψουν πράγματι Νέο Γουδή.
Όλα ή τίποτα για την κάλπη, μήπως; Αν όμως δεν υπάρχει «τίποτα» αλλά Γουδή;
Η παράνομη ΄»σημαία» του κατοχικού καθεστώτος στον Πενταδάκτυλο. Αυτό το απαράδεκτο θέαμα βλέπουν κάθε βράδι οι Ελληνοκύπριοι που διαμένουν στη Λευκωσία. Φωτογραφία Yannis Kolesidis for The New York Times, ANA-MPA Και ηλεκτροδοτείται από την ελεύθερη Κύπρο! (Β.Σ.)
Tου Στάθη
H άσκηση πατριωτικής πολιτικής δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον εθνικισμό. Αντιθέτως η πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση εν σχέσει με τη FYROM ανοίγει τον δρόμο στον εθνικισμό των Σκοπιανών και στον εθνικισμό των Ελλήνων.
Πολιτικές όπως εκείνη του Κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία ή της εκτέλεσης ιμπεριαλιστικών εντολών, όπως συνέβη με το Σκοπιανό, βαθαίνουν την υποτέλεια. Και η υποτέλεια θέτει πάντα σε κίνδυνο την εθνική ακεραιότητα, αφού πρώτα καταστρέψει τη λαϊκή κυριαρχία και εκχωρήσει την εθνική ανεξαρτησία.
Ο κυρίαρχος εθνομηδενισμός ανοίγει τον δρόμο στον εθνικισμό. Ο οποίος αρπάζει την ευκαιρία να εμφανισθεί ως πατριωτισμός, ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο, όπως απέδειξε η συνεργασία των εθνικιστών με τους ναζιστές στην Κατοχή ή η προδοσία τους στο Κυπριακό λόγω της υποτέλειάς τους στους Αμερικανούς.
Δεν πάνε, από ιστορική άποψη, πολλά χρόνια από την εποχή που οι αριστεροί διαδήλωναν για να υποστηρίξουν τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου.
Σήμερα ο κυρίαρχος εθνομηδενισμός έχει διαστρέψει τις έννοιες υποκαθιστώντας, φέρ’ ειπείν, τον διεθνισμό με μια νεοταξίτικη προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση και ένα φλούφλικο ου μην αλλά και λιγούρικο κοσμοπολιτισμό.
Σ’ αυτόν τον βάλτο λιμνάζει πολύ χρυσάφι για βρώμικες δουλειές, όπως η εξουθένωση της ταυτότητας των λαών και η ταξική υποδούλωση των πολιτών.
Μέσα στη σύγχυση που ο κυρίαρχος εθνομηδενισμός έχει δημιουργήσει αναπαράγοντας με όχημα τη γονατισμένη Αριστερά κάθε λογής αμερικανιά, από τον πολυπολιτισμό έως τον αυτοπροσδιορισμό και από τον μεταμοντερνισμό έως την πολιτική ορθότητα, πολλοί λαοί, πολλές κοινωνίες διαισθάνονται υπαρξιακό κίνδυνο και αντιδρούν όπως η καταψήφιση του Σχεδίου Ανάν απέδειξε ή τώρα αποδεικνύουν στη Γαλλία τα «κίτρινα γιλέκα».
Η στείρα υστερία περί ανόδου της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη και αλλού δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το εν λόγω φαινόμενο, όσον ο εθνομηδενισμός τροφοδοτεί τον εθνικισμό κι όσον η αλήθεια σπρώχνεται στη λήθη (όπως γίνεται με τα εγκλήματα του φασισμού), επιτρέποντας έτσι τη νεκρανάστασή του (όπως στις Βαλτικές χώρες ή την Ουκρανία) και την επανεμφάνισή του με άλλα προσωπεία όπως στην Ιταλία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία και αλλού (με τρομακτικές μάλιστα αναλογίες ως προς τη διαδρομή του).
Η απίσχναση της αστικής δημοκρατίας προς όφελος της οικονομικής δικτατορίας και η ενσωμάτωση μεγάλου μέρους της Αριστεράς στην παγκοσμιοποίηση διά του εθνομηδενισμού αποσυνθέτουν τις κοινωνίες, δημιουργούν προτεκτοράτα και μετατρέπουν τους πολίτες σε ανδράποδα.
Για να γίνονται όλα αυτά κι επειδή έγιναν όλα αυτά, η δημόσια συζήτηση για όσα συμβαίνουν κατ’ αυτάς στα σχολεία και εν μέσω των μαθητών πρέπει να διεξάγεται σε επίπεδο Πολάκη-Αδώνιδος ή εθνομηδενισμού-χρυσαυγιτισμού.
Και μόνον απ’ αυτό, μπορεί να καταλάβει κανείς το αισχρό επίπεδο στο οποίο έχουμε εκπέσει. Αισχρό αλλά επικίνδυνο. Η Χρυσή Αυγή τρυπώνει όπου μπορεί (εις ό,τι αφορά τα μαθητικά) και το δηλητήριο του εθνικισμού διαχέεται σε ανήσυχες ηλικίες.
Ηλικίες κατά τις οποίες η ενσυναίσθηση του πολιτισμού μας και η συμμετοχή σε αυτόν, κατ’ εξοχήν διαμορφώνονται: όπως και η κριτική (ή όχι) στάση.
Το θέμα είναι τεράστιο (κι όπως πάντα στα Προτεκτοράτα γελοίο). Οπωσδήποτε οι μαθητές δεν μπορούν να λύσουν το «Μακεδονικό», αλλά όποιος δεν καταλαβαίνει την αγωνία των παιδιών για το πλαίσιο της ύπαρξής τους ως προσώπων, είναι βλαξ.
Ή πονηρός εθνομηδενιστής, άλλων αφεντικών υπηρέτης.
ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ 