Αρχείο
Τι ζητείται σε αυτές τις εκλογές;
Οι εκλογές στις 21 Μαΐου 2023 είναι οι πρώτες που διεξάγονται σε πολιτική-κοινωνική ηρεμία και κανονικότητα, αφότου το ΠΑΣΟΚ υπό τον Γ. Α. Παπανδρέου ( ΓΑΠ ) ενέπλεξε και εδέσμευσε την πατρίδα μας στην Κατοχή των Μνημονίων ( «M.O.U.» ), από το 2010. Αυτή η γερμανοκρατούμενη πολυεθνική τραπεζοκρατική νέα Κατοχή, συνεχίστηκε από συγκυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ενίοτε με την σύμπραξη Καρατζαφέρη-ΛΑΟΣ και Κουβέλη-ΔΗΜΑΡ. Με αθλιότερη όλων την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ ή Τσίπρα-Καμμένου και κορύφωσή της στην καταπάτηση του δημοψηφίσματος στις 5/7/2015 το οποίο απέρριψε μεν όλα τα μνημόνια αλλά οι Τσίπρας-Καμμένος κατεπάτησαν με την συνενοχή ΝΔ και ΚΙΝΑΛ. Επιβάλλοντας και το 3ο Μνημόνιο που ενεχυρίασε την ελληνική δημόσια περιουσία για ενενήντα εννέα ( 99 ) χρόνια στους δανειστές ΕΚΤ και ΔΝΤ.
Αυτή την ανθελληνική-ανθελληνικότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, των Τσίπρα-Καμμένου, άλλως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ που κατεπάτησε ( μοναδική, παγκοσμίως ) δημοψήφισμα, που κατήργησε την φύλαξη των συνόρων της χώρας μας επ’ ονόματι της λαθρομετανάστευσης ( και της λαθροδιακίνησης ανθρώπων ), που επέβαλε την αχαλίνωτη κερδοσκοπία στην ενέργεια μέσω νεοσυσταθέντος ανεξέλεγκτου χρηματιστηρίου, που πετσόκοψε τις συντάξεις και ανέβασε στα εξήντα επτά ( 67 ) έτη την ηλικία συνταξιοδότησης, που αρνήθηκε κάθε απολογία και συγγνώμη για την εκατόμβη στο Μάτι Αττικής ( 23/7/2018 ) και που παρέδωσε, υπό ΝΑΤΟϊκή επιταγή την μακεδονική γλώσσα και ιστορία και το ίδιο το όνομα της Μακεδονίας στο σκοπιανό κρατίδιο-εξάμβλωμα, ιμπεριαλιστικών αναδιανομών στην Βαλκανική, διαδέχθηκε στις εκλογές του 2019 η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη.
Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κατά ειρωνεία της Ιστορίας έμελλε να είναι, η πρώτη ελληνική κυβέρνηση που από το 1974 και μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, απήντησε, μόνη της-μόνον με τις διαθέσιμες ελλαδικές δυνάμεις- επί του πεδίου, με απόλυτη επιτυχία τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2020 στην απόπειρα υβριδικής τουρκικής εισβολής στα σύνορα του Έβρου και στις τουρκικές προκλήσεις στην θάλασσα του Αιγαίου. Αυτή η κυβέρνηση, σημείωσε σημαντικές προόδους στους οικονομικούς δείκτες που κατά υπερκομματική αποδοχή ταλανίζουν και αλυσσοδένουν την οικονομική μας ζωή από το 2010 ( ΓΑΠ ), προχωρώντας και σε αναδιανεμητικές πολιτικές .Η ίδια αυτή κυβέρνηση, πέραν από τις βάναυσες επιθέσεις της δια των αστυνομικών δυνάμεων στους νησιώτες μας που αντιδρούσαν στην εγκατάσταση hot spots στα νησιά τους ( όπως ακριβώς διέπραξε και η προκάτοχός της ), παρεκτράπηκε ακραία όταν με αιτιολογία την πανδημία covid-19 εδίωξε υγειονομικούς και επέβαλε πρωτοφανείς περιορισμούς στην ελεύθερη κίνηση των πολιτών ( με την σύμφωνη γνώμη σύμπασας της Αντιπολίτευσης ) και έθιξε βλάσφημα και το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού μας απαγορεύοντας τις κωδωνοκρουσίες των εκκλησιών.
Συνοψίζοντας, διακρίνεται πως η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μία κυβέρνηση του «έξυπνου» κεφαλαίου, αυτού του κεφαλαίου που θέλει και προασπίζεται την κυριαρχία του και την αναγνώρισή του , που κατανοεί την αξία διαφύλαξης των εργαζομένων «του» και ένεκα τούτων εξοπλίζει την Ελλάδα, περιορίζει την ασύδοτη κερδοσκοπία, προσφέρει παροχές στον λαό. Έχει δε σαφή περιθώρια περαιτέρω βελτιώσεων καθώς είναι ενταγμένη και αποδεκτή στο κυρίαρχο διεθνώς σύστημα. Σε αντίθεση με την του ΣΥΡΙΖΑ ( κατάλοιπα ΠΑΣΟΚ + ΚΚΕ Εσωτ ) που δεν συνδέεται με την παραγωγή είτε με κεφάλαια είτε με την εργασία, που στελεχώνεται από κρατικοδίαιτους αργόμισθους υπαλλήλους και συνδικαλιστές, που αποκλείει την αξιοποίηση των ελλαδικών υποθαλάσσιων υδρογονανθράκων και την ενεργειακή αυτάρκεια και την οικονομική ανεξαρτησία που αυτοί συνεπάγονται, που αρνείται ακόμη και την στρατιωτική θητεία και που, εν κατακλείδι δεν αντιστρατεύεται ( κι όποτε ευκαιρεί, όπως ο πολακισμός έδειξε, την προκρίνει ) την διάλυση μίας προ-καπιταλιστικής χώρας ( της Ελλάδας, συγκεκριμένα ) από την οποία προσδοκά να προκύψει η «αδελφοσύνη των λαών». Εξ ου και ανερυθρίαστα αψηφά τις ομόφωνες ποινικές καταδίκες των τέως κυβερνητικών στελεχών του ( Ν. Παπάς, Ο. Ιορδανίδου ) για κατάχρηση εξουσίας. Εφόσον και εάν τρέχει ο μισθός ποιός νοιάζεται για την προέλευσή του ή για την τιμή του; Εξ άλλου, μετά τις 5/7/2015, «χάθηκε κάθε τσίπα».
Υπό την θεώρηση πως σήμερα ο κόσμος μας διαπερνάται και αναδιατάσσεται από τις πολιτικές συγκρούσεις, μεταξύ παραγωγικών και παρασιτικών κεφαλαίων και μεταξύ εθνικών και υπερεθνικών κεφαλαίων, η κοινωνία μας και η πολιτική ζωή της επιρρεάζεται ουσιωδώς και θεμελιωδώς από αυτές τις αντιθέσεις. Η τελευταία τέτοιας επιρροής και παγκοσμίων επιπτώσεων είναι αυτή στην Ουκρανία, μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Έχει δε ήδη επεκταθεί και συνδεθεί με τις εξελίξεις στην περιοχή μας. Όπου το δεσπόζον πρόβλημα είναι ο νεοοθωμανικός επεκτατισμός, ο οποίος ουδόλως αναφέρεται κατά την προεκλογική μας συζήτηση ή αντιπαράθεση.
Επειδή όμως η Τουρκία θα ανανήψει από τους καταστροφικούς σεισμούς, επειδή όσον αφορά στον επεκτατισμό της έχει συμπαγή και ζωτική θεμελιώδη ομοφωνία, σύντομα ή συντομότερα θα επανέλθει στις απειλές και στις διεκδικήσεις της. Διότι δεν έχει άλλη ιστορικά προοπτική πλην την επεκτατική-ιμπεριαλιστική.
Στο υπαρξιακό αυτό ζήτημα για την Ελλάδα κρίνονται οι πολιτικοί και οι πολιτικές, κρίνονται οι ζωές μας, τα πιστεύω μας, οι αξίες μας. Και, υπό αυτό το πρίσμα, επιλέγουμε και στις εκλογές.© ⓒ
Νίκος Καραβαζάκης © ⓒ
ΔΗμοκρατική Πατριωτική Ενότητα ( ΔΗΠΕ ©) : αλήθεια ή απάτη;
Στο 2011, μέσα στο κίνημα κατά του μνημονίου ΓΑΠ/ΠΑΣΟΚ, αντιλήφθηκα μια πρωτόγνωρης μαζικότητας, παλλαϊκή ενότητα και σύμπνοια, στους διαδηλωτές στην πλατεία Συντάγματος. Υπό την σκιά πλήθους ελληνικών σημαιών που κρατούσαν κι ανέμιζαν οι διαδηλωτές, χωρίς καμία κομματική διάκριση ή παρεμβολή. Χαρακτήρισα αυτή την εικόνα, πολιτικά, ως «δημοκρατικό πατριωτικό κίνημα©». Γεννιέται το δημοκρατικό πατριωτικό κίνημα των Ελλήνων! Το οποίο, έπρεπε να αυτοπροσδιορισθεί πολιτικά και να συγκροτηθεί οργανωτικά για να συνεχίσει και να δικαιωθεί. Ήταν ιστορική πολιτική στιγμή, εκδηλώνονταν η αγωνία και η απόπειρα των Ελλήνων να χειραφετηθούν από τα δεσμά της διαπλεκόμενης κρατικοδίαιτης ξενοτραφούς κομματοκρατίας, της «Μεταπολίτευσης». Έτσι, πρότεινα τον σχηματισμό της «ΔΗμοκρατικής Πατριωτικής Ενότητας ( ΔΗΠΕ )©», ως πολιτικό και οργανωτικό εκφραστή αυτού του τόσο ελπιδοφόρου παλλαϊκού κινήματος. Ενωτική πρόσκληση! Η πρόταση αυτή, συσπείρωσε σχετικά λίγους αγωνιστές, με τους οποίους συντάξαμε και προγραμματικούς άξονες σύγκλισης και διακυβέρνησης. Καμία από τις οργανωμένες ομάδες που συμμετείχαν στον τότε παλλαϊκό ξεσηκωμό δεν ανταποκρίθηκε, παρότι επανειλημμένα προσκαλούνταν. Ούτε εισακούστηκε καν αυτή η πρόταση, από την «ΣΠΙΘΑ» του μακαρίτη Μίκη Θεοδωράκη. Τουναντίον, προχωρούσε η αυξητική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ και της Χ.Α., πολιτικών σχηματισμών με ιδεοληπτικό και διχαστικό χαρακτήρα ενώ ξεπήδησε και το υβρίδιο ΑΝΕΛΛ με αγελέα μαζικότητα. Εθνική Δημοκρατική Πατριωτική Ενότητα!
Χαρακτηριστικό όλης αυτής της κρίσης που προκαλέστηκε από την κατάρρευση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος ( πτώχευση «Leehman Brothers», 2008 ) και την χρεοκοπία της εγχώριας κρατικοδίαιτης διαπλεκόμενης κομματοκρατίας της «Μεταπολίτευσης» ήταν πως δέσποζε η τοκογλυφία ενώ απουσίαζε η παραγωγή. Απάντηση στην σκόπιμη χρεοκοπία της χώρας μας έδιναν η ανακήρυξη και «τιτλοποίηση» της ελλαδικής ΑΟΖ ( Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ) μαζί με τις ΑΠΕ ( Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ). Η Ελλάδα μπορεί να σωθεί με τις δικές της δυνάμεις.
Καθώς το εγχώριο πολιτειακό σύστημα του δικομματισμού και της «Μεταπολίτευσης» κατέρρεε και παρέπαιε, στις δημοτικές εκλογές του 2014, στην Αθήνα, δόθηκε η ευκαιρία να εκδηλωθεί η «ΔΗμοκρατική Πατριωτική Ενότητα©» κόντρα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΧΑ και ΝΔ, με υποψήφιο τον αδέκαστο δημοκράτη παραιτηθέντα εισαγγελέα Ι. Σακκά. Το τέλος των «αγανακτισμένων». Και πάλι, ουδείς από τους υπάρχοντες αντιμνημονιακούς πολιτικούς σχηματισμούς, συνέδραμε. Έτσι, συνεχίσθηκε η επέλαση των μετέπειτα ΣΥΡΝΕΛ και της ΧΑ, φθάνοντας μέχρι στο 2015. Μετά τον Τσίπρα, δεν υπάρχει τσίπα.
Τότε έλαμψε με λαμπρότητα αυτό το «δημοκρατικό πατριωτικό κίνημα©» με το μεγαλειώδες ιστορικό «ΟΧΙ στα μνημόνια» στις 5/7/2015, ξεφτιλίζοντας δια παντός στην συνέχεια το ΣΥΡΝΕΛ ( ΣΥΡΙΖΑ+ΑΝΕΛΛ ), με την kolotoumba υπό την γερμανική δεσποτεία. Και παραπέρα, στο 2018 με πρωτοφανή συλλαλητήρια πανελλαδικά, αναπτύχθηκε σε νέους ιστορικούς αγώνες υπεράσπισης της Μακεδονίας που η ΝΑΤΟποιημένη πλέον, κυβερνώσα Αριστερά, μεταλλαγμένη σε «ΦΑΣΙΣΤΕΡΑ», ξεδιάντροπα και κυνικά ξεπούλησε στα Σκόπια. Και τότε, πάλι, δεν στάθηκε δυνατό να συγκροτηθεί αυτή η για πολλοστή φορά καταγεγραμμένη «ΔΗμοκρατική Πατριωτική Ενότητα©», καθώς επικρατούσαν μωροφιλοδοξίες ναρκισσευομένων κατά φαντασίαν βουλευτών, κατακερματισμός και «αντιεθνικιστικές» ιδεοληψίες.
Σε όλη αυτή την δωδεκάχρονη διαδρομή ενώ γρήγορα εξαϋλώθηκε το ΑΝΕΛΛ και αναπόφευκτα διαλύθηκε το κρυπτοναζιστοειδές έκτρωμα της ΧΑ, η ανικανότητα συγκρότησης της «ΔΗΠΕ©» και του «δημοκρατικού πατριωτικού κινήματος©» οφείλονταν είτε σε παραγοντισμούς συγκεκριμένων προσώπων είτε -κυρίως- σε ιδεοληψίες «αριστερών» καταβολών περί «εθνικισμού», «ρατσισμού», «διεθνισμού», αναρχοσυνδικαλισμού ( «άμεση δημοκρατία» ), οικονομισμού ( «δραχμολαγνεία» ) κ. α. είτε και σε διατεταγμένους εγκάθετους «Υπηρεσιών».
Σήμερα, εμφανώς καιροσκοπικά και για απολύτως ψηφοθηρικούς ιδιοτελείς σκοπούς, μήπως και επωφεληθούν από την «απλή αναλογική», κάποιοι, σεσημασμένοι σε όλα αυτά τα χρόνια της «μεταπολιτευτικής παρακμής» και πολιτικής διαπλεκόμενης κόμματο-σαπίλας, επιχειρούν παραπλάνηση ψηφοφόρων επικαλούμενοι την «ΔΗΠΕ©». Μπα. «Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά».
Νίκος Καραβαζάκης
© ⓒ
ΟΜΑΔΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΙΓΙΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ( ΟΠΑΕΠ )
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με μεγάλη μας χαρά συγχαίρουμε την εκπρόσωπό μας ιατρό κυρία Παναγιώτα Χατζηαλεξιάδη για την σπουδαία δικαστική επιτυχία της στο τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά, κατά της τέως Διοικήτριας της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας ( ΥΠΕ ), Όλγας Ιορδανίδου. Στις 8/2/2023 η Ο. Ιορδανίδου καταδικάστηκε πρωτοδίκως, ομόφωνα, σε 18 μήνες φυλάκιση για «παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση» ύστερα από την μήνυση εναντίον της που είχε υποβάλλει η κυρία Π. Χατζηαλεξιάδη, τέως Διευθύντρια του Εθνικού Συστήματος Υγείας ( ΕΣΥ ).
Η δικαστική αυτή απόφαση κατά διοικητικού στελέχους του κυβερνήσαντος ΣΥΡΙΖΑ, σε υπουργείο εποπτευόμενο από τον γνωστό Παύλο Πολάκη, αποτελεί ισχυρότατο πολιτικό πλήγμα κατά της στρατηγικής που διαρκώς επαναλαμβάνουν και δια του Αλέξη Τσίπρα, αυτής του «ελέγχου των αρμών της εξουσίας».
Η κυρία Π. Χατζηαλεξιάδη, επί δεκαεννέα χρόνια υπηρετώντας στο ΕΣΥ και στο Κέντρο Υγείας Αίγινας ( ΚΥΑ ) με την ειδικότητα της γενικής ιατρού, εδιώχθη απηνώς, αφότου ανέλαβε καθήκοντα η καταδικασθείσα Ο. Ιορδανίδου. Για τις νόμιμες συνδικαλιστικές διεκδικήσεις της, για τις εκλαϊκευτικές ιατρικές πρωτοβουλίες της και, για την διεκδίκηση του «πλωτού ασθενοφόρου της Αίγινας» με ένα πλατύ εξωκομματικό και υπερκομματικό αδέσμευτο κοινωνικό κίνημα. Εδιώχθη με κάθε τρόπο και κάθε μέσον, από το όλον σύστημα ΣΥΡΙΖΑ, με εκτελεστικό όργανο την καταδικασθείσα τέως Διοικήτρια της 2ης ΥΠΕ Ο. Ιορδανίδου, από τους κομματικά και παράνομα διατεταγμένους «συναδέλφους» της, που συνέπτυξαν ένα τοξικό ανυπόφορο εργασιακό καθεστώς στο ΚΥΑ ( και για τους άλλους ιατρούς και νοσηλευτές ) και, από έναν εσμό συκοφαντών και υβριστών, λούμπεν στοιχείων. Επειδή «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» και τις απειλές του κυβερνήσαντος ΣΥΡΙΖΑ.
Η ιατρός κυρία Π. Χατζηαλεξιάδη, υπέστη σε όλο του το εύρος και μήκος το δόγμα Πολάκη, « στείλτε τους στα δικαστήρια κι αφήστε τους να τρέχουν», υπομένοντας κούραση και έξοδα, πλην όμως, ανταπεξήλθε νικηφόρα σε όλες τις δικαστικές μάχες της, ούσα μάρτυς πως η Δικαιοσύνη εφόσον δεν ποδηγετείται, ασκείται δικαίως και ορθώς. Πολύτιμη υπήρξε η ηθική συμπαράσταση των απλών πολιτών της Αίγινας που σε κάθε ευκαιρία εκδήλωναν την αγάπη τους. Βέβαια, υπέστη και σοβαρές βλάβες στην υγεία της αλλά και στο κύρος της, για τις οποίες επίσης δικάζεται η καταδικασθείσα Ο. Ιορδανίδου.
Αποτελεί πάντως σπουδαία ικανοποίηση για όλους εμάς, ο ελλιμενισμός τελικά του «πλωτού ασθενοφόρου της Αίγινας», που μπορεί να μη είναι ακριβώς αυτό που οραματισθήκαμε και μοχθήσαμε γι’ αυτό από το 2012 μέχρι και το 2019 αλλά δεν αποκλείεται και να γίνει μια άλλη στιγμή. Και, οι θυσίες της ιατρού Π. Χατζηαλεξιάδη αλλά και όσων συμπορεύθηκαν και συναγωνίστηκαν μαζί της , άξιζαν και έπιασαν τόπο.
Απομένουν ο επαναπατρισμός και η εργασιακή και η ηθική αποκατάσταση της κυρίας Π. Χατζηαλεξιάδη, πλέον των δικαστικών νικών της.
Στην Αίγινα 11/2/2023
«Εθνικός Μαρασμός»
Ο Προμηθέας Δεσμώτης του Dirk Van Baburen
Υπάρχει πληθώρα άρθρων, διαλέξεων και συνεντεύξεων ενθέρμων πατριωτών, απλών σκεπτομένων ανθρώπων αλλά και αγανακτισμένων πολιτών που περιγράφουν και στιγματίζουν:
- Την υποτέλεια της χώρας σε ξένες δυνάμεις.
- Την οικονομική εξαθλίωση του λαού την στιγμή που οι κυβερνήσεις μιλάνε για ανάπτυξη.
- Τον επιχειρούμενο εθνομηδενισμό με την λαθρομετανάστευση, τον ξενιτεμό των νέων μας, κυρίως επιστημόνων, και την αδιαφορία για την υπογεννητικότητα.
- Την αλλοίωση της εθνικής ταυτότητας με παραποίηση της ιστορίας, της γλώσσας καθώς και την απαξίωση των αρχών και αξιών που συνιστούν τον πολιτισμό μας όπως, ο σεβασμός του άλλου, η αλληλεγγύη, η αγάπη για την πατρίδα και η κοινωνική συμπεριφορά.
- Την έλλειψη δικαιοσύνης, την διαφθορά των θεσμών και την υποταγή της πολιτικής στα οικονομικά συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τον λαό.
- Την εισαγωγή ξένων προτύπων ζωής με χαρακτηριστικά τον ατομοκεντρισμό, την καταναλωτική μανία, τον ηδονισμό, την τάση αλλοίωσης της ανθρώπινης συμπεριφοράς και την απαξίωση της οικογένειας που οδηγούν την κοινωνία σε μία μετάλλαξη μετανθρώπων μόνων, ξένων μεταξύ τους και ανυπεράσπιστων απέναντι σε ένα πανίσχυρο σύστημα εξουσίας.
Όλα αυτά τα σημάδια της παρακμής οι σκεπτόμενοι πατριώτες τα αποδίδουν, σωστά κατά την γνώμη μου, πρωτίστως στην υπάρχουσα κάθε φορά κυβέρνηση και στους κατά καιρούς κολαούζους τους, αλλά και στα κόμματα της αντιπολίτευσης που και αυτά έχουν κυβερνήσει τον τόπο και έχουν συμβάλλει στην παρακμή και στον εθνομηδενισμό. Παρά τις μεταξύ τους διαφορές και διαμάχες όλα τα κόμματα εξουσίας φαίνεται να υπακούν στις ίδιες έξωθεν εντολές και η μόνη τους έννοια είναι η εναλλαγή τους στην εξουσία. Με την κυριαρχία στα ΜΜΕ το σύστημα ασκεί επιστημονική προπαγάνδα και με όπλο το κομματικό πελατειακό κράτος των ρουσφετιών και της διαφθοράς επιτυγχάνει να κρατά μεγάλο μέρος του λαού σε άμεση εξάρτηση και δουλική συμπεριφορά.
Βλέπουμε στις καθημερινές ειδήσεις το σύστημα να παρουσιάζει τα κυβερνητικά κόμματα και να τονίζει τις μεταξύ τους διαφορές σε δευτερεύοντα θέματα παγιδεύοντας τους πολίτες σε ένα δίλημμα επιλογής μεταξύ των υπαρχόντων κομμάτων για ένα τάχα καλύτερο μέλλον παραβλέποντας και αποκρύπτοντας ότι αυτά τα κόμματα είναι υπεύθυνα για την υπάρχουσα παρακμή. Όλοι αυτοί έχουν υπογράψει τα μνημόνια, έχουν συγκαλύψει παραβιάσεις του Συντάγματος αλλοιώνοντας Δημοψηφίσματα και παραβλέποντας λαϊκά συλλαλητήρια όπως αυτά για την Μακεδονία, πολύ δε περισσότερο υπακούν σε εξωτερικές εντολές για θέματα χωρικών υδάτων, ενέργειας, διεθνούς εμπορίου, αναπτυξιακό χαρακτήρα της χώρας, που την στερούν από την αυτάρκεια της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής και την εξαρτούν από τον τουρισμό όπου κυριαρχούν οι ξένες επενδύσεις και τον αποκαλούν τάχα βαριά βιομηχανία.
Κατά την γνώμη του γράφοντος δεν φθάνει μόνο η επισήμανση των δεινών που έχουν δημιουργήσει τα υπάρχοντα συστημικά κόμματα, που με περίσσιο θράσος διεκδικούν την ψήφο μας, αλλά η υπόδειξη εναλλακτικής λύσης με εθνικό χαρακτήρα που θα μπορέσει να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Δυστυχώς οι λεγόμενες πατριωτικές δυνάμεις είναι κατακερματισμένες σε μικρά κόμματα και κινήματα. Μερικές προσπαθούν να δημιουργήσουν συνασπισμούς χωρίς να υπάρχει ένα εθνικό ρεύμα που να τις ενώσει σε έναν χείμαρρο αλλαγής του πολιτικού σκηνικού.
Η δικαιολογία είναι η έλλειψη τάχα ικανού και κοινώς αποδεκτού αρχηγού που θα ηγηθεί ενός τέτοιου εθνικού κινήματος. Η ιστορική εμπειρία των λαών έχει δείξει ότι οι ηγέτες αναδεικνύονται στον αγώνα και δεν αναγνωρίζονται εκ των προτέρων ενώ αντιθέτως πολλοί επώνυμοι που προτείνονται είναι άνθρωποι του συστήματος και γόνοι υπηρετών του.
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν φταίει πράγματι η έλλειψη ενός αρχηγού, ή υπάρχουν άλλα αίτια που εμποδίζουν τα πατριωτικά κόμματα να συντονιστούν για όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρθηκαν στην αρχή προς το καλό της πατρίδος.
Κατά την επανάσταση του 1821 δεν υπήρχε ένας αρχηγός αναγνωρισμένος από τους οπλαρχηγούς των διαφόρων περιοχών και υπήρχαν αρκετές διαφορές μεταξύ τους που δυστυχώς πολλές φορές τους έφεραν αντιμέτωπους. Παρά ταύτα συνεργάστηκαν ο καθένας από το μετερίζι του διότι είχαν κοινή αντίληψη για τον εχθρό αλλά και για το στοιχείο που παρά τις μεταξύ τους διαφορές τους ένωνε σε έναν κοινό αγώνα που εκφράστηκε με το σύνθημα «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Στην σημερινή κατάσταση δεν είναι σαφής η αντίληψη περί του εχθρού ούτε και τα στοιχεία που ενώνουν τους πατριώτες στον κοινό υπέρ της πατρίδος εθνικόν αγώνα.
Όσον αφορά τον εχθρό αυτός σήμερα έχει δύο πρόσωπα, το ένα είναι οι ξένες δυνάμεις που έχουν καταστήσει την χώρα μας προτεκτοράτο και το δεύτερο οι άρχοντες του τόπου που εξαρτώνται από αυτές και κατορθώνουν να εξαπατούν τον λαό με τις δευτερεύουσες μεταξύ τους ιδεολογίες χρησιμοποιώντας τα μέσα που τους παρέχει η σύγχρονη προπαγάνδα αλλά κυρίως το κομματικό πελατειακό κράτος που κρατά τον λαό εξαρτημένο. Βλέπουμε τον λαό να καλείται κάθε φορά να επιλέξει κάποιο από τα συστημικά κόμματα ενώ στην ουσία αυτά εξυπηρετούν τις ίδιες ξένες δυνάμεις που μας κρατούν σε υποτέλεια.
Όσον αφορά τα στοιχεία που θα μπορούσαν να ενώσουν τις πατριωτικές δυνάμεις στον αγώνα έχουν χάσει τον αρχικό εθνικό χαρακτήρα τους και έχουν αντικατασταθεί από ιδεολογήματα και αλλοιώσεις της πρωταρχικής τους έννοιας. Δυστυχώς πολλοί συγχέουν την έννοια του έθνους με την ιδεολογία τους αδιαφορώντας για τα βασικά στοιχεία που ορίζουν ένα έθνος όπως το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και το ομότροπο.
Το όμαιμο θεωρείται ρατσιστικό και όποιος το επικαλείται στιγματίζεται ως φασίστας , εθνικιστής σε αντίθεση τάχα με την αριστερή αντίληψη του διεθνισμού και την φιλελεύθερη της παγκοσμιοποίησης. Το ομόγλωσσο θεωρείται ως ένα φολκλορικό στοιχείο που στην καθημερινότητα μπορεί να απλουστεύεται για ευκολότερη χρήση και να εκσυγχρονίζεται αλλοιώνοντας τις αρχικές έννοιες των λέξεων προς απόκρυψη σκοπιμοτήτων. Το ομόθρησκο, που κατά βάθος αποτελεί το σύνολο των αξιών που συνθέτουν τον πολιτισμό ενός έθνους, θεωρείται ως οπισθοδρομικό σε αντιδιαστολή με τον ορθολογισμό και την επιστημονική πρόοδο που στην ουσία δεν δεσμεύονται από ηθικούς κανόνες. Τέλος το ομότροπο ως αποτέλεσμα των προηγουμένων καθορίζει τον τρόπο ζωής και την συμπεριφορά των μελών του έθνους και αποτελεί στοιχείο αναγνώρισης .
Ως αποτέλεσμα της εκτροπής από τα χαρακτηριστικά τα οποία συνθέτουν το έθνος, οι υποτιθέμενοι πατριώτες που μάχονται κατά του κατεστημένου, το οποίο κρατά την πατρίδα υπόδουλη, οικονομικά, γεωστρατηγικά αλλά και πολιτιστικά και την ωθεί σε εθνικό αφανισμό, είναι χωρισμένοι σε δεξιούς και αριστερούς, (που σε προέκταση μορφοποιούνται σε Χριστιανούς και αθέους), σε μισοχορτάτους και μισοπεινασμένους, σε ατομιστές – καιροσκόπους και έντιμους ιδεολόγους , σε βαποράκια του συστήματος και γνήσιους αντιστασιακούς, σε φασίστες και δημοκράτες, χωρίς ουσιαστικά να διαφέρουν κατά πολύ από τους συστημικούς άρχοντες τους οποίους αγωνίζονται να εκτοπίσουν χάριν της σωτηρίας της πατρίδος.
Όπως λέει και ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης στο Επίμετρο της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου του «Θεωρία του Πολέμου» από τις εκδόσεις Θεμέλιο, όλες αυτές οι εσωτερικές αντιφάσεις επιδρούν παραλυτικά σε ανίσχυρες οντότητες ενώ αποδεσμεύουν επεκτατικές δυνάμεις σε οντότητες με δυναμισμό. Είμαστε πράγματι ένα αδύναμο έθνος σε μαρασμό και δεν έχουμε το δυναμικό να ελευθερωθούμε από την πολιτική μέγγενη, που μας κρατά δέσμιους και ανίσχυρους απέναντι σε έναν απειλητικό και επεκτατικό γείτονα, αναγκάζοντας μας να ελπίζουμε σε συμμάχους για τους οποίους ιστορικά τα δικά τους συμφέροντα προέχουν των δικών μας αναγκών;
Ηλίας Σταμπολιάδης
Μηχανικός Μεταλλείων Μεταλλουργός
πρώην Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
Μέλος του ΙΗΑ
Ποιοί συγκρούονται στην Ουκρανία, σήμερα;
Η Ουκρανία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, η κυβέρνησή της όμως το επιδιώκει. Διαθέτει εκλεγμένη κυβέρνηση, η οποία όμως διαδέχθηκε κυβέρνηση που προέκυψε με πραξικοπηματική ανατροπή άλλης εκλεγμένης κυβέρνησης. Κατά την πραξικοπηματική διακυβέρνηση και την τωρινή, διαρκείας από το 2014, ρωσόφωνοι και φιλορώσοι πολίτες, υπέστησαν βαριές έως και θανατηφόρες κακοποιήσεις από ναζιστοειδείς εθνικιστές ουκρανούς, όπως διαπιστωμένα και επανειλημμένα έχει καταγγελθεί..
Ύστερα από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του «Συμφώνου της Βαρσοβίας», πολλές χώρες από τα πρώην μέλη αυτού εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία, όχι. Ούσα η χώρα με την ιδιότητα του μεγαλύτερου διακομιστή από το έδαφός της του πετρελαίου και του φυσικού αερίου από την διάδοχο της ΕΣΣΔ Ρωσική Ομοσπονδία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά την Γερμανία, έτυχε ειδικής διαχείρισης και δεν προσαρτήθηκε σε πολυεθνικές συσσωματώσεις ( ΝΑΤΟ, ΕΕ ). Από το 2014 και μετά, αυτό επιδιώκεται από μεγάλες δυτικές δυνάμεις. Γιατί;
Την απάντηση έχει δώσει η πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ επί Κλίντον, Μ. Ωλμπράιτ, όταν είχε δηλώσει «είναι πολύ άδικο μία χώρα να έχει τόσο πλούτο» εννοώντας τον φυσικό πλούτο της τότε ( παραπαίουσας ) ΕΣΣΔ. Παντί τρόπω επιχειρήθηκε η καταλήστευσή της αφότου κατέρρευσε η ΕΣΣΔ. Αλλά, εγχώριες δυνάμεις της, με δεσμούς και διαδοχές και κληρονομιές του τέως καθεστώτος, κατόρθωσαν να ανασυγκροτήσουν και κατόπιν να ανασυνθέσουν, την εθνική τους και κρατική υπόσταση. Τότε αναδείχθηκε και προωθήθηκε και ο Β. Πούτιν. Ακολούθησαν την αγοραία τάση της Αγοράς και παράλληλα, διεφύλαξαν την φοβερή κληρονομιά των πυρηνικών όπλων τους.
Σήμερα, χωρίς να έχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη ( «πίστη» ) στις Αγορές μετά την βύθιση της Leehman Brothers στο 2007, με την πανδημία covid-19 να έχει προκαλέσει τεράστια πιστωτική επέκταση και επενδυτική αναστάτωση και σθεναρό πληθωρισμό, η παγκόσμια οικονομία αντικρίζει ιστορικά άγνωστα. Μεσολάβησαν η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, η προεδρία και αποκαθήλωση Trump στις ΗΠΑ. Όπου καταγράφηκαν εντονώτατες πολιτικές συγκρούσεις αντιτιθέμενων συμφερόντων. Μπορεί να τα αγνοούν όλα αυτά ( και πολλά άλλα ) στην Ρωσική Ομοσπονδία; Πιθανόν, όχι.
Οπότε, μάλλον η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με όλες τις αναμενόμενες παρελκόμενες παραμυθίες, δεν είναι μάλλον τυχαία, αντιθέτως.
Κι αν όντως η κύρια αντίθεση στην εποχή μας είναι αυτή μεταξύ εθνικού και υπερεθνικού κεφαλαίου ενώ η βασική αυτή μεταξύ παραγωγικού και παρασιτικού, τότε κατανοείται και η θέση της Ρωσίας ( και της Κίνας ) και η βαρύτητα της ρωσικής συμπεριφοράς. Που εύλογα ούτε swift ούτε internet μπορούν να αντιμετωπίσουν ( καθώς υπάρχουν και οι BRICS ! ).
Ν. Καραβαζάκης
«Μάτι: Η τραγική ιστορία της οικογένειας Φύτρου που ξεκληρίστηκε – Η μητέρα που έμεινε μόνη της ζητά δικαιοσύνη.»
Τρία χρόνια μετά τη φονική φωτιά στο Μάτι, όπως ακριβώς οι φλόγες έχουν αφήσει για πάντα το σημάδι τους στην όμορφη φύση που κάποτε κοσμούσε την περιοχή, έτσι και ανεξίτηλες παραμένουν στη μνήμη οι ιστορίες των θυμάτων της πρωτοφανούς αυτής τραγωδίας. Μια από αυτές είναι και η συγκλονιστική ιστορία της οικογένειας Φύτρου, η οποία ξεκληρίστηκε τη «μαύρη» εκείνη Δευτέρα του 2018.
Ανάμεσα στους 102 νεκρούς στο Μάτι, λοιπόν, ήταν 13χρονη Εβίτα, ο 11χρονος Ανδρέας και ο πατέρας τους Γρηγόρης Φύτρου. Η μητέρα της οικογένειας, Βαρβάρα Φύτρου, είναι η μόνη που επιβίωσε και αναζητά ακόμα τους ενόχους για την ανείπωτη αυτή τραγωδία που βιώνει. 
Έχασε τα πάντα μέσα σε λίγες ώρες
Ο 53χρονος άνδρας της Γρηγόρης και ο γιος της Ανδρέας, 11 ετών, κάηκαν δίπλα στο αυτοκίνητό τους. Πατέρας και γιος βρέθηκαν αγκαλιασμένοι και απανθρακωμένοι στο οικόπεδο με τους 26 νεκρούς…
Η μοναχοκόρη της, Εβίτα, πρωταθλήτρια ποδηλασίας, έπεσε από γκρεμό 15 μέτρων προσπαθώντας απεγνωσμένα να γλιτώσει από τις φλόγες.
Το νεότερο θύμα της φονικής πυρκαγιάς, ένα βρέφος έξι μηνών, που έχασε τη ζωή του στην αγκαλιά της μητέρας του από τις αναθυμιάσεις, ήταν συγγενής της οικογένειας Φύτρου. Συγκεκριμένα, ο Γρηγόρης Φύτρου ήταν ξάδελφος της γιαγιάς του βρέφους που χάθηκε στις φλόγες.
Τι είχε καταθέσει η Βαρβάρα Φύτρου
Η Βαρβάρα Φύτρου ήταν στη στη δουλειά της, όταν έμαθε για την πυρκαγιά. Ήξερε ότι ο άντρας της και τα δυο παιδιά της ήταν στο εξοχικό τους σπίτι στο Μάτι. Εκείνη την ημέρα είχαν προγραμματίσει να γιορτάσουν τα γενέθλια της κόρης της, που ήταν λίγες ημέρες νωρίτερα.
Ήταν 23 Ιουλίου και το ρολόι έδειχνε 18.40 όταν άκουσε τον άντρα της και ενώ βρισκόταν στον δρόμο ανήσυχη για να τους συναντήσει, να της λέει σε απόγνωση: «Πού να έρθεις; Πού να μας βρεις; Καιγόμαστε δεν το καταλαβαίνεις;». Αυτή ήταν η τελευταία επικοινωνία τους. 
Η γυναίκα είχε καταθέσει στις αρχές του 2021 στον ανακριτή τις στιγμές που έζησε στην προσπάθειά της να εντοπίσει την οικογένειά της.
«Συνέχισα να πηγαίνω προς το σπίτι όταν λίγο πριν από την Αγία Μαρίνα, συνάντησα δύο αστυνομικούς και δε με άφησαν να περάσω. Κατέβηκα και τους είπα ότι ψάχνω τα παιδιά μου και τον άντρα μου, ότι καίγεται το σπίτι μου να με αφήσουν να περάσω, αλλιώς θα περάσω από πάνω τους. Παντού υπήρχε σκοτάδι και μαυρίλα, όλα καμένα. Η αποκάλυψη του Ιωάννη. Ήξερα ότι ο Γρηγόρης ήταν μαχητής και θα έκανε τα πάντα για να σώσει τα παιδιά. Πήγα στο Κόκκινο Λιμανάκι. Φώναζα τα ονόματά τους. Πατούσα σε αποκαΐδια γύρω μου. Ήταν καμένα αυτοκίνητα και σε κάποια ήταν μέσα καμένοι άνθρωποι. Το καουτσούκ από τις σαγιονάρες που φορούσα είχε καεί. Δεν ήξερα που πατούσα. Παντού μύριζε καμένη σάρκα».
Η στιγμή που αντίκρισε τον σύζυγό και τα παιδιά της νεκρά
Ανατριχιαστική είναι η περιγραφή της Βαρβάρας Φύτρου για τη στιγμή που έμαθε ότι η κόρη της ήταν νεκρή αλλά και όταν περίμενε να δει τους σάκους με τις σορούς, προκειμένου να αναγνωρίσει τον άντρα της και τον γιο της.
«Πήγα στο Λιμεναρχείο, κοίταξα τις λίστες με τους διασωθέντες, δεν ήταν πουθενά. Μπήκα στο γραφείο του Διευθυντή του Λιμενικού, έδωσα και τα τρία ονόματα. Μετά από λίγο, με δυσκολία μία αξιωματικός του Λιμενικού μου είπε ότι έχουν ενημέρωση για ένα κοριτσάκι. Ζήτησα να μου δείξουν φωτογραφία και πράγματι αναγνώρισα την Εβίτα μου. Πάγωσα. Ήξερα ότι το νήμα της ζωής του παιδιού μου είχε κοπεί. Συνέχισα να ελπίζω για τον Ανδρέα και τον Γρηγόρη μου. Μετά πήγα στο οικόπεδο που βρέθηκαν νεκροί 26 άνθρωποι. Μου είπαν ότι θα τους πάνε στο Σχιστό και στο Γουδί.» 
«Πήγα στο Σχιστό και περίμενα να έρθουν οι σάκοι με τους νεκρούς. Ήθελα να βεβαιωθώ με τα ίδια μου τα μάτια ότι οι άνθρωποί μου είναι ανάμεσά τους.»
«Για τον λόγο αυτό επέμενα να μπω και να ανοίξω μόνη μου τους σάκους για να δω και να ξέρω τι μου γίνεται. Όταν είδα τον Γρηγόρη ήταν τελείως καμένος. Έδωσα dna και μετά από 2 – 3 ημέρες ταυτοποιήθηκε με την Εβίτα και τον άντρα μου. Δυστυχώς, με το δικό μου dna ταυτοποιήθηκε και το δεύτερο παιδί μου, ο Αντρέας, ο οποίος ήταν πολύ λιγότερο καμένος από τον Γρηγόρη και ήταν με ανοιχτά τα μάτια».
«Η Εβίτα ήταν ζωντανή»
Η κ. Φύτρου ισχυρίζεται ότι η ολιγωρία των αρχών στοίχισε τη ζωή της μικρής της κόρης.Το κορίτσι δεν κάηκε από τις πύρινες φλόγες. Πήδηξε στη θάλασσα για να σωθεί. Τη βρήκαν πολύ αργότερα και ήταν πλέον αργά. 
«Η Εβίτα στην προσπάθειά της να σωθεί από τη φωτιά που την κυνηγούσε, έτρεξε προς τη θάλασσα και έπεσε στον γκρεμό από ύψος 20- 30 μέτρα. Η Εβίτα δεν κάηκε. Χτύπησε σε διάφορα σημεία του σώματός της, ωστόσο ήταν ακόμα ζωντανή. Έμεινε ζωντανή αρκετή ώρα. Είμαι βέβαιη, αν είχαν κινητοποιηθεί ως όφειλαν άμεσα οι φορείς και κυρίως η πυροσβεστική το παιδάκι μου θα το είχαν εντοπίσει. Ωστόσο η Πυροσβεστική και οι άλλοι φορείς ήταν απόντες» τόνισε η κ. Φύτρου.
Αναζήτηση ευθυνών
Μετά την ολοκλήρωση της κατάθεσής της, η κα. Φύτρου δήλωσε πεπεισμένη πως οι πράξεις που έγιναν την μοιραία ημέρα αλλά και όσες δεν έγιναν «είναι κακουργήματα».
«Ζω στο Μάτι πάνω από 17 χρόνια και λέω με βεβαιότητα ότι αν είχαν ενημερωθεί οι πολίτες θα είχαν προλάβει να μετακινηθούν σε ασφαλές σημείο και δε θα είχαν χάσει τη ζωή τους».
Όπως ανέφερε η μάρτυρας, τους υπαίτιους «κάποιοι άλλοι προσπαθούν να τους προστατέψουν. Αυτό για εμένα είναι τραγικό και λυπηρό. Η εισαγγελία έχει πρόβλημα. Πραγματικά τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να το λύσει».
«Είμαι σίγουρη ότι αν η Πυροσβεστική είχε ενημερώσει έγκαιρα το Λιμενικό και το ΓΕΕΘΑ (που κινητοποιήθηκαν τελικά με δική τους πρωτοβουλία) τότε θα είχαν βρει την Εβίτα. Αυτό για μένα δεν είναι αμέλεια είναι εγκληματική αδιαφορία» κατέληξε.
Η Βαρβάρα Φύτρου έχει υποβάλει μήνυση για την φωτιά στο Μάτι κατά των τότε υπουργών Νίκου Τόσκα και Πάνου Σκουρλέτη.
Δείτε και: Μάτι: Τρία χρόνια από τη «2η πιο φονική πυρκαγιά του 21ου αιώνα παγκοσμίως» (naftemporiki.gr)
ΥΒΡΙΔΙΚΟΣ ΑΠΟ ΕΞΩ, ΥΒΡΙΔΙΚΟΣ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ;
Πέρυσι τέτοιες ημέρες Μάρτιο μήνα, εξελίσσονταν η προσπάθεια της Τουρκίας με την υποκίνηση, παρότρυνση και κάθε τεχνική υποστήριξη του επίσημου κράτους της, να καταλυθεί ο συνοριακός έλεγχος της Ελλάδας στον Έβρο. Συγκεντρώνοντας, μεταφέροντας και εξαπολύοντας ορδές αφρασιατών και ισλαμιστών μεταναστών, ώστε να εισβάλλουν στην χώρα μας. Ουσιαστικά επιχειρήθηκε μια υβριδικού τύπου εισβολή με μη οπλισμένο όχλο για την κατάλυση της ελληνικής κυριαρχίας στον Έβρο και από εκεί κατά συνέπεια σε όλη την χώρα μας. Η αποφασιστική και αταλάντευτη πολιτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης, επέτρεψε στο σύνολο των ελληνικών Σωμάτων Ασφαλείας-Στρατού και Αστυνομίας-να πράξουν το καθήκον τους ώστε να απωθήσουν τους δόκιμους εισβολείς και να αποτρέψουν την επιχειρηθείσα εισβολή. Όπως και έγινε. Αποσπώντας την καθολική αναγνώριση των Ελλήνων. Μάλιστα, πρώτη φορά μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο στο 1974, η Ελλάδα αντιτάχθηκε κι αντιπαρατέθηκε επί του πεδίου με την Τουρκία, καταγάγοντας περιφανή νίκη. Και, πρώτη φορά αφότου συστάθηκαν ως αστυνομικό σώμα, τα ΜΑΤ, έτυχαν παλλαϊκής αναγνώρισης και καταχειροκροτήθηκαν για την ανυποχώρητη στάση τους στην φύλαξη των συνόρων του Έβρου.
Έκτοτε, εκδηλώθηκε η παγκόσμια επιδημία του covid-19 που οδήγησε την ελληνική κυβέρνηση, όπως και τις περισσότερες κυβερνήσεις στον ανεπτυγμένο κόσμο, να προβεί σε περιορισμό της προσωπικής ελευθερίας μετακίνησης όπως και των φυσικών συναλλαγών των εμπορικών επιχειρήσεων, προς αποφυγή του συγχρωτισμού. Είτε καλώς είτε κακώς είτε ορθώς είτε λάθος. Εύλογα, μετά από 12 μήνες, έχει υπάρξει πέραν της μεγάλης οικονομικής ζημίας στην χώρα και στην κοινωνία μας και μεγάλη ψυχολογική καταπόνηση των περιορισμένων σπίτι τους πολιτών. Ιδιαίτερα φυσικά, των νέων. Χωρίς να διαφαίνεται από την κυβερνητική πλευρά, κάποιο προσδιορισμένο σαφές ορόσημο ανάκλησης των περιορισμών.
Και, κυριολεκτικά και πραγματικά «δι’ ασήμαντον αφορμήν», ο πολυϊσοβίτης καταδικασμένος αρχιδολοφόνος της «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη» Δ. Κουφοντίνας, ξεκινά «απεργία πείνας». Με ενορχηστρωμένη απειλή δηλώσεων για τον «κίνδυνο της ζωής του» ως «νέου» Μπόμπι Σαντς (Ιρλανδού ΠΑΤΡΙΩΤΗ που τελικά πέθανε σε παρόμοιο αγώνα με αυτόν που έδωσαν την ζωή τους και δεκάδες Κύπριοι αγωνιστές αλλά όχι σαν αυτόν του «Λουκά»). Με δηλωτικές συμπαραστάσεων παρεμβάσεις νομικών, δικαστικών (!), καθηγητών κλπ. εκπαιδευτικών, βουλευτών και τ. υπουργών και, αυξανόμενη πλειάδα διαδηλώσεων. Ιδίως σπουδαστών που συνδέουν την διαμαρτυρία Κουφοντίνα με την δική τους ιδεοληπτική άρνηση να επιβληθεί αστυνομικός έλεγχος στα ΑΕΙ-ΤΕΙ για την προστασία του εκπαιδευτικού τους προορισμού από την εισβολή και επιβολή εξωπανεπιστημιακών κακοποιών στοιχείων. Όπως επανειλημμένα έχουν τέτοια καταγγελθεί και επί τούτου συλληφθεί.
Συντίθεται λοιπόν ένα μαχητικό αντικυβερνητικό πολιτικό μέτωπο, με «μπροστάρη» έναν φονιά-ο «τιμονιέρης» ακόμη δεν μας φανερώθηκε- που συσπειρώνει παντοειδείς αντιθέσεις με αφορμή διάφορα «δικαιώματα»-από της Μιτουου ταγματάρχου και Λιγναδοπαθούντων μέχρι δαρμένων χουλιγκάνων, από Πανεπιστημιοασυλευόμενους μέχρι πρεζόνια και λοατκι/lgtm. Όπου προσδένονται σε διάφορους βαθμούς αριστερά κοινοβουλευτικά και μη κόμματα με προπομπό τις νεολαίες τους και προθυμότερο εναγωνίως να συμπρωταγωνιστήσει το εσχάτως, πρώην, κυβερνόν. Του οποίου άλλωστε, συνιστώσα είναι και η διοργανώτρια των «συμπαραστάσεων» στον Κουφοντία.
Προκαλείται, επεισόδιο «υπερβάλλοντος αστυνομικού ζήλου» στη Νέα Σμύρνη και ακολουθεί απόπειρα λιντσαρίσματος αστυνομικού η οποία θα μπορούσε ευκολότατα να οδηγήσει και σε φόνους. Στημένη προβοκάτσια, δηλαδή. Η οποία απετράπη και απεφεύχθη. Χάρη στην καλή εκπαίδευση, πειθαρχία και αυτοπειθαρχία, των αστυνομικών δυνάμεων. Την επαύριον αυτού του προβοκατορικού φιάσκου, «ω του θαύματος», λύει την πείνα του και ο, διεκδικητής ονόματος σε πλατεία, απεργός.
Διερωτώμαι:
Τυχαία έγιναν όλα αυτά ένα χρόνο μετά την ελληνική νίκη στον Έβρο; Κι ενώ, αύριο, γίνεται στην Αθήνα νέος γύρος «ελληνοτουρκικού «διαλόγου»»;
Τυχαία συνέπεσαν και συστρατεύθηκαν όλα αυτά τα «δικαιώματα»; Χωρίς προεργασία και μεθοδευμένο συντονισμό;
Επισημαίνω:
Όπως στον Έβρο καταδείχθηκε η ικανότητα και ισχύς των ελληνικών Σ.Α. έναντι της υβριδικής εισβολής, έτσι και στη Ν. Σμύρνη αποκαλύφθηκε η εσωτερική κοινωνική συνοχή και η ικανή αστυνομική αποτροπή έναντι υβριδικής 5ης φάλαγγας.
Κι όπως πέρυσι έτσι κι εφέτος, τα υβρίδια δεν τα κατάφεραν. Χάρη όμως στην αυταπάρνηση και τον επαγγελματισμό των διατεταγμένων και συντεταγμένων δυνάμεων. Που εν προκειμένω, καθόλου συνδράμει η πρωθυπουργική «συγνώμη για την αστυνομική βία». Μήπως;
Νίκος Καραβαζάκης https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1075379042873432&id=100012040387619&cft[0]=AZXYgtWBDTCW4PDzJJhCLAhdln1yOoZAIDZ2M3cK6_YdPL3Pl9p-wx_p-SZb_dnZcTwWVB-Ra37Qodib4SCex9vtmtCrvFWISQYF31lYZlD-oeN8B-AtZFCtqBP-o4lCWlw&tn=%2CO%2CP-R
25η Μαρτίου 1821 / 2021
Ο εορτασμός εφέτος της 25ης Μαρτίου αφορά στην κορυφαία επίδειξη της ισχύος και της συνοχής του έθνους μας μετά την αναγέννησή του πριν 200 χρόνια, ύστερα από 400 χρόνια υποδούλωσης. Δεν είναι λοιπόν μια απλά ετησίως επαναλαμβανόμενη παρέλαση. Η αδιατάρακτη συνεπώς παρουσίασή της έχει εντονότατους συμβολισμούς είτε πολιτικούς είτε ψυχικούς για τους Έλληνες και την Ελλάδα, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Ομοίως και για τους εχθρούς και τους φίλους της Ελλάδας και των Ελλήνων, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Το τρέχον πολιτικό πλαίσιο, προφανώς και είναι άκρως ανησυχητικό. Παραμένουν οι τουρκικές φιλοπόλεμες προκλήσεις και οι εκείθεν κατευθυνόμενες εισβολές μεταναστών. Παραμένει ασίγαστη η επιδημιολογική κρίση και η οικονομική που αυτή συνεπιφέρει, υπό το κράτος μαζικών εκδηλώσεων.
Την παρέλαση λοιπόν της 25ης Μαρτίου 2021, που η κυβέρνηση θέλει να διοργανώσει χωρίς την παρουσία του λαού, ώστε να αποτρέψει συνωστισμούς επιβαρυντικούς για την διάδοση του covid-19, πώς θα επιτύχει; Θα «αποστειρώσει» τον χώρο της παρελάσεως-μπορεί τεχνικά να επιτευχθεί αυτό με τόσους ουλαμούς οχημάτων; Θα προκληθούν επεισόδια για την διάλυση των όποιων συγκεντρώσεων; Δεν θα επιπέσουν και οι απάτριδες-ημεδαποί και αλλοδαποί- και λογής λογής αντιπολιτευόμενοι; Διακινδυνεύοντας έτσι ένα ανεπανόρθωτο ιστορικό φιάσκο;
Φαίνεται πως μόνον με την ελεύθερη παρουσία του λαού μπορεί εγγυημένα και ασφαλώς να διεξαχθεί η 200στή παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1821. Εξάλλου σε αυτόν ανήκει και όχι στις ελίτ ή αλήτ. Οπότε, θα πρέπει να αποσυρθούν οι απαγορεύσεις στην κυκλοφορία των πολιτών, με την επιτακτική χρήση της μάσκας, με την αυξημένη κυκλοφορία ΜΜΜ, συνεπακόλουθα και η λειτουργία των καταστημάτων χωρίς συνωστισμούς. Με δυό λόγια, να επανέλθει η οικονομική και κοινωνική ζωή στην κανονικότητα (με επιδημιολογική αυτοπροστασία) η οποία είναι και ο απόλυτος φραγμός στην παραβατικότητα και στην ανομία.
Όσο δε για το ΕΣΥ η καταστροφή του είχε ήδη συντελεσθεί επί μνημονίων και δεν μπορεί να αποτελεί πλέον άλλοθι καταστολής.
Νομίζω.
Νίκος Καραβαζάκης
https://www.facebook.com/profile.php?id=100012040387619&cft[0]=AZVD9kfEf0Q5-18q_3DR5JiMOBrVBEngZ2OnV_03kdms29sOXC8QvCtRQO5x43PFW7cqZwQGpIOI3cHEaku0-r_l1bgzR9J386T9tj1_XHEmCiV6iURmppmRpjuwufkEG6c&tn=-UC%2CP-R
«Βυθίσατε το Τσεσμέ ή διακόψτε τις διερευνητικές!»
Του Δημήτρη Ρομποτή
Από όποια πλευρά και να το δη κανείς, οι έρευνες του Τσεσμέ στο Αιγαίο είναι παράνομες, παράτυπες και πέραν του ανεκτού προκλητικές. Οσο κι’αν αγωνίζωνται κάποιοι εντός Ελλάδος να μας πείσουν ότι παρά την πρόκληση το τουρκικό πολεμικό σκάφος με τη συνοδεία του κινούνται στα όρια της νομιμότητος, αυτό δεν ισχύει. Κατά αρχάς, η Νάφτεξ έχει εκδοθεί παράνομα αφού η Σμύρνη δεν έχει δικαιοδοσία στο Βόρειο Αιγαίο και η Ελλάς, η μόνη αρμόδια χώρα, δεν του έδωσε άδεια διεξαγωγής ερευνών είτε στον αφρό είτε στον βυθό. Ούτε πρόκειται για ένα πλοίο του μακαρίτη του Κουστώ που ελέγχει την ποιότητα των υδάτων ή κάνει κάποιο ντοκυμανταίρ. Μιλάμε για κανονική εισβολή σε ύδατα ελληνικών συμφερόντων από πολεμικά σκάφη της γείτονος κι’ας μην διυλίζωμαι άλλο τον κώνωπα (πετρέλαιο να δούμε πότε θα διυλίσουμε). Το ερώτημα είναι τί κάνει η Ελλάς. Μέχρι στιγμής τίποτα, πέραν κάποιων χρήσιμων διαβημάτων. Ούτε απειλή βύθισης, όπως θα έπρεπε, η οποία ακόμη κι’αν διστάζη η κυβέρνηση να την κάνη, θα έπρεπε η αξιωματική αντιπολίτευση να την κοπανάη συνέχεια, έστω και ως μπλόφα! Διότι έτσι βοηθιέται η εθνική πολιτική όπως έγινε και το 1975 όταν ο …Αντρέας φώναζε “βυθίσατε το Χόρα” που τώρα επανέρχεται ως Τσεσμέ! Αυτό το παιδί ο Αλέξης, τί περιμένει για να ξυπνήση; Και κομματικά μόνο να δη κανείς το θέμα, θα έπρεπε να ήταν στα κάγκελα αυτές τις μέρες. Οι Τούρκοι του δίνουν συνεχώς ευκαιρίες στο πιάτο κι’αυτός είναι σα να λέη ότι κάνει δίαιτα. Η κατάσταση πλέον έχει περάσει στον χώρο της ψυχολογίας, τί να πω; Ολοι μας δε, πρέπει να απαιτούμε τη βύθιση του Τσεσμέ για να βοηθήσωμε την εθνική πολιτική, για να μπορή ο πρωθυπουργός να πη στους ξένους συνομιλητές ότι πιέζεται εσωτερικώς αφόρητα! Αντ’αυτού δίνουμε την εντύπωση ότι κατάπιαμε μια ακόμη πρόκληση αμάσητη, άρα μπορούμε να καταπιούμε και άλλες! Οχι μόνο δεν έγινε απειλή βύθισης, μα ούτε και ανακοίνωση ότι δεν υπάρχει πλέον κατάλληλο κλίμα για συνέχιση των διευρευνητικών! Εάν τουλάχιστον έκανε το δεύτερο η Αθήνα, θα είχε τη Γερμανία σπεύδουσα να πείση την Αγκυρα να αποσύρη το Τσεσμέ προκειμένου να συνεχιστούν οι συναντήσεις έστω και για το θεαθήναι διότι μ’αυτόν τον τρόπο αποτρέπονται οι κυρώσεις στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο της 25ης Μαρτίου!
Λένε κάποιοι ότι αν η Ελλάδα πη ότι δεν προσέρχεται σε διερευνητικές κάνει το χατίρι της Τουρκίας που δεν τις θέλει ούτως ή άλλως. Δεν είναι έτσι όμως. Η Αγκυρα χρειάζεται τις διερευνητικές μέχρι τον σκόπελο της 25ης Μαρτίου προκειμένου να διευκολυνθούν οι φίλοι της στην ΕΕ να μην επιβάλλουν κυρώσεις εναντίον της. Ούτε θα μπορούσε κάποιος να χρεώση στην Ελλάδα τον λεγόμενο “μουτζούρη”, ότι δηλαδή φεύγει από τις διερευνητικές τη στιγμή που η Τουρκία κάνει παράνομες έρευνες στο Αιγαίο με παράνομη Νάφτεξ, καταπατώντας και την εις βάρος της Ελλάδος συμφωνία της Βέρνης που καλούσε τις δύο χώρες να μην προβούν σε μονομερείς κινήσεις στο Αιγαίο. Υπάρχουν λοιπόν τα εργαλεία η Ελλάς να κόψη τη φόρα της Τουρκίας, αρκεί να αποφασίση να τα χρησιμοποιήση. Οσο εξακολουθεί να κάνη ότι δεν βλέπει, παγιώνονται οι τουρκικές διεκδικήσεις και μια ωραία ημέρα, όχι πολύ μακρυά από σήμερα, θα ξυπνήση διαπιστώνοντας ότι η πολεμική σύγκρουση είναι αναπόφευκτη, ό,τι δηλαδή προσπαθεί διακαώς να αποφύγη κάνοντας και εκπτώσεις ακόμα στα κυριαρχικά της δικαιώματα! Διότι οι Τούρκοι δεν ικανοποιούνται με ένα δάχτυλο, έστω και το μεσαίο, αλλά θέλουν ολόκληρο το χέρι αρχικώς και εν συνεχεία το μισό σώμα της Ελλάδος παραλυμένο…
Με εξαίρεση την τραγωδία της Κύπρου, η Ελλάς έχει ζήσει μια παρατεταμένη περίοδο ησυχίας και απουσίας πολεμικών επιχειρήσεων. Και επρόκειτο όντως για ευλογία. Το πρόβλημα είναι ότι φτάσαμε να αντιλαμβανόμαστε την εξαίρεση ως κανόνα και γίναμε ένας “συνταξιούχος” λαός, στη δύση του δηλαδή. Δεν ανήκομε μόνο εις την Δύσιν, ανήκομε και εις την …δύσιν μας!Το παγκόσμιο, διακρατικό σύστημα όμως τελεί συνεχώς, από την αυγή της γραπτής τουλάχιστον ιστορίας εν εξελίξει, είναι διαρκώς μεταβαλόμενο με δυναμικές που δεν δύναται μια χώρα ή ένας λαός να αγνοή όσο κι’αν το θέλη. Ο δε μεταψυχροπολεμικός κόσμος χαρακτηρίζεται από μιά γενικότερη αστάθεια και ανακατατάξεις που προκύπτουν τόσον από τις διεθνείς σχέσεις όσο κι’από τις εξελίξεις στην τεχνολογία και την οικονομία. Κι’από εντελώς αστάθμητους παράγοντες όπως είναι η πανδημία που ζούμε. Ολες οι χώρες ψάχνονται, δημιουργούν νέες σχέσεις, συμμαχίες, ανασυντάσσονται στη βάση νέων δεδομένων και αναπροσαρμόζουν τη θέση τους στο παγκόσμιο σύστημα προκειμένου αφενός να διατηρήσουν αυτά που έχουν κι’αφετέρου να επωφεληθούν από τις αλλαγές αφού κάθε κρίση προσφέρει και ανάλογες ευκαιρίες.
Η Τουρκία δείχνει να έχη προσαρμοστεί πλήρως στη νέα πραγματικότητα και βλέπει εαυτήν ως περιφερειακή ηγετική οντότητα με απώτερο στόχο να καταστή 5η δύναμη παγκοσμίως. Το πρόβλημα είναι ότι για να υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια μερικώς ή ολικώς, πρέπει να καθυποταχτούν Ελλάς και Κύπρος, δύο χώρες που δυστυχώς δεν εννοούν να ξυπνήσουν και να καταλάβουν ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων, “θύματα” της γεωγραφίας που δυστυχώς δεν αλλάζει, και το “να έχουμε την ησυχία μας” δεν αποτελεί βιώσιμη επιλογή. Ούτε μπορείς να διατηρήσης αυτά που έχεις (η Κύπρος έχει χαθεί κατά το ήμισυ) παίζοντας διαρκώς άμυνα διότι έτσι δεν γίνεται να υποχωρήσης στρατηγικά, κάνοντας πίσω έστω και λίγο χάνεις από το δικό σου έδαφος!
Τα μνημόνια, προκειμένου να σωθούν οι βορειοευρωπαϊκές, κυρίως οι γερμανικές, τράπεζες – με καταλύτη τις δικές μας παθογένειες – θα περίμενε κανείς ότι θα λειτουργούσαν ως ξυπνητήρι για να καταλάβουν οι Ελληνες ότι το όνειρο έλαβε τέλος και αρχίζει ο …εφιάλτης. Τίποτα δεν χαρίζεται πλέον, ακόμη και η ίδια σου η ύπαρξη τίθεται σε αμφισβήτηση. Τα σύνορά μας, η Ελλάς όπως την ξέρουμε δεν είναι δυστυχώς δεδομένη στο νέο σύστημα. Κι’αντί να ανοίξουν τα μάτια τους οι εν Ελλάδι συμπατριώτες μας ονειρεύονται ότι θα ξαναζήσουν όπως πριν τα μνημόνια κι’ότι η δεκαετή αυτή λαίλαπα είναι απλώς μία παρένθεση. Και φταίνε οι πολιτικές ηγεσίες που δεν φρόντισαν εξαρχής να διαλύσουν αυτή την ψευδαίσθηση. Η πανδημία αλλά και η Τουρκία κάνουν αυτό που δεν έκαναν οι ηγεσίες μας, δηλαδή μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα και μάλιστα ανώμαλα. Το αν θα σοβαρευτούμε ή θα εξακολουθήσωμε να παιδιαρίζωμε αποτελεί πλέον υπαρξιακό δίλημμα και καλό θα ήταν να το είχαμε απαντήσει χτές…
Βυθίσατε το Τσεσμέ ή διακόψτε τις διερευνητικές! – NEOhellenika
Ιστορικό διάγγελμα Trump!
Με διάγγελμά του χθες, 23 Δεκεμβρίου 2020, από τον Λευκό Οίκο, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump κατήγγειλε την «συνωμοσία υφαρπαγής της Προεδρίας» στις εκλογές του Νοεμβρίου στην χώρα του. Παραθέτοντας γεγονότα, απαρίθμησε αδιανόητες και πρωτοφανείς μεθοδεύσεις από το αντίπαλο κόμμα των «Δημοκρατικών» για την νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος. Το οποίο απέδιδε μια ξεκάθαρη εκλογική νίκη του κόμματός του, των «Ρεπουμπλικανών», συμβατή με τις προβλέψεις των περισσοτέρων δημοσκοπήσεων, με εβδομήντα πέντε εκατομμύρια ψήφους όπως ανέφερε, είκοσι εκατομμύρια περισσότερες από του 2016 και με τις περισσότερες ψήφους από ποτέ για επανεκλεγόμενο Πρόεδρο.
Έγιναν οργανωμένες νομικές παραβιάσεις της εκλογικής νομοθεσίας, με πρόσχημα τις έκτακτες συνθήκες εξ αιτίας της πανδημίας του κορωναϊού (τον οποίο ονόμασε «κινεζικό ιό») και την αθρόα και ανεξέλεγκτη χρήση της επιστολικής ψήφου. Παρέθεσε μαγνητοσκοπημένα στιγμιότυπα από εκλογικά τμήματα όπου μεταφέρονταν εντός ή απομακρύνονταν εκτός, ολόκληροι σάκοι με ψηφοδέλτια. Κατήγγειλε πως στην ροή των καταμετρήσεων ψηφοδελτίων υπήρξαν φάσεις για ώρες σε κομβικές εκλογικά Πολιτείες όπου ενώ είχε ήδη εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους ακολουθούσαν διαστήματα ωρών χωρίς ούτε μια ψήφο δική του. Υπήρξαν χιλιάδες ψηφοδέλτια με ίδια υπογραφή, χιλιάδες άλλα χωρίς φάκελο αποστολέα, δεν υπήρξαν διασταυρώσεις των αποστολέων με τους εκλογικούς καταλόγους. Στο ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής των ψηφοδελτίων κατεγράφησαν περιπτώσεις όπου κατά χιλιάδες ψήφοι υπέρ Trump μετεστρέφονταν υπέρ Biden. «Ήταν μια τερατώδης εκλογική απάτη».
Ο D. Trump κέρδισε το μεγαλύτερο μέρος των αφροαμερικανών και λατινοαμερικανών ψηφοφόρων. «Ιστορικά, μαθηματικά, πολιτικά και λογικά» ήταν αδύνατο να νικήσει ο Biden και μάλιστα με περισσότερες ψήφους από του Obama. Το αποτέλεσμα αυτό, «δεν συνέβη» («It did not happen!»).
Ο Trump κατήγγειλε πως τα Media, οι Tech Giants και το κόμμα των «Δημοκρατικών» μεθόδευσαν όλη την τετραετία από το 2016 ώστε να αποσπάσουν την εκλογική νίκη, κατήγγειλε πως δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου στην χώρα του, πως έγινε τεράστια προσπάθεια απόκρυψης χρηματοδοτήσεων με εκατομμύρια δολλάρια σε μέλη της οικογένειας του Biden από το Κινεζικό Κ.Κ. .
Ο Trump καλεί τον αμερικανικό λαό να εγερθεί για να επιβληθεί η δικαιοσύνη στο εκλογικό αποτέλεσμα, διότι χωρίς τίμιες, διαφανείς, εκλογές δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στην δημοκρατία. «It is a travesty of democracy», ανέφερε στο διάγγελμά του.
Αφού όλα αυτά συνέβησαν στις ΗΠΑ, στην αναγνωρισμένη διεθνώς ως σημερινή κοιτίδα της δημοκρατίας και της ελευθερίας στον κόσμο μας, στην μεγαλύτερη οικονομική, στρατιωτική και πολιτική δύναμη, αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για μια ιστορική όξυνση της σύγκρουσης τεράστιων συμφερόντων, εντός κι εκτός ΗΠΑ. Πρόκειται για την κορύφωση της κρίσης που ξεκίνησε στο 2007 με την κατάρρευση της αξιοπιστίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Πρόκειται για την κύρια αντίθεση της εποχής μας, της σύγκρουσης μεταξύ εθνικού και υπερεθνικού κεφαλαίου, που βασίζεται και αλληλεπιδρά με αυτήν μεταξύ παραγωγικού και παρασιτικού κεφαλαίου, δεσπόζοντας πολιτικά στην ανθρώπινη κοινωνία σήμερα.
Ο D. Trump είναι δοκιμασμένος και επιτυχημένος χαλκέντερος επιχειρηματίας. Τυγχάνει ευρείας λαϊκής αποδοχής στις ΗΠΑ. Μπορεί να αποδειχθεί και ιστορικά επιτυχημένος πολιτικός ηγέτης.
Νίκος Καραβαζάκης
Προς τα πού να προχωρήσουμε;
Προκειμένου να προσανατολίσουμε την σκέψη μας, την ζωή, τα έργα μας, αναζητούμε κάποιες «πυξίδες». Αυτές, σε κάθε είδους κοινωνική δραστηριότητα, δεν είναι άλλες από τα γεγονότα. Από την συγκέντρωση των εμπειριών, όταν αυτές συστηματοποιούνται, παράγονται οι ιδέες και αυτές επαληθεύονται ή όχι στην δοκιμασία της πράξης. Γεγονότα, ιδέες, πράξεις, αυτή είναι η αλληλουχία που καθορίζει το ανθρώπινο γίγνεσθαι, κοινωνικό, παραγωγικό, οποιοδήποτε, συμπεριλαμβανομένης και της πολιτικής.
Η πολιτική ως επιστήμη είναι αυτή που επιδιώκει και επιχειρεί να διαχειριστεί οργανωμένα τις κοινωνικές σχέσεις για την αρμονικότερη συμβίωση των μελών της κάθε κοινωνίας. Είναι ως γνωστόν μια ελληνική ανακάλυψη από τους αρχαίους χρόνους. Το ήθος δε σε αυτήν, καθορίζει την ποιότητα και την αποτελεσματικότητά της σε όφελος της κοινωνίας ή ιδιοτελών συμφερόντων.
Ποιά πολιτική άραγε χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα; Ποιά είναι τα προβλήματά της, πώς να τα αντιμετωπίσει και επιλύσει, ποιοί είναι οι εχθροί κι οι σύμμαχοί της; Για να βρούμε τις απαντήσεις, δεν πρέπει να αναζητήσουμε τα γεγονότα και τι αυτά σημαίνουν; Ή θα προτάξουμε τις δοξασίες μας καθείς, τις υποκειμενικές φοβίες ή επιθυμίες, τις ιδιοτελείς ή ιδεολογικές προτιμήσεις, τα μίση ή τις συμπάθειές μας και, θα πλέξουμε ένα φαντασιακό ιστόρημα εκτός τόπου και χρόνου που θα είναι αδύνατο να κομίσει κάποιο κοινωφελές αποτέλεσμα;
Ο κυκεώνας που κατακλύζει το διαδίκτυο σχετικά με την επιδημία covid-19 είναι εξόχως χαρακτηριστικός. Διχασμός στην κοινωνία μας, αποπροσανατολισμός στην πολιτική σκηνή, ερασιτεχνισμοί κυβερνητικοί και εριστική στείρα αντιπολίτευση, με σοβαρές επιπτώσεις ένεκα του χάους αυτού στην αποτελεσματική διαχείριση της επιδημίας. Και σε όλες αυτές τις πολιτικές συμπεριφορές παντού υπάρχει η σφραγίδα της κάθε είδους ιδεοληψίας. Από το να μη θιγούν οι κλινικάρχες ένεκα … φιλελευθερισμού, μέχρι να γίνουν απεριόριστες προσλήψεις και μονιμοποιήσεις και ΜΕΘ στο ΕΣΥ (με τι λεφτά;) ένεκα… κρατισμού, από … σκόπιμα lock down ώστε να καταστραφεί η κοινωνία και να χειραγωγηθεί από την … παγκοσμιοποίηση ( με τι όφελος και για ποιόν; ) μέχρι τσιπάκια στα εμβόλια για να μας ελέγξει η … Καμπάλα ή άρνηση της μάσκας που μας … φιμώνει! Και δεν είναι καθόλου για γέλια ούτε για κλάματα όλα αυτά, διότι πέραν του ότι εζημίωσαν και ζημιώνουν την προσπάθεια ανάσχεσης της επιδημίας, διευκολύνοντας το θανατηφόρο έργο της, πέραν του ότι σπείρουν διχόνοια, φόβο και μίση, κυρίως αποσπούν την προσοχή από τα ζωτικά κεντρικά προβλήματα της χώρας μας Που είναι ο ακραία απειλητικός τουρκικός επεκτατικός επιθετισμός, η διείσδυση και αθόρυβη εποικιστική επέλαση του ισλάμ και των μαχητών του, η διαχείριση της δημοσιονομικής και τραπεζικής χρεοκοπίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης αλλά και της διαγραφής χρεών.
Συνέβησαν εξαιρετικά γεγονότα, όπως η γαλλοτουρκική αντιπαράθεση, η τουρκική επίθεση κατά της Αρμενίας στο Αρτσάχ, οι ισλαμοφασιστικές δολοφονικές επιδρομές στην Γαλλία και στην Αυστρία, η καλπονοθεία στις ΗΠΑ, το veto της Βουλγαρίας κατά των Σκοπίων στην ΕΕ, η τουρκική πρόκληση στην Αμμόχωστο, που πέρασαν αψήφιστα. Όσο κι αν οι περιστάσεις του εγκλεισμού και της μοναξιάς, της οικονομικής δυσπραγίας, της κατάθλιψης που επιφέρουν οι ανυπόφορες και εξουθενωτικές δοκιμασίες που περνάμε από το 2010, η απόσπασή μας από το κοινωνικό συλλογικό και ο ατομικιστικός αυτισμός, η διάβρωση της παιδείας και η παρακμή της εκπαίδευσης, προπάντων δε η απολιτική απόρριψη των πάντων και η πολιτική απαιδευσία ένεκα ιδεοληπτικής υστερίας, μας παρασύρουν και μας παραλύουν, πρέπει ξανά να αντισταθούμε.
Όπως κάναμε στις πλατείες στο 2011-2012, στο ΟΧΙ 5/7/2015, στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία μας, όπως πιέσαμε να σφραγισθούν τα σύνορα στον Έβρο και να μπουν όρια στον Ερντογάν και να αρχίσει η ΑΟΖ μας. Ανοικοδομώντας μέσα στην κοινωνία, την πολιτική πατριωτική δημοκρατική ενότητά μας και μάλιστα μπροστά στο 2021!
Νίκος Καραβαζάκης
«ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ»
Άρθρο άποψης του κ. Α. Παπαδημητρίου
Στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές έστρεψαν την προσοχή τους και πολλοί πολίτες ευρωπαϊκών χωρών. Ίσως αυτό να οφείλεται στην ιδιαίτερη ενασχόληση και των ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης με την προεκλογική κίνηση των υποψηφίων προέδρων. Άξιο παρατήρησης είναι ότι τα κατεστημένα μέσα των οικονομικά ισχυρών αλλά και των κυβερνήσεων σε συγχορδία υποστήριζαν τον ένα υποψήφιο. Από την άλλη πολλοί πολίτες τάχθηκαν με τον μη υποστηριζόμενο διαχέοντας την άποψη ότι αυτός μάχεται το κατεστημένο και, καθώς δίνει αγώνα κατά της παγκοσμιοποίησης, αποτελεί ελπίδα για τον πλανήτη μας!
Εκείνο που εντυπωσιάζει στο πολιτικό προσκήνιο των ΗΠΑ είναι η διαχρονική σταθερότητα των δύο κομματικών σχηματισμών που εναλλάσσονται στην εξουσία και η παντελής αδυναμία σχηματισμού ενός τρίτου. Οι δύο αυτοί σχηματισμοί αποκαλούνται «δημοκρατικοί» χρησιμοποιώντας ο μεν την ελληνική λέξη δημοκρατία και ο άλλος τη λατινική (res publica). Και οι δύο λοιπόν αυτοπροβάλλονται ως προασπιστές των δημοκρατικών ιδεωδών και της ελευθερίας, την οποία οι Αμερικανοί των ΗΠΑ συμβολοποίησαν με το τεράστιο άγαλμα στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Στοιχειώδης ενασχόληση με τα συμβαίνοντα στην πολιτική σκηνή της χώρας αυτής, της μοναδικής πλέον πλανητικής δύναμης, είναι εύκολο να οδηγήσει σε συμπεράσματα, τα οποία καταρρίπτουν την καλλιεργούμενη ψευδαίσθηση περί σεβασμού της δημοκρατίας και της ελευθερίας στη χώρα αυτή. Κατ’ αρχήν ο προεκλογικός αγώνας απαιτεί τη διάθεση πακτωλού χρημάτων, τα οποία προσφέρουν σταθερά πανίσχυροι οικονομικοί παράγοντες. Ασφαλώς δεν νοιάζονται τόσο αυτοί να εκλεγεί από τους δύο ο προσφέρων περισσότερες εγγυήσεις σεβασμού στη δημοκρατία. Σταθερός στόχος τους διά βίου είναι η αύξηση των κερδών. Είναι λοιπόν ευνόητο ότι μετά την εκλογή οι υποστηρίξαντες οικονομικά τον σχηματισμό, που εξήλθε νικητής από την εκλογική μάχη, έχουν λόγο ακόμη και για τη σύνθεση της κυβέρνησης. Στοιχεία παρέμβασης στο επίπεδο αυτό έχουν διαρρεύσει κατά καιρούς.
Τί συμβαίνει άραγε με τους οικονομικά ισχυρούς που στήριξαν τον αποτυχόντα συνδυασμό; Πέφτουν στη δυσμένεια, με συνέπεια να βλέπουν τα κέρδη τους κατά την πενταετία που ακολουθεί να μειώνονται. Κάποιοι συνεπαρμένοι ακόμη από το «αμερικανικό όνειρο» ίσως σπεύσουν να τονίσουν ότι υπό συνθήκες ελευθερίας και δημοκρατίας σε ανοικτή αγορά αυτό δεν συμβαίνει. Πλέον σημαντικό όμως είναι άλλο ερώτημα. Υπάρχει πράγματι σύγκρουση και μάλιστα σφοδρή μεταξύ των οικονομικά ισχυρών ή όλο το προεκλογικό σκηνικό έχει πολλά χαρακτηριστικά θεατρικής παράστασης; Αυτά τα διαφορετικά οικονομικά συμφέροντα, αν υπάρχουν, οδηγούν στη χάραξη και σαφώς διακριτών πολιτικών; Κάτι τέτοιο δεν είναι και πολύ ορατό.
Στην προηγούμενη προεκλογική αναμέτρηση είχε εξέλθει νικητής ο Τραμπ αξιοποιώντας στοιχεία κατά της αντιπάλου του Κλίντον. Πολύς θόρυβος είχε προκληθεί τότε με την καταγγελία των δημοκρατικών για ανάμειξη της Ρωσίας υπέρ του Τραμπ με τη διάθεση των στοιχείων εκείνων. Η κοινή γνώμη δεν στάθηκε στα στοιχεία καθ’ εαυτά, αν δηλαδή ήταν αληθινά ή ψεύτικα, αλλά στο ποιος τα έθεσε στη διάθεση του Τραμπ. Ασφαλώς ήταν αληθινά και έδειχναν το μέγεθος της διάβρωσης των «δημοκρατικών». Ας επισημανθεί ακόμη ότι οι «δημοκρατικοί» αποδείχθηκαν γεράκια του πολέμου. Από τον βομβαρδισμό της Σερβίας ξεκινώντας πέρασαν στη Μέση Ανατολή, την οποία ρήμαξαν. Ο Ομπάμα έλαβε το βραβείο Nobel ειρήνης με βάση τις διακηρύξεις του στην ανάληψη της προεδρίας και όχι με την παράδοση αυτής, για να φανεί ακόμη μια φορά ο ξεπεσμός της νορβηγικής επιτροπής της αρμόδιας για την αξιολόγηση των προτάσεων. Βέβαια και οι κομματικοί τους αντίπαλοι ρήμαξαν το Αφγανιστάν μετά από την αινιγματική κατάρρευση των διδύμων πύργων.
Ο Τραμπ έδωσε πολλές ελπίδες σε αρκετούς όχι μόνο Αμερικανούς πολίτες, αλλά και άλλων χωρών. Πολλοί διείδαν προσέγγιση προς τη Ρωσία και το Ιράν και αποκλιμάκωση της διεθνούς έντασης. Αυτό δεν συνέβη. Κατά το καθιερωμένο επισκέφθηκε πρώτα τη Σαουδική Αραβία, την άκρως ολιγαρχική, πιστή σύμμαχο των «δημοκρατικών» ΗΠΑ. Έκαναν τον απολογισμό της κοινής δράσης τους για τη συντριβή του Άσαντ και ο Αμερικανός πρόεδρος επωφελήθηκε για μια νέα συμφωνία πώλησης στρατιωτικού εξοπλισμού. Άραγε οι βιομήχανοι οπλικών συστημάτων ανήκουν σταθερά στο ρεπουμπλικανικό κόμμα και παραμένουν με αναδουλειές, όταν κυβερνούν οι «δημοκρατικοί»; Και ποιοι τότε πούλησαν όπλα στους αντιμαχόμενους στους πολέμους που οι «δημοκρατικοί» προκάλεσαν; Θα μάθουμε ποτέ πόσο στοίχισε στη χώρα μας ο βομβαρδισμός της Σερβίας; Το δεύτερο ταξίδι πραγματοποίησε ο Τραμπ στο Ισραήλ. Έκπληξη όντως είναι ότι υπήρξε το δεύτερο και όχι το πρώτο! Ας μη περιμένουμε από τους βαθυστόχαστους αναλυτές να μας εξηγήσουν, γιατί ο κάθε Αμερικανός πρόεδρος θεωρεί υποχρέωση να αρχίζει τις διεθνείς επαφές του από αυτό το κρατίδιο, το γιγαντιαίο σε ισχύ. Πάντως ακολούθησε ευθύς η αλλαγή στη χρήσης διπλωματικών όρων. Η Ρωσία παρέμεινε χώρα, που τη χωρίζουν πολλά από τη Δύση, παρά την αλλαγή του καθεστώτος, και το Ιράν αποτελεί και για τον απερχόμενο πρόεδρο κίνδυνο για τη διεθνή ειρήνη. Πάντως νέο πόλεμο δεν προκάλεσε ο Τραμπ.
Πέρα από τις εκκεντρικότητες ενός κακομαθημένου πολυεκατομμυριούχου είδαμε και κάποιες κινήσεις, οι οποίες θα ερμηνευτούν ίσως στο μέλλον. Η επιθετικότητα κατά της Γερμανίας αλλά και της Κίνας, την οποία ο Τραμπ ενοχοποίησε για τον κορονοϊό δείχνουν διάθεση άμυνας στον τομέα του εμπορίου. Οι υπέρμαχοι μέχρι τώρα της ελεύθερης αγοράς, δηλαδή της ασυδοσίας των οικονομικά ισχυρών, αναδιπλώνονται προκειμένου να ισχυροποιήσουν παρεμβατικά την οικονομία της χώρας τους, που δοκιμάζεται από τον τεράστιο όγκο εισαγωγών, παρά την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία δολαρίων και τον εξαναγκασμό πολλών χωρών να διενεργούν τις διεθνείς συναλλαγές σ’ αυτό το νόμισμα. Σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων ή μία ακόμη θεατρική παράσταση προς διασπορά σύγχυσης; Πάντως και οι ΗΠΑ δοκιμάζουν παρόμοιο πρόβλημα με την ΕΕ, καθώς μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων έχουν μεταφερθεί στο Μεξικό για τους ίδιους λόγους. Η ΕΕ, πιο «δημοκρατική», ακόμη καθεύδει. Από τις κινήσεις αυτές του Τραμπ μέχρι του να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι πολεμά την παγκοσμιοποίηση η απόσταση είναι τεράστια. Και όμως οι πολλοί οπαδοί του ακόμη και εκτός ΗΠΑ τον προβάλλουν ως ελπίδα για τον πλανήτη, ελπίδα για την επιβίωση των εθνών από τη λαίλαπα της νέας τάξης πραγμάτων.
Τελικά ο Τραμπ φαίνεται να έχασε τις εκλογές. Νοθεία, όπως αυτός υποστηρίζει; Δεν αποκλείεται. Και στο παρελθόν υπήρξαν παρόμοιες καταγγελίες, εν πολλοίς βάσιμες. Βλέπετε η δημοκρατία δεν είναι και πολύ σεβαστή σ’ αυτόν τον πλανήτη. Αλλά γιατί τον ανέτρεψαν οι ισχυροί; Μήπως, λόγω της ιδιορρυθμίας του, δεν υπήρξε τόσο υπάκουος; Πιθανόν. Πάντως όλοι οι του «δημοκρατικού» χώρου εκτός ΗΠΑ θα κληθούν να εξηγήσουν την προτίμησή τους. Οι υπερασπιστές του Τραμπ ίσως δεν κατέχουν τόσο πολύ το πολιτικό παρασκήνιο όσο οι υπέρμαχοι των «δημοκρατικών» υποψηφίων. Μήπως η νορβηγική επιτροπή ετοιμάζει νέο βραβείο και για τον Μπάιντεν. Βέβαια υπήρξαν και κάποιοι στη χώρα μας, που εναντιώθηκαν στον Τραμπ, λόγω των στενών σχέσεών του με τον Ερντογάν και έσπευσαν να ταχθούν με τον Μπάιντεν. Θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι θα μετανιώσουν σύντομα. ΟΙ Αμερικανοί πρόεδροι εκλέγονται για να εφαρμόσουν πολιτική που υπαγορεύουν κάποια κέντρα εξουσίας καλυμμένα στο απυρόβλητο.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
Εκλογικό πραξικόπημα στις ΗΠΑ;
Η καλπονοθεία που έγινε στις ΗΠΑ σε βάρος του Trump είναι οργανωμένη απόπειρα εκλογικού πραξικοπήματος.
Όλα όσα καταγγέλλονται από τους δικηγόρους του προέδρου Trump σε αυτή την συνέντευξή τους είναι κυριολεκτικά αδιανόητα. Στιγματίζουν θλιβερά την θεμελιώδη λειτουργία και πρωταρχική άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στην τεράστια αυτήν χώρα που επιρρεάζει τον πλανήτη μας ολόκληρο. Εφόσον τελικά αυτές οι καλπονοθευτικές πρακτικές επικρατήσουν, παραβιάζοντας όπως φαίνεται την λαϊκή βούληση και μάλιστα με ρεκόρ συμμετοχής των πολιτών, τότε, πέραν της απογοήτευσης που ενσπείρουν στις λαϊκές μάζες και στην εξώθησή τους στην αποχή και στο πολιτικό περιθώριο, δημιουργούν ένα τετελεσμένο σε βάρος της Δημοκρατίας παγκόσμια. Και «η χώρα της ελευθερίας» αυτοαποστερείται του δικαιώματος να ψέγει άλλες ως ανελεύθερες ή δικτατορικές.
Νίκος Καραβαζάκης
Οι γάιδαροι μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα.
Η κυβέρνηση απαγόρευσε συναθροίσεις και διαδηλώσεις εν όψει της επετείου 17/11/1973 λόγω της πανδημίας covid-19 που πλήττει υγειονομικά βαρέως την κοινωνία μας.
3 κοινοβουλευτικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, μέρα 25) κατήγγειλαν τα κυβερνητικά και αστυνομικά μέτρα ως «χουντικά» και επιδιώκουν τα 2 εξ αυτών να γίνουν διαδηλώσεις ενώ το έτερον θα κάνει καταθέσεις στεφάνων με 5μελείς αντιπροσωπείες. Δεδομένης της οργανωτικής ανυπαρξίας του «μέρα 25» μένει να δούμε αν και πώς το ΚΚΕ θα καταφέρει να διαδηλώσει.
- Το ΣΥΡΙΖΑ κατεπάτησε το δημοψήφισμα ΟΧΙ 5/7/2015, είναι το μοναδικό κόμμα παγκοσμίως που έχει κάνει τέτοιο έγκλημα. Το οποίο βεβαίως είναι αντισυνταγματικό. Το αντισυνταγματικό αυτό έγκλημα δε θα συνέβαινε χωρίς την συνδρομή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το αντισυνταγματικό αυτό έγκλημα οδήγησε στο 3ο μνημόνιο που επέβαλε υποθήκευση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας για 99 έτη. Πώς σχετίζεται το πραξικοπηματικό μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ με το Πολυτεχνείο του 1973 και με την συνταγματική δημοκρατική νομιμότητα;
- Το ΚΚΕ είχε καταγγείλει δια της σπουδαστικής παράταξής του την εξέγερση στο Πολυτεχνείο ως μεθοδευμένη ΚΥΠίτικη προβοκάτσια. Στην Μεταπολίτευση διέσπασε τους κορυφαίους αγώνες ενάντια στους νόμους 815 και 330, κατέληξε σε Συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, επέλεξε την Αποχή στο Δημοψήφισμα 5/7/2015. Όντας κρατικοδίαιτο και διασπαστικό από το 1974, τι σχέση έχει με την 17/11/1973 που κατήγγειλε ως προβοκάτσια;
- Και οι 3 διαμαρτυρόμενοι για την απαγόρευση των συναθροίσεων ήσαν αντίθετοι στα μαζικά παλλαϊκά συλλαλητήρια προάσπισης της Μακεδονίας μας, η οποία προδόθηκε υπό τα ΝΑΤΟικά και γερμανικά κελεύσματα. Το Πολυτεχνείο 17/11/1973 έγινε υπό τις ελληνικές σημαίες και αντίθετα στο ΝΑΤΟ, για την εθνική ανεξαρτησία. Τι σχέση έχουν οι σημερινοί διαμαρτυρόμενοι;
- Στο Πολυτεχνείο 17/11/1973 μετείχαν αυθόρμητα νέοι Έλληνες δημοκράτες πατριώτες, χωρίς μεταξύ τους ιδεολογικούς διαχωρισμούς, κάτι που ιδιαίτερα οι τότε ΚΝίτες επεδίωξαν να επιβάλουν, ευτυχώς ανεπιτυχώς. Το ίδιο συνέβη και στα αντιμνημονιακά και στα μακεδονικά συλλαλητήρια. Τόσο η ΝΔ όσο και το «trio rebello» δεν έχουν καμία άλλη σχέση πλην της διάσπασης και υπονόμευσης.
- Πολιτικά, φαίνεται πως ειδικά το ΚΚΕ παγιδεύτηκε σε έναν εκ των προτέρων άνισο αγώνα με το κράτος, το ίδιο κράτος που επί ΣΥΡΙΖΑ κυνήγησε τους «Μακεδονομάχους». Η έκβαση είναι δεδομένη και το ΣΥΡΙΖΑ πήδηξε εγκαίρως από το ναυάγιο. Ο ελληνικός λαός βεβαίως δεν συμμετέχει και όλα συνεχίζουν την πορεία τους σε βάρος της κοινωνίας και της πατρίδας μας, χωρίς ανάσχεση.
Νίκος Καραβαζάκης
12,5 εκατομμύρια Έλληνες;
Από την κυβέρνησή μας έχει ανακοινωθεί πως η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει 25 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου κατά του κορωναϊού covid-19. Καθώς κάθε εμβολιασμός θα απαιτήσει 2 δόσεις, συνεπάγεται πως έχουμε εξασφαλίσει 12,5 εκατομμύρια εμβόλια για αντίστοιχους κατοίκους της χώρας μας. Ποιοί είναι αυτοί;
Κατά την Απογραφή του 2011 οι μόνιμοι κάτοικοι ήταν 10,8 εκατομμύρια και εξ αυτών 9,9 εκατομμύρια είχαν ελληνικήν υπηκοότητα ενώ οι 912 χιλιάδες ήταν αλλοδαποί, νόμιμα ή παράνομα διαμένοντες. Μάλιστα, στα αποτελέσματα της Απογραφής Ξανά για τα στατιστικά της απογραφής του 2011.καταγράφονταν και 904 χιλιάδες εκ των αλλοδαπών ως «μη νόμιμοι, μόνιμοι» κάτοικοι http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/PAGE-interactive-census-map πλην όμως η συγκεκριμένη σελίδα έχει αφαιρεθεί από το διαδίκτυο (!)*. Έκτοτε, έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, τουλάχιστον 400.000 Έλληνες πολίτες. Δηλαδή, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πραγματικός και παρών, ελληνικός πληθυσμός στην χώρα, πρέπει να είναι 9,5 εκατομμύρια και μάλιστα φθίνων, καθώς είναι έντονη η υπογεννητικότητα.
Σήμερα όμως η ελληνική κυβέρνηση αναφέρεται σε ένα πλήθος προς εμβολιασμό μεγέθους 12,5 εκατομμυρίων, ολόκληρων τριών (3) εκατομμυρίων περισσοτέρων απ’ όσοι είναι οι Έλληνες πολίτες. Προφανές δεν είναι πως αυτοί πρέπει να είναι κάθε είδους «μετανάστες», στο σύνολο των κατοίκων το 1/4 (25%);
Και, πέραν των αυθόρμητων ερωτημάτων, από πού ήρθαν, πότε μαζεύτηκαν τόσοι αλλοδαποί στην πατρίδα μας, τι είδους κοινωνικού-μορφωτικού-πολιτισμικού επιπέδου μπορεί να είναι, προκύπτει το αγωνιώδες, τεράστιο ερώτημα: τι προοπτική έχουν στην Ελλάδα 3 εκατομμύρια αλλοδαποί; Στην οικονομικά συντετριμμένη από τα μνημόνια Ελλάδα, στην καταχρεωμένη για 99 χρόνια Ελλάδα, στην Ελλάδα που δεν μπορεί ήδη να εξασφαλίσει περίθαλψη στους φορολογουμένους της πολίτες, στην Ελλάδα με χιλιάδες αστέγους, στην Ελλάδα της υπογεννητικότητας, στην Ελλάδα που απειλείται υπαρξιακά με πόλεμο και εξανδραποδισμό από τον τουρκικό ισλαμοφασισμό; Όλοι αυτοί, οι κατά το πλείστον εξαπατηθέντες, άνεργοι και άεργοι, αρνησιπάτριδες, τυχοδιώκτες, ανεπάγγελτοι, αμόρφωτοι και απαίδευτοι, προς το παρόν δωρεάν στεγαζόμενοι και σιτιζόμενοι, μη αποδεκτοί σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, ως πότε θα ζουν την ουρανοκατέβατη «τρυφηλότητα» που ουδέποτε είχαν φαντασθεί πως θα τους παρείχαν ανοιχτόχερα οι πτωχευμένοι παρίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Και μετά; Όταν κοπούν τα επιδόματα; Όταν δεν χρησιμεύουν στους «προστάτες» τους; Πώς θα διαβιώσουν; Τα παιδιά τους, πού θα ανήκουν και με τι μέλλον; Δεν είναι πασιφανές πως όλη αυτή η μάζα των απελπισμένων που αυτοκτονικά διεπέρασαν ερήμους και θάλασσες είναι ευεπίφοροι σε κάθε αποκοτιά; Λέτε κύριοι πολυπολιτισμικοί, κύριοι διεθνιστές, κύριοι αλληλέγγυοι-και, κυρίες, βεβαίως βεβαίως- όλοι αυτοί οι άνθρωποι τόσων διαφορετικών προελεύσεων, ηθών και εθίμων, να οσμωθούν με την καταθλιπτική, καταρρακωμένη και πενόμενη κοινωνία μας; Η Ελλάδα δεν είναι USA για να τους απορροφήσει (;) ούτε CCCP για να τους υποτάξει (;) και εδώ το μόνο όνειρο που μπορεί να υπάρξει, το μόνο όνειρο με καταγωγή, παρελθόν και μέλλον είναι το ελληνικό.
Το οποίο όνειρό μας, πρόκειται να εορτάσει 200 χρόνια απελευθέρωσης από τον οθωμανικό, τον μουσουλμανικό, ζυγό!
Τι σχέση έχουν όλοι ετούτοι και τους παίρνετε στον λαιμό σας αλλά και απειλείτε δι’ αυτών την πατρίδα μας; Τα δικά σας παιδιά δεν τα σκέπτεσθε;
Νίκος Καραβαζάκης
*Ο διαχωρισμός μονίμων κατοίκων σε νόμιμους και «μη νόμιμους» (sic!), επιβάλλεται στατιστικά ώστε να μπορεί να προσδιορισθεί το εκλογικό μέτρο. Έτσι, όσο κι αν επιχειρείται η απόκρυψίς του είναι βέβαιον πως το μέγεθος θα αποκαλυφθεί και δημοσιοποιηθεί!
«Αφέωνται αι αμαρτίαι αιρετών και υπαλλήλων στους ΟΤΑ»
Κατά τη συζήτηση ενώπιον της Βουλής του νομοσχεδίου με τίτλο «Τροποποιήσεις του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας και λοιπές διατάξεις» υποβλήθηκε από τον βουλευτή της Ν.Δ. Νικήτα Κακλαμάνη η εξής τροπολογία στο άρθρο 67 του νομοσχεδίου «Αίρεται το αξιόποινο των πράξεων Αιρετών και Υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α και Β βαθμού, οι οποίες αφορούν πληρωμές ενταλμάτων που έλαβαν χώρα μέχρι 31.7.2019 και οι οποίες διενεργήθηκαν επί τη βάση ελέγχων των Υπηρεσιών Δημοσιονομικού Ελέγχου (ΥΔΕ) και του Ελεγκτικού Συνεδρίου και παύουν οριστικά οι ποινικές και πειθαρχικές διώξεις εναντίον των προσώπων αυτών, καθώς και κάθε διαδικασία καταλογισμού σε βάρος τους». Η τροπολογία αυτή έγινε αποδεκτή από τον Υπουργό κ. Π. Θεοδωρικάκο και υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ και Κ.Κ.Ε. ( Σ.Σ. η έμφαση από εμάς) και αναμένεται η δημοσίευση του νομοσχεδίου στην Ε.Κ.
Η ψήφιση της τροπολογίας αυτής προκαλεί πολλά ερωτήματα νομικά και πολιτικά. Από τη διατύπωση της τροπολογίας αυτής γεννάται το ερώτημα μήπως με αυτή δεν θεσπίζεται ειδική παραγραφή των μη κατονομαζόμενων αδικημάτων των παραπάνω προσώπων κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα, αλλά περιέχεται κρυπτοαμνηστία των προσώπων αυτών, που απαγορεύεται για τα μη πολιτικά αδικήματα από το άρθρο 47 πρ.4 του Συντάγματος.
Το ζήτημα σχετικά με το πότε με τη θέσπιση μιας διάταξης, που αίρει το αξιόποινο συγκεκριμένης άδικης πράξεως, υπάρχει αμνηστία ή παραγραφή της πράξης αυτής, λύθηκε με την 11/2001 απόφαση της Ποινικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Ο οποίος δέχεται κατά την άποψη 20 μελών του Α.Π. έναντι 19 μελών κατά, ότι με την διάταξη του αρθ.25 του ν.2721/1999 θεσπίζεται ειδική παραγραφή των αδικημάτων που τελέσθηκαν κατά τη διάρκεια αγροτικών κινητοποιήσεων και δεν περιέχεται κρυπτοαμνηστία και ότι το δικαστήριο δεν μπορεί να ελέγχει την ειλικρίνεια του νόμου με το να δέχεται, ότι στη συγκεκριμένη γραμματική διατύπωση ορισμένου νόμου υποκρύπτεται άλλου είδους ρύθμιση. Πιο ενδιαφέρουσα και πιο πειστική είναι η γνώμη της μειοψηφίας, όχι γιατί μετείχα εγώ σε αυτή, που δέχεται ότι ο δικαστής έχει το δικαίωμα να ελέγχει αν με μία διάταξη χορηγείται αμνηστία, καθώς κρίσιμη δεν είναι η ονομασία που χορηγείται κάθε φορά στο κείμενο της νομοθετικής διάταξης, αφού αυτή μπορεί να είναι εσφαλμένη ή να τείνει στη συγκάλυψη της πραγματικής νομικής φύσης του λαμβανομένου νομικού μέτρου. Άλλωστε εάν δεν μπορούσε να ελεγχθεί δικαστικά εάν σε μία διάταξη περιέχεται κρυπτοαμνηστία τότε η απαγόρευση του άρθρου 47 παρ. 4 του Συντάγματος ότι δεν παρέχεται αμνηστία για κοινά αδικήματα ,θα ήταν άνευ αντικειμένου. Κατά την προσωπική μου γνώμη η παραπάνω τροπολογία λόγω της αοριστίας των παραγραφόμενων αδίκων πράξεων, που δεν κατονομάζονται, υποκρύπτει αμνηστία ακόμα και με την κρατούσα γνώμη της παραπάνω απόφασης.
Ο νόμος είναι παντοδύναμος και επομένως νόμιμα με την παραπάνω τροπολογία έπαυσαν οριστικά οι πειθαρχικές κυρώσεις εναντίον των παραπάνω προσώπων καθώς και κάθε διαδικασία καταλογισμού σε βάρος τους με την παρατήρηση, ότι στο πρόσφατο παρελθόν άλλες τρεις φορές οι άτυπες δαπάνες των ΟΤΑ με διάταξη νόμου θεωρήθηκαν νόμιμες και σταμάτησε κάθε έλεγχος κατά των υπευθύνων λόγω μη υπάρξεως ζημίας της περιουσίας των ΟΤΑ.
Τέλος, τίθεται το ερώτημα γιατί επί σειρά ετών ένας ολόκληρος κρατικός και δικαστικός μηχανισμός να ασχολείται επί ματαίω με τις ελεγκτικές /δικαστικές διαδικασίες που ακολούθησαν μετά την πληρωμή των ενταλμάτων, όπως πορίσματα των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, ΕΔΕ, εισαγγελικές διώξεις, προκαταρκτικές και προανακριτικές εξετάσεις, πράξεις καταλογισμών, και στο τέλος όλα να τίθενται στο αρχείο με μία τροπολογία που ψηφίζεται χωρίς ιδιαίτερη συζήτηση ούτε κοινοβουλευτικό έλεγχο, αλλά με πολιτική συναίνεση των μεγάλων κομμάτων πλην ΚΙΝΑΛ.
Η πρακτική αυτή έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν κατά τακτά χρονικά διαστήματα με αποτέλεσμα οι υπεύθυνοι να μη φοβούνται τις ευθύνες, γιατί ξέρουν ότι μία τροπολογία θα τους σώσει.
*Ο κ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ
Αφέωνται αι αμαρτίαι αιρετών και υπαλλήλων στους ΟΤΑ | Capital
ΘΕΜΟΣ ΣΤΟΦΟΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών ο πρέσβης επί τιμή Θέμος Στοφορόπουλος χθές 27/5/2020. Ο εκλιπών υπηρέτησε την Ελλάδα σε καίριες θέσεις στον Λίβανο, την Συρία, την Κύπρο.To 1988, όντας πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο, εκδηλώνοντας την διαφωνία του με την τότε στροφή του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου στα ελληνοτουρκικά και την συμφωνία του Νταβός, υπέβαλε την παραίτησή του. Πέραν της διπλωματικής του σταδιοδρομίας συνέγραψε βιβλία για το Κυπριακό Ζήτημα, υπήρξε σταθερά παρών στα εθνικά ζητήματα μέσα από τον δημόσιο λόγο του και μες από την συμμετοχή του σε ευρείες πρωτοβουλίες πολιτών. Ενδεικτικά και μόνον αναφέρουμε την πρόσφατη συμμετοχή του τον Ιούλιο του 2018 στην πρωτοβουλία «Δεν θυσιάζουμε την Μακεδονία». Στην Αίγινα είχε τιμήσει με την μαχητική παρουσία του, μαζί με τον στρατηγό ε.α. Φ. Φράγκο, την εκδήλωση της ΟΠΑΕΠ «40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ: Προοπτικές και διέξοδοι για τον ελληνισμό» , τον Ιούλιο του 2014. (https://www.youtube.com/watch?v=IwAJPLqg8Ic). Η ΟΠΑΕΠ εκφράζει τα θερμά και βαθιά συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος Έλληνα πρέσβη. Αιωνία του η μνήμη και η μνήμη των αγώνων του.
Προς το 2021, πολιτική χειραφέτηση της Ελλάδας για την εθνική ανασυγκρότηση και την κοινωνική συνοχή.
Η πάνδημη νικηφόρος αντίσταση στην Λέσβο και την Χίο κατά της κυβερνητικής εισβολής των ΜΑΤ, συμπίπτοντας χρονικά με την κορύφωση της τουρκικής επιθετικότητας στον Έβρο, υπεχρέωσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη να πράξει το αυτονόητο και να κλείσει τα σύνορα της Ελλάδας στους τουρκοκίνητους λαθροεισβολείς. Όχι μόνο στον Έβρο μα και στο Αιγαίο. Αποδεικνύοντας στην πράξη πως και τα σύνορά μας μπορούν να φυλάσσονται και οι Τούρκοι να υποχωρούν και οι λαθρομετανάστες να μη πνίγονται. Εκδηλώθηκε ιστορική, παλλαϊκή-πανεθνική, δημοκρατική πατριωτική, συσπείρωση, απομονώνοντας ισοπεδωτικά, «αλληλεγγύες» και «ανθρωπισμούς» της εμπορίας και εκμετάλλευσης ανθρώπων, περιθωριοποιώντας απολύτως «πολυπολιτισμούς» και «διεθνισμούς», της υπερεθνικής παρασιτικής τοκογλυφικής διεθνούς ελίτ..
Η κυβερνητική αποτελεσματική διαχείριση στην τουρκοκίνητη λαθροεισβολή στον Έβρο, με την πανευρωπαϊκή διάσταση που πολιτικά απέκτησε, ανέδειξαν την χώρα μας ως εθνικά ανεξάρτητη, με διεθνές κύρος και νομιμοποιητική αποδοχή, για πρώτη φορά από το 1974. Οδήγησε σε καταφανή και πρώτη μεγάλη επιχειρησιακή ήττα την Τουρκία, στην μεγαλύτερη επανδρωμένη και υβριδική επίθεσή της στα ελληνικά σύνορα. Κατέδειξε αναντίρρητα την τουρκική στρατηγική υποκίνηση και χειραγώγηση της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα. Έθεσε δε και για πρώτη φορά τα ΜΑΤ σε πατριωτικό και όχι αντιλαϊκό έργο. Πρώτη φορά στην ιστορία τους τα ΜΑΤ χειροκροτήθηκαν από τους πολίτες.
Έτσι, η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, εφοδιασμένη με ευρύτατη κοινωνική και εθνική αποδοχή, μπόρεσε στην συνέχεια να αντικρούσει την καινοφανή πρόκληση της πανδημίας covid-19, με πολύ θετικά αποτελέσματα. Εφαρμόζοντας όμως και αποφάσεις διχαστικές όπως η απαγόρευση των κωδωνοκρουσιών των εκκλησιών μας αλλά και η συνέχιση της μεταφύτευσης ομαδόν λαθρομεταναστών στην ενδοχώρα μας. Ίσως δέσμια δικών της προκαταλήψεων και ιδεοληψιών, ίσως και υπακούοντας σε εντολές έξωθεν. Ταυτόχρονα, ουδαμώς ενίσχυσε τις ελληνικές θέσεις στο Αιγαίο, πολιτικά και στρατηγικά, έναντι της ασίγαστης τουρκικής απειλής και βουλιμίας. Μη ασκώντας τα βέβαια ελληνικά δικαιώματα στην ΑΟΖ.
Σήμερα πάντως, καλείται να διαχειριστεί τις καταστροφικές οικονομικές συνέπειες της πανδημίας-χαρακτηριζόμενες από πολλούς και ως «πολεμικές»- με ελάχιστη πραγματική συνδρομή από την Ε.Ε. και κάπως μεγαλύτερη από την Ε.Κ.Τ. . Όλες μαζί αυτές οι ευρωπαϊκές βοήθειες αθροιστικά είναι ανεπαρκείς, τόσο έναντι των έως τώρα οικονομικών (και κοινωνικών) ζημιών, όσο και αυτών που έπονται σωρευτικά ιδίως με την περικοπή του τουριστικού εισοδήματος. Ενώ κλιμακώνονται οι τουρκικές προκλήσεις και καραδοκούν ορδές λαθροεισβολέων-λαθρομεταναστών, με την υπονομευτική συνδρομή ΜΚΟ και «αλληλέγγυων». Εν όψει μάλιστα και νέου πανδημικού κύματος τον χειμώνα;
Η κυβέρνηση θα ακολουθήσει την μνημονιακή και μεταπολιτευτική πεπατημένη των δανείων και της επαιτείας, του παρασιτισμού και της εξάρτησης; Ή, όπως έπραξε τον Φεβρουάριο κατά της τουρκοκίνητης λαθροεισβολής θα ασκήσει πολιτική χειραφέτησης, ανεξαρτησίας και πατριωτισμού; Να αναστείλει προσωρινά την Σέγκεν και τα «Δουβλίνα», να παράσχει δική της εσωτερική χρηματοδότηση στην οικονομία μας (αυξήσεις με εξαργυρώσιμα χρεόγραφα, επιταγές ταξιδιωτικού τουρισμού κ. ά. με τελικό αποδέκτη το ελληνικό Δημόσιο και σταθερής ισοτιμίας 1:1 έναντι ευρώ), να οριοθετήσει την ελλαδική ΑΟΖ, να απαγορεύσει την επιδότηση σε όσους εισέρχονται παράνομα στην χώρα μας;
Μάλλον και πάλι ο (απελπισμένος και καταρρέων, πλέον) «άγιος» Ερντογάν, σύντομα θα ξαναβάλει το χέρι του.
Νίκος Καραβαζάκης
Σημείωση 1: η απόφαση της Ε.Κ.Τ./Λαγκάρντ, να προχωρήσει σε αφειδή αγορά χρέους ευρωπαϊκών κρατών και εταιρειών ύψους 1,5 τρις όπως και να χορηγήσει αφειδώς νέα δάνεια, όταν πραγματοποιηθεί, προφανώς και ακυρώνει-εξαϋλώνει κάθε επιχειρηματολογία επιστροφής στην «δραχμή» αλλά και αποκαλύπτει τον απολιτικό οικονομισμό αυτών των, δήθεν ανατρεπτικών, προτάσεων.
Σημείωση 2: στο μέτρο που στην Ε.Ε. και στην Ε.Κ.Τ. κωλυσιεργούν υπό τις γερμανικές πιέσεις, καθώς και πανθομολογουμένως η ελλαδική οικονομία θα πληγεί περισσότερο όλων των ευρωπαϊκών, επειγόντως πρέπει να ασκηθούν χρηματοδοτικά μέσα και πολιτικές όπως επιταγές εσωτερικού τουρισμού σε ευρείες κοινωνικές ομάδες πολιτών. Επίσης η Ελλάδα με την ΤτΕ/Στουρνάρα δεν πρέπει να χρηματοδοτήσει με «δικά» της ευρώ την εσωτερική αγορά της; Όπως έκανε και η Ιρλανδία, εξερχόμενη των μνημονίων της;
Σημείωση 3: Τώρα δεν είναι και η κατάλληλη ώρα να εγγράψει λογιστικά και πολιτικά και να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις η Ελλάδα;
Σημείωση 4: Όπως ο covid-19 απέδειξε πως όλα στην κοινωνία δεν είναι «ταξική πάλη» ούτε «ελεύθερη αγορά», όπως απέδειξε πως είναι τόσο επικίνδυνα τα «ανοιχτά σύνορα-open borders», ίσως απεκάλυψε πως και η Τουρκία δεν είναι παρά «μια χάρτινη τίγρις».
Σημείωση 5: Η οποία Τουρκία παρότι έχει «εθνικό νόμισμα» καταρρέει επειδή η πολιτική της των εξοπλισμών και του πολεμικού επεκτατισμού είναι αντιπαραγωγική και αντικοινωνική, αποδεικνύοντας πως καμία νομισματική πολιτική δεν είναι ουδέτερη. Για άλλη μια φορά φαίνεται πως η Πολιτική προηγείται της Οικονομίας.
Ν.Κ.
«Θα μας πάρουνε και τα σώβρακα και εμείς θα λέμε ότι είναι laundry service!»
του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή
Έχω την εντύπωση, χωρίς να μπορώ να είμαι σίγουρος βέβαια, ότι στις κλειστές συναντήσεις των αρμοδίων για τη χάραξη και εκτέλεση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής το ζητούμενο δεν είναι η ανάσχεση του τουρκικού επεκτατισμού ή ιμπεριαλισμού αν προτιμάτε εσείς, οι …“αριστερότερες”, αλλά το πόσο κώλο θα δώσουμε προκειμένου να μας αφήσουν “ήσυχους”! Εδώ και δεκαετίες η ειλειμμένη απόφαση είναι να κάνουμε εκπτώσεις στα κυριαρχικά μας δικαιώματα, απλώς δεν βρέθηκε ακόμη η ευκαιρία ώστε όποιος ξεπουλήσει να το κάνη με τρόπο που να φαίνεται ότι μας συμφέρει κιόλας, ώστε να αποφευχθή η αναφανδόν ξεφτίλα και να μην φύγη ο ίδιος νύχτα, αν προλάβη… Η βαλίτσα πάει πολλά χρόνια πίσω και δεν μπορεί να στοχοποιηθή ένα κόμμα ή μια παράταξη για την υιοθέτηση και εμπέδωση της ηττοπαθούς αυτής στάσης. Πρόκειται δυστυχώς για “σχολή” σκέψης που έχει διαβρώσει όλα τα κόμματα και βεβαίως τα συγκροτήματα των μεγάλων ΜΜΕ διότι χωρίς αυτά δεν περνάνε οι γραμμές και τα μηνύματα. Χαρακτηριστικά να αναφέρω τη “συμφωνία” Παπανδρέου-Οζάλ που μας επέβαλε μορατόριουμ στην ενεργειακή εκμετάλλευση του Αγαίου, εν συνεχεία το Ελσίνκι με τον Σημίτη που αναγνώριζε στην Τουρκία συμφέροντα εντός του Αιγαίου, μετά τη λογική του καλύτερα να μας πάρουν μερικά βραχονήσια παρά να καταστραφούμε, προσφάτως το να μην είμαστε “μονοφαγάδες” του Κοτζιά (ο Κοτζιάς που υπό κανονικάς συνθήκας αποκλείεται να αφήση κοψίδι για κάποιον άλλον!) και πάει λέγοντας.
Η σημερινή κυβέρνηση εξ ανάγκης έδειξε νεύρο στον Έβρο (έχει και ομοιοκαταληξία), καθώς εισροή 150.000 λαθρομεταναστών θα επέφερε την πτώση της εκτός των άλλων, μα και στο Αιγαίο όπου παρεμποδίστηκαν σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες προσπάθειες μικρότερης βέβαια κλίμακος. Αποδείχτηκε ότι αν υπάρχη πολιτική βούληση οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και σώματα ασφαλείας ξέρουν και μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι μετά από τη μεγάλη αυτή επιτυχία που θα μπορούσε να αποτελέση watershed moment για την ελληνική πολιτική έναντι της γείτονος, η συνέχεια θα ήταν ανάλογη. Δηλαδή, τρίξιμο δοντιών και προσεκτική αλλά αποφασιστική απάντηση στις εν γένει τουρκικές προκλήσεις ώστε να περάση το μήνυμα ότι εδώ υπάρχει κράτος ανεξάρτητο και ελεύθερο κι όχι vassal state των νεοοθωμανών. Old habits die hard όμως, και πριν ο αλΑΚΤΩΡ λαλήση τρις, η Ελλάς έσπευσε να αναβάλη μεγάλη αεροναυτική άσκηση στο Αιγαίο με συμμετοχή υποβρυχίων, επειδή οι Τούρκοι δέσμευσαν παράνομα τις ίδιες περιοχές όταν ανακοινώθηκε! Mε πρόφαση τον κορωνοϊό, λες και δεν υπήρχε όταν κοινοποιήθηκε η άσκηση! Ο πραγματικός λόγος βέβαια ήταν να μην προκληθή η Τουρκία και προκύψη κάποιο “ατύχημα” που ενδεχομένως να οδηγούσε σε σύγκρουση. Μ’άλλα λόγια για μια ακόμη φορά η Τουρκία μας έδιωξε από το Αιγαίο και εμείς πάμε να βγούμε κι από πάνω προβάλλοντας τις υγιεινές μας ευαισθησίες!
Σα να μην έφτανε αυτή η ξεφτίλα, πριν λίγες μέρες η τουρκική αεροπορία παρενόχλησε ελληνικό στρατιωτικό ελικόπτερο επί του οποίου επέβαινε ο υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, ο οποίος αντί να κάνη την πάπια και να το αφήση να περάση στη ζούλα, φρόντισε να δημιοσιοποιήση και σχετικές φωτογραφίες! Έχουμε χάσει αυγά και καλάθια, δεν υπάρχουν όρια πλέον, δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε ούτε πόσο ξεφτιλιζόμαστε με τέτοιες μαλακίες! Διότι πού ματακούστηκε να παρενοχληθή στρατιωτικό αεροσκάφος επί του οποίου επιβαίνει κυβερνητικός αξιωματούχος, εντός του εναερίου χώρου από πολεμικό αεροπλάνο άλλου κράτους και να μην κλειδωθή αμέσως από αντιαεροπορικά βλήματα ή πολεμικά αεροπλάνα, για να μην πούμε να καταρριφθή όπως θα έπρεπε; Φυσικά και έχει ματακουστεί, και στην τέλεια ξεφτίλα υπάρχει ελλαδικό προηγούμενο! Όταν ήταν υπουργός Αμύνης ο Ακης ο Τσοχαντζόπουλος και γύριζε από κάπου με αεροπλάνο της Πολεμικής Αεροπορίας του την είχαν πέσει με απειλητικό τρόπο τουρκικά μαχητικά. Και τί είχε κάνει ο μερακλής; Πήρε τον ασύρματο και τράβηξε μια καταδίκη της Τουρκίας που ήταν όλη δική της!
Βρε καραγκιόζηδες, τί μήνυμα δίνετε στον κόσμο όταν ούτε το αεροπλάνο που πετάτε ως κυβερνητικοί δεν είναι ασφαλές;;; Τί να πούνε οι ψαράδες της Καλύμνου και οι άλλοι στο Αιγαίο που βλέπουν κάθε μέρα τα τουρκικά πολεμικά σκάφη γύρω τους και τρέμει το φυλλοκάρδι τους; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι ένα από τα όρια που δεν γίνεται να παραβιαστή; Φανταστήτε αν ελληνικά αεροπλάνα είχαν παρενοχλήσει τουρκικό με κυβερνητικούς αξιωματούχους μέσα. Θα τα είχαν ρίξει πριν πλησιάσουν! Διότι αυτό προστάζει ειδικός κώδικας που υπάρχει για τέτοιες περιπτώσεις! Εφόσον το αεροσκάφος δη στον ραδιοεντοπιστή (ραντάρ) μίλια μακρυά να πλησιάζη άλλο πολεμικό αεροπλάνο του στέλνουν μηνύματα να αλλάξη πορεία κι αν δεν συμμορφωθή το εκλαμβάνουν ως απειλή και απαντούν ανάλογα. Δεν νοείται αεροσκάφη ξένης χώρας να παρενοχλούν αεροπλάνο ή ελικόπτερο άλλης με κυβερνητικούς μέσα, ακόμη κι αν είναι σε διεθνή εναέριο χώρο!
Όταν ήμασταν μικροί, στην “Αγρια Δύση” της ελληνικής επαρχίας, οι γονείς μας συμβούλευαν να αποφεύγουμε τους τσακωμούς, ακόμη κι αν μας προκαλούσαν, κάποιες φορές καλύτερα να αντιδράς με το μυαλό παρά με τα χέρια. Υπήρχαν όμως δύο περιπτώσεις που έπρεπε να επιτεθούμε, ακόμη κι αν θα τρώγαμε ξύλο: αν κάποιος σου είχε προσβάλει τη μάνα ή την αδερφή! Στην περίπτωση με τους Τούρκους αυτά τα όρια έχουν ξεπεραστεί προ πολλού, μέχρι ξαδέρφες και κουμπάρες μας έχουν ξετιμώσει και εμείς βαυκαλιζόμαστε με το διεθνές δίκαιο και ανακοινώσεις για εσωτερικό group therapy! Και μην μου πήτε ότι φταίει ο κορωνοϊός. Κι αν δεν υπήρχε θα τον είχαμε εφεύρει προκειμένου να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητά μας …
Θα μας πάρουνε και τα σώβρακα και εμείς θα λέμε ότι είναι laundry service!
«“Μέτωπο Λογικής” ή… Κράχτες γενικής Συνθηκολόγησης;»
Γράφει ο Θανάσης Κ.
Το έδαφος της μεγάλης συνθηκολόγησης σε όλα τα εθνικά μέτωπα είχε αρχίσει να καλλιεργείται εδώ και καιρό:
— Με τη Συμφωνία των Πρεσπών! Που “έκλεισε” το Μακεδονικό, με σοβαρή υποχώρηση, λέει, για να μπορέσει η Ελλάδα να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις της μετά στην “από ανατολών επιβουλή” της Τουρκίας!Έτσι μας έλεγαν τότε, θυμάστε;
Κι όταν ήλθε η ώρα,, οι ίδιοι άνθρωποι υποστήριζαν πλέον την πλήρη συνθηκολόγηση ΚΑΙ με την Τουρκία! Σε όλα (όσα ζητούσε…)
“Λογικό και αναμενόμενο”, βέβαια: Αν η Ελλάδα υποχωρεί πλήρως απέναντι στον πιο αδύναμο γείτονά της, τα Σκόπια, κατά μείζονα λόγο θα της ζητήσουν μετά να υποχωρήσει πλήρως και απέναντι στον πιο ισχυρό και προκλητικό γείτονά της, την Τουρκία!
— Αμέσως μετά κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έβγαιναν δημόσια και έλεγαν ότι δεν πρέπει να είμαστε… “μονοχοφάηδες” απέναντι στην Τουρκία, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο…
Δεν εννοούσαν, βέβαια, να αποδεχθούμε ότι “και η Τουρκία έχει δικαιώματα” σε αυτές τις θαλάσσιες περιοχές. Γιατί ουδείς το αμφισβητεί αυτό.
Εννοούσαν ότι θα πρέπει να διαπραγματευθούμε με την Τουρκία να μοιράσουμε τα… “δικά μας”! Θαλάσσιες περιοχές και κυριαρχικά δικαιώματα που το Διεθνές Δίκαιο τα αναγνωρίζει στην Ελλάδα! Ενώ και άλλες γειτονικές χώρες πλέον, εμμέσως αναγνωρίζουν ότι είναι “Ελληνικά”!
Και όταν στελέχη της (τότε) ελληνικής κυβέρνησης αναγνώριζαν δημόσια ότι θα έπρεπε η Ελλάδα, ουσιαστικά, να… “μοιράσει τα δικά της” με την Τουρκία, “λογικό και αναμενόμενο” ήταν πλέον, να κλιμακώνει συνεχώς τις προκλήσεις η ίδια η Άγκυρα.
— Ύστερα το πράγμα προχώρησε κι άλλο: Έχασε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη που πρόσκεινται στη νέα κυβέρνηση (με προέλευση το λεγόμενο “Μέτωπο της Λογικής”) άρχισαν να εισηγούνται “να πάμε στη Χάγη”, να λύσουμε τις διαφορές μας με την Τουρκία!
Πότε, όλα αυτά;
Την ώρα που ο Ερντογάν είχε αρχίσει να στέλνει καραβάνια ολόκληρα από “εργαλειοποιμένους” λαθρομετανάστες στα νησιά του Αιγαίου (που τότε μας τον εμφάνιζαν ως “κακόμοιρους πρόσφυγες”, γιατί η Αθήνα δεν είχε αντιληφθεί ακόμα, ή δεν τολμούσε να καταγγείλει επισήμως, ότι πρόκειται για “εργαλειοποιημένους” λαθρο-εισβολείς…)
Όλο το περασμένο φθινόπωρο, την ώρα που ο Ερντογάν κλιμάκωνε τις προκλήσεις εναντίον μας, έβγαιναν και πάλι στελέχη του Αθηναϊκού “πολιτικού κατεστημένου” και ζητούσαν “να τα βρούμε ειρηνικά” με τον τουρκικό επεκτατισμό.
Προβάλλοντας τον πανικό τους! Και ενθαρρύνοντας έτσι τον Ερντογάν να κλιμακώσει κι άλλο τις προκλήσεις, αφού η Αθήνα, το δείχνει πια. ότι “φοβάται”.
Ή έτσι νόμιζε κι έτσι τον έκαναν να πιστεύει, τουλάχιστον…
“Ξέχασαν” βέβαια οι αυτόκλητοι “προξενητάδες” της Χάγης να μας πουν, πως για να “πάμε στη Χάγη” έπρεπε είτε η Τουρκία να αποδεχθεί το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (δηλαδή να αποδεχθεί ευθέως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο) είτε έπρεπε εμείς να υπογράψουμε “Συνυποσχετικό” με την Τουρκία παραμερίζοντας τις υπέρ μας προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας! Δηλαδή να παραιτηθούμε από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ή από σημαντικό μέρος τους, πριν πάμε στη Χάγη. Κι επειδή δεν επρόκειτο να υποχωρήσει η Τουρκία, στην ουσία μας πρότειναν να συνθηκολογήσουμε εμείς… Διαβάστε περισσότερα…
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΣ: 2η έκδοση: ” Η Ελλάδα θα ξαναγεννηθεί από την θάλασσα ” / Ιούλιος 2014
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΣ: 1η έκδοση: » Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ » / Δεκέμβριος 2011
24η εκδήλωση: 23/7/2017
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ! 43 χρόνια βαρβαρότητας και κατοχής, συνεχίζονται. Ως πότε;
23η εκδήλωση: 31/7/2016
22η εκδήλωση: 24/1/2016
ημερίδα εργασίας: Το μέτωπο Ελλάδας-Κύπρου δίνει λύσεις στις απειλές και στα αδιέξοδα;
21η εκδήλωση: 14/6/2015
20η εκδήλωση: 5/10/2014
19η εκδήλωση: 12/7/2014
18η εκδήλωση: 23/3/2014
17η εκδήλωση: 23/1/2014
ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
16η εκδήλωση: 6/10/2013
15η εκδήλωση: 28/7/2013
14η εκδήλωση: 13/7/2013
13η εκδήλωση: 27/4/2013
12η εκδήλωση: 15/12/2012
11η εκδήλωση : 06/10/2012
10η εκδήλωση : 29/07/2012
9η εκδήλωση : 1/7/2012
8η εκδήλωση : 13/06/2012
7η εκδήλωση : 29/05/2012
6η εκδήλωση : 18/02/2012
5η εκδήλωση : 14/01/2012
4η εκδήλωση : 17/12/2011
3η εκδήλωση : 24/10/2011
2η εκδήλωση 4/6/2011
1η εκδήλωση 9/4/2011
ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ 