Σκάβουν τον λάκκο τους.

Η πειρατεία της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ συνεχίζεται απρόσκοπτα. Άμεση επιδίωξη της Τουρκίας είναι η μεταφορά και εγκατάσταση εξέδρας γεωτρήσεων, ώστε να επιβάλει την αξίωσή της για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ. Νομικά βέβαια, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο των θαλασσών, όλη αυτή η πράξη και τα παράγωγά της είναι παράνομη και συνεπώς άκυρα τα αποτελέσματά της. Τότε γιατί επιμένει η Τουρκία;

Ύστερα από δεκαετίες υποχωρήσεων και ανοχής της ελληνικής πλευράς, δοκιμάζει η Τουρκία την ενίσχυση της επικυριαρχίας της στην Κύπρο και ακόλουθα ( βέβαια ) στο Αιγαίο. Καθώς η Κύπρος με την ανακήρυξη της ΑΟΖ της και τις συνεπαγόμενες επιχειρηματικές συμφωνίες αλλά και τις πολύμορφες συνεργασίες και συμμαχίες αναβαθμίζεται πολιτικά, γεωστρατηγικά και οικονομικά, η Τουρκία διαπιστώνει πως ακόμη και η στρατιωτική ( δαπανηρότατη ) κατοχή της βόρειας Κύπρου, απαξιώνεται. Οι δε Τουρκοκύπριοι δελεάζονται από τις προοπτικές της Κύπρου όπως διαφαίνονται και έτσι εντείνεται η απέχθειά τους για την κατέχουσα στρατιωτική δύναμη που τους περιθωριοποιεί.

Ταυτόχρονα η Τουρκία με δέος αντιμετωπίζει τις συνεχείς πολιτικές και εσχάτως και στρατιωτικές επιτυχίες των Κούρδων, που επιζητούν την εθνική αυτοδιάθεσή τους και διεκδικούν το δικό τους κράτος. Ακόμη και η μυστική και ύπουλη συνεργασία της με τους ισλαμοφασίστες του Χαλιφάτου, δεν απέδωσε την καταστροφή των ηρωικά μαχόμενων Κούρδων.

Φυσιολογικά λοιπόν εκδηλώνει η τουρκική ηγεσία την αβεβαιότητα και επιθετικότητά της προς την μικρή και χιλιοβασανισμένη και χιλιοπροδομένη Κύπρο. Από την έως σήμερα εξάλλου εμπειρία της, γνωρίζει πως ΔΕΝ πρόκειται να συναντήσει σοβαρές αντιδράσεις, από ελληνικής πλευράς τουλάχιστον.

Αλλά αυτή την φορά, διακυβεύεται το Διεθνές Δίκαιο των Θαλασσών, που αν το αψηφήσει και παραβιάσει η Τουρκία, δημιουργείται προηγούμενο βίας και παρανομίας στις διεθνείς σχέσεις, που κάθε φορά ο εκάστοτε ισχυρότερος σε μια διεθνή διένεξη θα μπορεί να επικαλεστεί. Επίσης, άμεσα απειλούμενοι εκτίθενται, για διαφορετικούς αλλά και παρεμφερείς λόγους έκαστος, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, ο Λίβανος, όπως και η Ελλάδα. Ενώ και μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, η Ρωσία και η Κίνα δηλαδή, φυσικά και οι ΗΠΑ, μπορούν να αξιοποιήσουν το όλον περιστατικό για τις δικές τους επιδιώξεις είτε στη Μεσόγειο είτε σε άλλες θάλασσες.

Προκύπτει εμφανής η δυνατότητα, αυτή η τουρκική πρόκληση όταν συναντήσει συμπαγώς σθεναρή αντίσταση από την ελληνική πλευρά που πιέζεται σε αδιέξοδο, να πυροδοτήσει καταστρεπτικές επιπτώσεις σε βάρος της ίδιας της Τουρκίας. Εξαιτίας της πολυπλοκότητας των αντιτιθέμενων τάσεων και συμφερόντων, που θίγονται από αυτήν.

Είναι να απορεί κανείς αν έχουν συναίσθηση των πόσων διακινδυνεύουν οι Τούρκοι γείτονές μας. Εκτός και εάν βρίσκονται σε απελπιστική απελπισία. Ή, έτσι φαντασιώνονται οι ηγέτες τους.

Νίκος Καραβαζάκης