ΟΧΙ και στην υποταγή και στην διάλυση.

Ο Τσίπρας, αφού παρέβη τις προεκλογικές αντιμνημονιακές δεσμεύσεις του, παραβίασε την εντολή του δημοψηφίσματος που ο ίδιος προκήρυξε και ερμήνευσε ως «ΟΧΙ στα μνημόνια» όταν δεσμεύτηκε στη Βουλή με τους μνημονιακούς (του «ΝΑΙ») να προχωρήσει σε νέα μνημονιακή συμφωνία και την οποία δέσμευσή του επίσης παρέβη, υπογράφοντας το επαχθέστερο μνημόνιο σε βάρος της Ελλάδας. Διενήργησε απανωτά πραξικοπήματα, επανειλημμένα διαπιστώθηκε ως πολιτικός απατεών, τυχοδιώκτης, υποκριτής και ψεύτης. Το μόνο όπου προσβλέπει είναι να δημιουργήσει την δική του εκλογική πελατεία με όσα δις του επιτραπεί να διαχειριστεί, κάτι που βέβαια προσπαθεί να μιμηθεί από τους προκατόχους του δικομματισμού. Και εδώ μπορεί να συσπειρώσει εκείνους από το κόμμα του που εμφορούνται από παρεμφερή εξουσιομανή ιδιοτέλεια αλλά και όσα ανθελληνικά και αντικοινωνικά στοιχεία συνοδοιπορούν και συνεπικουρούνται από συμφέροντα αλλοδαπά και αλλοεθνή. Επίσης έχει πολιτικά ομήρους και συνεργούς του, τους ευρωλάγνους στην Βουλή.

Επιπλέον, δέσμευσε την Ελλάδα σε τρίτο μνημόνιο που εξοντώνει φορολογικά και εισοδηματικά τον λαό ενώ επιτρέπει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, η οποία είναι τόσο απαξιωμένη ώστε μόνο με νέα προστιθέμενα στοιχεία της (όπως τα ενεργειακά αποθέματα της ελλαδικής Α.Ο.Ζ.) μπορεί να αποτιμηθεί σε 50 δις που ορίζει το τρίτο μνημόνιο. Μάλιστα η πρόνοια να ανακεφαλαιωθούν οι τράπεζες με 25 δις από αυτά τα 50 δις, συνεπάγεται πως αυτές θα γίνουν επίσης συνιδιοκτήτριες σε αυτή την περιουσία. Που θα τους εκχωρήσει το δημόσιο για να … ιδιωτικοποιηθούν.

Για όλα τα παραπάνω, ο Τσίπρας πρέπει να ανατραπεί.

Φυσικά είναι φανερό όπως φάνηκε από τους εσπευσμένους τυχοδιωκτισμούς του Τσίπρα/ΣΥΡΙΖΑ για το «σκίσιμο των μνημονίων» πως απαιτείται τεράστια προετοιμασία και προεργασία για να μπορέσει η χώρα να προχωρήσει στην αποδέσμευσή της από την τροϊκανή μέγγενη. Ώστε να ανταπεξέλθει στις μεταβατικές απαιτήσεις αλλά να διατηρήσει και την κοινωνική συμμετοχή της. Πέραν από τους κατεστραμμένους οικονομικά-κοινωνικά πολίτες, ανέργους και συνταξιούχους, υπάρχουν και όσοι διαβιούν προσαρτημένοι στην τραπεζοκρατία, στην διαπλεκόμενη κομματοκρατία, στον παρασιτισμό του υδροκέφαλου τριτογενούς τομέα, για τους οποίους πρέπει να υπάρξει μέριμνα προσαρμογής κατά την φάση απελευθέρωσης της χώρας. Είμαστε ολιγάριθμο έθνος, δεν περισσεύει κανείς και ενωμένοι μόνο μπορούμε να βγούμε από την φυλακή όπου αφεθήκαμε να μας εγκλωβίσουν τα κόμματα της «μεταπολίτευσης».

Σήμερα, όπως τα γεγονότα και τα δεδομένα επιβάλλουν, χρειαζόμαστε:

• Καθαίρεση του Τσίπρα και αντικατάσταση της κυβέρνησης από σχήμα με ταυτότητα εξωκομματική, εντιμότητας και εργασιακής αξίας. Αυτό μπορεί και πρέπει να το πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ.
• Να ακυρωθεί η πρόσφατη μνημονιακή συμφωνία, όπως απαιτεί ακόμη και η παγκόσμια κοινή γνώμη.
• Να κυκλοφορήσει σε κάθε περίπτωση παράλληλο νόμισμα, μόνον εγχωρίως, σταθερής ισοτιμίας με το ευρώ, υποχρεωτικής συναλλακτικής και βραχύβιας κυκλοφορίας, ώστε να τονώσει την εγχώρια ζήτηση και τις επενδύσεις.
• Να ανακηρυχθεί η ελλαδική Α.Ο.Ζ..
• Να συσταθεί διαρκής διυπουργική σύνοδος με την Κύπρο.

Ίσως με αυτά τα μέτρα ή και όποιες άλλες προτάσεις μπορέσουμε να διασωθούμε συντεταγμένα, ως κράτος, ως κοινωνία και ως έθνος. Αλλιώς περιερχόμαστε σε αδιανόητες και μη διαχειρίσιμες, τυφλές ταραχές και ανατροπές. Με το δικαίωμα της προσωπικής αντίστασης και της αυτοοργάνωσης να είναι το ύστατο μέσον άμυνας και επιβίωσης

Νίκος Καραβαζάκης