«ΑΝΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ»

ΑΝΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ

 

Ημερίδα για τις Τρέχουσες Εξελίξεις στο Κυπριακό από την Επιτροπή των Δέκα για την Κύπρο, σε Συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή Αλληλεγγύης με την Κύπρο Σ.Ε.Υ.Α.ΕΚ / ΣΑΚ, στις 9 Ιανουαρίου, στο Πολεμικό Μουσείο.

Η Επιτροπή των Δέκα για την Κύπρο, που αποτελείται από διπλωμάτες και ειδικούς επιστήμονες, με μακρά πείρα και βαθειά γνώση του Κυπριακού, σε συνεργασία με την Επιτροπή Αλληλεγγύης με την Κύπρο Σ.Ε.Υ.Α.ΕΚ / ΣΑΚ, οργανώνει, στις 9 Ιανουαρίου, στο Πολεμικό Μουσείο, Ημερίδα για το Κυπριακό για τη συζήτηση των ιδιαίτερα ανησυχητικών εξελίξεων στο εθνικό θέμα, με αποκορύφωμα την προβλεπόμενη Διάσκεψη στη Γενεύη, στις 12 Ιανουαρίου.

Οι εργασίες της Ημερίδος θα διεξαχθούν σε δύο συνεδριάσεις: 10.00 – 14.30 και 16.30 – 19.30.

Συγκεκριμένα, θα κατατεθούν εισηγήσεις από τους:

α. Χρήστο Ζαχαράκι, πρώην Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο.

β. Θέμο Στοφορόπουλο, πρώην Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο

γ. Γιώργο Κασιμάτη, συνταγματολόγο, Ομότιμο Καθηγητή της Νομικής Σχολής Αθηνών

δ. Βασίλη Φίλια, πρώην Πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, Ομότιμο Καθηγητή Κοινωνιολογίας

ε. Ιωάννη Μάζη, Διευθυντή του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών και Καθηγητή Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,

στ. Περικλή Νεάρχου, Πρέσβυ ε.τ.

ζ. Παναγιώτη Ήφαιστο, Καθηγητή Στρατηγικών Σπουδών,,

η. Δημήτρη Αλευρομάγειρο, Αντιστράτηγο ε.α., πρώην Γενικό Επιθεωρητή του Ελληνικού Στρατού και Υπερασπιστή της Λευκωσίας το 1974

θ. Λουκά Αξελό, συγγραφέα και εκδότη,

ι. Κων/ίνο Γρίβα, Καθηγητή Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων,

ια. Φοίβο Κλόκκαρη, Αντιστράτηγο ε.α. της Εθνικής Κυπριακής Φρουράς.

Η παρακολούθηση των εργασιών της Ημερίδος είναι ελεύθερη. Στο τέλος της πρωϊνής, όπως επίσης της απογευματινής συνεδριάσεως, θα διεξαχθεί συζήτηση

Κυπριακό.

«Κορνήλιος Καστοριάδης: Η αντιφατική ταυτότητα των Νεοελλήνων.»

Ήταν 26 Δεκεμβρίου του 1997, όταν η φωνή ενός εκ των σπουδαιότερων ελλήνων διανοητών σίγησε στο Παρίσι. Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, φιλόσοφος, ψυχαναλυτής, οικονομολόγος και θεωρητικός της αυτονομίας γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1922. Το έργο του συνδέθηκε όσα λίγα με τη διεπιστημονικότητα και τον συνδυασμό διαφορετικών γνωστικών πεδίων από τη φυσική μέχρι την κοινωνιολογία και τη βιολογία.

 

 

Το 1944 φεύγει με το πορτογαλικό πλοίο Ματαρόα για το Παρίσι όπου εγκαθίσταται μόνιμα. Ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Socialisme ou Barbarie», μαζί με τον γάλλο φιλόσοφο Claude Lefort, άσκησε έντονη κριτική στα καθεστώτα του υπαρκτού -τότε- σοσιαλισμού και στον ορθόδοξο μαρξισμό.

 

 

 

 

Στο σημαντικότερο, ίσως, βιβλίο του με τίτλο «Η φαντασιακή θέσμιση της Κοινωνίας» ο Καστοριάδης επιχειρεί μια συνολική προσέγγιση της δυτικής σκέψης, συνδυάζοντας στοιχεία κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας με την ψυχανάλυση.

 

 

Με την ευκαιρία συμπλήρωσης 19 χρόνων από το θάνατό του, αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διάλεξη που είχε κάνει στο Τριπόταμο Τήνου, τον Αύγουστο 1994.

 

 

 

 

Η αντιφατική ταυτότητα του Νεοέλληνα: 

 

 

«…Τα κεντρικά στοιχεία του Ελληνικού δράµατος είναι, από τη µια µεριά, η τριπλή αναφορά που περιέχει για µας η παράδοση: αναφορά στους αρχαίους Έλληνες, αναφορά στο Βυζάντιο, αναφορά στην λαϊκή ζωή και κουλτούρα, όπως αυτή δηµιουργήθηκε στους τελευταίους αιώνες του Βυζαντίου και κάτω από την Τουρκοκρατία. Από την άλλη µεριά, η αντιφατική και, θα µπορούσε να πει κανείς, ψυχοπαθολογική σχέση µας µε τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισµό, που περιπλέκεται ακόµα περισσότερο από το γεγονός ότι ο πολιτισµός αυτός έχει µπει εδώ και δεκαετίες σε µία φάση έντονης κρίσης και υποβόσκουσας αποσύνθεσης.

 

 

Η διπλή και ταυτόχρονη αναφορά στην αρχαία Ελλάδα και στο Βυζάντιο, που αποτέλεσε το επίσηµο «πιστεύω» του νεοελληνικού κράτους και του πολιτιστικού κατεστηµένου της χώρας, οδήγησε και οδηγεί σε αδιέξοδο, κατά πρώτο και κύριο λόγο διότι οι δυο αυθεντίες που επικαλείται βρίσκονται σε διαµετρική αντίθεση µεταξύ τους. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισµός είναι πολιτισµός ελευθερίας και αυτονοµίας, που εκφράζεται στο πολιτικό επίπεδο στην πολιτεία ελεύθερων πολιτών που συλλογικά αυτοκυβερνώνται και στο πνευµατικό επίπεδο µε την ακατάπαυστη επαναστατική ανανέωση και αναζήτηση. Ο βυζαντινός πολιτισµός από την άλλη, είναι πολιτισµός θεοκρατικής ετερονοµίας, αυτοκρατορικού αυταρχισµού και πνευµατικού δογµατισµού. Στο Βυζάντιο δεν υπάρχουν πολίτες, αλλά υπήκοοι του αυτοκράτορα, ούτε στοχαστές, µόνο σχολιαστές ιερών κειµένων.

 

Η προσπάθεια συνδυασµού και συµφιλίωσης αυτών των δύο αυθεντιών λοιπόν, δεν µπορούσε παρά να νεκρώσει κάθε δηµιουργική προσπάθεια και να οδηγήσει σε ένα στείρο σχολαστικισµό, όπως αυτός που χαρακτήριζε το πνευµατικό κατεστηµένο της χώρας επί ενάµισυ σχεδόν αιώνα µετά την ανεξαρτησία και που επαναλάµβανε τα χειρότερα µιµητικά στοιχεία του Βυζαντίου. Καθ’ όσο ξέρω, είµαστε ο µόνος λαός µε µεγάλο πολιτιστικό παρελθόν που πρόσφερε στον κόσµο το γελοίο και θλιβερό θέαµα προσπάθειας τεχνητής επαναφοράς της γλώσσας που µιλιόταν πριν από 25 αιώνες. Ούτε οι Ιταλοί προσπάθησαν να ξαναζωντανέψουν τα λατινικά, ούτε οι Ινδοί τα σανσκριτικά. Και είναι εξίσου χαρακτηριστικό ότι ενώ η ∆υτική Ευρώπη, στους δυο περασµένους αιώνες εγέννησε δεκάδες λαµπρούς ελληνιστές, µόνο τρία ονόµατα έχουµε που µπορούν να σταθούν αχνά στο ίδιο επίπεδο µε αυτούς: Τον Κοραή, τον Βερναρδάκη και τον Συκουτρή -τον οποίο Συκουτρή οδήγησε χαρακτηριστικά σε αυτοκτονία ο φθόνος και το µίσος των κηφήνων τού εν Αθήνησι Πανεπιστηµίου. Περηφανευόµαστε ότι είµαστε απόγονοι των αρχαίων, αλλά για να µάθουµε τι έλεγαν και τι ήταν οι αρχαίοι πρέπει να προσφύγουµε σε ξένες εκδόσεις και σε ξένες µελέτες.

 

 

Αυτή η ίδια στάση έκανε ασφαλώς επίσης αδύνατη τη γονιµοποίηση της λαϊκής παράδοσης και την µεταφορά της στο χώρο της έντεχνης παιδείας, µε εµφατική εξαίρεση την ποίηση. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι ο τεράστιος µουσικός πλούτος της λαϊκής µουσικής σε µελωδίες, ρυθµούς, κλίµακες και όργανα, έµεινε νεκρός στα χέρια των νεοελλήνων συνθετών, όπως έµεινε άχρηστος και ο αρχιτεκτονικός και διακοσµητικός πλούτος της λαϊκής παράδοσης.

 

 

Τέλος, αυτή η αναφορά στα δύο µεγάλα παρελθόντα, µε τον αποστειρωτικό τρόπο που ετέθη, είναι στη ρίζα της σχιζοφρενικής µας σχέσης µε τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισµό, του συνδυασµού ενός κακοµοιριασµένου αισθήµατος κατωτερότητας και µιας ψωροπερήφανης και αστήρικτης αυθάδειας. Έτσι παίρνουµε από τους ξένους τις BMW, τις τηλεοράσεις, τα κατεψυγµένα, κλπ, κλπ, χωρίς να µιλήσω για τα πακέτα Ντελόρ, και τους βρίζουµε για την υποδούλωσή τους στην τεχνική και στον ορθολογισµό τους. Πράγµατα που η ∆ύση βέβαια δεν περίµενε τους νεοφώτιστους ελληνοορθόδοξους για να τα κριτικάρει και να τα καταγγείλει η ίδια, και που δεν απαλείφονται µε µια ετήσια εκδροµή στο Άγιο Όρος».

 

 

Πηγή του κειμένου: enallaktikos.gr

Κέρδος online

«Οι μυστικοί κωδικοί που αποκαλύπτουν τις κρυμμένες λειτουργίες του κινητού σου.»

Ζούμε στην εποχή που έχουμε όλοι κινητό τηλέφωνο, άλλοι μπορεί να προτιμάμε την τελευταία λέξη της τεχνολογίας- μόδας, άλλοι πάλι μπορεί να παραμένουμε πιστοί στα παλιά κινητά τηλέφωνα, ωστόσο όλοι πρέπει να γνωρίσουμε τις παρακάτω κρυφές λειτουργίες τους.

Για την καλύτερη χρήση του κινητού σου τηλεφώνου υπάρχουν οι παρακάτω κωδικοί, οι οποίοι δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, εκτός από το πως ενεργοποιείς την απόκρυψη, αυτόν τον ξέρουμε και τον έχουμε χρησιμοποιήσει όλοι (παραδεχτείτε το, δεν είναι ντροπή).

Για τα περιβόητα IPHONE:

#31#: Απόκρυψη

Ναι εδώ δεν έχω να πω πολλά, γιατί πιθανότατα γνωρίζετε όλοι τη χρήση των συγκεκριμένων ψηφίων, αν πάλι όχι είναι για να αποκρύψετε τον αριθμό σας όταν καλείτε κάποιον/ α.

*#06#: Ταυτότητα συσκευής

Αυτός ο κωδικός είναι πραγματικά πολύ χρήσιμος, καθώς είναι κάτι σαν την ταυτότητα της συσκευής σας. Έτσι, σε περίπτωση κλοπής ή αν το χάσετε για την εύρεσή της είναι απαραίτητος ο μοναδικός κωδικός της συσκευής σας, τον οποίο μπορείτε να μάθετε χρησιμοποιώντας αυτά τα ψηφία.

*#30#: Απενεργοποιεί την αναγνώριση κλήσεων

Δεν μπορώ να καταλήξω αν αυτός ο κωδικός είναι χρήσιμος, καθώς ποιος δεν θα ήθελε να ξέρει ποιος τον καλεί. Αλλά σε περίπτωση που θέλετε να απενεργοποιήσετε την αναγνώριση κλήσεων υπάρχει τρόπος να το κάνετε.

*33*#: Απενεργοποιεί τις εξερχόμενες κλήσεις

Αν θέλετε για οποιονδήποτε λόγο να απενεργοποιήσετε τις εξερχόμενες κλήσεις, απλά πιέστε τα συγκεκριμένα πλήκτρα. Για να απενεργοποιήσετε τη συγκεκριμένη λειτουργία πιέστε #33*pin#.

*3370#: Ενεργοποίηση τη EFR κωδικοποίησης

Το EFR είναι η κωδικοποίηση που βελτιώνει την ποιότητα της ομιλίας, αν λοιπόν θέλετε να έχετε πεντακάθαρη επικοινωνία μπορείτε να την ενεργοποιήσετε. Να έχετε υπόψιν, ωστόσο, ότι η συγκεκριμένη λειτουργία μειώνει τη διάρκεια και τη ζωή της μπαταρίας. Για να απενεργοποιήσετε το EFR πατήστε #3370#.

Για τα Android:

#31#: Απόκρυψη

Η απόκρυψη είναι παντού ίδια.

*#06#: Ταυτότητα συσκευής

Εκτός από την απόκρυψη ίδιος είναι και ο κωδικός για την ταυτότητας της συσκευής σας.

*#*#4636#*#*: Πληροφορίες

Μπορείς να εντοπίσεις ένα σήμα Wifi αρκεί να θυμάσαι τον παραπάνω κωδικό. Όπως, επίσης, μπορείς να ενημερωθείς για την κατάσταση της μπαταρίας ή να λάβεις άλλες χρήσιμες πληροφορίες, πατώντας τα συγκεκριμένα πλήκτρα.

*#*#7780#*#*: Επιστροφή στις αρχικές ρυθμίσεις

Όταν λέμε αρχικές ρυθμίσεις εννοούμε εκείνες του κατασκευαστή, γι’ αυτόν τον λόγο και η χρήση του συγκεκριμένου κωδικού χαρακτηρίζεται και “Hard Reset”. Επομένως, σκεφτείτε το καλά πριν χρησιμοποιήσετε τον συγκεκριμένο κωδικό γιατί μπορεί να χάσετε τα αρχεία και τις εφαρμογές σας.

ΠΗΓΗ: Brightside

«Στη μνήμη Red Army Choir …»

Στη  μνήμη  των  εκπληκτικών  καλλιτεχνών  που , ανήμερα  τα  Χριστούγεννα ,
χάθηκαν τόσο  άδικα, ας  τους ακούσουμε  στην  »Καλίνκα» , με  την  ευχή μας
ο  Θεός  να  αναπαύσει  την  ψυχή  τους.  Αιωνία  τους  η  μνήμη . (Σ.Χ.)

.

.

A Russian military plane carrying 92 people, including dozens of Red Army Choir singers, dancers and orchestra members, crashed into the Black Sea on its way to Syria on Sunday, killing everyone on board, Russian authorities said.
. 

Alexandrov Red Army Choir – Kalinka (SUBTITLES) by DjukiNew1957 MULTI SUBTITLES (LYRICS): Russian, Serbian, Chinese, Croatian, Greek, Arabic, English, Czech, French, Hebrew, Dutch, Italian, Japanese, Korean, Hungarian, German, Polish, Portuguese, Spanish, Turkish, Vietnamese, Interlingue (Transliteration) and Macedonians. «Kalinka» (Russian: Калинка) is a Russian song written in 1860 by the composer and folklorist Ivan Larionov and first performed in Saratov as part of a theatrical entertainment that he had composed. CONCERT: Day of Fatherland Defenders Chief conductor and artistic director – People’s Artist of Russia, Professor Igor Raevskiy. Soloist: Vadin Ananyev

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

«ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙ-ΖΩΝΙΚΗ»

Ο ραγιαδισμός δεν έχει πάτο;

Αφότου εκδηλώθηκε από τις 7/12 τ.έ. η πρωτοβουλία τεσσάρων πολιτών για να μη απελαθούν οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί που αιτήθηκαν Πολιτικό Άσυλο, πολύ μικρή συμπαράσταση έχει εκδηλωθεί. Είναι εντυπωσιακά μικρός ο αριθμός των υπογραφών πολιτών που έχουν συγκεντρωθεί στο «avaaz» και είναι παντελώς απούσες όλες οι οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις (εντός ή εκτός Βουλής, νέες ή παλιές, κάθε ιδεολογίας). Τι συμβαίνει;

Μήπως είναι λάθος η απαίτηση να μη απελαθούν οι Τούρκοι ικέτες; Πλην των Τσίπρα και Κοτζιά-Τόσκα, ουδείς άλλος πολιτικός εκπρόσωπος ή πολιτικό κόμμα έχουν ταχθεί υπέρ της απέλασής τους. Αντιθέτως, εξήντα τοις εκατό (60%) τάσσονται υπέρ της χορήγησης ασυλίας και μόνο 20% κατά, σύμφωνα με δημοσκόπηση της «Εφημερίδας των Συντακτών» στις 16/12/2016.

Μήπως δεν έπρεπε να αναλάβουν πρωτοβουλία κάποιοι απλοί και μεμονωμένοι πολίτες αλλά κάποιος οργανισμός (κόμμα, εφημερίδα κλπ); Ευχής έργο θα ήταν αλλά καμία αντίδραση δεν είχε εκδηλωθεί. Ακόμα και τώρα όμως τα κόμματα και ο Τύπος τηρούν σιγή. Και οι ανθρωπιστικοί φορείς, οι ΜΚΟ και οι διανοούμενοι, οι ακαδημαϊκοί, γιατί απουσιάζουν;

Μήπως το θέμα αυτής της απέλασης είναι ασήμαντο; Μα, πέραν του ότι αφορά σε θεμελιώδη πολιτισμική αξία του ελληνισμού-αυτήν της ασυλίας και του ελέους- είναι και κομβικό σημείο πολιτικής αιχμής. Καθώς υπό παγκόσμια και πανανθρώπινα αποδεκτά κριτήρια η Ελλάδα μπορεί να αρθρώσει ένα ΟΧΙ στον Ερντογάν, να συσπειρώσει στηρίξεις και συμπάθειες στην φάση όπου πιέζεται απειλητικά από την Τουρκία. Πολιτικά, είναι μια πλεονεκτική συγκυρία για να διακόψει την ακολουθία υπόκλισης και αποδοχής των τουρκικών αξιώσεων που ακολουθεί από το 1967 (όταν η χούντα υπέκυψε στην τουρκική  απαίτηση απόσυρσης της ελλαδικής μεραρχίας από την Κύπρο). Επίσης για να παρουσιάσει μια πράξη πολιτικής ανεξαρτησίας την οποία έχει απεμπολήσει προ πολλού και, με επίταση, από το 2010 με την υπαγωγή της στη μνημονιακή Κατοχή.

Μήπως το «avaaz» υπονομεύει την συγκεκριμένη πρωτοβουλία ή μήπως είναι απωθητικός ο φορέας («iskra»-ΛΑΕ) που συλλέγει τις υπογραφές;

Ίσως να συντρέχουν κάποια από τα παραπάνω. Σημασία πάντως έχει πως ιδιαίτερα από τον πολιτικό κόσμο της χώρας μας αλλά και από την κοινωνία ολόκληρη, εκδηλώνεται ηχηρή απουσία, παραλυτική αφωνία, αδράνεια και αφασία. Ίσως λόγω της κατάθλιψης ένεκα των μνημονίων, ίσως λόγω των ιδεοληψιών επειδή είναι στρατιωτικοί ή επειδή είναι Τούρκοι.

Σε κάθε περίπτωση και σε κάθε ερμηνεία, πολιτικά, η ενδεχόμενη απέλαση των οκτώ Τούρκων που αιτούνται Πολιτικό Άσυλο και  εμπίπτουν απόλυτα στα διεθνώς ισχύοντα κριτήρια χορήγησής του και στις ιστορικές (ελληνικές) καταβολές του, θα είναι μια συνέχεια του κατάπτυστου και ατελέσφορου ραγιαδισμού που δεσπόζει στην πολιτική μας ζωή, αφ’ ης στιγμής προδώσαμε-ως κράτος και ως κοινωνία-την Κύπρο. Την ώρα που η απειλούσα μας Τουρκία, σήμερα  αλληλοσπαράσσεται, φυλετικά, θρησκευτικά, κοινωνικά.

Νίκος Καραβαζάκης

Δείτε και:

«ΝΑ ΜΗ ΑΠΕΛΑΘΟΥΝ ΟΙ ΟΚΤΩ ΤΟΥΡΚΟΙ ΙΚΕΤΕΣ-ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ»

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ 8 ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

Το «Κυλώνειον άγος» του Τσίπρα!

 

 

 

 

 

«ΑΣΗΚΩΤΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ»

ΑΣΗΚΩΤΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ

 

Ο Νίκος Αναστασιάδης μέσα από ένα δείπνο με μπόλικο ουίσκι και χωρίς να ενημερώσει τους στενούς του συνεργάτες και συμβούλους και κυρίως την Ελληνική Κυβέρνηση έκανε στροφή 180 μοιρών, αναίρεσε όλες τις δεσμεύσεις του και κόκκινες γραμμές που ο ίδιος έθεσε και αποδέχθηκε την διαχρονική απαίτηση της Τουρκίας να πάει σε πενταμερή διάσκεψη με πιεστικά χρονοδιαγράμματα και με ανοικτά όλα τα κεφαλαιώδη θέματα στο Κυπριακό.

 

Μια τέτοια αλλόκοτη και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά δεν μπορεί κανείς νοήμον άνθρωπος να την κατανοήσει  και να την αποδεχθεί. Με αυτό δεδομένο η Αθήνα, την οποία αφορά άμεσα το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, όφειλε να αδειάσει τον Πρόεδρο για να προστατεύσει την Κύπρο και τον λαό της και όχι να σύρεται στις διαπραγματεύσεις και να αναγκασθεί να παίξει το παιχνίδι της Τουρκίας.

 

Εύχομαι από μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης έστω και την υστάτη να επιδειχθεί η δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα για να μην θρηνήσουμε άλλες χαμένες πατρίδες. Φτάνει πια ο ερασιτεχνισμός και οι πολιτικές του ποδαριού στα κρίσιμα εθνικά θέματα.

 

Σας μεταφέρω  πιο κάτω έναν σχετικό άκρως ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ‘’ΤΟ ΕΘΝΟΣ’’

 

Εύχομαι σε όλους καλά Χριστούγεννα και ένα Νέο Χρόνο απαλλαγμένο από εξωτερικούς και κυρίως από εσωτερικούς εχθρούς.  

 

Όμηρος Αλεξάνδρου    

 

<<Τα δύο σενάρια που οδηγούν σε αδιέξοδο τις συζητήσεις στο Κυπριακό

 

Σε προδιαγεγραμμένο αδιέξοδο ωθείται η διαδικασία για το Κυπριακό, καθώς η αποδοχή σφιχτού χρονοδιαγράμματος άνευ όρων και προαπαιτουμένων, διευκολύνει τον στόχο της τουρκικής πλευράς για μεταφορά όλων των ανοιχτών θεμάτων και εκκρεμοτήτων στην τελική φάση της διαδικασίας στη Γενεύη, όπου είτε η ελληνική πλευρά θα απορρίψει τις τουρκικές αξιώσεις είτε θα αποδεχθεί τον εκβιασμό για Σχέδιο Λύσης που δεν θα έχει ελπίδες έγκρισης σε δημοψήφισμα.

Αν και οι Αλ. Τσίπρας και Ν. Αναστασιάδης διαμόρφωσαν κοινή στρατηγική στο θέμα των Εγγυήσεων και της Ασφάλειας στη συνάντησή τους στις Βρυξέλλες, η ελληνική πλευρά κινδυνεύει να βρεθεί εγκλωβισμένη στο ραντεβού της Γενεύης στις αρχές του 2017.

Αθήνα και Λευκωσία, στη μακρά συνάντηση που είχαν στις Βρυξέλλες οι κ. Ν. Αναστασιάδης και Αλ. Τσίπρας παρουσία και των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών Ι. Κασουλίδη και Ν. Κοτζιά, διαμόρφωσαν κοινή στρατηγική στο θέμα των Εγγυήσεων και της Ασφάλειας, καθώς είναι κοινή εκτίμηση πλέον ότι η διαδικασία είναι μονόδρομος και θα καταλήξει υποχρεωτικώς στη Διάσκεψη.

Αν και παραμένει ανοιχτό το θέμα της σύνθεσης της Διάσκεψης, Αθήνα και Λευκωσία συμφωνούν ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η με οποιονδήποτε τρόπο και παραλλαγή συνέχιση των Εγγυήσεων που θα προβλέπουν μάλιστα και παρεμβατικό δικαίωμα, ενώ συμφωνήθηκε ότι το χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των τουρκικών δυνάμεων θα πρέπει να προβλέπει πλήρη απόσυρση σε «εύλογο» διάστημα?

 

Ανταλλάγματα

Στη συνάντηση βεβαίως εξετάστηκαν και διαφορετικά σενάρια, για ενδεχόμενα ανταλλάγματα που θα ζητήσουν σε άλλα κεφάλαια οι Τούρκοι προκειμένου να «βάλουν νερό στο κρασί τους» στο θέμα των Εγγυήσεων, αλλά και οι ασφαλιστικές δικλίδες για την αποτελεσματική διαχείριση ενός αδιεξόδου, που εφόσον δεν υπάρξει αλλαγή της τουρκικής στάσης είναι πλέον πολύ πιθανό.

Η τουρκοκυπριακή πλευρά, διαψεύδοντας για μια ακόμη φορά τους άλλοτε αφελείς, άλλοτε ιδεοληπτικούς αρόσιμους της Λευκωσίας περί «μετριοπαθών» Τουρκοκυπρίων ηγετών (καθώς πριν από τον Ακιντζί είχε αποδοθεί αυτός ο ρόλος στον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ), υιοθετεί πλέον όλη τη σκληρή ατζέντα της Αγκυρας.

 

Ο Νίκος Αναστασιάδης, σε μια πραγματικά ανεξήγητη κίνηση στο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου, με τον μεσολαβητή του ΟΗΕ Ε. Αϊντα και τον Μ. Ακιντζί, αποφάσισε μόνος του, χωρίς καμία προσυνεννόηση με συνεργάτες του και την Αθήνα, για επανέναρξη της διαδικασίας και σε σφιχτό χρονοδιάγραμμα, όπως ήταν η τουρκική πρόταση, χωρίς να επιδιώξει ορισμένες προϋποθέσεις ώστε να μην εγκλωβιστεί σε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη διαδικασία.

 

Η κίνηση αυτή του κ. Αναστασιάδη εκδηλώθηκε, μάλιστα, τη στιγμή που η ευθύνη για τη στασιμότητα και το ενδεχόμενο αδιέξοδο θα βάρυνε εξ ολοκλήρου την τουρκοκυπριακή πλευρά, η οποία αρνιόταν να καταθέσει χάρτη για το εδαφικό, επέμενε στη διατήρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, αλλά και στο καθεστώς των Εγγυήσεων έστω και με τροποποίηση της Συνθήκης που θα προέβλεπε όμως τη δυνατότητα παρέμβασης της Τουρκίας, εφόσον θα το ζητούσε το τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος!

Πλέον το βάρος του blame game είχε μεταφερθεί στην ελληνοκυπριακή και στην ελληνική πλευρά.

Η τουρκική πλευρά δεν έχει πλέον κανένα κίνητρο για να διαπραγματευθεί και να υπάρξουν έτσι συγκλίσεις πριν από τις συνομιλίες της Γενεύης, καθώς διευκολύνεται ο στόχος της, να φθάσει εκεί με πολλά ζητήματα ανοιχτά, ώστε, στο πλαίσιο του «πάρε-δώσε», να αποσπάσει οφέλη ακόμη και σε κεφάλαια που σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να κάνει παραχωρήσεις προς την ελληνοκυπριακή πλευρά.

Η τροπή που πήραν οι συνομιλίες για το Κυπριακό έχουν ρίξει το βάρος τους όμως και στις σχέσεις της Λευκωσίας με την Αθήνα.

Η ελληνική κυβέρνηση εγκλωβίστηκε σε μια διαδικασία την οποία επέλεξε ο κ. Αναστασιάδης, χωρίς να έχει εύκολη οδό διαφυγής, εάν η Τουρκία επιλέξει τη σκληρή γραμμή, αδιαφορώντας για το αδιέξοδο.

 

Ετσι, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία και κυρίως χωρίς τη θετική συμβολή της Τουρκίας (που δεν έχει διαφανεί προς το παρόν), ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί σε μια Διάσκεψη όπου για να μη διαταραχθεί η υποτιθέμενη ισορροπία που θα αναζητούν οι κ. Αναστασιάδης και Ακιντζί θα πρέπει να δεχθεί τους εκβιασμούς της Τουρκίας για διατήρηση έστω και τροποποιημένης της Συνθήκης Εγγύησης και χρονοδιάγραμμα… δεκαετίας για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, είτε θα πρέπει να μείνει συνεπής στη μέχρι τώρα θέση για τέλος των Εγγυήσεων και σύντομο χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των Τούρκων στρατιωτών.

 

Οι ευθύνες στην Αθήνα

Στην πρώτη περίπτωση οι ευθύνες για τη διατήρηση των Εγγυήσεων και της επί μακρόν παραμονής των Τούρκων στρατιωτών, θα αποδοθούν στην Αθήνα, ενώ και στη δεύτερη περίπτωση οι ευθύνες για το ναυάγιο θα φορτωθούν στην «άκαμπτη» θέση της ελληνικής κυβέρνησης.

Παρά το γεγονός ότι στο παρασκήνιο υπάρχουν συζητήσεις για το θέμα των Εγγυήσεων και της Ασφάλειας είναι προφανές ότι δεν αρκεί μόνο να τις εγκρίνουν -έστω και υπό πίεση- οι κ. Τσίπρας και Αναστασιάδης, αλλά θα πρέπει να μπορούν να «περάσουν» και στα δημοψηφίσματα. Και χρονοδιαγράμματα σε βάθος δεκαετίας για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων είναι προφανές ότι θα απορριφθούν από τους Ελληνοκύπριους.

 

H ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΚΕΨΗΣ

Τουρκικές μεθοδεύσεις με στόχο την… παρθενογένεση

 

Σημαντικό εμπόδιο για την ομαλή πορεία προς τις συνομιλίες της Γενεύης και τη σύγκληση Διάσκεψης παραμένει, εκτός των σοβαρών διαφορών που υπάρχουν σε μια σειρά θεμάτων, η ασάφεια σχετικά με τη μορφή που θα λάβει η Διάσκεψη.

Ο κ. Αναστασιάδης δηλώνει εκ των υστέρων ότι η συμφωνία αφορούσε πολυμερή διάσκεψη, ενώ ο Μ. Ακιντζί επιμένει σε πενταμερή, η οποία ουσιαστικά θα πρόκειται περί τετραμερούς (δύο κοινότητες, Ελλάδα και Τουρκία, και συμβολική παρουσία της Βρετανίας).

Η σύνθεση και η μορφή της Διάσκεψης δεν είναι απλώς διαδικαστικό ζήτημα, αλλά μείζον θέμα ουσίας που σφραγίζει και τη μορφή της λύσης του Κυπριακού.

 

Περιορισμός

Πάγια επιδίωξη της τουρκικής πλευράς είναι ο περιορισμός της Διάσκεψης στην τετραμερή μορφή, όπου η Κυπριακή Δημοκρατία ουσιαστικά αυτοκαταργείται και εξισώνεται με την τουρκοκυπριακή κοινότητα, ενώ συγχρόνως επιχειρείται η πλήρης εξαφάνιση της διεθνούς πτυχής του Κυπριακού, αλλά και του πιο σημαντικού στοιχείου: ότι πλέον η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανεξάρτητο κράτος-μέλος του ΟΗΕ και μέλος της ΕΕ, μια ιδιότητα η οποία έχει συγκεκριμένες υποχρεώσεις και δεσμεύσεις. Εξάλλου, ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι τόσο η Συνθήκη Εγγυήσεων όσο και η Συνθήκη Συμμαχίας έχουν ως συμβαλλόμενο μέρος την Κυπριακή Δημοκρατία, στη μεν Συνθήκη Εγγυήσεως με την Τουρκία, την Ελλάδα και τη Βρετανία, στη δε Συνθήκη Συμμαχίας με την Ελλάδα και την Τουρκία. Συνεπώς σε οποιαδήποτε διαδικασία για τροποποίηση ή αλλαγή αυτών των Συνθηκών είναι sine qua non όρος η συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Σε διαφορετική περίπτωση εκ των προτέρων η Κυπριακή Δημοκρατία θα αποδεχθεί την τουρκική επιχειρηματολογία περί «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας και συνεπώς για παρθενογένεση του νέου ομόσπονδου κράτους.

 

Γιάννης Καστριώτης>>

ΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΠΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ (20.12.2016)

http://agora-dialogue.com/2016/12/21/ομιλία-ελένης-θεοχάρους-ημερίδα-στελ/

«ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ»

«ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ»

ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ  ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΚΕΡΥΝΕΙΑ  ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΠΑΡΧΙΩΤΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΝ ΤΟ ΝΕΟ  ΧΡΟΝΟ,  ΜΕ ΥΓΕΙΑ

 ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ.

ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ

ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ…

Φτάνει να μην  παρασυρόμαστε από τις  ψεύτικες υποσχέσεις, τις πολιτικές δολοπλοκίες, την παραπληροφόρηση, με τις οποίες  μας σπρώχνουν σε συνθηκολόγηση με τον  κατακτητή και τα ξένα συμφέροντα. Δεν θα αποτελέσουμε την τελευταία γενιά των Ελλήνων σε αυτόν τον τόπο.

«Τουρκική απειλή και συντελεστές ισχύος.»

 

Του Νίκου Ιγγλέση

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της κεμαλικής – δυτικόφιλης αντιπολίτευσης, απειλεί τον Ελληνισμό στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο. Ο προαιώνιος εχθρός του Γένους δείχνει, για μια ακόμη φορά, τα «δόντια» και τις προθέσεις του.

Η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 υπήρξε μια αδικία για την Τουρκία, υποστηρίζει ο πρόεδρός της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού τα εδάφη της συρρικνώθηκαν σε 750.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα από τα 2.500.000 της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο «Σουλτάνος» της Άγκυρας επανέφερε στην πολιτική επικαιρότητα τον «Εθνικό Όρκο» ή «Συμβόλαιο» των Οθωμανών του 1920 και δήλωσε ότι η Τουρκία δεν είναι μόνο τα 79 εκατομμύρια των πολιτών της αλλά και τα εκατομμύρια αδέλφια μας στη γύρω γεωγραφική περιοχή.

Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες ποιά είναι, για το τουρκικό έθνος, «τα σύνορα της καρδιάς του», ο Ταγίπ Ερντογάν μίλησε για το Χαλέπι της Συρίας, τη Μοσούλη, το Κιρκούκ και το Αρμπίλ του Ιράκ, το Καραμπάχ της Αρμενίας, το Μπατούμ της Γεωργίας, τη ρωσική Κριμαία, τη Βάρνα της Βουλγαρίας, τη μουσουλμανική Βοσνία, τα Σκόπια και βεβαίως για την ελληνική Δυτική Θράκη, τη Θεσσαλονίκη (γενέτειρα του Μουσταφά Κεμάλ) και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Πρόσθεσε ότι είναι καθήκον, αλλά και δικαίωμα της Τουρκίας να ενδιαφέρεται γι’ αυτές τις περιοχές και κατέληξε: «Η στιγμή που θα παραιτηθούμε από αυτό, θα είναι η στιγμή που θα χάσουμε την ανεξαρτησία μας και το μέλλον μας». 

Τουρκικές εγγυήσεις, Τουρκικός στρατός, Τούρκος Πρόεδρος, Τουρκική Κύπρος;»

Θ. Μαλκίδης

Τουρκικές εγγυήσεις, Τουρκικός στρατός, Τούρκος Πρόεδρος, Τουρκική «Λύση», Τουρκική Κύπρος;

Η προτεινόμενη «Λύση»  στο Κυπριακό αποτελεί μία ιστορική στιγμή για τον Ελληνισμό. Από τη μία πλευρά η φασιστική Τουρκία και από την άλλη ο Ελληνισμός. Ο εκπρόσωπος της κατοχική δύναμης που έχει γίνει ο επίσημος συνομιλητής της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μουσταφά Ακιντζί  δηλώνει ότι πρέπει να συνεχισθεί το θέμα των εγγυήσεων, να υπάρχει Τούρκος πρόεδρος της ομόσπονδης δομής,  το φυσικό αέριο της Κύπρου να πηγαίνει μέσω της Τουρκίας στην Ευρώπη, να συνεχισθεί η παρουσία του Τουρκικού στρατού, ενώ  καταλήγει λέγοντας ότι από την φιλία της Τουρκίας θα κερδίσουν και οι δύο κοινότητες…….

Αυτό που προβάλλεται δηλαδή από την τουρκική πλευρά στην Τουρκία και την Κύπρο ως «Λύση»,  δεν είναι τίποτα άλλο από την επαναφορά της κηδεμονίας του Τουρκικού φασισμού πάνω στον Ελληνισμό. Ουσιαστικά δηλαδή είναι η προσπάθεια να ακυρωθεί και να τερματιστεί  η απελευθερωτική προσπάθεια του Ελληνισμού που ξεκίνησε το 1821.

Παράλληλα ο  Ερντογάν συνδέει  τις εξελίξεις στο Κυπριακό με την προσπάθεια αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης, θυμίζοντας στο αποκαλούμενο πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα και την Κύπρο, ότι ενώ για αυτούς «Η Κύπρος είναι μακριά», δεν είναι το ίδιο για τον εθνικισμό της Τουρκίας. Αυτός που σήμερα θέλει την Κύπρο, ενώ βάζει συνεχώς θέμα  Θράκης και  Αιγαίου, με την πολιτική των «συνόρων της καρδιάς μας»……

Στην Κύπρο με τη επιβολή της «Λύσης», στη Θράκη με το προξενείο της Κομοτηνής, στην ανατολική Μακεδονία με τον «τουρισμό», στη Θεσσαλονίκη με το ψεύτικο σπίτι του δασκάλου του Χίτλερ Μουσταφά Κεμάλ, στο Αιγαίο με τον εκβιασμό για το προσφυγικό, τις γκρίζες ζώνες, την αποκλειστική οικονομική ζώνη.

Η προτεινόμενη «Λύση» για το Κυπριακό, ο τρόπος που προτάσσεται με τη βιασύνη, την προχειρότητα και τους απροετοίμαστους και αδιάβαστους «ηγέτες» στην Ελλάδα και την Κύπρο, θα μπορούσε να αποτελέσει δείγμα για το πώς μπορεί να οδηγηθεί ένα έθνος στην υποδούλωση και στην εξαφάνιση. Και βεβαίως όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στη Θράκη, στο Αιγαίο και σε όλο το μήκος και το πλάτος της ελληνικής παρουσίας και κυριαρχίας. Είναι όμως και ένα παράδειγμα η εφιαλτική «λύση» για την Κύπρο για το πως και που μπορεί να αντισταθεί ο Ελληνισμός. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του, έναντι της παρούσας γενιάς, έναντι των παιδιών του και έναντι των παιδιών των παιδιών του.

Καλά Χριστούγεννα, Καλή Χρονιά, Καλή Φώτιση, Καλή Ανάσταση στην πατρίδα μας….

«Απαίτηση των Τούρκων να μην είναι συμβαλλόμενο μέρος η ΚΔ σε μια πενταμερή! «

Γράφει η Φανούλα Αργυρού

Μια αναλυτική και πολυσέλιδη έκθεση, από το Τμήμα Έρευνας του Αμερικανικού Κογκρέσου, με συγγραφέα τον Vincent. L. Morelli, ημερομηνίας 15 Δεκεμβρίου 2016, που ετοιμάστηκε για την Επιτροπή και τα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου με τίτλο «Κύπρος – η επανένωση αποδεικνύεται απατηλή», φανερώνει γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν και δεν είναι ακόμα συμβαλλόμενο μέρος στην  περιβόητη πενταμερή.

Αφού ο ερευνητής κάνει μια αναδρομή στην ιστορία του Κυπριακού, αν και με ελλείψεις ως προς τα παλαιότερα ιστορικά γεγονότα, καταγράφει με αρκετή λεπτομέρεια τα πολύ πρόσφατα γεγονότα από την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν μέχρι σήμερα. Η έκθεση είναι αρκετά ενημερωτική πως προς τις διαπραγματεύσεις που έγιναν στο Μοντ Πελεράν το παρασκήνιο  πριν ξεκινήσουν, τους στόχους τους και μας ξεκαθαρίσει γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία, κατά απαίτηση των Τούρκων, δεν περιλαμβάνεται στην πενταμερή.

Στο θέμα της πενταμερούς η έκθεση αναφέρεται σε  δημόσιες δηλώσεις του ο ψευτουπουργού  εξωτερικών των κατεχομένων κ. Ερτουκρούλογλου ο οποίος εισηγήθηκε ότι καμία συμφωνία δεν μπορεί να υπογραφτεί μεταξύ της ηγεσίας μας  Δημοκρατίας της Κύπρου (Republic of Cyprus) και του ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας.  Για τον κ. Ερτουκρούλογλου, φαίνεται, γράφει,  η ισότητα κυριαρχίας δεν είναι η ίδια με πολιτική ισότητα, και ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν μπορούν να δεχθούν μια συμφωνία εκτός και αν υπογραφτεί από δύο ισότιμους κυρίαρχους ηγέτες (equal sovereign leaders) εννοώντας ότι η αναγνώριση της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου»,  είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια τελική συμφωνία.

Αντιδρώντας συνεχίζει,  ο Ε/κ κυβερνητικός εκπρόσωπος Νίκος Χριστοδουλίδης  είπε ότι  σε καμία περίπτωση το καθεστώς στις κατεχόμενες περιοχές θα αναβαθμιστεί εφόσον αποτελεί προϊόν παράνομης πράξης. Η δήλωση του κ. Χριστοδουλίδη έγινε τον Οκτώβριο του 2016 κατά την διάρκεια του συνεδρίου του World Energy Congress στην Κωνσταντινούπολη.  Αμφότερες οι πλευρές διαφωνούν ως προς το πώς θα δημιουργηθεί το νέο ενωμένο κράτος. Οι Τουρκοκύπριοι το θέλουν να ιδρυθεί ως δύο ισότιμα ‘ιδρυτικά κράτη’ (παρθενογένεση)  και να ονομάζεται κάτι άλλο από ‘ Δημοκρατία της Κύπρου’ ενώ οι Ε/κ θέλουν το θέλουν να δημιουργηθεί ως εξέλιξη της υφιστάμενης Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι Τουρκοκύπριοι δεν δέχονται το 28% εδάφους που τους παραχωρούν οι Ελληνοκύπριοι και επιμένουν στο 29% με την Τουρκία να είναι ανυποχώρητη στο θέμα της ασφάλειας και εγγυήσεων.

Προς το παρόν,  τονίζει ο συγγραφέας,  δεν είναι ξεκάθαρο ποίους συμβιβασμούς και τι υποχωρήσεις έκανε η κάθε πλευρά, και ποίες είναι οι λεγόμενες συγκλίσεις, έχοντας αναφέρει προηγουμένως  (ο συγγραφέας)  ότι ο κ.  Ιωάννης Κασουλίδης στη Νέα Υόρκη είχε πεί πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, ότι δεν δεσμευόταν η κυβέρνηση Αναστασιάδη  να δεχθεί τις συγκλίσεις που είχαν συμφωνήσει οι Χριστόφιας/Ταλάτ.

Επισημαίνει ότι μέχρι στιγμής δεν είναι ξεκάθαρο ποία θα είναι η διαπραγματευτική διαδικασία τον Ιανουάριο του 2017, έτσι και συγκληθεί η πενταμερή διάσκεψη για να συζητήσει τα τελικά θέματα ασφάλειας και εγγυήσεων. Ήδη τα πράγματα δεν είναι καθαρά  ως προς το ποίοι θα καλεστούν περιλαμβανομένου και του ρόλου της ΕΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας, πόσα στρατεύματα θα μείνουν στο νησί και για πόσο καιρό και ότι τα θέματα ίσως να είναι και αιτία αμφότερες οι πλευρές να χάσουν το ενδιαφέρον τους για μια συμφωνία.

Ολοκληρώνοντας,  ουσιαστικά γράφει ότι  το αμερικανικό ενδιαφέρον για λύση άρον άρον, με τις επαφές  Τζό Μπάιντεν και Βικτώριας Νούλαντ, σχετίζονται με το θέμα της Ενέργειας. « Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία, η συνεχιζόμενη απειλή από το Ισλαμικό κράτος και οι αυξανόμενες προοπτικές η Ανατολική Μεσόγειος περιλαμβανομένης της Κύπρου να μπορούν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στο θέμα της ενέργειας έχουν συντείνει στην επείγουσα ανάγκη να βρεθεί μια λύση πριν να  λήξει η θητεία της νυν αμερικανικής κυβέρνησης» τονίζει.   Για να κλείσει υπενθυμίζοντας ότι ναι μεν αλλά, μια τέτοια διευθέτηση του Κυπριακού θα εμπλέξει τις ΗΠΑ με μια δέσμευση για οικονομική βοήθεια για την εφαρμογή της λύσης για την οποία το Κογκρέσο θα καλεστεί να μελετήσει!  Εννοώντας ότι θα χρειαστούν οι ΗΠΑ να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Εξού και ο τίτλος « Η επανένωση αποδεικνύεται απατηλή».

Επομένως γιατί να προχωρήσουν σε μια πενταμερή γνωρίζοντας τους στόχους της Τουρκίας και των Τ/κ ;  Όπως δήλωσε ο κ. Νίκος Χριστοδουλίδης κάτι τέτοιο θα συνιστά αναβάθμιση του κατοχικού καθεστώτος το οποίο αποτελεί  προϊόν παράνομης πράξης.  Ας το πουν καθαρά του Έιντε και του ΓΓ του ΟΗΕ.

Φανούλα Αργυρού

https://tanea-diaspora.net/

«ΕΝΕΡΓΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Χαιρετίζουμε όλους τους συναδέλφους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Ενεργών Ανέργων και συμμετείχαν στη παράσταση διαμαρτυρίας στις 21/12 στο υπουργείο εργασίας. Τριμελής αντιπροσωπεία των ανέργων συναντήθηκαν με την κ. Καββαθά, διευθύντρια του γραφείου της υπουργού εργασίας, και την κ. Κακουλίδου, σύμβουλο της υπουργού. Στη σύντομη συνάντηση, από τους ανέργους πέραν του βασικού θέματος που ήταν η συνέχιση της δωρεάν μετακίνησης με τα ΜΜΜ, τέθηκαν άλλα δύο ζητήματα που αφορούσαν την επιδότηση μας (μόλις 1 στους 10 λαμβάνει επίδομα ανεργίας) και την έντονη ανησυχία σχετικά με την πρόσφατη απαράδεκτη απόφαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ για την εφαρμογή ποινολογίου σε όσους ανέργους δεν συμμορφώνονται!!! (διαβάστε εδώ σχετικό δημοσίευμα).

Για το θέμα της δωρεάν μετακίνησης που βρίσκεται στον αέρα λόγω της εφαρμογής του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, θέσαμε την αδιαπραγμάτευτη θέση μας πως σε αυτές τις συνθήκες είναι εξωφρενικό να ζητούν από ανέργους να πληρώσουν εισιτήριο για την μετακίνηση τους όταν δεν έχουν κανέναν εισόδημα και πως πρέπει να δοθούν άμεσα διευκρινήσεις ώστε να συνεχιστεί η δωρεάν μετακίνηση που ισχύει από το καλοκαίρι του 2015. Η πλευρά του υπουργείου μας δήλωσε κατηγορηματικά πως το νέο σύστημα θα εφαρμοστεί από τον Απρίλιο του 2017 (κι όχι με την έναρξη του έτους όπως ήταν προγραμματισμένο) και πως υπάρχει πρόβλεψη για την έκδοση δωρεάν καρτών για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι άνεργοι. Μας ενημέρωσαν, επίσης, πως τις επόμενες ημέρες θα υπάρξει συνάντηση και συνεργασία των υπουργείων εργασίας και μεταφορών και θα υπάρξουν ανακοινώσεις.

Όσον αφορά το θέμα της απόφασης του ΔΣ του ΟΑΕΔ δηλώσαμε στη διευθύντρια του γραφείου της κ. υπουργού πως είναι εξοργιστική, αντιτίθεται στον ρόλο του ΟΑΕΔ που θα έπρεπε να είναι η προστασία και όχι η τιμωρία των ανέργων, ότι δεν πρόκειται να αφήσουμε να τιμωρηθεί κάποιος άνεργος για τον οποιονδήποτε λόγο, ότι αν υιοθετήσουν τέτοια απόφαση μας οδηγούν εκ των πραγμάτων στα άκρα, και η ηγεσία του υπουργείου εργασίας θα είναι απολύτως υπεύθυνη για ότι επακολουθήσει. Η κ. Καββαθά μας τόνισε ότι οι αποφάσεις του ΟΑΕΔ είναι γνωμοδοτικού – συμβουλευτικού χαρακτήρα (πράγμα εκ των προτέρων γνωστό) αλλά επιπλέον τόνισε πως εκφράζουν τις θέσεις του ΟΑΕΔ και δεν βρίσκουν σύμφωνη την ηγεσία του υπουργείου. Μας δήλωσε πως έχουν λάβει γνώση για τα επίμαχα σημεία της απόφασης, δεν θα προχωρήσουν στην έγκριση της και σε επόμενη συνάντηση με τη διοικήτρια του ΟΑΕΔ (κ. Καραμεσίνη) θα διευθετηθεί το ζήτημα.

Σχετικά με το θέμα της επιδότησης των ανέργων, δεν λάβαμε συγκεκριμένες απαντήσεις πέραν των γνωστών γενικοτήτων για τα σφιχτά δημοσιονομικά της χώρας, την λιτότητα, την κρίση κλπ κλπ. Τονίσαμε πως είναι ζωτικής σημασίας θέμα και αφορά την επιβίωση 1 εκ. ανθρώπων να έχουν έστω κάποιο βοήθημα ακόμα και ενόψει των γιορτών για να μπορέσουν κάπως να ανακουφιστούν. Και πάλι όμως οι απαντήσεις ήταν φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, κατανόηση «δήθεν» της σκληρής πραγματικότητας που ζούμε και παραινέσεις για υπομονή και κουράγιο. «Κούφια» λόγια πλέον, αφού τα ακούμε για έβδομη συνεχόμενη χρονιά χωρίς να αλλάζουν έστω και στο ελάχιστο οι συνθήκες ζωής μας.

Παρά τις θετικές απαντήσεις και τις δεσμεύσεις των κυβερνώντων στο θέμα της μετακίνησης και της απόφασης του ΟΑΕΔ, η εμπειρία μας διδάσκει πως τίποτα δεν σου χαρίζεται, αν δεν αγωνιστείς, αν δεν παλέψεις γι’ αυτό. Σε κάθε περίπτωση καλούμε όλους τους συναδέλφους να βρίσκονται σε ετοιμότητα και σε εγρήγορση ώστε όποτε χρειαστεί να βροντοφωνάξουμε: ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ – ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

Οι Ενεργοί Άνεργοι συνεχίζουμε σταθερά και αταλάντευτα την πάλη για τα δικαιώματα των ανέργων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για μαζικό κίνημα κατά της ανεργίας, για να πάρουν οι άνεργοι την υπόθεση στα χέρια τους. Καλούμε όλους τους ανέργους να έρθουν σε επαφή μαζί μας, να οργανωθούν σε επιτροπές στην γειτονιά τους, να διεκδικήσουν τη ζωή και το μέλλον τους.

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ ΜΕ ΤΑ ΜΜΜ

ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΝΑ ΜΕΤΡΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΙΜΑ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΑΝΕΡΓΟΥ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ

Ενεργοί Άνεργοι 22/12/2016

«Τα σύνορά μας ποτέ δεν ήσαν στην Κερύνεια…»

Παρουσιάζεται ως «πράξη σημαντικού πολιτικού θάρρους» η απεμπόληση πατρίδων Για 42 χρόνια όλοι κορόιδευαν τους Κερυνειώτες, αγνοούσαν, απεχθάνονταν και κυριολεκτικά πολεμούσαν τις θέσεις της «Αδούλωτης Κερύνειας», που ερμήνευε σωστά τις υποχωρήσεις των διαδοχικών κυβερνήσεων, από τον Μακάριο μέχρι σήμερα

Στις 16 Δεκεμβρίου 2016 έγραψε, μεταξύ άλλων, η αγαπητή Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου στο άρθρο της στον «Φιλελεύθερο» με τίτλο «Τα σύνορά μας δεν είναι πια στην Κερύνεια», με αφορμή την πώληση από Ελληνοκύπριο περιουσίας του στην κατεχόμενη Κερύνεια: «Γιατί να μην το λύσει όμως; Υπήρξε οποιαδήποτε στιγμή, στα 42 τόσα χρόνια, που συζητήθηκε η επιστροφή της Κερύνειας; Συμπεριλήφθηκε ποτέ η Κερύνεια σε οποιοδήποτε σχέδιο λύσης; Το πιο πολύ που μας καίει πλέον είναι να δοθεί, αν μη τι άλλο, η Μόρφου. Μαζί με την Αμμόχωστο, φυσικά, που πάντα θεωρούσαμε πως θα μας επιστραφεί. Η Κερύνεια, όλα αυτά τα χρόνια, δεν ήταν παρά ένα σύμβολο. Το κάστρο της, το λιμανάκι της, τα βουνά και τα χωριά της. Και παρά το σύνθημα ‘τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια’, ξεγραμμένη την είχαμε ευθύς εξαρχής, εμπεδώνοντας σταδιακά τόσο στους Κερυνειώτες όσο και στους υπόλοιπους πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα για την Κερύνεια. Την κάναμε στίχους, την κάναμε τραγούδι, την κάναμε αφίσα… σαν κάτι μακρινό το οποίο δεν μπορούμε πια να αγγίξουμε παρά μόνο με τη νοσταλγία μας…». Πρώτο θύμα της παράδοσης.

Έχει απόλυτο δίκαιο η αρθρογράφος. Όχι, αγαπητή, Χρυστάλλα, δεν υπήρξε στιγμή στα 42 τόσα χρόνια από τις δύο τουρκικές εισβολές του 1974, που συζητήθηκε η επιστροφή της Κερύνειας. Δυστυχώς. ΠΟΤΕ! Γιατί η Κερύνεια ήταν το πρώτο θύμα παράδοσης στα τουρκικά σχέδια από την πρώτη τουρκική εισβολή. Πράγματι, η Κερύνεια όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν παρά ένα σύμβολο. Η δε χειρότερη εκμετάλλευση της Κερύνειας έγινε με την ενσυνείδητη και αδίστακτη κοροϊδία των Κερυνειωτών από όλους τους κομματικούς ηγέτες, υποστηρικτές της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, ξεκινώντας από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο μέχρι τον σημερινό Αναστασιάδη, εξαιρουμένου, κατά τη γνώμη μου, του μ. Σπύρου Κυπριανού. Γιατί όλοι οι άλλοι, παρά τις κατά καιρούς ρητορείες τους, τελικά συμβιβάστηκαν με τις λεγόμενες ‘ομόφωνες’ αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου…

Διζωνικός χάρτης το 1977

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δεν υπέγραψε τις 4 κατευθυντήριες γραμμές οι οποίες δεν έφεραν κανενός την υπογραφή, γιατί απλά δεν ήσαν Συμφωνίες ούτε υψηλού ούτε χαμηλού επιπέδου, αλλά περιελήφθησαν σε πρακτικά συνάντησης, δεν περιείχαν τη λέξη διζωνική, όμως στα παρασκήνια τη συζητούσε. Και είχε συγκατατεθεί γι’ αυτήν ως λύση, όπως ανέφερα και στην πρόσφατη ομιλία μου στη Λευκωσία στις 12 Νοεμβρίου 2016, που επαναλήφθηκε στη Λάρνακα στις 13 Νοεμβρίου 2016, και η απόδειξη ήλθε με την κατάθεση του ‘διζωνικού’ χάρτη από τον Τάσσο Παπαδόπουλο στις 31.3.1977 (υπάρχουν συν τοις άλλοις και πρακτικά συνεδρίας του Εθνικού Συμβουλίου). Όταν δόθηκε ο διζωνικός χάρτης από τον μ. Τ. Παπαδόπουλο στους Τούρκους στη Βιένη στις 31.3.1977 – ο οποίος σχεδιάστηκε με απόφαση του Προέδρου Μακαρίου (με διαφωνούντες τότε τους Βάσο Λυσσαρίδη και Σπύρο Κυπριανού) και ο οποίος ήταν έτοιμος στο συρτάρι του Μακαρίου όταν τον επισκέφθηκε ο Κλαρκ Κλίφορντ στις 23.2.1977 – αποκάλυψη από τον Νέλσον Λέτσκι προς Βρετανούς – έγραψαν οι Βρετανοί στο Φόρεϊν Όφις (τηλεγράφημα 16/4/1977 προς Αθήνα, Λευκωσία, Ουάσιγκτον, Βόνη, Παρίσι και βρετανική αντιπροσωπία στο ΝΑΤΟ) για το τι πράγματι σήμαινε ο χάρτης εκείνος: «We noted the courageous and statesmanlike action of Archbishop Makarios in tabling a map, subsequently published, which made clear to his people the political reality that at least 50.000 refugees could not expect to return to their homes…». («Σημειώσαμε τη θαρραλέα οξυδερκή ενέργεια του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στο να δώσει χάρτη, που στη συνέχεια δημοσιεύθηκε, ο οποίος να ξεκαθαρίζει στον λαό του την πολιτική πραγματικότητα ότι τουλάχιστον 50.000 πρόσφυγες δεν πρέπει να αναμένουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους…»). Τον χάρτη δημοσίευσε ο κυπριακός Τύπος.

Οι Κατευθυντήριες σε 8σέλιδη, δε, αναθεώρηση της κατάστασης στην Κύπρο τον Ιούνιο του 1977 έγραψαν τόσο για τις 4 κατευθυντήριες της 12ης Φεβρουαρίου 1977 όσο και για τον χάρτη (σε ελεύθερη μετάφραση): «Η συνάντηση της 12ης Φεβρουαρίου 1977 ήταν σκηνοθετημένη να αδυνατίσει το γενικό αίσθημα αισιοδοξίας. Κατευθυνόμενοι από τον Δρα Βαλντχάιμ, οι Μακάριος και Ντενκτάς συμφώνησαν σε γραπτές κατευθυντήριες για τους δύο διαπραγματευτές τους, και έθεσαν ημερομηνία την 31η Μαρτίου στη Βιέννη, για σειρά ανταλλαγών ουσιαστικών απόψεων σε διαπραγματευτικό επίπεδο. Οι κατευθυντήριες πόρρω απείχαν από το να είναι τέλειες. Παρέλειψαν οποιαδήποτε αναφορά στο κριτήριο της ασφάλειας, που πάντα ήταν η θεμελιώδης απαίτηση των Τουρκοκυπρίων για οποιαδήποτε διευθέτηση… Περιλάμβαναν τη λέξη ‘δικοινοτική’, την οποία οι Ελληνοκύπριοι δημόσια επικαλούνται ότι διαφέρει από τη ‘διζωνική’, παρ’ όλο που ιδιωτικά παραδέχονται ότι τώρα μια διζωνική λύση είναι αναπόφευκτη… Στη Βιέννη οι συνομιλίες μεταξύ 31 Μαρτίου και 7 Απριλίου 1977 μόλις και κατάφεραν να εμποδίσουν τη διαδικασία να καταρρεύσει… Οι Ελληνοκύπριοι έδωσαν χάρτη που περιλάμβανε μόνον το 20% της Δημοκρατίας (όπως γνωστοποιήθηκε, αποτελούσε την αρχική τους προσφορά – initial bid). Όμως, μόνο και μόνο η δημοσίευση ενός χάρτη, που το μόνο που υπονοούσε είναι ότι πολλοί Ελληνοκύπριοι -εκείνοι της περιοχής Κερύνειας και Λευκονοίκου- ποτέ δεν θα επιστρέψουν στα σπίτια τους, αντιπροσωπεύει μια πράξη μεγάλου πολιτικού θάρρους…». «What is more, even to publish a map, whose clear implication was that many Greek Cypriots -those of the Kyrenia district and Lefkoniko- would never return to their homes, represented an act of considerable political courage…». Συνεχείς παραχωρήσεις Δηλαδή, οι Βρετανοί, που επεδίωκαν ένα τέτοιο βήμα από τους Ελληνοκυπρίους και χρησιμοποιώντας τον Κουρτ Βαλντχάιμ το πήραν με τον χάρτη, θεώρησαν την απεμπόληση της Κερύνειας και του Λευκονοίκου μάλιστα… ως «πράξη σημαντικού πολιτικού θάρρους»! Η δε πληροφόρηση που είχαν οι Βρετανοί, σύμφωνα με το εν λόγω 8σέλιδο έγγραφό τους, ήταν πως η… προσφορά του 20% ήταν initial bid, και βέβαια είχαν δίκαιο.

Δείτε μέχρι πόσο έδαφος φθάσαμε σήμερα να δίνουμε στους κατακτητές μας για αναγνώριση του παράνομου μορφώματός τους με δικές μας περιουσίες! Ενώ, για 42 χρόνια όλοι τους κορόιδευαν τους Κερυνειώτες, αγνοούσαν, απεχθάνονταν και κυριολεκτικά πολεμούσαν τις θέσεις της «Αδούλωτης Κερύνειας», που ερμήνευε σωστά τις υποχωρήσεις των διαδοχικών κυβερνήσεων από τον Μακάριο μέχρι σήμερα… Κι όμως, επιμείναμε σε διαιρετική διευθέτηση Το σημαντικό, δε, ήταν και παραμένει ότι ούτε με τον χάρτη η ελληνική πλευρά ήταν δεσμευμένη να επιμένει στην τουρκοβρετανική (ή αντιστρόφως!) δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία. Η επιμονή των προωθητών αυτής της διαιρετικής διευθέτησης του Κυπριακού το μόνο που εξασφαλίζει για 42 χρόνια είναι την αποενοχοποίηση του κατακτητή από το θύμα και τη νομιμοποίηση των σχεδίων του εις βάρος ενός κυρίαρχου κράτους. Αντί να ζητήσει από διεθνή και ντόπια δικαστήρια να προσαχθεί ενώπιον της δικαιοσύνης για τα εγκλήματά της η Τουρκία, τους βιασμούς, τον εποικισμό, που συνιστούν εγκλήματα πολέμου, την εισβολή, τους αγνοουμένους, τις συλήσεις, τον ξεριζωμό, που συνιστούν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνών συνθηκών. Με πρώτους συνένοχους στα εγκλήματα αυτά, την δεύτερη «εγγυήτρια» Βρετανία, τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη και τη Γραμματεία τους, που, με τα όσα προωθούν για το Κυπριακό, παραβιάζουν τον ίδιο τον καταστατικό τους χάρτη και σωρεία Συνθηκών που τα ίδια τα ΗΕ έχουν δημιουργήσει…

Τα σύνορά μας ουδέποτε ήσαν στην Κερύνεια από το 1974 και μετά, αλλά μόνο για παραπλάνηση του λαού από όλους και για αδίστακτη ψηφοθηρία μέχρι σήμερα. Με μεγάλη ευθύνη και του ιδίου του λαού, βέβαια, και των προσφύγων Κερυνειωτών, Λευκονοικιατών και όλων των υπολοίπων, Μορφιτών, Αμμοχωστιανών, Καρπασιτών και των ομογενειακών οργανώσεων, που ανέχτηκαν ενσυνείδητα την παραπλάνηση αυτή, αναμένοντας η κάθε πλευρά να… εξασφαλίσει το δικό της και μόνον, αντί μιας σύσσωμης διεκδίκησης απελευθέρωσης, «ένας για όλους και όλοι για τον έναν…».

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ

http://www.sigmalive.com/simerini/politics/390324/ta-synora-mas-pote-den-isan-stin-keryneia#sthash.eLaHjKRn.dpuf

«Η ανοικτή πληγή του 1974.»

 

Οι βιασμοί αποτελούν και μορφή γενοκτονίας, με δικαστική απόφαση
Χωρίς αιδώ, οι πάντες, εντός και εκτός Κύπρου, συμπεριφέρονται σαν να μη διαπράχθηκε ποτέ ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των Τούρκων κατά την τουρκική εισβολή, οι εκατοντάδες βιασμοί Ελληνοκυπρίων γυναικών

Καθώς ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η διαπραγματευτική του ομάδα ετοιμάζονται να μεταβούν εκ νέου στη Γενεύη, μαζί με τον ειδικό σύμβουλο του Γ.Γ. του ΟΗΕ Νορβηγό Έιντε, προσβλέποντας να κλείσουν το Κυπριακό με συμφωνία που θα αναγνωρίζει την παράδοση της μισής μας πατρίδας στους Τούρκους, τι συμβαίνει στον κόσμο;

1) Ο γηραιότερος Βρετανός στη νομική ιστορία της χώρας, 101 ετών, ο Ραλφ Κλαρκ, συνταξιούχος οδηγός φορτηγού στη Βρετανία, καταδικάστηκε την περασμένη εβδομάδα από δικαστήριο στο Birmingham για κακοποίηση και βιασμό δύο νεαρών αδελφών κοριτσιών μεταξύ 1974 και 1983 και συνολικά βρέθηκε ένοχος για 21 κατηγορίες σεξουαλικών εγκλημάτων που διέπραξε πριν από δεκαετίες. Ένα από τα θύματά του ήταν μόλις 4 χρονών…

«Ίσως κάποιοι να αμφισβητούν την ουσία παραπομπής σε δίκη ενός 101χρονου άνδρα, αλλά η ηλικία δεν αποτελεί υπεράσπιση εναντίον της δίωξης, το τι είναι σημαντικό είναι να εξασφαλιστεί δικαιοσύνη για τα θύματα ανεξάρτητα από την ηλικία του κατηγορουμένου», δήλωσε η αστυνομική ερευνήτρια της αστυνομικής δύναμης των West Midlands, Έμα Φάνον, και πρόσθεσε:

«Τα θύματά του, αθώα παιδιά, ήταν αναγκασμένα να ζήσουν μια ζωή υποφέροντας από τα τραύματα που τους επέβαλε με τις ακατονόμαστες σεξουαλικές κακοποιήσεις του, έπρεπε τελικά να πληρώσει για τα εγκλήματά του και ευχαριστώ τα θύματα για το θάρρος τους να αποκαλύψουν τι τους είχε συμβεί και να δράσουν, ποτέ δεν υποτιμούμε το θάρρος που χρειάζεται να μιλήσει ένας». (Independent, 16.12.2016).

Η διεθνής πρακτική
2) Τα διεθνή δικαστήρια καταδικάζουν κατηγορουμένους για βιασμό εν καιρώ πολέμου, αναγνωρίζοντας το έγκλημα του βιασμού ως έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας, ως έγκλημα πολέμου, ως έγκλημα παραβίασης των Συνθηκών της Γενεύης του 1949, ότι ο βιασμός ισοδυναμεί με βασανισμό, και ότι ο βιασμός μπορεί να συνιστά και μια μορφή γενοκτονίας.

Παραδείγματα, οι δίκες και αποφάσεις για εγκλήματα τόσο στην πρώην Γιουγκοσλαβία όσο και στη Ρουάντα, όπου καταδικάστηκαν ένοχοι για βιασμούς σε φυλάκιση επί ζωής, ως ένοχοι για εγκλήματα πολέμου, παραβιάσεων Συνθηκών της Γενεύης του 1949 με αποφάσεις που υποστηρίζουν πλέον ότι οι βιασμοί μπορούν να συνιστούν και ένα είδος γενοκτονίας.

Αυτή, κύριε Έιντε, είναι ιστοσελίδα των Ηνωμένων Εθνών που εκπροσωπείς!
http://unictr.unmict.org/en/news/appeals-chamber-delivers-judgement-bizimungu-case

Βιασμοί Ελληνοκυπρίων γυναικών το 1974
Στην Κύπρο, δυστυχώς, για 42 χρόνια δεν τόλμησε κανένας να προσάψει κατηγορίες στην κατοχική δύναμη για τους 800 και πλέον βιασμούς Ελληνοκυπρίων γυναικών. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι πέρασαν τόσα χρόνια και δεν υπάρχουν μαρτυρίες. ΛΑΘΟΣ. Και μαρτυρίες υπάρχουν και στοιχεία υπάρχουν στα αρχεία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Υπάρχουν οι εκθέσεις που έστελνε τη μία μετά την άλλη ο μ. Ζήνων Ρωσσίδης, μόνιμος αντιπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας στα Ηνωμένα Έθνη, τεκμηριωμένες με ονόματα, χωριά, πόλεις, ημερομηνίες και βαρβαρότητες. Μία τέτοια, ημερομηνίας 6 Δεκεμβρίου 1974, εξασφάλισα τότε και δημοσίευσα το 2000 στο αγγλικό μου βιβλίο «Conspiracy or Blunder?». Σήμερα υπάρχουν αποδεσμευμένες και αναρτημένες στις ιστοσελίδες του Αρχείου του ΟΗΕ.

Καταθέσεις δόθηκαν και στο Συμβούλιο της Ευρώπης και, όταν βρήκε ένοχη την Τουρκία για τα εγκλήματά της, η απόφαση αφέθηκε να διαρρεύσει στους «Κυριακάτικους Τάιμς» του Λονδίνου, οι οποίοι δημοσίευσαν στις 23.1.1977 με πρωτοσέλιδους τίτλους τις βαρβαρότητες των Τούρκων. Με αποτέλεσμα να αφηνιάσουν κυριολεκτικά οι Τούρκοι και το Φόρεϊν Όφις να προσπαθεί απεγνωσμένα να ανακαλύψει τον «ένοχο» της διαρροής!

Η δε βρετανική «Σαν», 5 Αυγούστου 1974, με πρωτοσέλιδο τίτλο «ΒΑΡΒΑΡΟΙ – Ντροπή τους», κατέγραψε προσωπικές μαρτυρίες που μάζεψε και έστειλε για βιασμούς και δολοφονίες με ονόματα ο τότε ανταποκριτής της στην Κύπρο Iain Walker… Ειδικές αναφορές και στο δίγλωσσο βιβλίο της «Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο», ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ – BLOODY TRUTH, και άλλα…

Πλήρης μυστικότητα
Το παρελθόν όμως φυγείν αδύνατον, σας έχει φτάσει όλους, κυρίες και κύριοι, στην Κύπρο, δεν μπορείτε να ξεφύγετε. Η απόφαση για να μην απαιτήσει το θύμα δικαιοσύνη για τους βιασμούς, όπως και για τα άλλα εγκλήματα των Τούρκων το 1974, ήταν τόσο τουρκική όσο και βρετανική προτροπή, με τη συγκατάθεση της δικής μας πλευράς. Ο Ντενκτάς τον Σεπτέμβριο του 1974 είχε απαιτήσει ΠΛΗΡΗ ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ (total secrecy) για τους βιασμούς…

Όμως, η ένοχη αυτή σιωπή και αποφυγή δικαιοσύνης για τα θύματα των βιασμών Ελληνοκυπρίων γυναικών, παιδιών και ανδρών από τους Τούρκους το 1974 και μετέπειτα εγκλωβισμένων μας, θα είναι μια ντροπή που θα βαραίνει όλους, τόσο δικούς μας – διαδοχικές κυπριακές κυβερνήσεις, πολιτικούς και τις χιλιάδες των δικηγόρων στο νησί (που σε αναλογία πληθυσμού ίσως η Κύπρος να έχει τους περισσότερους ως «νήσος των δικηγόρων», μάλιστα διπλωματούχους βρετανικών πανεπιστημίων) – όσο και τους αξιωματούχους του ΟΗΕ από τον τότε Γ.Γ. Αυστριακό πρώην Ναζί Κουρτ Βάλντχαϊμ μέχρι τον σημερινό Μπαν Κι Μουν και τους αντιπροσώπους του, όπως κακή ώρα τον Νορβηγό Έιντε με τα συγκρουόμενα φιλο-τουρκικά συμφέροντα…

Δικαστικές αποφάσεις
Κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου. Παραθέτω ορισμένες δικαστικές αποφάσεις στην Αγγλία. Εσείς, γιατί προστατεύετε, κυρίες και κύριοι, την ένοχη Τουρκία;

«Όσο ανώτερος ή απασχολημένος μπορεί ένας να είναι, κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου», Δικαστής Morison, 1988.
«Κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου», Lord Justice Judge 2001.

«Στην κοινοβουλευτική μας δημοκρατία κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου», Δικαστής Lord Steyn (ανώτερος δικαστής) 2004.

Στην υπόθεση της δολοφονίας της Eileen Doherty στις 30 Σεπτεμβρίου 1973 στο Μπέλφαστ, είπε το 2013 ο δικαστής Justice Horner:

«Η δολοφονία είναι δολοφονία. Η πάροδος του χρόνου είτε 5 είτε 55 χρόνια σε καμία περίπτωση δεν αλλοιώνει τη σοβαρότητα τέτοιου εγκλήματος. Σαράντα χρόνια μετά παραμένει ένας τραγικός χαμός. Επηρέασε όλους όσοι την γνώριζαν, τον αρραβωνιαστικό της, τις αδελφές της, την οικογένεια και φίλους της…

Η πληγή παραμένει, η ανάγκη για δικαιοσύνη συνεχίζεται, η επιθυμία τους να τιμωρηθεί ο ένοχος δεν άλλαξε. Μια άξια κοινωνία απαιτεί όπως όποιος έκανε τέτοιο απάνθρωπο έγκλημα, απαντήσει για το έγκλημά του στο δικαστήριο… Είναι απαραίτητο σε μια πολιτισμένη κοινωνία να επικρατεί το κράτος δικαίου… Παρόλο που ο κατηγορούμενος δεν πάτησε τη σκανδάλη που την σκότωσε, ήταν μέρος της όλης υπόθεσης. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν διστάζω να τον βρω ένοχο για την δολοφονία της Eileen Doherty».

Πόσο άξια και πολιτισμένη είναι άραγε η κυπριακή κοινωνία; Ντροπή σε όλους σας, που θα μεταβείτε ξανά στη Γενεύη. Εκεί όπου, ειρωνικά, γεννήθηκαν οι Συνθήκες του 1949… Πώς θα ονομάσετε, κυρίες και κύριοι, τη «λύση» σας δίκαιη (just), χωρίς την απονομή δικαιοσύνης;

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ

 

«Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας.»

Ψήφισμα του 10^ο Συνεδρίου του Εθνικού Συμβουλίου

Διεκδίκησης  των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

 

Κατά τη διάρκεια των εργασιών του 10ου Συνεδρίου του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης

των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, που συνήλθε στην Αθήνα, στο Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών, στις 18.12.2016, συζητήθηκε το ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών και εξετάστηκαν οι κύριες ιστορικές, ηθικές, πολιτικές και νομικές διαστάσεις του αγώνα διεκδίκησης και οι τελευταίες εξελίξεις στο ζήτημα. Επιβεβαιώθηκαν οι δίκαιες, ισχυρά θεμελιωμένες και απαράγραπτες αξιώσεις της Ελλάδας (επιστροφή των κλαπέντων και λεηλατηθέντων αρχαιολογικών και πολιτιστικών θησαυρών, απόδοση επανορθώσεων για την απομύζηση του πλούτου και την πολύπλευρη καταστροφή των υποδομών, κατοχικό δάνειο, αποζημιώσεις στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας) και αναζητήθηκαν οι τρόποι κλιμάκωσης και συντονισμού του αγώνα μας. Αναδείχθηκε το γεγονός ότι η Ο.Δ. της Γερμανίας, καταπατώντας βάναυσα την ηθική και το διεθνές δίκαιο, δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα, όπως αυτές αναγνωρίστηκαν από τη Διάσκεψη των Παρισίων του 1945-1946, για τα φοβερά δεινά που επισώρευσαν τα ναζιστικά στρατεύματα στη χώρα μας.

Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου συζητήθηκε επίσης ο απολογισμός της ουσιαστικής και πολύμορφης δράσης του Εθνικού Συμβουλίου κατά την περίοδο 2011-2016, εξετάστηκαν ζητήματα που αφορούν στην βελτίωση της οργάνωσης και της αποτελεσματικότητας του Εθνικού Συμβουλίου και παρουσιάστηκε ένας ολοκληρωμένος και πλήρης προγραμματισμός δράσεων για την επόμενη περίοδο 2017-2019.

Τονίστηκε, για άλλη μία φορά, ότι ο αγώνας διεκδίκησης των δίκαιων, απαράγραπτων και πλήρως τεκμηριωμένων αξιώσεών μας, ένας αγώνας που ενώνει όσο τίποτε άλλο τον ελληνικό λαό, δεν στρέφεται κατά του γερμανικού λαού, τον οποίο τιμούμε και αισθανόμαστε αλληλέγγυοι μαζί του, αλλά εναντίον της αδιαλλαξίας των γερμανικών κυβερνήσεων, που αρνούνται προκλητικά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους απέναντι στην Ελλάδα. Κάνουμε προς όλους σαφές ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, πρέπει να έχουν ως θεμέλια την ειλικρίνεια, την αμοιβαιότητα, την ισότητα και την αλληλεγγύη. Η ανιδιοτελής και πολύχρονη συμμετοχή συλλογικοτήτων και δημοκρατών της Γερμανίας στον κοινό μας αγώνα, αναδεικνύει, εξάλλου, τον οικουμενικό του χαρακτήρα και την θεμελίωσή του στις πανανθρώπινες αρχές και αξίες της Δικαιοσύνης, της Ειρήνης και της Δημοκρατίας.

 

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω:

1. Διακηρύσσουμε την αποφασιστικότητά μας να διεκδικήσουμε μεθοδικά και αταλάντευτα τις αξιώσεις μας. Οι αξιώσεις μας είναι απαράγραπτες, δίκαιες, πλήρως νομικά και ιστορικά θεμελιωμένες, ενιαίες και αδιαίρετες.
2. Δηλώνουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών δεν μπορεί να πάρει άλλη αναβολή!
3. Αποφασίζουμε τη συγκρότηση νομικής ομάδας από μέλη του Εθνικού Συμβουλίου με τη συνδρομή Πανεπιστημιακών και άλλων εξειδικευμένων νομικών για να μελετήσει περαιτέρω το θέμα της δικαστικής διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών. Οι δικηγόροι – μέλη του Εθνικού Συμβουλίου και οι συνεργάτες τους, καθώς και τα μέλη της νομικής ομάδας του Εθνικού Συμβουλίου δεν θα λαμβάνουν δικηγορική αμοιβή για τις υποθέσεις που αφορούν στη διεκδίκηση των αποζημιώσεων και επανορθώσεων από τις κατοχικές δυνάμεις.
4. Τονίζουμε ότι, πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα,  είναι επιτακτική και προς όφελος και των δύο χωρών η σύναψη Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, εβδομήντα ένα χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
5. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα σε όλες εκείνες τις κατάλληλες ενέργειες σθεναρής και αποτελεσματικής διεκδίκησης (επίδοση ρηματικής διακοίνωσης στη γερμανική κυβέρνηση, παροχή άδειας για την εκτέλεση των αμετάκλητων αποφάσεων της Ελληνικής Δικαιοσύνης, κ.α.).
6. Καλούμε τη γερμανική κυβέρνηση να εγκαταλείψει, επιτέλους, την αδιάλλακτη στάση της και να αντιληφθεί ότι η αμοιβαία αποδεκτή διευθέτηση του ζητήματος, την οποία  επιβάλλει η Συνθήκη του Λονδίνου και προκρίνει και η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών.
7. Καλούμε τη Βουλή των Ελλήνων να αποστείλει κλιμάκιο της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής στα Κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών, της Ρωσίας και των ΗΠΑ για την περαιτέρω διεθνοποίηση του θέματος και να συστήσει Διαρκή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Διεκδίκησης. Καλούμε τα Πολιτικά Κόμματα να συμμετάσχουν ενεργά στον εθνικό και δημοκρατικό αγώνα για την καταβολή των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
8. Ζητούμε την κινητοποίηση του ελληνισμού όπου γης, των συλλογικών φορέων, του πνευματικού κόσμου της χώρας μας και των πολιτών με στόχο την πληρέστερη ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για τη διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα.
9. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να μην επιτρέψει τις γερμανικές μεθοδεύσεις που έχουν ως στόχο την παραχάραξη της ιστορίας μας και την υπονόμευση του αγώνα μας («Ελληνογερμανική Συνέλευση», «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας» κ.α.). Καλούμε τις Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές και τα μέλη των Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων να απόσχουν στο εξής από κάθε εκδήλωση ψευδεπίγραφης «ελληνογερμανικής φιλίας», που δεν έχει ως θεμέλια τη δικαιοσύνη, την ισότητα και τον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των δύο λαών.
10. Ζητούμε την επαναλειτουργία του ελληνικού γραφείου εγκλημάτων πολέμου.
11. Τέλος, διατρανώνουμε την πρόθεσή μας να κλιμακώσουμε και να δώσουμε αταλάντευτα και ανυποχώρητα τον αγώνα μας, έναν αγώνα που αποτελεί και γέφυρα πραγματικής φιλίας με τον γερμανικό λαό και κοινής πάλης, αντιφασιστικής και δημοκρατικής, των δύο λαών.

 

Ο Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου	Το Προεδρείο του 10ου Συνεδρίου
Μανώλης Γλέζος	Στέλιος Ζαμάνος, Βασίλης Μπρακατσούλας, Χρήστος Τσιντζιλώνης

ΑΜΕΑ: εκδήλωση στήριξης-συμπαράστασης.

Οι «Άνθρωποι με Ειδικές Ανάγκες» (ΑμΕΑ) είναι κι αυτοί άνθρωποι. Η στέρησή τους από προνοιακή προστασία  απειλεί με επιστροφή στην ιδιωτική «φιλανθρωπία» της εποχής του Καρόλου Ντίκενς. Η υποστήριξή τους , ιδιαίτερα αυτών της μετασχολικής ηλικίας, είναι  η μεγάλη προτεραιότητα  του Πολιτισμού και του Ανθρωπισμού.

«ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ: ΟΜΗΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ»

Ν.Ι.Μέρτζος

   Τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών την περασμένη Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016 στο Κράτος των Σκοπίων οδηγούν σε δύο αντίθετες κατευθύνσεις:

1ον Αστάθεια, παράλυση και ενδεχομένη υποταγή στους Αλβανούς ή

2ον Ριζική ανασύνταξη και εκσυγχρονισμός στα ευρωπαϊκά πρότυπα με εν δυνάμει ορίζοντα συμφωνία με την Ελλάδα και ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Την τελική επιλογή θα κρίνει η ωριμότητα των ηγετών και ο απεγκλωβισμός από το κρατικό ιδεολόγημα του «Μακεδονισμού».

Στις εκλογές αναμετρήθηκαν ένδεκα κόμματα αλλά μόνον έξη εισέρχονται στη Βουλή. Τα δύο μεγαλύτερα είναι σλαβικά και τα τέσσερα μικρότερα αλβανικά. Το αποτέλεσμα αντιπροσωπεύει μόνον το 69,10% των εγγεγραμμένων εκλογέων. 30.000 πολίτες έριξαν άκυρα ψηφοδέλτια και οι υπόλοιποι δεν εμφανίσθηκαν. Το γεγονός, πρωτοφανές σε παγκόσμια κλίμακα, επιβεβαιώνει τις καταγγελίες της Αντιπολίτευσης ότι η βάση του εκλογικού μηχανισμού ήταν ανέκαθεν χαλκευμένη ώστε να κερδίζει πάντα η κυβέρνηση του Νίκολα Γκρούεφσκι. Απεκαλύφθη φέτος επειδή οι εκλογές διεξήχθησαν υπό την αυστηρή επίβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία καθ’ όλο το προηγούμενο έτος είχε επιβάλει κάθαρση, διαφάνεια και καθαρούς κανόνες.

Η αναμέτρηση διεξήχθη σκληρή ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα σλαβικά κόμματα και απέδωσε οριακά αποτελέσματα. Το ΒΜΡΟ-DΝΜΕ υπό τον Γκρούεφσκι έλαβε 449.437 ψήφους, 37,98% και 51 έδρες. Το σοσιαλιστικό SDSM υπό τον Ζόραν Ζάεφ έλαβε 434.855 ψήφους, 36,75% και 49 έδρες διαψεύδοντας τις δυσμενείς δημοσκοπήσεις.

Τα επόμενα κόμματα είναι αλβανικά και εξέλεξαν συνολικά 20 βουλευτές από τους 27 της προηγουμένης Βουλής. Το πιο μεγάλο DUI, που επί μακρά χρόνια συγκυβερνούσε με τον Γκρούεφσκι, τιμωρήθηκε σκληρά και περιορίσθηκε σε 10 βουλευτές. Έχασε 9 από τις 19 προηγούμενες έδρες.

Η Βουλή διαθέτει 120 έδρες. Συνεπώς τυχόν νέος –αβέβαιος πια-συνασπισμός του ΒΜΡΟ-DΝΜΕ με το DUI αποδίδει οριακή πλειοψηφία 61 εδρών. Εξίσου κυβέρνηση του SDSM πρέπει να στηριχθεί οπωσδήποτε στους 20 Αλβανούς βουλευτές με κλειδί απαραίτητο το DUI. Σε κάθε περίπτωση η τυχόν νέα κυβέρνηση ενός από τα δυο σλαβικά κόμματα θα σύρεται πίσω από το άρμα των Αλβανών. Σημειώνεται ότι:

1ον Με βάση την Συμφωνία της Αχρίδας στην οποιαδήποτε κυβέρνηση πρέπει να μετέχει οπωσδήποτε ένα τουλάχιστον κόμμα Αλβανών έστω και αν ένα κόμμα Σλάβων διαθέτει αυτοδύναμα την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής.

2ον Το SDSM δεσμεύθηκε προεκλογικά ότι, αν σχηματίσει κυβέρνηση, θα ορίσει δεύτερη επίσημη γλώσσα του Κράτους την αλβανική και επί πλέον θα οργανώσει Ομοσπονδιακό Κράτος Σλάβων-Αλβανών.

Το δεύτερο προϋποθέτει αναθεώρηση του Συντάγματος άρδην και Δημοψήφισμα. Παρά τις ριζοσπαστικές αυτές εξαγγελίες και αντίστροφες καταγγελίες του ΒΜΡΟ-DΝΜΕ, εκατοντάδες χιλιάδες Σλάβοι ψήφισαν SDSM το οποίο επί πλέον ενίσχυσαν αποφασιστικά οι Αλβανοί που έτσι στέρησαν 7 έδρες από τα αλβανικά κόμματά τους. Οι βαθιές ρωγμές στην λεγομένη «εθνική ταυτότητα» των γειτόνων μας φανερώθηκαν.

Αυτό το πολιτικό αδιέξοδο και προ πάντων το ασφαλές μέλλον της χώρας δείχνουν μια σταθερή κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού ανάμεσα στα δύο μεγάλα σλαβικά κόμματα και σε κάποια αλβανικά. Μόνον ο Μεγάλος Συνασπισμός με Πρωθυπουργό, που δεν θα είναι Γκρούεφσκι ούτε Ζάεφ, μπορεί να ανασυντάξει εκ βάθρων την εκτός τόπου σημερινή οργάνωση της χώρας, να οδηγήσει σε συμφωνία με την Αθήνα και να ανοίξει τις πύλες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Διαφορετικά το επόμενο κατ’ ανάγκην βήμα είναι νέες εκλογές, που θα παρατείνουν την αποσταθεροποίηση της χώρας και πιθανότατα δεν θα λύσουν κανένα από τα εκρηκτικά προβλήματά της.

Φυσικά, εν προκειμένω κυκλοφορούν ήδη πολλά σενάρια. Τα περισσότερα απηχούν μάλλον επιθυμίες παρά ρηξικέλευθες λύσεις. Η Αθήνα τα παρακολουθεί προφανώς. Θα πρέπει ασφαλώς να έχει σημειώσει την απρόοπτη όσο και γενναία δήλωση του ευρωπαϊστού υπουργού Εξωτερικών Νίκολα Πόποφσκι ο οποίος παραμονή των εκλογών δήλωσε στην αυστριακή Standard: «Η Μακεδονία έχασε μία μεγάλη ευκαιρία που της προσέφερε η Ελλάδα το 2009. Ήταν τότε που της έγινε η πρόταση για παράλληλες διαπραγματεύσεις και για τη διευθέτηση του ζητήματος του ονόματος και συνδυασμό με την έναρξη των διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήταν μεγάλο λάθος που το απορρίψαμε».

Εύλογα στα Σκόπια οι εφημερίδες αναρωτήθηκαν: «Γιατί αυτή η δήλωση γίνεται τώρα; Ο Πόποφσκι θέλει να δηλώσει στον διεθνή παράγοντα ότι θα χειριστεί το ζήτημα με ευελιξία, αν το κόμμα του παραμείνει στην εξουσία;» Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό ότι η απρόοπτη δήλωση δημοσιεύθηκε στα Σκόπια ανήμερα των εκλογών, ο Πόποφσκι εξελέγη πρώτος βουλευτής του ΒΜΡΟ-DΝΜΕ και στα σενάρια φέρεται ως πιθανός Πρωθυπουργός. Φέτος δήλωσε στην «Καθημερινή» ότι οι δύο Λαοί μας είχαν πάντοτε στενές σχέσεις «Είμαστε πρώτα ξαδέρφια», είπε.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/2016/12/blog-post_903.html