Αρχική > Διεθνή, Εθνικά > » «Ελεύθερο Κουρδιστάν ή θάνατος…» «

» «Ελεύθερο Κουρδιστάν ή θάνατος…» «

05/04/2015
«Ελεύθερο Κουρδιστάν ή θάνατος…»
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 30/03/2006

Μέχρι και τη ζωή της επέλεξε να θυσιάσει η 23χρονη Ελευθερία Φουρτουλάκη, προκειμένου να στηρίξει τον αγώνα του κουρδικού λαού. Η νεαρή συμβία του Κούρδου μετανάστη Στέφανου Σίβαν και μητέρα των δύο παιδιών τους, ηλικίας ενός και δύο ετών, αυτοπυρπολήθηκε στις 24 Μαρτίου, στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στα Σεπόλια. Εκεί άφησε και επιστολή, γραμμένη στην κουρδική γλώσσα.

Η Φουρτουλάκη υπέστη πολύ σοβαρά εγκαύματα, μεταφέρθηκε αμέσως στο ΚΑΤ, όπου όμως άφησε προχθές την τελευταία της πνοή.

Τα τελευταία δυο χρόνια ζούσε με τον Κούρδο σύντροφό της και τα δύο παιδιά τους στην Ηγουμενίτσα, την οποία εγκατέλειψε πριν από δύο μήνες για να τελειώσει το τεχνικό Λύκειο στην πρωτεύουσα.

«Το αποφασίσαμε από κοινού. Εγώ κράτησα τα παιδιά και αυτή ήρθε στην Αθήνα όπου έμεινε με την οικογένειά της. Ημασταν πολύ αγαπημένοι. Δεν κοιμόταν αν δεν μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Δεν καταλαβαίνω πώς το έκανε αυτό», αναφέρει εμφανώς συγκλονισμένος ο Στέφανος Σίβαν.

«Μαζί μου ποτέ δεν συζητούσε ζητήματα σχετικά με τον κουρδικό αγώνα. Εγώ είμαι ένας φιλήσυχος άνθρωπος. Ξέρω όμως ότι διάβαζε περιοδικά αντίστοιχου περιεχομένου κρυφά. Ηταν μια πανέξυπνη γυναίκα που είχε μάθει κουρδικά μέσα σε πέντε ή έξι μήνες. Δεν ήταν χαζή ή τρελή», συμπληρώνει.

Στην επιστολή που άφησε η Ελευθερία Φουρτουλάκη αναφέρει, μεταξύ άλλων:

«Η Βιγιάν Σοράν την 1η Φεβρουαρίου και ο σύντροφος Ρουχάτ έτσι έκαναν. Εγώ το σύντροφο Ρουχάτ δεν τον γνώριζα προσωπικά. Τον γνώρισα μετά την πράξη του, μέσα από τις σελίδες του περιοδικού «Φωνή του Κουρδιστάν» (…)

Τον άντρα μου τον Σιβάν τον αγαπώ πολύ τα παιδιά μας φέρουν το όνομα της μητέρας και του πατέρα του (…)

Επιθυμία μου ήταν, όταν τελειώσω τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο, να πάω να εργαστώ στο ROJ TV και να γίνω μέλος του ΡΚΚ. Εάν μπορούσα να πραγματοποιήσω τις επιθυμίες μου θα γινόμουν μια αντάρτισσα. Οχι για τον πόλεμο, αλλά γιατί αγαπάω τη ζωή, τη μητέρα μου, τον πατέρα μου, το Κουρδιστάν, την κουρδική γλώσσα και τον πολιτισμό, αγαπάω τους φίλους μου και την ιστορία του ΡΚΚ που είναι βγαλμένη από τη φωτιά (…)

Αγαπημένα μου παιδιά, φίλοι μου, Σιβάν, μάνα και πατέρα, ο λόγος που επέλεξα αυτόν τον χώρο για να τελέσω την πράξη μου οφείλεται στο γεγονός ότι ο σύντροφος Ρουχάτ πριν από μερικά χρόνια αυτοπυρπολήθηκε εδώ (…) Η αδελφοσύνη των λαών είναι ένα πολύ ωραίο πράγμα. Ο κουρδικός λαός αγωνίζεται και για την αδελφοσύνη των λαών, οι Δυνάμεις της Λαϊκής Αμυνας πολεμούν ενάντια στο τουρκικό κράτος. Το τουρκικό κράτος βασανίζει τους Κούρδους, ο τουρκικός στρατός και η αστυνομία δολοφονούν τα μικρά παιδιά, τιμωρούν τους ηλικιωμένους (…)

Ξέρω ότι αυτή η πράξη της αυτοπυρπόλησής μου δεν είναι ένας ωραίος αγώνας, όμως και η Βιγιάν των Δυνάμεων Λαϊκής Αμυνας έπραξε το ίδιο (…)

Να είστε πάντα χαρούμενοι με την ψυχή και την καρδιά μου».

Β. Διον.

 

Η Ελευθερία με τα παιδιά της, Ερνέστο και Κλάρα…

 

Κατηγορίες:Διεθνή, Εθνικά