«Συρία: “Γαία πυρί μιχθήτω”…»

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ: A handout picture made available by Syrian Arab News Agency (SANA) shows Syrian President, Bashar al-Assad (C), observing prayers on the first full day of Eid al-Fitr, the Muslim festval celebrating the end of the holy fasting month of Ramadan, at the al-Hamad Mosque in Damascus, Syria, 17 July 2015. EPA/SYRIAN ARAB NEWS AGENCY

 

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τον τερματισμό του πολέμου στη Συρία μετά την δυναμική πλέον παρέμβαση της Ρωσίας; Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να απασχολεί όσους ενδιαφέρονται για ειρήνευση στην πολύπαθη αυτή χώρα, και το οποίο προκύπτει από την απόφαση του Κρεμλίνου να εμπλακεί πολεμικά υπέρ του καθεστώτος Άσαντ με στοχευμένες αεροπορικές επιδρομές καθώς και πυραυλικές επιθέσεις (από την Κασπία θάλασσα με την άδεια του Ιράν και του Ιράκ) κατά των αντικαθεστωτικών πολέμιών του.

Εάν  κρίνουμε από τις αντιδράσεις όλων όσων εδώ και τέσσερα σχεδόν χρόνια επιδιώκουν, παθιασμένα ακόμη και λυσσασμένα, να ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ αδιαφορώντας αλλά και ταυτόχρονα προκαλώντας την συνέχιση των σφαγών η απόφαση είναι όχι. Η θέση τους είναι μία. Να φύγει ο  Άσαντ από την Συρία και “γαία πυρί μιχθήτω”- ας συνεχίζονται οι εκατόμβες, ας συνεχίζονται οι εξανδραποδισμοί, ας συνεχίζονται οι αποκεφαλισμοί, ας σταυρώνονται, ας λιθοβολούνται, ας καίγονται σε κλουβιά οι άνθρωποι και ας ρίχνονται από οροφές πολυκατοικιών, ας εκπορνεύονται ανήλικα παιδιά και γυναίκες και, για τους Δυτικούς πολέμιους του Άσαντ αλλά και τους Ισραηλινούς, ας εξαφανιστεί η παρουσία του χριστιανισμού, όπως και του πολιτισμού καθώς και κάθε μνημείου που μαρτυρεί την από καταβολής παρουσία τους στον γεωγραφικό αυτό χώρο. Φτάνει να φύγει ο Άσαντ.

Με το που η Μόσχα, πρωτίστως για λόγους αμιγούς Ρωσικού εθνικού συμφέροντος αλλά και για σύνθετους γεωπολιτικούς και στρατηγικούς λόγους, αποφάσισε πως έπρεπε να εξισορροπήσει τα πράγματα στο πολεμικό θέατρο της Συρίας, η ανίερη συμμαχία κατά του Άσαντ άρχισε, ενορχηστρωμένα, τις υστερικές καταδικαστικές κραυγές σε ελεγχόμενα διεθνή φόρα και σε οργανισμούς και μαζί τους και τα απολύτως αναγκαία κροκοδείλια δάκρυα. Το όλο σκηνικό συμπληρώνουν, όπως βλέπουμε καθημερινά, τα εξαρτώμενα / ελεγχόμενα από της Δύση διεθνή ΜΜΕ. Εάν δεν υπήρχε το διαδίκτυο, μερικοί εξαιρετικοί ερευνητές-αναλυτές στη Δύση, καθώς  και κάποια θαρραλέα και ανεξάρτητα Δυτικά ΜΜΕ, η παραπληροφόρηση και η προπαγάνδα θα κυριαρχούσαν και, μαζί τους, ο λόγος και η πολιτική ηθική που εκφέρεται γύρω από την Συριακή τραγωδία από αυτούς που την παράγουν και την κυκλοφορούν.

Η πιο χαρακτηριστική αντίδραση υπήρξε αυτή του Βορειο-ατλαντικού οργανισμού, δηλαδή του ΝΑΤΟ  και ειδικά του Γενικού του Γραμματέα, του Ζιένς Στόλτενμπερκ. Το ανώτατο όργανο του ΝΑΤΟ, που είναι το Βορειο-ατλαντικό Συμβούλιο, καταδίκασε τις Ρωσικές επιχειρήσεις , εκφράζοντας τη “βαθειά του ανησυχία”, παρατηρώντας πως οι επιχειρήσεις αυτές προκάλεσαν θύματα σε άμαχους αλλά δεν έπληξαν το “Da´esh”, όπως επίσημα αποκαλεί το Ισλαμικό Κράτος, το ΝΑΤΟ.  Το Συμβούλιο χαρακτήρισε επίσης τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Νατοϊκής Τουρκίας ως “ανεύθυνες και επικίνδυνες” και εξέφρασε την υποστήριξη και την αλληλεγγύη του προς την Τουρκία, παρατηρώντας πως η Νατοϊκή συμμαχία είναι “αδιαίρετη”.

Πριν την ανακοίνωση του Συμβουλίου, ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, δίπλα από τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών που μετέβη επί τούτου στο Νατοϊκό αρχηγείο ζητώντας συμπαράσταση και αλληλεγγύη, καταδίκασε, με ένα θεατρικό ύφος που πρέπει κάποιος να το δει ζωντανά για να το αντιληφθεί,  ως “απαράδεκτες” τις Ρωσικές παραβιάσεις υποστηρίζοντας πως αυτές έγιναν σκόπιμα και επανειλημμένα και πως το ΝΑΤΟ στέκεται και θα σταθεί αλληλέγγυο προς την σύμμαχό του.

Ταυτόχρονα με την καταδικαστική ανακοίνωση του ΝΑΤΟ υπήρξε ακόμη μια παρόμοια ανακοίνωση, που ωστόσο δεν πήρε την απαιτούμενη δημοσιότητα. Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, της Τουρκίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών,  εξέφρασαν και αυτές την “βαθιά τους ανησυχία” (προφανώς οι τρεις Νατοϊκές χώρες την εξέφρασαν δυο φορές) για την ανάπτυξη Ρωσικών δυνάμεων στην Συρία , για τις Ρωσικές επιχειρήσεις και “ειδικά για τις επιθέσεις κατά των πόλεων Χάμα, Χόμς και Ιντλίμπ, που οδήγησαν σε απώλειες ανάμεσα σε άμαχους, αλλά δεν στοχοποίησαν το “Da´esh.”

Στις δυο αυτές ανακοινώσεις κρύβονται όλα όσα τραγικά και ανείπωτα συμβαίνουν στη Συρία εδώ και τέσσερα χρόνια. Στη Συρία λαμβάνει χώρα, υποτίθεται, ένας πόλεμος κατά της διεθνούς τρομοκρατίας. Ένας πόλεμος κατά των αποκεφαλιστών, κατά των λιθοβολιστών, κατά των σταυρωτών, κατά των απαγωγέων, κατά των βιαστών, κατά των παιδεραστών, κατά των μισογυνιστών, κατά των καταστροφέων πολιτισμών και  κατά των θρησκευτικών ζηλωτών και φονταμενταλιστών.

Ποίοι όμως είναι οι τρομοκράτες δεν το μαθαίνουμε  από το ΝΑΤΟ και από την ανακοίνωση των Έξι. Για την ακρίβεια οι δυο ανακοινώσεις μας γνωστοποιούν ποίοι δεν είναι οι τρομοκράτες στο ατέρμονο μακελειό στη Συρία. Δεν είναι τρομοκράτες όλοι οι αντικαθεστωτικοί. Ποίοι είναι αυτοί; ´Εχουμε και λέμε: είναι τα μέλη της περιβόητης και πασίγνωστης αλ Κάιντα, του μακαρίτη Οσάμα Μπιν  Λάντεν και του παρακλαδιού της- που είναι τα μέλη της αλ Νούστρα, είναι ο “Ελεύθερος Συριακός Στρατός”, είναι οι Τσετσένοι, οι Ουιγούροι, οι Ουζμπέκοι  και καμιά σαρανταριά άλλες οργανώσεις και που τυγχάνει να είναι όλες ισλαμιστικές.

Είναι τουλάχιστον τρομοκράτες τα μέλη του “Da´esh”, δηλαδή του Ισλαμικού Κράτους  του Ιράκ και του Λεβάντε (πιο γνωστου με τα αρχικά ISIL), του κράτους των αποκεφαλιστών; Είναι και δεν είναι. Μπορεί να είναι αλλά μπορεί και να μην είναι. Εξαρτάται από τις συγκυρίες. Τουλάχιστον για τους τρεις -από την ανακοίνωση των Έξι-σίγουρα δεν είναι. Δεν είναι για την Τουρκία , για το Κατάρ και για την Σαουδική Αραβία.

Όποιος γνωρίζει στοιχειωδώς τι συμβαίνει στην ευρύτερη Μέση Ανατολή σήμερα, γνωρίζει για τους αποκεφαλιστές του Ισλαμικού Κράτους. Και γνωρίζει επίσης πως οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές και χρηματοδότες  τους είναι η Τουρκία του τζιχαντιστικού διδύμου Έρντογάν-Νταβούτογλου είναι και το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία. Τα δυο αυτά κράτη έχουν θεοκρατικά-φονταμενταλιστικά (σαλαφιστικά) καθεστώτα. Εδώ ίσως πρέπει να υπομνιστεί πως από τους 19 αεροπειρατές που κτύπησαν τους Δίδυμους Πύργους στην Νέα Υόρκη το 2001, οι δεκαέξι ήταν Σαουδάραβες. Μόνο τυχαίο δεν ήταν το γεγονός αυτό.

Οι Έξι συναποτελούν την ανίερη συμμαχία που καταπολεμά το αυταρχικό καθεστώς Άσαντ, το οποίο, μετά τις βίαιες ανατροπές σε Λιβύη και Ιράκ, παραμένει το μόνο κοσμικό καθεστώς στην Μέση Ανατολή και το οποίο είναι διεθνώς αναγνωρισμένο και είναι μέλος του ΟΗΕ. ´Εχουμε δηλαδή τις τρεις μεγάλες Δυτικές χώρες να συμμαχούν με καθεστώτα που υποθάλπτουν απροκάλυπτα την τρομοκρατία-που είναι  states sponsors of terrorism. Και στη συγκεκριμένη συγκυρία, που διακρίνεται από την προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ, το Ισλαμικό Κράτος δεν θεωρείται από την Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ ως terrorist state, δηλαδή ως κράτος τρομοκράτης. Και είναι άκρως αποκαλυπτικό πως επίσημα το αποκαλούν “Da’esh” και όχι Islamic state όπως το γνωρίζει ο κόσμος όλος στη  Δύση. Τους απαγορεύθηκε από την Τουρκία , το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία να χρησιμοποιούν ορισμό που να ταυτίζει την τρομοκρατία με το Ισλάμ. Διότι κατά αυτούς όλα όσα συμβαίνουν στη Συρία και αλλού δεν είναι τρομοκρατία αλλά εξάπλωση του πραγματικού Ισλάμ! Είναι για αυτό που κάθε τόσο ο Ερντογάν διακυρήττει πως οι Μουσουλμάνοι δεν κάνουν τίποτα από όσα τους αποδίδονται και ότι σίγουρα δεν σφάζονται μεταξύ τους, διότι τέτοιες συμπεριφορές είναι ασυμβίβαστες με το Ισλάμ που είναι μια θρησκεία …αγάπης και ανοχής!

Είναι αυτή την μεγάλη υποκρισία που διαλύουν οι Ρωσικοί βομβαρδισμοί και γι’ αυτό η ενεργή πλέον συμμετοχή της Ρωσίας στη Συρία. Οι βομβαρδισμοί αποδομούν τον Δυτικό μύθο πως υπάρχουν οι “καλοί τρομοκράτες” και οι “κακοί τρομοκράτες”. Είναι πάνω στο μύθο αυτό που οικοδομήθηκε όλο το αφήγημα για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και το οποίο επιτρέπει σε κράτη, όπως τα προαναφερθέντα Έξι, να παριστάνουν τους παραγωγούς πολιτικής ηθικής και να κορδώνονται ως η “διεθνής κοινότητα” που καταπολεμά, τάχατες, την διεθνή τρομοκρατία και προαγάγει την σταθερότητα και την ειρήνη.

Οι Ρωσικοί βομβαρδισμοί στοχοποιούν όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις, καταστρέφοντας τα αρχηγεία και τις υποδομές τους που βρίσκονται ακριβώς στις περιοχές των πόλεων, Χάμα, Χόμς και Ιντλίμπ. Και όπως εξελίσσονται οι επιχειρήσεις είναι θέμα χρόνου να κτυπηθούν η Ράκα, η λεγόμενη πρωτεύουσα του Ισλαμικού κράτους, καθώς και περιοχές γύρω από το Χαλέπι. Οι περιοχές που χτυπούν οι Ρώσοι αποτελούν νευραλγικά κέντρα των ισλαμιστών και η καταστροφή τους θα δημιουργήσει νέες ισορροπίες, ενισχύοντας το καθεστώς Άσαντ και δημιουργώντας, έτσι, προοπτικές για ειρήνευση στη Συρία, μέ ή χωρίς τον Άσαντ.

Εναλλακτικά φαίνεται να ήταν θέμα χρόνου η κατάρρευση του καθεστώτος, η επικράτηση των αποκεφαλιστών και η κυριαρχία του Ισλαμικού Κράτους στις ακτές της Μεσογείου. Η επέμβαση της Μόσχας φαίνεται να αποτρέπει μια τέτοια εξέλιξη. Αυτό  είναι ένα κέρδος για την περιοχή και για την ειρήνη, και ας χύνονται καθημερινά και ασταμάτητα δάκρυα υποκρισίας.

Πρέπει ωστόσο να υπογραμμιστεί πως η Μόσχα κινήθηκε στη βάση της εξυπηρέτησης του δικού της εθνικού συμφέροντος. Αν πετύχει το στρατήγημά της θα μπορέσει να διατηρήσει την εδώ και μισό αιώνα στρατηγική της συμμαχία με την Δαμασκό , που της επιτρέπει απρόσκοπτη παρουσία στη Μεσόγειο. Αλλά κυρίως η κατίσχυση της ισλαμικής τρομοκρατίας στη Συρία θα αποτρέψει μελλοντικές επιβουλές από ισλαμιστές κατά της Ρωσικής επικράτειας. Χιλιάδες τέτοιοι, με καταγωγή από την Ρωσική Καυκασία, είναι “ιεροπολεμιστές” στη Συρία. Και αντίθετα με τους Δυτικούς, οι Ρώσοι άντλησαν τα σωστά μαθήματα από την τραυματική τους εμπειρία στο Αφγανιστάν την δεκαετία του 1980.

Κατ´ εμέ αυτός υπήρξε και ο κύριος λόγος που ώθησε το Κρεμλίνο να αψηφήσει τους Έξι αλλά και το Ισραήλ και να επέμβει με τέτοιο δυναμικό τρόπο στη Συρία. Για να μη αναγκαστεί να αντιμετωπίσει τους ζηλωτές-φονταμενταλιστές, ως θριαμβευτές τζιχαντιστές στην Συρία, μέσα στην Ρωσία. Αλλά και για να μην τρέφονται και να καλλιεργούνται ψευδαισθήσεις , στον Δυτικό κόσμο, πως η Ρωσία δεν έχει και αυτή εθνικά συμφέροντα που πρέπει να υπερασπιστεί.

http://mignatiou.com/2015/10/siria-gea-piri-michthito/

«Να μειωθεί τώρα ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης.»

ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΒΟΛΟΥ & ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Να μειωθεί τώρα ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης.

Να νομοθετηθεί μέχρι τις 15 Οκτωβρίου, που ξεκινά η διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης, η επαναφορά του ειδικού φόρου κατανάλωσης (ΕΦΚ) στα 6 λεπτά το λίτρο, έτσι ώστε η συνολική τιμή να μειωθεί στα 65 λεπτά το λίτρο.

Παράλληλα να εφαρμοστεί άμεσα το σύστημα εισροών-εκροών, σε όλα τα στάδια εισαγωγών, εμπορίας, αποθήκευσης, διακίνησης και διάθεσης καυσίμων,  για την πάταξη του λαθρεμπορίου στα καύσιμα.

Το μέτρο της εξίσωσης των φόρων του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης, όχι μόνο δεν είχε τα προσδοκώμενα οικονομικά αποτελέσματα αλλά είχε τεράστιες κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

– Μειώθηκε δραματικά η κατανάλωση πετρελαίου και τα αντίστοιχα φορολογικά έσοδα  – Χιλιάδες νοικοκυριά μένουν χωρίς το κοινωνικό αγαθό της θέρμανσης, με οδυνηρές συνέπειες στην υγεία κυρίως των παιδιών και των ηλικιωμένων – Το συνολικό ποσό που διατίθεται για το επίδομα θέρμανσης μειώνεται φέτος στο μισό με αποτέλεσμα να το πάρουν ελάχιστοι. Ακόμη και αυτοί συνήθως αδυνατούν να προπληρώσουν το πετρέλαιο και να περιμένουν μέσα από γραφειοκρατικές διαδικασίες τα χρήματα μετά από μήνες

– Το ξύλο που κυρίως χρησιμοποιήθηκε για τη θέρμανση προκάλεσε τεράστια προβλήματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης στα αστικά κέντρα.

– Η αιθαλομίχλη προκάλεσε τα τελευταία χρόνια αναπνευστικά, νευρολογικά και αναπαραγωγικά προβλήματα ιδιαίτερα στον ευάλωτο πληθυσμό, όπως τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες γυναίκες, καθώς και αυτοί που πάσχουν από αναπνευστικά/ καρδιαγγειακά προβλήματα. Θα ξαναζήσουμε και φέτος τον εφιάλτη; Έχουν υπολογιστεί οι δαπάνες για την νοσηλεία και τα φάρμακα αυτών των ανθρώπων; – Η λαθροϋλοτομία εκτός από τη στέρηση εσόδων για τη πολιτεία προκαλεί και ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή – Ο ηλεκτρισμός είναι μια ακριβή μορφή ενέργειας και θεωρείται περιβαλλοντικά ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιείται για θέρμανση

Γιατί επιμένουν να διατηρούν ένα μέτρο που ακόμα και το οικονομικό του ισοζύγιο είναι αρνητικό;

ευρηματικό…

«ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ;»

π. Δημητρίου Μπόκου

Α΄. Ἡ εἴσοδος τοῦ θανάτου

«Πῶς συνεζεύχθημεν τῷ θανάτῳ»; Πῶς ἔγινε ἡ σύζευξη, τὸ πάντρεμα τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν θάνατο; Ὁ ἄνθρωπος εἶναι θνητὸς ἢ ἀθάνατος;

Φύσει ἀθάνατος εἶναι μόνο ὁ Θεός. Κανένα ἄλλο δημιούργημα, οὔτε ἄγγελος οὔτε ἄνθρωπος, δὲν ἔχει ἐκ φύσεως οὔτε τὴν ὕπαρξη οὔτε τὴν ἀθανασία. Τὰ πάντα γεννιοῦνται, ζοῦν καὶ ὑπάρχουν αἰώνια, ἐπειδὴ μετέχουν στὴν ἀγαπητικὴ καὶ ζωοποιὸ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς εἶναι ἡ μόνη πηγὴ τῆς ζωῆς.  Ἀγαπᾶ τὰ πάντα καὶ τὰ διακρατεῖ σὲ αἰώνια ὕπαρξη, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ τὸ θέλει.

Ὁ Θεὸς δὲν ἔκαμε οὔτε θνητὸ οὔτε ἀθάνατο τὸν ἄνθρωπο. Τὸν ἔκαμε ἐλεύθερο. Μὲ δικό του αὐτεξούσιο θέλημα. Τὸν ἄφησε νὰ διαλέξει μόνος του τὴν ἀθανασία ἢ τὸν θάνατο. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει τὴν ἐξουσία νὰ γίνει ὅ,τι θέλει. «Ἰδοὺ δέδωκα πρὸ προσώπου σου τὴν ζωὴν καὶ τὸν θάνατον, τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν. Ἔκλεξαι τὴν ζωήν», συμβουλεύει καὶ προτρέπει ὁ Θεός, χωρὶς νὰ ἀναιρεῖ οὔτε στὸ ἐλάχιστο τὴν ἐλευθερία ἐπιλογῆς τοῦ ἀνθρώπου (Δευτ. 30, 15, 19).

Ἡ ἀγάπη, ἡ πρόνοια καὶ ἡ ζωοποιὸς ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ ὀμφάλιος λῶρος ποὺ τρέφει, ζωοποιεῖ, αὐξάνει καὶ τελικὰ ἀθανατίζει τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος τοποθετήθηκε ἀρχικὰ στὸν παράδεισο, γιὰ νὰ διανύσει αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ στάδιο ἀνάπτυξης, νὰ φτάσει δηλαδὴ ἀπὸ τὴ νηπιακὴ κατάσταση (Α΄ Κορ. 13, 11) στὴν πνευματική του ἐνηλικίωση.

Τέρμα τῆς φάσης αὐτῆς θὰ ἦταν ἡ θέωση, ἡ ἀπόκτηση τῆς ἀθανασίας, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἀπόλυτης ἕνωσής του μὲ τὸν Θεό, τῆς πλήρους μετοχῆς του στὴν πηγὴ τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀθανασίας. Ὁ ἄνθρωπος ὅμως διάλεξε μὲ δική του εὐθύνη, ἐλεύθερα καὶ «συμβουλίᾳ τοῦ ὄφεως», μὲ προτροπὴ τοῦ διαβόλου, τὴ διακοπὴ τῆς σχέσης του μὲ τὸν Θεό.

Ὁ Θεὸς εἶχε προειδοποιήσει: Ἂν γίνει αὐτό, «θανάτῳ ἀποθανεῖσθε». Θὰ πεθάνετε. Προσοχή: Δὲν ἀπείλησε, δὲν εἶπε θὰ σᾶς τιμωρήσω μὲ θάνατο. Προειδοποίησε ὅτι φυσικὴ κατάληξη τῆς διακοπῆς τῆς σχέσης τους μὲ τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς θὰ εἶναι ὁ θάνατος. Θὰ γίνετε θνητοί, τοὺς εἶπε. Τί γίνεται ὅταν κοπεῖ ὁ ὀμφάλιος λῶρος τοῦ ἀγέννητου βρέφους; Ἢ ὅταν τὸ νήπιο ἀρνεῖται τὸν μαστὸ τῆς μητέρας του; Ἢ ὅταν ἕνα κλαδί, ἀκόμα καὶ τὸ πιὸ θαλερό, κόβεται ἀπὸ τὸν κορμὸ τοῦ δέντρου, ἀπὸ ὅπου παίρνει τοὺς χυμούς;

Ἁπλᾶ πράγματα δηλαδή. Δὲν ἦταν τιμωρία ἐκ τοῦ Θεοῦ ὁ θάνατος. Ἁπλῆ συνέπεια τῆς διακοπῆς τῆς τροφοδοσίας ἀπὸ τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς.

«Ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ’ ἀπωλείᾳ ζώντων. Ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα» (Σοφ. Σολ. 1, 13-14). Δὲν εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ ὁ θάνατος. Δὲν τὸν εὐχαριστεῖ νὰ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι. Αὐτὸς ἔφτιαξε τὰ πάντα γιὰ νὰ ὑπάρχουν αἰώνια. «Ἔκτισε τὸν ἄνθρωπον ἐπ’ ἀφθαρσίᾳ καὶ εἰκόνα τῆς ἰδίας ἰδιότητος ἐποίησεν αὐτόν» (Σοφ. Σολ. 2, 23). Ὁ ἄνθρωπος ὅμως διακόπτοντας τὴ σχέση του μὲ τὸν Θεό, τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς, προκάλεσε στὸν ἑαυτό του τὴ θνητότητα. Δημιούργησε τὶς προϋποθέσεις ποὺ ἔφεραν πρῶτα τὸν πνευματικὸ θάνατο καί, στὴ συνέχεια, τὴ φυσική του συνέπεια: Τὴν ὑλικὴ φθορά. Τὴν ἀρρώστια, τὰ γηρατειὰ καὶ τὸν βιολογικὸ θάνατο, τελικό ἐπιστέγασμα τῆς ὅλης φθορᾶς.

Ἀθετώντας τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ ἀκολουθώντας τὸ δικό του θέλημα ὁ ἄνθρωπος, νόμισε πὼς βρῆκε νέο φίλο, τὸν θάνατο. Καὶ τὸν προσκάλεσε «χερσὶ καὶ λόγοις», μὲ τὰ ἴδια του τὰ ἔργα, νὰ μπεῖ στὴ ζωή του. Ὑπέγραψε συνθήκη φιλίας μαζί του! Μὰ κάθε ἄλλο παρὰ φίλο βρῆκε σ’ αὐτόν. Ἀντιθέτως! Ἔλειωσε κάτω ἀπὸ τὸ βάρος του. Ἔγινε κτῆμα του, ὑποδουλώθηκε, καταστράφηκε. Ὁ θάνατος κυριάρχησε δικαιωματικὰ πάνω του, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος τοῦ δόθηκε θεληματικὰ (Σοφ. Σολ. 1, 16). Στὴν τραγωδία του αὐτή ὁ ἄνθρωπος ὠθήθηκε βέβαια ἀπὸ τὸν διάβολο. «Φθόνῳ διαβόλου θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τὸν κόσμον» (Σοφ. Σολ. 2, 24).

Β΄. Ἡ κατάργηση τοῦ θανάτου

Γιὰ τὴ διόρθωση τοῦ κακοῦ αὐτοῦ, γιὰ νὰ ξαναβάλει τὸν ἄνθρωπο σὲ προοπτικὴ ζωῆς καὶ ἀθανασίας, ὁ Χριστὸς γίνεται ἄνθρωπος. Τὸ πρόβλημα τοῦ ἀνθρώπου ἦταν ὀντολογικὸ καὶ ὄχι νομικό. Δὲν χρωστοῦσε ἁπλῶς κάποιο χρέος ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ ἀποπληρώσει, ἀλλὰ εἴχε καταστραφεῖ ὡς ὕπαρξη, ὡς ὄν.

Ὁ Χριστὸς ἔρχεται λοιπὸν γιὰ νὰ ἐπιχειρήσει μιὰ νέα δημιουργία (ἀνάπλαση), ἀφοῦ ἡ πρώτη ἀπέτυχε. Νὰ ξαναφτιάξει ἀπ’ τὴν ἀρχὴ τὸ διαλυμένο του δημιούργημα. Ὄχι γιὰ νὰ λύσει μερικὰ προβλήματα τοῦ κόσμου. Δὲν δίνει μερικὲς ἀσπιρίνες γιὰ τοὺς πονοκεφάλους τοῦ κόσμου (π. Γ. Μεταλληνός). Ἦρθε γιὰ νὰ χτυπήσει τὸ κέντρο τοῦ κακοῦ. Νὰ λύσει τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου, δηλαδὴ τὴν ἁμαρτία (Α΄ Ἰω. 3, 8). Νὰ πολεμήσει τὸν ἔσχατο ἐχθρό. Νὰ καταργήσει τὸν θάνατο (Α΄ Κορ. 15, 26). Νὰ ξαναδώσει ζωὴ καὶ μάλιστα περίσσευμα, ἀφθονία ζωῆς (Ἰω. 10. 10).

Ἔτσι λοιπὸν προσλαμβάνει, παίρνει ἐπάνω του καὶ ἀναπλάττει, ξαναγεννάει τὴν κατεστραμμένη φύση τοῦ ἀνθρώπου. Τὴν ὁδηγεῖ διὰ μέσου τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου στὴν ἀνάσταση. Τὴν κάνει καινὴ κτίση, καινούργιο δημιούργημα (Β΄ Κορ. 5, 17). Τὴν ἀποκαθιστᾶ στὸ ἀρχικό της μεγαλεῖο, «θανάτῳ θάνατον πατήσας». Τὴν ἀντιπροσφέρει ξανὰ σὲ μᾶς ἁγιασμένη πλέον, ὡς Σάρκα καὶ Αἷμα Του, ὡς φάρμακο θεραπείας καὶ ἀθανασίας, γιὰ νὰ νικήσει καὶ ὁ καθένας μας προσωπικά, ἂν τὸ θέλει, τὴν ἀρρώστια τῆς ἁμαρτίας. Νὰ γεννηθεῖ ἐκ νέου «εἰς ζωὴν αἰώνιον», νὰ μεταβεῖ «ἐκ θανάτου πρὸς ζωὴν καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν».

Ἄνοιξε πλέον ὁ πρὶν κλεισμένος δρόμος γιὰ νὰ γυρίσουμε ἀπὸ τὴν ἐξορία στὴν πατρίδα μας. Ὑπάρχει τώρα αὐτὸ ποὺ δὲν ὑπῆρχε πρίν: Δυνατότητα ἐπιστροφῆς. Ἀλλὰ εἶναι στὸ χέρι μας καὶ πάλι, ὅπως καὶ τότε στὸν παράδεισο, νὰ διαλέξουμε ἢ τὴ ζωὴ ἢ τὸν θάνατο. Ποτὲ δὲν καταργεῖται ἡ ἐλευθερία μας.

Ὁ Θεὸς ἔχει νὰ διαδραματίσει ἀκόμα μιὰ συγκλονιστικὴ παρέμβαση στὴν ἱστορία μας. Ἀπομένει ἕνα τελευταῖο καθοριστικὸ βῆμα του γιὰ τὴν ὁριστική μας ἀποκατάσταση. Ἔχει ὁρίσει ἕνα χρονικὸ διάστημα καὶ γιὰ τὴ δική μας δοκιμασία. Ἡ σωτηρία μας ὑπάρχει ἀπὸ τὸν Χριστὸ ὡς δυνατότητα. Θὰ γίνει προσωπική μας ὑπόθεση, μόνο ἂν τὸ θελήσουμε ἐμεῖς. Μόνο ἂν ἐπιλέξουμε ἐλεύθερα ἐμεῖς νὰ διανύσουμε τὴ φάση τῆς δικῆς μας πνευματικῆς ἐνηλικίωσης.

Ὅταν λοιπὸν τελειώσει ἡ προθεσμία τῆς δοκιμασίας μας αὐτῆς, θὰ σημάνει ἡ ὥρα τῆς Δευτέρας ἐπὶ γῆς Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. Τότε θὰ καταργηθεῖ καὶ τὸ τελευταῖο σύμπτωμα τῆς φθορᾶς, ὁ προσωρινὸς βιολογικός μας θάνατος, ἕνα δευτερεῦον (μετὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ) γεγονός, στὸ ὁποῖο δυστυχῶς ἀποδίδουμε σημασία πρωτεύουσα. «Ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ» οἱ νεκροὶ θὰ ἀναστηθοῦν. Τὰ σώματά μας θὰ ξαναφτιαχτοῦν. Γερά, νεανικά, ἄφθαρτα, ἀθάνατα. Ἡ φθορὰ θὰ ἐξαφανισθεῖ διὰ παντὸς ἀπὸ τὴ σύνολη δημιουργία. Ἡ ἀνθρώπινη φύση, ψυχὴ καὶ σῶμα, θὰ ἑνοποιηθεῖ ἄρρηκτα καὶ αἰώνια. Ὁ Θεὸς θὰ ἀποδώσει τότε στὸν ἄνθρωπο τὴν πλήρη του τελειότητα.

Μὰ ἐκεῖ σταματάει καὶ ὁ ρόλος του. Ἀπὸ ’κεῖ καὶ πέρα ὁ καθένας θὰ πάει νὰ ζήσει ὅπου διάλεξε. Ὅπου τοῦ ἀρέσει περισσότερο. Ὅπου θὰ ἔχει ἤδη κλείσει ἀπὸ πρίν, ἀπὸ ἐδῶ, θέση καὶ δωμάτιο. Ὑπάρχουν μόνο δυὸ δυνατότητες: Ἡ αἰώνια ζωὴ καὶ ἡ αἰώνια κόλαση. Τρίτη δυνατότητα, ἀνυπαρξία, ἐπαναφορὰ στὸ μηδέν, ὅπως πιστεύουν καὶ θέλουν μερικοί, δὲν ὑπάρχει.

Τὶς ὑπάρχουσες δύο προοπτικὲς δὲν μᾶς τὶς ἐπιβάλλει ὁ Θεός. Ἂς τὸ βάλουμε καλὰ στὸ μυαλό μας: Ἐμεῖς κανονίζουμε τὰ πάντα. Ἡ ἐπιλογὴ εἶναι πάντοτε δική μας. Μπροστὰ σ’ αὐτὴν ὁ Θεὸς στέκεται ἀνίσχυρος. Πάει περίπατο ἡ παντοδυναμία του. Χαίρεται ἢ λυπᾶται γιὰ τὶς ἐπιλογές μας, μὰ δὲν μπορεῖ νὰ τὶς μετατρέψει.

Δὲν θὰ μᾶς διώξει ἀπ’ τὸν παράδεισο ὁ Θεός. Ἐμεῖς θὰ ἀρνηθοῦμε νὰ μποῦμε καὶ νὰ κατοικήσουμε ἐκεῖ.

Δὲν θὰ μᾶς τιμωρήσει μὲ καμμιὰ κόλαση ὁ Θεός. Θὰ τὴν ἔχουμε διαλέξει μόνοι μας ἐμεῖς, ἀρνούμενοι, μὴ ὑποφέροντας νὰ ζήσουμε μαζί του στὴ Βασιλεία του.

Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ τραγικό!

Κάποτε λοιπὸν παντρευτήκαμε τὸν θάνατο. Τὸ εἴδαμε, τὸ ζήσαμε πὼς ἦταν μιὰ λάθος μας ἐπιλογή. Τί μᾶς ἐμποδίζει γιὰ ἕνα τολμηρὸ διαζύγιο;

Ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος εἶναι στὸ χέρι μας τελικά.

30 Αὐγούστου 2015

 

 

«Δημόσια διαβούλευση το νέο πολυνομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα.»

Οι προδότες έδωσαν προς δημόσια διαβούλευση το πολυνομοσχέδιο! Έληξε βέβαια, μας έμεινε η χαρά..
Δεν φτάνει που αποφασίζουν οι αχρηστότεροι ημών ερήμην μου θέλουν να επαίρονται ότι το κάνουν και με την σύμφωνη γνώμη μου!!!
Παραπάει.. τους έστειλα την απάντησή μου πρωί πρωί:

Θέμα: Δημόσια διαβούλευση το νέο πολυνομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα

Κοιν.: Προς όλους τους βουλευτές του κοινοβουλίου

Έμαθα ότι σαν καλοί δημοκράτες δώσατε προς δημόσια διαβούλευση το πολυνομοσχέδιο, και σας ερωτώ: 1. Με ποιον τρόπο ενημερώσατε τον λαό για να μπορέσει να συμμετάσχει και 2. Τι χρονικό περιθώριο δώσατε ώστε να ενημερωθεί;

Το αναρτήσατε Σάββατο βράδυ κι έληξε Δευτέρα 9 το πρωί! Και ενημερωθήκατε μεταξύ σας!

Μπορεί να νομίζετε ότι έχετε όλη την δύναμη, όλη την εξουσία, να υπογράφετε τις παράνομες συμφωνίες που έχετε συνάψει με τους δυνάστες, αλλά το να θέλετε να μας πείσετε ότι πράττετε και με την σύμφωνη γνώμη μας, αυτό ξεπερνάει τα όρια του θράσους!

Ως λαός:
Σας απαγορεύω να χρησιμοποιείτε την λέξη Δημοκρατία. Η «απόλυτη» εξουσία σας πηγάζει από το γεγονός ότι έχετε μετατρέψει το πολίτευμα της Ελλάδος σε χούντα.

Σας απαγορεύω να θεωρείτε νόμιμες τις παντός είδους διαβουλεύσεις σας, τις παντός είδους συμφωνίες σας με τους δυνάστες και τις παντός είδους υπογραφές σας. Δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ισχύ, δεν έχουν την συναίνεση του Ελληνικού λαού. Αυτά που υπογράφετε αρμόδιοι να τα τηρήσετε είστε ΜΟΝΟΝ εσείς.

Σας απαγορεύω να θεωρείτε εαυτόν εκπρόσωπο του Ελληνικού λαού. Δοτοί υπάλληλοι των δυναστών είστε (δεν εκλεχτήκατε καν με σταυρό, κανένας λαός δεν σας έδωσε το έδρανο το οποίο καταλαμβάνετε).

Υ.Γ. Μπορείτε να συνεχίστε ακάθεκτοι το ξεπούλημα της χώρας, στην χούντα όλα επιτρέπονται, αλλά όχι και να μας εμπαίζετε μπρος στην μούρη μας! Δεν έχετε ΚΑΜΙΑ συγκατάθεση του Ελληνικού λαού για τις πράξεις σας, είστε προδότες και εγκληματίες του Έθνους.

(Για το θέμα ενημερώθηκα χθες το βράδυ με μειλ από την Χριστίνα: https://justiceforgreece.wordpress.com/2015/10/11/%CE%BE%CE%B1%CF%86%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF/

βλ. και σχόλια)
τα μειλ των προδοτών εδώ:

http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Stoicheia-Epikoinonias-Voulefton?party_id=7c7d4919-5e12-440a-b0ab-5c6ba9232a23&pageNo=9

«Ντροπή! Έκλεψαν την προτομή της Βέμπο, στον Βόλο.»

Ιεροσυλία! Πως αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η πράξη αυτών που δεν δίστασαν να κλέψουν την ορειχάλκινη προτομή της Τραγουδίστριας της Νίκης, Σοφίας Βέμπο, μπροστά από την κεντρική είσοδο του δημαρχείου Βόλου.

Η προτομή της Σοφίας Βέμπο, η οποία από τεσσάρων ετών έζησε με την οικογένειά της στον Βόλο όπου και μεγάλωσε, η οποία είχε τοποθετηθεί ακριβώς πριν από 10 χρόνια, τον Οκτώβριο του 2005, με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου, Κυριάκου Μήτρου, ήταν έργο του γλύπτη Αναστάση Κρατίδη και δωρεά του Νίκου Μπρισίμη.

Η Σοφία Βέμπο γεννήθηκε στην Καλλίπολη της Αν. Θράκης το 1910. Είχε καταβολές από θεατρική οικογένεια και από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με το θέατρο. Η πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο έγινε το 1933.

Με την έκρηξη του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940 ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα, προσπαθώντας με τα τραγούδια της να εξυψώσει το ηθικό του μαχόμενου Ελληνικού Στρατού.

Συνεργάσθηκε με τον μετέπειτα σύζυγό της Μίμη Τραϊφόρο, διασκευάζοντας γνωστά τραγούδια της εποχής, μετατρέποντάς τα σε πολεμικά, ηρωικά ή και σατυρικά. Πασίγνωστα έγιναν τα τραγούδια της «Παιδιά, της Ελλάδος» (διασκευή του τραγουδιού Ζεχρά) και το «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του». Ειδικά για το δεύτερο επικηρύχθηκε από τους Ιταλούς. Διώχθηκε από αυτούς και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Μέση Ανατολή.

Εκτός από την ψυχαγωγία που προσέφερε στους ηρωικά μαχόμενους Έλληνες, η Σοφία Βέμπο βρισκόταν κάθε στιγμή δίπλα στους απλούς ανώνυμους στρατιώτες που έδιναν τη ζωή τους για την Ελλάδα. Με συνεχείς επισκέψεις στο μέτωπο, στα νοσοκομεία όπου νοσηλεύονταν τραυματίες η Βέμπο έγινε το ίνδαλμα, η μεγάλη μητέρα του Έλληνα στρατιώτη.

Αξέχαστη παραμένει η στιχομυθία της με έναν ακρωτηριασμένο στρατιωτικό που στο άκουσμα του τραγουδιού της δάκρυσε. Όταν η Βέμπο προσπάθησε να τον παρηγορήσει εκείνος της απάντησε ότι δεν κλαίει για τον ακρωτηριασμό του, αλλά γιατί δεν μπορεί να προσφέρει πια στην πατρίδα!

Τις υπηρεσίες στο έθνος εξακολούθησε να προσφέρει κατά τον ίδιο τρόπο και στην Μέση Ανατολή. Mετά την απελευθέρωση επέστρεψε στην Eλλάδα, όπου αποθεώθηκε από το κοινό και συνέχισε την καριέρα της με επιτυχία. Το 1973 έκρυψε στο σπίτι της φοιτητές που ξέφυγαν από το Πολυτεχνείο.

Πέθανε στην Αθήνα το 1978 έχοντας κερδίσει την ευγνωμοσύνη όλων των Ελλήνων, για τους οποίους η βαθιά φωνή και το ηρωικό της πάθος έγιναν σύμβολο σε κάθε κρίσιμη για την Ελλάδα στιγμή.

ΠΗΓΗ: Αθηναϊκό Πρακτορείο, Βόλος

«ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ»

ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ

Ο τηλεοπτικός δίαυλος της Βουλής παρουσίασε τις αγορεύσεις των βουλευτών κατά τη σύνοδο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου της 6^ης Οκτωβρίου με θέμα την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Σε κάθε βουλευτή παρεχόταν μόλις ένα λεπτό, για να αναπτύξει την άποψή του, ήταν όμως αυτό αρκετό για να συναχθεί συμπέρασμα για τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το θέμα. Και φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχει πληθώρα προσεγγίσεων και, κατά συνέπεια, εξαιρετικά δύσκολο να χαραχθεί κοινή πολιτική επί του θέματος. Κάθε βουλευτής τοποθετείτο με βάση τη σχέση της χώρας του με την Τουρκία αλλά και την κομματική ομάδα, στην οποία είναι ενταγμένος. Είναι εύκολο να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η ΕΕ μόνο Εταιρεία δεν είναι αλλά συνασπισμός χωρών με αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, τα οποία προβάλλονται χωρίς να απασχολεί ουδένα το περί δικαίου αίσθημα. Ας εξετάσουμε κάποιες από τις απόψεις που εκφράστηκαν.

Αρκετοί βουλευτές επισήμαναν ότι η Τουρκία είναι σύμμαχος ως μετέχουσα στο ΝΑΤΟ. Αυτοί αισθάνονται ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί τη στρατιωτική ασπίδα της ΕΕ, αν και 5 χώρες της, Αυστρία, Ιρλανδία, Κύπρος, Σουηδία και Φιλλανδία, δεν μετέχουν στον στρατιωτικό συνασπισμό. Περιφρόνησαν αυτές τις χώρες και έδειξαν ότι η ΕΕ οφείλει να σταθεί αλληλέγγυος προς χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, η οποία επιθυμεί (;) να επισπευσθεί η ενταξιακή διαδικασία. Το αν πληροί η Τουρκία τις προϋποθέσεις για τη σύσφιξη των σχέσεων με την ΕΕ τους απασχόλησε ελάχιστα. Είναι όλοι αυτοί δουλόφρονες στο έπακρον έναντι των ΗΠΑ, οι οποίες πίεζαν κατά το παρελθόν τις χώρες της ΕΕ να δεχθούν την Τουρκία ως ισότιμο μέλος. Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν πίεζαν και τη χώρα μας, με αποτέλεσμα να φαινόμαστε εμείς οι κακοί έναντι της Τουρκίας, ενώ ήταν βέβαιο, όπως πλέον έχει αποκαλυφθεί, ότι οι ισχυρές χώρες της Ευρώπης δεν επιθυμούν την ένταξη. Οι βουλευτές αυτοί οι εμφανισθέντες ως τουρκόφιλοι ίσως δεν έχουν αντιληφθεί ότι η πολιτική των ΗΠΑ έχει μεταβληθεί και δεν «καίγονται» τόσο για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Πέρα από βουλευτές των κομμάτων εξουσίας χωρών της Δυτικής Ευρώπης παρόμοια ήταν και η θέση αρκετών βουλευτών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ μετά την κατάρρευση του συμφώνου της Βαρσοβίας. Οι βουλευτές των ρωμαιοκαθολικών σλαβικών χωρών και των άλλων της Βαλτικής επισήμαναν έναν ακόμη λόγο, που επιβάλλει την επιτάχυνση των διαδικασιών. Η Τουρκία δοκιμάζεται από την «επεκτατική» πολιτική της Τουρκίας, γι’ αυτό και πρέπει να στηριχθεί από την ΕΕ (Φαίνεται δεν αρκεί το ΝΑΤΟ). Οι χώρες αυτές δοκιμάστηκαν κατά καιρούς από την επεκτατική πολιτική των τσάρων και κατά την περίοδο του κομμουνισμού από την ανελευθερία του καθεστώτος. Έχει παγιωθεί στους λαούς τους η αντίληψη ότι όλα τα κακά προέρχονται από τους Ρώσους. Πρέπει να γυρίσει ο πλανήτης ανάποδα, για να αποβάλουν την αντίληψη αυτή, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα δώσει την ευλογία του ο πάπας σ’ εκείνους που διαφεντεύει. Η πολιτική του Βατικανού στην Ουκρανία δεν παρέχει αισιοδοξία ότι μπορεί να συμβεί αυτό. Τέλος πρέπει να επισημάνουμε την ολόθερμη στήριξη προς την Τουρκία δύο ευρωβουλευτών της Βουλγαρίας τουρκικής συνειδήσεως. Οι τουρκόφιλοι επισήμαναν ιδιαίτερα το πλήθος των προσφύγων από τη Μέση Ανατολή, το οποίο κατέφυγε στην Τουρκία και την άμεση ανάγκη οικονομικής στήριξης της χώρας αυτής για την περίθαλψή τους, προκειμένου να αποτραπεί η πορεία αρκετών αυτών προς το ευρωπαϊκό έδαφος.

Δεύτερη ομάδα βουλευτών προερχομένων από τις ομάδες των ευρωσκεπτικιστών, των οικολόγων και της Αριστεράς επικέντρωσε την προσοχή στα συμβαίνοντα στην Τουρκία. Οι προσεγγίσεις βέβαια ήσαν σαφώς διαφορετικές. Οι πρώτοι έχουν συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο που ελλοχεύει στην ένταξη μουσουλμανικής χώρας στην ΕΕ. Οι άλλοι ως διεθνιστές και οπαδοί των πολυπολιτισμικών κοινωνιών επικεντρώνουν τις αντιρρήσεις τους στο έλλειμμα δημοκρατίας στη γείτονα χώρα. Ακούστηκαν κατηγορώ για την ένταση των διακρίσεων σε βάρος των Κούρδων, κυρίως, και άλλων εθνικών ομάδων, των οποίων τα δικαιώματα καταπατούνται και μάλιστα με χρήση βίας. Ακούστηκαν επικρίσεις κατά του προέδρου της χώρας, ο οποίος φιλοδοξεί να αναδειχθεί σουλτάνος. Τέλος κάποιοι ψέλλισαν ότι η Τουρκία είναι από τις χώρες, που στηρίζουν τους τζιχαντιστές. Ελάχιστοι αναφέρθηκαν στο ότι η Τουρκία κατέχει μέρος του εδάφους της Κύπρου, χώρας μέλους της ΕΕ και απειλεί διαρκώς τόσο αυτήν, όσο και την Ελλάδα, άλλη χώρα μέλος, με κήρυξη πολέμου σε περίπτωση εφαρμογής του διεθνούς δικαίου για τη θάλασσα. Την υπεράσπιση Ελλάδος και Κύπρου έναντι της προκλητικής Τουρκίας ανέλαβαν πρωτίστως βουλευτές των δύο χωρών, όχι βέβαια όλοι! Υπάρχουν κάποιοι «Έλληνες», πρόθυμοι να ξεπουλήσουν τη χώρα τους στις αγορές του κόσμου.

Τελικά οι πολιτικές ομάδες συνέταξαν σχέδιο ψηφίσματος, το οποίο θα τεθεί προς έγκριση στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου τη Δευτέρα 12 Οκτωβρίου. Έχει γράφει ότι σ’ αυτό ζητούν από την Τουρκία να σεβαστεί την εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών της ΕΕ και να πάψει τις απειλές και τις μονομερείς ενέργειες. Παράλληλα υπόσχονται οικονομική στήριξη. Τί θα επακολουθήσει; Οικονομική βοήθεια θα δοθεί πλουσιοπάροχα στην Τουρκία και παράλληλα θα γίνει επισήμανση ότι δεν πληροί ακόμη τις προϋποθέσεις για την ένταξη (γνωστό και χιλιοειπωμένο). Άλλωστε αυτή έχει συνειδητοποιήσει από καιρό ότι δεν την θέλουν και διεκδικεί μόνο οικονομικά οφέλη. Δεν θα διατεθεί ασφαλώς η βοήθεια για την ανακούφιση των προσφύγων, αλλά θα διασπαθιστεί από τους κρατούντες. Η Τουρκία θα εξακολουθεί να κατέχει την Κύπρο, να προκαλεί τη χώρα μας, να δολοφονεί Κούρδους στο έδαφός της και να σφυροκοπά τους εκτός αυτού Κούρδους με την πρόφαση ότι επιχειρεί κατά των τζιχαντιστών, μεταξύ των οποίων 20% είναι Τούρκοι. Και αυτά εν γνώσει του ΝΑΤΟ και τις ΕΕ και μάλιστα με τις ευλογίες τους. Αυτοί ενοχλούνται μόνο από τις πλήξεις στόχων αντικαθεστωτικών στη Συρία από μέρους της Ρωσίας.

Γιατί τα έγραψα όλα αυτά; Για να συνειδητοποιήσουμε ότι ούτε εταίρους ούτε συμμάχους ούτε φίλους έχουμε. Είναι τόσο δύσκολο;

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

«ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ο Πρόεδρος του ΝΑΙ να μετανόησε…!!»

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ο Πρόεδρος του ΝΑΙ να μετανόησε…!!

 

«Ηχηρά μηνύματα του Προέδρου Αναστασιάδη στον συνομιλητή του…»!!

 

ΕΥΗΧΑ, ΚΑΤΑΠΡΑΫΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΗΓΕΤΙΚΟΥ ΥΦΟΥΣ τα όσα εκφωνήσατε, Κύριε Πρόεδρε, προς τους Μορφίτες Συμπρόσφυγες μας…

 

ΚΑΤΙ, όμως, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΙΠΑΤΕ, Κύριε Πρόεδρε:

 

ΠΩΣ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΠΙΣΩ από την Τουρκία [και τον Ψευδοπρόεδρο κ. Ακιντζί],

 

1ον, το «Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ 23/05/2008…»,

 

2ον, τις «Συγκλίσεις Ντάουνερ…»,

 

3ον, την «Κοινή Διακήρυξη Αναστασιάδη-Έρογλου 11/02/2014…»,

 

4ον, την ΗΔΗ «Αναβάθμιση του Ψευδοπροέδρου σε ΙΣΟ Συμπρόεδρο…»,

 

και ΟΛΑ τα υπόλοιπα που ΔΟΘΗΚΑΝ ή/και ΘΕΩΡΗΘΗΚΑΝ ότι δόθηκαν με τις ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ από τον Μάρτιο 2008 μέχρι και σήμερα…;;

 

ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ τα τυχαία και παραπλανητικά λόγια και ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ στη μόνη Δίκαιη, Βιώσιμη και Αξιοπρεπή πορεία:

«Πρόταση για ορθή  κατάληξη στο Θέμα της Κύπρου»

 

http://issuu.com/panosioannides/docs/___________

Υπάρχει σχετικά, μυστικό, του Αλέξη;

«Πρόβλημα στο Αιγαίο δημιουργεί η Μέρκελ.»

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΑΣ

October 12, 2015

Συνεργασία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, στο Αιγαίο, προκειμένου να εμποδιστεί η δράση των διακινητών προσφύγων, ζήτησε ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ.

“Είναι μέλη του ΝΑΤΟ, πρέπει να συνεργαστούν χέρι-χέρι στο Αιγαίο Ελλάδα και Τουρκία”, δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου της γερμανικής κυβέρνησης Στέφεν Ζάιμπερτ, βάζοντας εμμέσως θέμα άμεσης επίλυσης των διμερών διαφορών, προκειμένου να αντιμετωπιστεί επιτυχώς το εμπόριο ανθρώπων και να ανακοπεί το προσφυγικό ρεύμα (και) προς τη Γερμανία.

«Έχουμε αυτή τη στιγμή, ιδιαίτερα στο Αιγαίο, μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, μια κατάσταση στην οποία τα σύνορα είναι ανοιχτά, υπό την έννοια ότι οι διακινητές μπορούν εκεί να δράσουν όπως θέλουν και η οποία οδηγεί πολλούς ανθρώπους σε άμεσο κίνδυνο για τη ζωή τους. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει. Και τώρα δεν μπορώ να σας πω με ποια ακριβή συνεργασία, της Ακτοφυλακής ή των μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού θα μπορέσει αυτό να επιτευχθεί», δήλωσε ο κ. Ζάιμπερτ.

Επισήμανε ότι «χρειαζόμαστε βεβαίως μια συντεταγμένη κατάσταση σε αυτά τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα είναι δυνατή μόνο εφόσον η Τουρκία και Ελλάδα – στο κάτω-κάτω δύο χώρες μέλη του ΝΑΤΟ- συνεργαστούν χέρι-χέρι. Χρειαζόμαστε μια κατάσταση όπου οι διακινητές θα έχουν εκδιωχθεί και δεν θα έχουν καμία δυνατότητα να δρουν, στην οποία δεν θα φθάνουν οι άνθρωποι να κινδυνεύει η ζωή τους και στην οποία θα είναι δυνατόν να διεξαχθεί καταγραφή εκείνων που φθάνουν στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Όλα αυτά δεν συμβαίνουν αυτή τη στιγμή και για αυτό έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη ευρωπαϊκή αποστολή», προσέθεσε.

Με τον τρόπο αυτό, επιχειρείται να ανοίξει, σε μία ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή για την χώρα μας, η συζήτηση για θέματα τα οποία έχουν αποτελέσει αντικείμενο σκληρής διπλωματικής αντιπαράθεσης με την γειτονική χώρα, τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και πολύ περισσότερο στους διεθνείς οργανισμούς.

Ο Γερμανός εκπρόσωπος αρνήθηκε να σχολιάσει τη δήλωση του υποψήφιου για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικανών στις ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος χαρακτήρισε «παρανοϊκή» την πολιτική της καγκελαρίου για το προσφυγικό.

ΠΗΓΗ: www.mignatiou.com – Αθηναϊκό Πρακτορείο, Βερολίνο, Γερμανία

ΠΗΓΗ: www.mignatiou.com – Αθηναϊκό Πρακτορείο, Βερολίνο, Γερμανία

«Σόιμπλε: 25 χρόνια από την δολοφονική επίθεση που τον άφησε ανάπηρο.»

Ο Σόιμπλε δεν είναι μόνο σκληρός με την Ελλάδα αλλά και με τον εαυτό του, δεν διστάζει να πει τη λέξη σακάτης για να χαρακτηρίσει την αναπηρία του ενώ όσο και αν ακούγεται παράξενο την δολοφονική επίθεση που δέχτηκε πριν από 25 χρόνια αρκετές φορές την έχει αποκαλέσει ατύχημα.

«Θα μπορούσε ένας σακάτης να γίνει καγκελάριος της Γερμανίας», είναι η ερώτηση που αναφέρει ότι είχε δεχτεί αρκετές φορές στο παρελθόν και ότι αν ποτέ αυτό το ερώτημα γινόταν πρόταση «πιθανότατα δεν θα αντιστεκόμουν στον πειρασμό». Η αναπηρία μπορεί να μην ήταν εμπόδιο σε μία χώρα, που λόγο πολέμου και βιομηχανικών ατυχημάτων, είναι εξοικειωμένη με την εικόνα ενός ανάπηρου όμως αυτό που ο γερμανικός λαός δεν μπορεί να αποδεχθεί και φέρεται να είναι αυτό που του στέρησε το κορυφαίο αξίωμα είναι μία χρηματοδότηση από έμπορο όπλων όταν αυτός ήταν πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών.

Για τους περισσότερους Έλληνες ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έγινε γνωστός όταν ήρθαν τα μνημόνια, για τους Γερμανούς όμως είναι ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του με την επανένωση της χώρας. Ηταν ο υπουργός Εσωτερικών της Ομοσπονδιακής Γερμανίας που για έξι και πλέον μήνες διαχειρίζονταν την διαπραγμάτευση από την επομένη της πτώσης του Τείχους έως τις 4 Οκτωβρίου του 1990 όπου Δυτικογερμανοί και Ανατολικογερμανοί βουλευτές συνεδρίαζαν για πρώτη φορά από κοινού στο κτήριο του Ράιχστανγκ. Μία συνεδρίαση που σήμαινε ουσιαστικά και την έναρξη μιας νέας εποχής που θα ξεκινούσε με τις πρώτες εκλογές που έστελνε αυτή φορά στην Βουλή τους εκπροσώπους των Γερμανών όπως αυτοί θα εκλέγονταν υπό τα νέα δεδομένα.

Ελάχιστες ημέρες μετά, στις 12 Οκτωβρίου του 1990 ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, θα βρίσκονταν σε μία χαλαρή προεκλογική συνεστίαση σε μία μπυραρία στο Όπεναου, ένα κεφαλοχώρι του Μέλανα Δρυμού, κοντά στην γενέτειρα του, την πόλη Γκένγκεμπατς. Οι παρευρισκόμενοι, υποστηρικτές του CDU, του κόμματος του Χέλμουτ Κολ που ο Σόιμπλε είχε γίνει δεξί του χέρι, είχαν έρθει να δουν από κοντά τον δικό τους άνθρωπο που έβαλε κυριολεκτικά και μεταφορικά την υπογραφή για την επανένωση της Γερμανίας.

Ένας από αυτούς πλησιάζει τον υπουργό και αστειευόμενος του δίνει ένα μπουκάλι κονιάκ κεράσι: «Μπορεί στις εκλογές του Δεκέμβρη να πάρουμε το ποσοστό (σ.σ. οινοπνεύματος) που έχει αυτό το κονιάκ;». «Θα ήταν πολύ μικρό» του απάντησε ο 48χρόνος πολλά υποσχόμενος πολιτικός γελώντας καθώς γνώριζε ότι στην περιοχή αυτή το CDU έχει φτάσει και στο 67%. Όλα κυλούσαν φυσιολογικά και όπως θα παραδεχθεί, χρόνια μετά, και ένας αστυνομικός που παρευρίσκονταν στην εκδήλωση δεν ήταν από αυτές που θα έπρεπε να ληφθούν επιπλέον μέτρα ασφαλείας. Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε γύρω στις 10 το βράδυ, σχετικά αργά για τα δεδομένα της εργατικής Γερμανίας, και οι περισσότεροι υποστηρικτές του κόμματος άρχισαν χαιρετούν δια χειραψίας τον πολιτικό και να παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής εκκενώνοντας σιγά σιγά την αίθουσα.

Ο Ντίτερ Κάουφμαν ένας 37χρόνος κάτοικος της περιοχής περιμένει υπομονετικά να τελειώσει η ομιλία. Φορώντας ένα μαύρο δερμάτινο σακάκι κάθονταν μόνος του σε ένα από πίσω τραπέζια χωρίς να αλλάξει κουβέντα με άνθρωπο. Στο τέλος της εκδήλωσης και καθώς είχαν μείνει πλέον ελάχιστοι στην αίθουσα ο Σόιμπλε κατευθυνόμενος προς την έξοδο τον πλησιάζει και του δίνει το χέρι για να τον χαιρετήσει.

Ο Κάουφμαν τον απωθεί και από απόσταση μισού μέτρου πυροβολεί τρεις φορές προς την πλευρά του Σόιμπλε με το 38άρι περίστροφο Smith & Wesson που είχε κλέψει από το οπλοστάσιο του πατέρα του. Ο δημοσιογράφος και φίλος του Χανς-Πέτερ Σιτζ, που ήταν παρών, ανακαλεί στη μνήμη του το περιστατικό: «Αρχικά νόμιζα ότι έσκασαν δύο μπαλόνια, που ήταν άφθονα στην αίθουσα, μέχρις ότου είδα τον Σόιμπλε να σωριάζεται δίπλα μου».

Η πρώτη σφαίρα βρίσκει τον Σόιμπλε στο δεξί του μάγουλο και του προκαλεί έναν μικρό τραυματισμό, η δεύτερη καρφώνεται σε ένα θωρακικό σπόνδυλο ενώ η τρίτη βρίσκει τον 28χρόνο σωματοφύλακα του ο οποίος έπεσε ενστικτωδώς ανάμεσα στον υπουργό και τον Κάουφμαν. Η σφαίρα θα βρει τον αστυνομικό στην κοιλιά και θα τον τραυματίσει σοβαρά. Θα πεθάνει έξι χρόνια μετά από επιπτώσεις που προκλήθηκαν από καρκίνο.

Ο Σόιμπλε, ο οποίος είχε σωριαστεί στο έδαφος, μπροστά στα μάτια της μεγαλύτερης κόρης του, της 18χρόνης τότε, Χριστίνας, πρόλαβε να πει λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις του ότι δεν αισθάνεται τα πόδια του. Οδηγήθηκε αρχικά στο κοντινότερο νοσοκομείο, στην περιοχή Oberkirch και από εκεί με ελικόπτερο στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Φράινμπουργκ όπου οι γιατροί έδωσαν μάχη για τουλάχιστον πέντε ώρες για να τον κρατήσουν στην ζωή.

Ο Ντίτερ Κάουφμαν συνελήφθη αμέσως και δεν χρειάστηκε πολύ ώρα για να αντιληφθούν ότι πρόκειται για άτομο με ψυχολογικά προβλήματα που έπασχε από μανία καταδίωξης. Στην δίκη που έγινε τον Μάιο του 1991 προσήχθη αλλά κρίθηκε ανίκανος για τον καταλογισμό της πράξης, καθώς έπασχε από βαριά μορφής σχιζοφρένεια. Παρέμεινε σε ψυχιατρική κλινική για πάνω από δέκα χρόνια και αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους το φθινόπωρο του 2004.

Ένα από τα γεγονότα που δεν έχουν τύχει ιδιαίτερης προβολής είναι ότι ο Σόιμπλε κινδύνευσε πάλι από επίθεση μόλις δύο εικοσιτετράωρα μετά από την πρώτη δολοφονική επίθεση. Στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, τον επισκέφθηκε ένας άνδρας λέγοντας ότι «φέρνει κουλουράκια για πρωινό στον υπουργό». Ο άνδρας κρατούσε μία λίμα 23 εκατοστών με την οποία σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις σκόπευε να πετύχει αυτό που οι σφαίρες δεν κατάφεραν. Ωστόσο γίνεται αντιληπτός, συλλαμβάνεται και το μοιραίο αποτρέπεται για μία ακόμη φορά.

Ο Σόιμπλε αναρρώνοντας δεν έδειξε ούτε στιγμή οτι τα γεγονότα της δολοφονικής επίθεσης και της παραλυσίας θα μπορούσαν να σταθούν εμπόδια στην πολιτική του σταδιοδρομία. Ήδη από την δεύτερη εβδομάδα της ανάρρωσης συζητούσε με την γυναίκα του – η οποία ήθελε να τον αποτρέψει να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα – για το βιβλίο με τα απομνημόνευμα του που θα έγραφε για την επανένωση της Γερμανίας. Στις εκλογές του Δεκεμβρίου, και έχοντας συγχωρέσει τον υποψήφιο δολοφόνο του δημόσια, ο Σόιμπλε θα επανεκλέγει με ρεκόρ ψήφων.

Ήταν η αναπηρία το κομβικό σημείο που άλλαξε την πορεία του ανθρώπου που στα μάτια των περισσότερων Γερμανών φάνταζε ως ένας από τους επόμενους Καγκελάριους; Για τον φίλο του δημοσιογράφο και βιογράφο του που ήταν μπροστά στο γεγονός, όχι. Ο Χανς-Πέτερ Σιτζ έχει γράψει το πολύ σκληρό «η άνευ όρων αφοσίωση είναι μία μορφή δειλίας» φωτογραφίζοντας την παθητική στάση που κράτησε ο Σόιμπλε στο «άδειασμα» από τον Κολ στην υπόθεση της παράνομης χρηματοδότησης, ως το σημείο που κρίθηκε η μάχη για το ανώτατο αξίωμα.

Ο Σιτζ επτά χρόνια μετά την επίθεση ήθελε, ως δημοσιογράφος του περιοδικού Stern, να εκμαιεύσει από τον καθηλωμένο πολιτικό εάν αποσκοπούσε να διεκδικήσει την καγκελαρία: «Κόμπιαζα να μιλήσω», θυμάται ο δημοσιογράφος. « Ήθελα να αποφύγω την λέξη σακάτης. Αφού ψέλλισα μερικές προτάσεις ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με κοίταξε αυστηρά και μου είπε: “Αφήστε τις υπεκφυγές, και οι δύο προερχόμαστε από την περιοχή της Βάδης και εκεί ξέρετε πολύ καλά πώς λέμε κάποιον σε αναπηρική καρέκλα”».

Ζώντας ως σακάτης, ο ίδιος ο Σόιμπλε αποκαλεί τον εαυτό του έτσι και όπως και πιο πάνω προτρέπει και άλλους να μην κρύβονται πίσω από τις λέξεις, προσπάθησε να συνεχίσει την ζωή του κανονικά. Πλέον δεν μπορούσε να ασχοληθεί με τα σπορ που έκανε πριν (τένις, ποδόσφαιρο, σκι) αλλά αγόρασε ένα χειροκίνητο ποδήλατο. Ο ίδιος δηλώνει τυχερός για το «ατύχημα» καθώς αν η σφαίρα τον έβρισκε ελάχιστα χιλιοστά πιο ψηλά θα είχαν παραλύσει και χέρια του. Τι έμαθε ο ίδιος από την αναπηρία του; Τρία χρόνια πριν, όταν έκλεινε τα 70 του θα ανέφερε σε μία συνέντευξη: «Έμαθα ότι ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει και να τα βγάλει πέρα με δεδομένα, τα οποία δεν φανταζόταν παλιότερα. Έχουμε την ικανότητα να προσαρμοζόμαστε».

Τέλος σε ότι αφορά τις φιλοδοξίες του για την καγκελαρία αυτές πλέον φαίνονται να έχουν σβήσει: «Βρίσκομαι σε μία ηλικία και σε μία τέτοια πολιτική κατάσταση, ώστε διαθέτω πράγματι πολλή εσωτερική ελευθερία. Δεν χρειάζεται πια να γίνω τίποτα ούτε να αποδείξω πολλά». Ανεξαρτήτως της – λογικής σε ένα βαθμό – αντιπάθειας που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα για το πρόσωπο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, ο Σόιμπλε έχει αποδείξει πολλά και ένα από αυτά, ίσως το σημαντικότερο είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να σε κρατήσει πίσω, εάν πραγματικά το θέλεις και πολεμάς για αυτό.

Κέρδος online

««Ἡ Κοινὴ Ἑλληνικὴ γλῶσσα ὡς διεθνὲς ὄργανο τοῦ πνεύματος.»»

Ἀνακοίνωση – Πρόσκληση

 

 

Τὴν Tετάρτη 14 Ὀκτωβρίου καὶ ὥρα 7:00 μ.μ. στὴν αἴθουσα Ἐπάλξεις, Ζήνωνος 3, β’ ὄρ., Ὁμόνοια θὰ γίνῃ ὁμιλία μὲ γενικὸ θέμα:

 

«Ἡ Κοινὴ Ἑλληνικὴ γλῶσσα ὡς διεθνὲς ὄργανο τοῦ πνεύματος.»

 

Εἰσηγήσεις θὰ γίνουν ἀπὸ τοὺς κ. κ. Κουρταλίδη Ἀθανάσιο, Τσούπρα Βασίλειο, Μπεκρῆ Σοφία, φιλολόγους.

 

Θὰ ἐξεταστοῦν:

α) Ἡ διαχρονικότητα τῆς ἑνιαίας τῶν Ἑλλήνων γλώσσης.

β) Ἡ χρησιμότητά της γιὰ τὴν πνευματικὴ καλλιέργεια τοῦ ἀνθρώπου.

γ) Ἡ δυνατότητα προωθήσεώς της ὡς διεθνοῦς ὀργάνου τοῦ πνεύματος.

 

Θὰ ἐπακολουθήσῃ συζήτηση. Εἴσοδος ἐλεύθερη.

 

Παρακαλοῦμε ὅπως μεριμνήσητε γιὰ τὴν μέγιστη δυνατὴ προβολὴ τῆς διαλέξεως καὶ παραστῆτε προσωπικῶς, ὥστε ὅλοι μαζὶ νὰ ἐξετάσωμε τὸν καλύτερο τρόπο γιὰ διάσωση καὶ διάδοση τοῦ ἀνεκτίμητου γιὰ ὅλο τὸν Ἑλληνισμὸ γλωσσικοῦ μας θησαυροῦ.

 

Γιὰ τὶς Ἐπάλξεις

 

Ἡ Γενικὴ Γραμματέας

 Μακρίνα Ράγκα

«Προς ναύαρχο Αποστολάκη.»

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΠΡΟΣ

Αρχηγόν ΓΕΕΘΑ

Ναύαρχο Αποστολάκη

Κύριε  Αρχηγέ,

Οι δύο προηγούμενοι Ναύαρχοι

Α! ΓΕΕΘΑ απέτυχαν στην αποστολή τους.

Προσέχετε μην πάθετε και εσείς το ίδιο.

Είναι οι Ναύαρχοι Αραπάκης (Κυπριακό), και Λυμπέρης (Ιμια).

Απέτυχαν διότι υπήκουσαν στις εντολές του Σιωνιστικού ΝΑΤΟ, και στις εντολές δοσιλόγων και προδοτών πολιτικών.

Δεν έπαθε ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης κάτι τέτοιο, αλλά σάρωσε το Αιγαίο με τον ΑΒΕΡΩΦ, και έκανε το Αιγαίο Ελληνικό!!!

Ο Κουντουριώτης αγνόησε Συμμάχους, και προδότες πολιτικούς, υπηρέτες της Παγκόσμιας κυβέρνησης & Ν.Τ.Π.

Είθε να του μοιάσετε, για το καλό της πατρίδος.

Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα τριτώσει το κακό………

Με  τιμή

Αντώνης Γρυπαίος

Διεθνολόγος/Αρθρογράφος ΜΜΕ

«Στην Τουρκία η Μέρκελ για παροχή στήριξης στον Ερντογάν – Aντιδράσεις στη Γερμανία.»

German Chancellor Angela Merkel. EPA/JAN WOITAS

 

Αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γερμανίας προκαλεί η ανακοίνωση της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ ότι θα επισκεφθεί την επόμενη Κυριακή την Άγκυρα, λίγες μέρες μετά την αιματηρή επίθεση και δύο εβδομάδες πριν από τις βουλευτικές εκλογές.

«Μια σταθερή Τουρκία είναι προς το ευρωπαϊκό και το γερμανικό συμφέρον», δήλωσε ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ και σημείωσε ότι στην ημερήσια διάταξη των συνομιλιών που θα έχει η κ. Μέρκελ με τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και τον πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου θα βρίσκονται ο πόλεμος στην Συρία, η προσφυγική κρίση και ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας.

Σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση ο τουρκικής καταγωγής πρόεδρος των Πρασίνων Τζεμ Έζντεμιρ ζήτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση να παγώσει τις συνομιλίες με την Τουρκία.

«Δεν πρέπει μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου να κάνουμε τίποτα το οποίο θα μπορούσε να εκληφθεί ως ενίσχυση του Ερντογάν. Κάθε συμφωνία θα ήταν ένα μήνυμα ότι ο Έρντογάν είναι για μας ένας κανονικός συνομιλητής. Δεν μπορεί όμως να είναι συνομιλητής μας ένας αρχηγός κράτους που ανέχεται τον θάνατο πολιτών, αστυνομικών και στρατιωτών του», δήλωσε ο κ. Έζντεμιρ.

Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) Άρμιν Λάσετ, δήλωσε πως «έχουμε ασκήσει κριτική στον κ. Ερντογάν. Σίγουρα για πολλά δεν είναι ο επιθυμητός συνομιλητής. Αλλά χωρίς αυτόν, δεν θα είναι εφικτή μια λύση», σημειώνοντας ότι «η επίθεση τα περιπλέκει όλα ακόμη περισσότερο».

Ωστόσο επισήμανε πως στην Τουρκία ζουν όμως δύο εκατομμύρια πρόσφυγες σε καταυλισμούς «και μόνο με τον κ. Ερντογάν μπορούμε να τους δώσουμε μια προοπτική». «Και για αυτό πρέπει να συνεχιστούν οι συνομιλίες», προσέθεσε.

«Χρειαζόμαστε την Τουρκία», τόνισε ο Γερμανός Επίτροπος Γκούντερ Έτινγκερ και εξήγησε ότι «χωρίς την Τουρκία η αντιμετώπιση της προσφυγικής ροής είναι σχεδόν αδιανόητη». Μέχρι τις βουλευτικές εκλογές η Άγκυρα όμως θα είναι «περιορισμένα διαθέσιμη για διαπραγματεύσεις και ψηφοφορίες», επισήμανε.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, από την άλλη πλευρά, εξέφρασε την ελπίδα η σοβαρή επίθεση στην Τουρκία να μην εμποδίσει τις διαπραγματεύσεις για μια στενότερη συνεργασία στην πολιτική προσφύγων.

«Έχω κατανόηση για το γεγονός, τώρα προέχουν βεβαίως οι έρευνες. Ελπίζω παρόλα αυτά, ότι οι συνομιλίες για μια κοινή μεταναστευτική πολιτική που ξεκίνησαν ενθαρρυντικά με την Τουρκία θα παραμείνουν εφικτές», προσέθεσε και χαρακτήρισε την Τουρκία «χώρα-κλειδί» για την Ευρώπη, σε ό,τι αφορά την προσφυγική κρίση.

ΠΗΓΗ: Φ. Καραβίτη, Αθηναϊκό Πρακτοερείο, Βερολίνο, Γερμανία

http://mignatiou.com/2015/10/stin-tourkia-i-merkel-gia-parochi-stirixis-ston-erntogan-antidrasis-sti-germania/#more-76557

«Γιώργος Κοντογιώργης, Η ΝΔ ως κλωνοποιημένο ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως νέα Δεξιά.»

Γ. Κοντογιώργης – 22.9.2015

https://lh4.googleusercontent.com/-J4YWy7ZB9EE/AAAAAAAAAAI/AAAAAAAAAAA/4tsQT9Ae5w8/s50/photo.jpg

Ο Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης στην εκπομπή του Blue Sky «Χωρίς αναισθητικό» της 22.9.2015 και στον Γιώργο Τράγκα.

Η ΝΔ ως κλωνοποιημένο ΠΑΣΟΚ.  Ο ΣΥΡΙΖΑ ως νέα Δεξιά. Η Δεξιά είναι ιδεολογικά ανύπαρκτη, δεν διαθέτει ιδιαίτερο πολιτικό λόγο, διότι δεν υπάρχει Αριστερά. Η Συριζαία Αριστερά κατέλαβε τον χώρο της Δεξιάς. Της υφάρπασε το μνημονιακό λόγο, έχοντας εγκατασταθεί ως ο εκλεκτός εσωτερικός τοποτηρητής της διεθνούς των αγορών, και διαχειρίζεται με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα την πασοκοδεξιά λογική της ολιγαρχικής κομματοκρατίας. Τα σημερινά στελέχη της ΝΔ, ανεξαρτήτως ηλικίας, είναι γερασμένα, εκπέμπουν οσμή Μαυσωλείου. Έχουν εναγκαλισθεί το πνεύμα της εθνικά πνιγηρής πατριωτικής κομματοκρατίας, εκφέρουν τον ξεθωριασμένο λόγο ενός «γαλάζιου» φιλελευθερισμού, ο οποίος εκτεθειμένος επί μακρόν στον ήλιο του Πασόκ, συντηρεί  τη μούχλα ενός παρελθόντος που έχει περιέλθει στα αζήτητα της ιστορίας. ΝΔ και Σύριζα, ως νεοπασοκικά μορφώματα, διαγκωνίζονται επάνω στο πτώμα της ελληνικής χώρας για τη διανομή των ιματίων της.

«Μια απίστευτη ιστορία: Το plan B με το παράλληλο νόμισμα, τα όσπρια και το κρέας – Ο Μάιος που συντάραξε την Ελλάδα.»

Το Plan B που ετοίμαζε ο Γιάνης Βαρουφάκης και είχε προχωρήσει μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, αποκαλύπτεται σιγά – σιγά. Είναι μάιος του 2015 και η Ελλάδα πιέζεται από τους δανειστές να αποπληρώσει τις δόσεις. Η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και συγκαλείται σύσκεψη για προκειμένου να διαπιστωθεί η επάρκεια σε είδη πρώτης ανάγκης αλλά και τι θα γίνει σε περίπτωση που η χώρα οδηγηθεί εκτός ευρώ.

Το χρονικό μιας παρανοϊκής περιόδιου περιγράφει η Καθημερινή: Στα μέσα του περασμένου Μαΐου στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη, συγκαλείται ευρεία μυστική σύσκεψη στην οποία έχουν κληθεί να συμμετάσχουν εκπρόσωποι μιας σειράς υπουργείων. Αντικείμενο της σύσκεψης είναι να διαπιστωθούν οι «αντοχές» της χώρας σε μια ενδεχόμενη οριστική ρήξη με τους εταίρους, που θα συνεπαγόταν άμεση διακοπή κάθε μορφής χρηματοδότησης και, πιθανότατα, υποχρέωση εξόδου από το ευρώ. Η κυβερνητική ηγεσία έβλεπε να εξαντλούνται τα όποια αποθέματα διέθετε η χώρα και ήδη ετοιμαζόταν, λόγω αδυναμίας πληρωμής, να καταθέσει προς το ΔΝΤ αίτημα για ομαδοποίηση των πληρωμών του Ιουνίου και μετάθεσή τους προς το τέλος του μήνα.

Την ίδια στιγμή, στα κομματικά όργανα επικρατούσε αναβρασμός. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως υποστηρικτές της σκληρής γραμμής στη διαπραγμάτευση, ζητούσαν να πληροφορηθούν ποια προετοιμασία έχει γίνει ώστε η χώρα να μπορεί να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο ρήξης. Αυτό που ζητούσαν να μάθουν ήταν το λεγόμενο plan Β σε ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από το ευρώ. Η σταθερή απάντηση της κυβερνητικής ηγεσίας ήταν ότι είχε γίνει προεργασία και ότι δεν μπορούν να αποκαλυφθούν όλες οι λεπτομέρειες. Στη σύσκεψη του κ. Δραγασάκη αξιολογήθηκε το βάθος της προετοιμασίας και οι αντοχές της κυβέρνησης σε τομείς-κλειδιά, όπως η επάρκεια σε ενέργεια, σε τρόφιμα, σε φάρμακα, αλλά και οι δυνατότητες για εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης.

Ρωσία, Κίνα, Ιράν

Η Αθήνα είχε στραφεί, όπως άλλωστε ο ίδιος ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει, προς Ρωσία, Κίνα και Ιράν για να διερευνήσει τις δυνατότητες συνδρομής. Περισσότερα στοιχεία έχουν δημοσιοποιηθεί αναφορικά με την προσέγγιση με τη Μόσχα. Εκεί η Αθήνα διεκδίκησε περίπου 5 δισ. ευρώ, τα οποία θα παρέχονταν ως προκαταβολή μελλοντικών κερδών και ως τμήμα της επένδυσης για την προέκταση σε ελληνικό έδαφος του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου Turkish Stream. Τα χρήματα αυτά δεν ήρθαν ποτέ, καθώς η προοπτική κατασκευής του αγωγού παραμένει μέχρι σήμερα θολή, ενώ, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στην Αθήνα είχε διαμηνυθεί ότι η Μόσχα δεν ήταν διατεθειμένη να λειτουργήσει συγκρουσιακά σε σχέση με την Ε.Ε. αθροίζοντας ακόμα ένα «αγκάθι» στις μεταξύ τους σχέσεις.

Η προσέγγιση με την Κίνα αφορούσε τη διερεύνηση της πιθανότητας να αγοράσει το Πεκίνο μέρος του ελληνικού χρέους. Στις συζητήσεις που είχαν γίνει, ήδη από τον περασμένο Μάρτιο, η Αθήνα θέλησε να συνδέσει την ολοκλήρωση της πώλησης του λιμένος Πειραιώς και το άνοιγμα της κινεζικής πλευράς σε άλλες επενδύσεις στην Ελλάδα με την αγορά ελληνικού χρέους ύψους 7 δισ., που θα έδινε μια σημαντική ανάσα. Ωστόσο, ούτε και αυτές οι συζητήσεις τελεσφόρησαν.

Λιγότερο γνωστές είναι οι συζητήσεις που έγιναν με το Ιράν. Οπως αποκαλύπτουν πρόσωπα που ήταν εν γνώσει των κυβερνητικών σχεδιασμών, η Αθήνα προσέτρεξε στην Τεχεράνη με διττό στόχο: πρώτον, την προμήθεια ενέργειας σε καλή τιμή και με μετάθεση του χρόνου αποπληρωμής και, κατά δεύτερο λόγο, για δανεισμό κεφαλαίων ύψους περίπου 5 δισ. ευρώ. Βεβαίως, μια συμφωνία για προμήθεια πετρελαίου από το Ιράν έξω από τους περιορισμούς που έθετε το εμπάργκο της Ε.Ε. ήταν δεδομένο ότι θα διαμόρφωνε συγκρουσιακές συνθήκες με τις Βρυξέλλες. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η επαφή με την Τεχεράνη δεν περιορίσθηκε σε συζητήσεις, αλλά ωρίμασε αρκετά, σε βαθμό τέτοιο ώστε άρχισε η σύνταξη κειμένου συμφωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές. Ωστόσο, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, η επιμονή μερίδας συνεργατών του κ. Τσίπρα ότι θα έπρεπε η συμφωνία να διέπεται από ευρωπαϊκό και όχι εθνικό δίκαιο οδήγησε σε ναυάγιο και αυτή την προσπάθεια.
Κάπως έτσι, η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε τον Μάιο να συνειδητοποιεί ότι οι δυνατότητες να εξακολουθήσει να αποπληρώνει τις δόσεις προς τους εταίρους και δανειστές είχαν πλέον εξαντληθεί, καθώς και ότι, εφόσον δεν είχε τη διάθεση να συμβιβαστεί, θα έπρεπε να είναι προετοιμασμένη για κάθε ενδεχόμενο.

Η κρίσιμη σύσκεψη

Η επάρκεια σε ενέργεια ήταν ένα από τα κεντρικά θέματα που συζητήθηκαν στη σύσκεψη υπό τον κ. Δραγασάκη. Εκεί, υπήρξε ενημέρωση από τους αρμοδίους ότι η χώρα διαθέτει στρατηγικά αποθέματα ενέργειας που μπορούν να διαρκέσουν περί τους 9 μήνες. Για τη συνέχεια υπήρχε η εκτίμηση ότι, εφόσον θα είχε προηγηθεί η σύγκρουση με τους εταίρους και ως εκ τούτου η αποδέσμευση από τους περιορισμούς που η εταιρική σχέση επιβάλλει, θα δέχονταν να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας για τα αμέσως επόμενα χρόνια η Ρωσία, το Ιράν, αλλά και η Βενεζουέλα, προς την οποία είχε γίνει σχετική κρούση. Σε κάθε περίπτωση, είχε εκτιμηθεί ότι, καθώς βρισκόμασταν στην αρχή του καλοκαιριού, υπήρχε χρόνος να αναζητηθούν και να βρεθούν οι καλύτερες εναλλακτικές, δεδομένου ότι η ζήτηση για ενέργεια αυξάνεται περισσότερο τους χειμερινούς μήνες για τη θέρμανση.

Ετερο κομβικό ζήτημα ήταν η κάλυψη των αναγκών σε φάρμακα. Αξιολογήθηκε ότι η εθνική φαρμακοβιομηχανία μπορεί να καλύψει περίπου το 80% των αναγκών. Μάλιστα, στην «εθνική φαρμακοβιομηχανία» συμπεριελήφθη και η δυνατότητα του Στρατού που, όπως είχε αξιολογηθεί, θα μπορούσε να παραγάγει ένα σημαντικό αριθμό φαρμάκων πρώτης ανάγκης, έχοντας μάλιστα και αποθέματα των αναγκαίων πρώτων υλών, που θα μπορούσαν να επαρκέσουν για περίπου 10 μήνες. Να σημειωθεί ότι στη δυνατότητα αυτή της στρατιωτικής φαρμακοβιομηχανίας είχε κάνει αναφορά η πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ Σταυρούλα Ξουλίδου, σε ομιλία της την εβδομάδα προ του δημοψηφίσματος. Το υπόλοιπο 20% των αναγκών σε φάρμακα θα καλυπτόταν από Βραζιλία και Αργεντινή.

Κρέας, όσπρια

Οσον αφορά τα τρόφιμα, είχε διαπιστωθεί ότι η χώρα διαθέτει ικανοποιητική επάρκεια στη διατροφική αλυσίδα, καθώς θεωρείται ότι η παραγωγή μπορεί να καλύψει πλήρως τις ανάγκες σε ψάρι, λευκό κρέας και κρέας αιγοπροβάτων και κατά 70% σε χοιρινό. Η χαμηλότερη επάρκεια (περίπου στο 10%) αφορά το μοσχάρι, ενώ διαπιστώθηκε ότι θα προέκυπταν ελλείψεις σε άλευρα και όσπρια. Εκτιμήθηκε, ωστόσο, ότι αυτές θα μπορούσαν να καλυφθούν μέσα σε μερικούς μήνες, με σωστό προγραμματισμό της αγροτικής παραγωγής. Πάντως πολλοί εξέφραζαν φόβους για πρόκληση χάους.

Το σχέδιο της ομάδας Βαρουφάκη

Ο κ. Βαρουφάκης, όπως αναφέρουν σήμερα στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης, είχε παρουσιάσει σε συζητήσεις στο κυβερνητικό συμβούλιο το βασικό πλαίσιο του plαn B για τη λειτουργία διπλού νομίσματος, το οποίο, όπως οι ίδιες πηγές επισημαίνουν, βασίζεται σε πρόταση του Ινστιτούτου Levy, ενώ είχε προκαλέσει εντονότατες αντιδράσεις από τα άλλα στελέχη του οικονομικού επιτελείου και κυρίως από τους Γιάννη Δραγασάκη και Γιώργο Σταθάκη.

Η πρόταση του Ινστιτούτου Levy αφορούσε τη δημιουργία παράλληλου χρηματοπιστωτικού συστήματος και την έκδοση, αντί νέου νομίσματος, κρατικών ομολόγων μηδενικής απόδοσης, τα οποία θα χρησιμοποιούνταν για την αποπληρωμή υποχρεώσεων του Δημοσίου και για συναλλαγές ιδιωτών προς το Δημόσιο. Για την αποφυγή φαινομένων κερδοσκοπίας, θα ήταν ανταλλάξιμα μόνο προς μία κατεύθυνση, από ευρώ σε ομόλογα και όχι το αντίστροφο.

Η… προοπτική «εισβολής στο Νομισματοκοπείο»

Το σχέδιο αυτό, ωστόσο, είχε παρουσιασθεί στο Κυβερνητικό Συμβούλιο και ο κ. Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται να μην ήταν εξαρχής κατηγορηματικά απορριπτικός. Τι αφορούσε το σχέδιο αυτό: την αξιοποίηση χαρτονομισμάτων που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο Εθνικό Τυπογραφείο και αλλού, προκειμένου η χώρα να διέλθει ομαλά από μια μεταβατική περίοδο στην περίπτωση εξόδου από το ευρώ και μέχρι την εκτύπωση χρήματος. Ειδικότερα, σύμφωνα με την καταγραφή που είχαν κάνει οι εισηγητές του σχεδίου, στο Εθνικό Τυπογραφείο υπήρχαν 1,5 δισ. ευρώ σε χαρτονομίσματα των 5 ευρώ, τα οποία είχαν τυπωθεί κατόπιν σχετικής άδειας από την ΕΚΤ και θα χρησιμοποιούνταν σταδιακά για αντικατάσταση φθαρμένων χαρτονομισμάτων. Από την ΕΚΤ είχε δοθεί άδεια για την εκτύπωση επιπλέον 1 δισ. ευρώ σε χαρτονομίσματα των 20 ευρώ, κάτι το οποίο δεν είχε γίνει εξαιτίας έλλειψης χαρτιού.

Αυτά ήταν τα λίγα χρήματα, διότι το σχέδιο αναφερόταν και σε 23 δισ. ευρώ, τα οποία είχαν φθάσει στην Ελλάδα πριν από τις δεύτερες εκλογές του 2012. Από αυτά, τα 17 δισ. βρίσκονται στην Αθήνα και τα υπόλοιπα αποθηκευμένα σε άλλα δύο σημεία στη χώρα. Για τα χαρτονομίσματα αυτά δεν έχει δοθεί η έγκριση της ΕΚΤ να δοθούν σε κυκλοφορία.

Το σχέδιο που παρουσιάσθηκε, υποστήριζε ότι σε περίπτωση ρήξης με τους εταίρους, η Αθήνα θα μπορούσε να ζητήσει την άδεια της ΕΚΤ να αξιοποιήσει τα χρήματα αυτά ως δανεισμό, προκειμένου να γίνει ομαλά η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα. Είχε προεξοφληθεί, ωστόσο, ότι η απάντηση της άλλης πλευράς θα ήταν αρνητική. Σε αυτή την περίπτωση, το σχέδιο προέβλεπε τη λήψη απόφασης από το υπουργικό συμβούλιο να αναγνωρισθούν τα χαρτονομίσματα ως εθνικό νόμισμα και να χρησιμοποιηθούν για τις συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας μέχρι να τυπωθούν νέα χαρτονομίσματα.

Τις άμεσες και ισχυρότερες ενστάσεις στο σχέδιο αυτό εμφανίζεται να εξέφρασε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος προέβαλε το επιχείρημα ότι η ΕΚΤ, γνωρίζοντας τους αριθμούς σειράς των χαρτονομισμάτων που είχε στείλει στην Ελλάδα, θα μπορούσε με απόφασή της να τα ακυρώσει και, πιθανόν, να ακυρώσει το σύνολο των ευρώ που κυκλοφορούσαν στην ελληνική επικράτεια, καθιστώντας τα επί της ουσίας άχρηστα.

Για να απαντήσει στις ενστάσεις αυτές, η ομάδα που παρουσίασε το εν λόγω σχέδιο προσπάθησε να πληροφορηθεί αν τα χαρτονομίσματα που βρίσκονταν αποθηκευμένα ήταν συγκεκριμένης σειράς, κάτι που θα καθιστούσε την ακύρωσή τους από την ΕΚΤ πολύ εύκολη διαδικασία ή αν προέρχονταν από διάφορες σειρές, που είχαν ήδη κυκλοφορήσει στην υπόλοιπη Ευρώπη, κάτι που, κατά την εκτίμησή τους, θα καθιστούσε την ακύρωσή τους πιο δύσκολη. Ωστόσο, την πληροφορία αυτή δεν κατάφεραν να την εξασφαλίσουν. Σε κάθε περίπτωση, το σχέδιο στο τέλος απορρίφθηκε ως τελείως ανεδαφικό

Κέρδος online

«Κύριε Τσίπρα! Ιδού τα ισοδύναμα που ψάχνετε! «

Του Αλέξανδρου Μωραϊτάκη 

Μια από τις συνήθειες που με γεμίζει γνώση και εμπειρία είναι να μελετώ καθημερινά τις απόψεις περί τα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα που αναρτώνται στο διαδίκτυο και δημοσιεύονται στον ημερήσιο τύπο.

Την Τρίτη που πέρασε δημοσίευσε στο Capital.gr, ο έγκυρος δημοσιογράφος κ. Γιώργος Λακόπουλος, ένα ακόμη ενδιαφέρον άρθρο του υπό τον τίτλο «Μπανανία. Ισόβιοι προνομιούχοι με τα λεφτά των άλλων.».

Δεν μου πήρε πολύ χρόνο να συνδέσω το άρθρο με την προσπάθεια της κυβέρνησης να εφαρμόσει ισοδύναμα μέτρα με σκοπό την ελάφρυνση των ασθενών κοινωνικών τάξεων ή την μη περαιτέρω αύξηση των βαρών τους με την επιβολή των επαχθών μέτρων.

Τι λέει ο Λακόπουλος; Απλά πράγματα. Απλά, που όμως κανείς δεν έχει αναλογιστεί και που κατ’ επέκταση οι οικονομικές τους συνέπειες δεν έχουν υπολογιστεί…

Εν περιλήψει ο δημοσιογράφος απαριθμεί:

1.    Επτά ζώντες Προέδρους της Βουλής των Ελλήνων:
i.    Ζωή Κωνσταντοπούλου,
ii.    Ευάγγελο Μεϊμαράκη,
iii.    Φίλιππο Πετσάλνικο,
iv.    Άννα Ψαρούδα- Μπενάκη,
v.    Απόστολο Κακλαμάνη,
vi.    Σιούφα και
vii.     Πολύδωρα.

2.    Έξι αρχηγούς  πρώην κομμάτων που πλην ενός από αυτά τα κόμματα, τα λοιπά δεν έχουν επανεκλεγεί ή και δεν υφίστανται καν:

i.    Δημήτρης Τσοβόλας,
ii.    Νίκος Κωνσταντόπουλος,
iii.    Γιώργος Καρατζαφέρης,
iv.    Φώτης Κουβέλης,
v.    Μαρία Δαμανάκη και
vi.    Αλέκος Αλαβάνος.
vii.    Από κοντά και οι πρώην αντιπρόεδροι κυβερνήσεων, όπως ο Πάγκαλος.

3.    Έναν πρώην αντιπρόεδρο κυβέρνησης το Θεόδωρο Πάγκαλο και

4.    Τρεις Πρώην Πρωθυπουργούς:
i.    Γεώργιος Παπανδρέου,
ii.    Κωνσταντίνος Σημίτης και
iii.    Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Αν προβούμε σε ενδελεχή έλεγχο είναι βέβαιο πως μπορεί να βρεθούν και άλλες περιπτώσεις τέτοιου είδους.

Εκτός του χώρου που καταλαμβάνουν τα γραφεία των ανωτέρω στο κτήριο της Βουλής των Ελλήνων, ο δημοσιογράφος υπολογίζει και δεν έχουμε κανένα λόγο να θεωρήσουμε ότι υπερβάλει, ότι το προσωπικό της ΒτΕ και της Ελληνικής Αστυνομίας που απασχολείται στην υπηρεσία τους, αγγίζει τα 250 άτομα.

Επεκτείνοντας τη σκέψη του δημοσιογράφου και  με απλούς υπολογισμούς που μπορείτε να κρίνετε μόνοι σας αν ευσταθούν, το κόστος κάθε υπαλλήλου συμπεριλαμβανομένων των λειτουργικών δαπανών, του κόστους κτιρίου, τηλεφώνων και λοιπών προνομίων που απολαμβάνουν, ανέρχεται ετησίως σε 50.000 ευρώ. Το ποσό αυτό αναγόμενο σε 12μηνη βάση ανέρχεται σε 12.500.000 ευρώ (!).

Αυτά τα χρήματα είναι ένα ακόμη από τα άσκοπα βάρη του κρατικού προϋπολογισμού που στην εποχή της ανέχειας και της ανεργίας φαντάζουν όχι απλώς υπερβολικά αλλά και παράλογα.

Είναι αδιανόητο για οποιονδήποτε Έλληνα που είτε αγωνίζεται να διατηρήσει την εργασία του, είτε την έχει απωλέσει, είτε την αναζητεί για πρώτη φορά, είτε είναι συνταξιούχος, να δεχτεί νέους φόρους που μεταξύ άλλων θα προορίζονται για την κάλυψη τέτοιων άσκοπων δαπανών.

Ζήτησε ιδέες για ισοδύναμα ο πρωθυπουργός. Ορίστε λοιπόν. Με ένα άρθρο σας εξοικονομούμε κύριε Τσίπρα 12.500.000 ευρώ και παράλληλα σας ανοίγουμε το δρόμο να προβείτε σε βαθύτερο έλεγχο και είμαι βέβαιος ότι θα εκπλαγείτε από αυτά που θα διαπιστώσετε.

Ελπίζω να βάλετε τα επιτελεία σας να δουλέψουν κύριε Τσίπρα, διότι τέτοια νούμερα απορώ πως δεν τα είδαν, οι σύμβουλοί σας, να περνάνε από μπροστά τους όταν αποφάσιζαν να επιβάλλουν 23% ΦΠΑ στα φροντιστήρια των παιδιών μας.

Θα σας περιμένω όπως και όλοι οι Έλληνες πολίτες…

* Ο κ. Αλέξανδρος Μωραϊτάκης είναι τέως πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ

http://www.capital.gr/story/3071872