«Η Συνθήκη Εγγυήσεως έγινε για εγγύηση του ΚΡΑΤΟΥΣ και των βρετανικών βάσεων, όχι των κοινοτήτων.»

Αναφέρομαι στο άρθρο/άποψη   του κ.  Niyazi Kizilyurek  στην Σημερινή 18 Ιουνίου 2017 σελ. 14 με τίτλο ‘Σκέψεις για το θέμα των Εγγυήσεων και της Ασφάλειας’.

Γράφει η Φανούλα Αργυρού

Συμφωνώ ότι το θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας δεν έχει συζητηθεί επαρκώς αλλά υπό την έννοια ότι αυτό όντως έχει συζητηθεί και συζητείται,  αλλά πίσω από κλειστές πόρτες,  δίχως την συν-διαβούλευση των νομίμων και μονίμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Όλες οι συζητήσεις και σχέδια τυγχάνουν επεξεργασίας εν  πλήρη αδιαφάνεια.  Αντιδημοκρατικά,  και με όσα διαρρέουν εδώ και εκεί με συγχύζουν τους πολίτες, που ανησυχούν ακόμα περισσότερο γιατί  ξένοι και δικοί μας, επεξεργάζονται για αυτούς και το μέλλον τους δίχως αυτούς.

Ο συγγραφέας του άρθρου κάνει μια ανάλυση δίδοντας την λανθασμένη εντύπωση για την Συνθήκη Εγγυήσεως του 1960.  Η Συνθήκη αυτή δεν έγινε για να διασφάλιζε τα συμφέροντα των δύο κοινοτήτων αλλά κυρίως για 3  λόγους: για την διασφάλιση της κυριαρχίας,  εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, του ΚΡΑΤΟΥΣ , για το μονομερές δικαίωμα των τριών εγγυητριών δυνάμεων για διασφάλιση της συνταγματικής τάξης (αλλά όχι ερμηνευμένο για στρατιωτική ένοπλη βία αν και αυτό ήταν που είχε κατά νουν η Τουρκία στη Ζυρίχη) και για την ασφάλεια των βρετανικών περιοχών των βάσεων και των δικαιωμάτων των Βρετανών.  Σε ελεύθερη μετάφραση:

Άρθρο 1. « Η Κυπριακή Δημοκρατία αναλαμβάνει να διασφαλίσει την διατήρηση της ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και ασφάλειας, καθώς και το σεβασμό του Συντάγματος. Αναλαμβάνει να μην συμμετέχει σε καμία πολιτική ή οικονομική ένωση με άλλο κράτος και απαγορεύει οποιαδήποτε ενέργεια προώθησης, απευθείας ή εμμέσως είτε την ένωση με άλλο κράτος ή την διχοτόμηση του νησιού».

΄Αρθρο 2. «Η Ελλάδα, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο λαμβάνουν υπόψη τις υποχρεώσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας (Άρθρο 1) της Συνθήκης, αναγνωρίζουν και εγγυούνται την ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και επίσης τα όσα προβλέπει το Σύνταγμα. Ελλάδα, Τουρκία και το Ηνωμένο Βασίλειο αντίστοιχα αναλαμβάνουν να απαγορεύουν, όσο τους αφορά, οποιαδήποτε δράση που στόχο έχει την προώθηση, απευθείας ή εμμέσως, είτε την ένωση της Κύπρου με άλλο κράτος ή την διχοτόμηση του νησιού». Αυτή τη παράγραφο η Τουρκία παραβίασε ενσυνείδητα με την ανοχή και συνενοχή της τότε σοσιαλιστικής Εργατικής Κυβέρνησης Wilson/Callaghan,  συμπόρευση της αμερικανικής κυβέρνησης αλλά και την παθητική στάση της τότε Σοβιετικής Ένωσης  (οι δύο τελευταίες βέβαια δεν ήσαν συμβαλλόμενα μέρη στην εν λόγω Συνθήκη.)

Άρθρο 3 «Η Κυπριακή Δημοκρατία, η Ελλάδα και η Τουρκία αναλαμβάνουν να σέβονται την ακεραιότητα των περιοχών που κράτησε το Ηνωμένο Βασίλειο ως κυρίαρχες κατά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και εγγυούνται τη χρήση και απόλαυση από το Ηνωμένο Βασίλειο των δικαιωμάτων που εξασφάλισε από την Κυπριακή Δημοκρατία…» (Αυτή η παράγραφος δεν υπήρχε στο κείμενο της Ζυρίχης προστέθηκε στο Λονδίνο.)

Άρθρο 4. Η παράγραφος λέγει ότι «Σε περίπτωση παραβίασης των προνοιών αυτής της Συνθήκης, η Ελλάδα, η Τουρκία και το Ηνωμένο Βασίλειο αναλαμβάνουν να συν-διαβουλευθούν σχετικά με τις αναγκαίες παραστάσεις ή μέτρα σχετικά με τις πρόνοιες αυτές.  Αν κοινή δράση δεν μπορέσει να επιτευχθεί, η κάθε μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις διατηρεί το δικαίωμα να ενεργήσει μόνη με στόχο την επαναφορά της τάξης όπως αυτή δημιουργήθηκε με την παρούσα συνθήκη». Αυτή είναι η άλλη παράγραφος που η Τουρκία  παραβίασε βάναυσα, ενσυνείδητα και αιματηρά το 1974 με την ενσυνείδητη συνενοχή της σοσιαλιστικής βρετανικής κυβέρνησης η οποία της έδωσε το πράσινο φώς από τις 17 Ιουλίου 1974 στο 10 Downing Street όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός  B. Ecevit τους είχε ενημερώσει μέχρι και που σκόπευε να εισβάλει! Απαρχής η πρόθεση της Τουρκίας δεν ήταν η επαναφορά της συνταγματικής τάξης. Εξάλλου αυτή είχε από τις 23 Ιουλίου 1974 αποκατασταθεί και όχι βέβαια λόγω της πρώτης αιματηρής τουρκικής εισβολής…

Η Τουρκία σύμφωνα και  με αποφάσεις συνταγματολόγων παραβίασε αυτή την παράγραφο η οποία δεν έδιδε το δικαίωμα για ένοπλη  στρατιωτική εισβολή και κατοχή ή για αλλαγή του υφιστάμενου στάτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι προθέσεις της Τουρκίας για δημιουργία δύο ομόσπονδων ζωνών και αυτόνομων διοικήσεων, που αντίκεινται στις πρόνοιες της Συνθήκης Εγγυήσεως, είχαν γνωστοποιηθεί τόσο στους Βρετανούς στις 17 Ιουλίου 1974 όσο και στον Αμερικανό αξιωματούχο J. Sisco την επομένη 18 Ιουλίου 1974 όταν έφθασε από την Αμερική στο Λονδίνο. Αρχικά κορόιδεψε η Τουρκία για τα αυτιά της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας (όχι των Βρετανών και Αμερικανών ή Ρώσων όμως) επικαλούμενη για ορισμένες ώρες ότι στόχευε στην επαναφορά της έννομης τάξης αλλά τα διχοτομικά της σχέδια τα είχε αποκαλύψει ενωρίς τόσο στους Βρετανούς όσο και στους Αμερικανούς αν όχι και στους Ρώσους…

Άρθρο 5. «Η παρούσα Συνθήκη θα μπεί σε εφαρμογή από την ημέρα υπογραφής της και θα κατατεθεί στη Γραμματεία του ΟΗΕ…»

Υπογραφές Λευκωσία 16.8.1960, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και Φ. Κουτσιούκ για την ΚΔ,  Γ. Χριστόπουλος, για την Ελλάδα, Vecdi Turel για την Τουρκία και Χιού Φούτ για το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας.

Η Συνθήκη Εγγυήσεως όπως και η Συνθήκη Συμμαχίας συνομολογήθηκαν στη Ζυρίχη στις 11 Φεβρουαρίου 1959 από τους Κ. Καραμανλή και Α. Menderes. Αλλά η Συνθήκη Εγγυήσεως έτυχε τροποποιήσεως στο Λονδίνο με την εισαγωγή ακόμα μίας παραγράφου από τους Βρετανούς, της σημερινής παραγράφου 3 για την ασφάλεια των βρετανικών περιοχών των βάσεων.

Ο αρθρογράφος  γράφει ότι η τουρκική πλευρά δεν θα επιμείνει στην ΣΕ του 1960 και εμφανίζεται θετική στην αναθεώρησή της σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα.  Δεν εκπλήσσει αυτό, εφόσον η Τουρκία εξασφάλισε το ζητούμενό της από το 1974 (ότι απέτυχε το 1963/64)  εκτελώντας σταδιακά τους  στόχους του  σχεδίου Δρ. Nihat Erim του Νοεμβρίου 1956 (για την έκθεση σε ελληνική μετάφραση βλέπε βιβλίο κ Κώστα Χατζηκωστή, διευθύνων σύμβουλου του συγκροτήματος ΔΙΑ, ‘Έξι προεδρικά  πορτραίτα’). Προς τούτο  σημειώνω και  την δήλωση του καθηγητή Ερόλ Κειμάκ σε σεμινάριο στρογγυλής τραπέζης στο Λονδίνο στις 8 Φεβρουαρίου 2017 σε χώρο της Βουλής των Λόρδων, διοργανωθέν από το Κέντρο Τουρκικών Σπουδών στο Λονδίνο, υπό την προεδρία του λόρδου Ντέιβιντ Χάνευ με συνομιλητή τον πρέσβη Μιχάλη Ατταλίδη.

Για τη Συνθήκη Εγγυήσεως, κ. Κειμάκ επεσήμανε ότι «οι Τουρκοκύπριοι την θεωρούν ισχύουσα, η Τουρκία λέγει ήταν νόμιμο να επέμβει, οι Ελληνοκύπριοι τη θεωρούν παράνομη, και ίσως να χρειάζονται επιπρόσθετα πρωτόκολλα, αντί να ακυρωθεί. Η Τουρκία δεν εφάρμοσε το Ευρωπαϊκό Πρωτόκολλο της Άγκυρας, αλλά η ΕΕ δεν έχει τρόπους να το επιβάλει στην Τουρκία και ίσως οι σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας στο μέλλον να καταρρεύσουν πλήρως».

Όσο για τις πραγματικές προθέσεις και το τι επιδιώκουν οι Τουρκοκύπριοι (και η Τουρκία) ο καθηγητής Ερόλ Κεϊμάκ ήταν ωμός και ξεκάθαρος : «Δεν επιδιώκουμε μια δημοκρατία, δεν επιδιώκουμε σταθερότητα, ή πολλά άλλα πράγματα που γνωρίζετε, επιδιώκουμε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία…» (Σημερινή, 1 Μαρτίου 2017, ‘Διζωνική v Δημοκρατία’)

Τα όσα χρησιμοποιεί ο αρθρογράφος επικαλούμενος γεγονότα πριν τις δύο τουρκικές εισβολές δεν στέκουν εφόσον ήταν το τουρκικό πραξικόπημα των Τουρκοκυπρίων το 1963/64 και η απαίτησή τους για διάλυση της ΚΔ και αντικατάστασή της με δύο ‘συνιστώντα κράτη’ στο οποίο συνηγορούσε και το Φόρειν ΄Οφις που ξεκίνησαν τα γεγονότα. ( Η γράφουσα ζούσε τότε στην κατεχόμενη Νεάπολη Λευκωσίας…) Αλλά το ψήφισμα 186 Μαρτίου 1964 του ΟΗΕ αντέκρουσε όλες εκείνες τις προσπάθειες και προθέσεις όπως αργότερα και η έκθεση του G. Plaza του ΟΗΕ. Οι τουρκικές προθέσεις  επιβεβαιώθηκαν και με το έγγραφο  που βρέθηκε στο γραφείο του Τ/κ υπουργού Γεωργίας Fazil Plumer όταν στη βιασύνη του στις 22 Δεκεμβρίου 1963  να φύγει κατά την εντολή που τους είχε δοθεί από την τουρκοκυπριακή ηγεσία το ξέχασε προφανώς.  (Βλέπε βιβλίο μ. Χρ. Βενιαμίν ‘Τα δύσκολα Χρόνια – Οι αναμνήσεις μιας ζωής’ τόμος Α  2008).  Το έγγραφο εκείνο ημερ. 14.9.1963 προηγήθηκε των προτάσεων των 13 σημείων του Μακαρίου, και ήταν υπογραμμένο από τους R. Denktash, πρόεδρο της Κοινοτικής Συνέλευσης και τον   Dr. F. Kucuk τον Αντιπρόεδρο της Κ.Δ!!

Μια περίληψη του εγγράφου από το βιβλίο Βενιαμίν:

“…Τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου δεχθήκαμε ως προσωρινό μεταβατικό στάδιο, αν δεν ήταν έτσι δεν θα τις υπογράφαμε. Με αυτές αναγνωρίσθηκαν σε διεθνές επίπεδο τα δικαιώματα της Τουρκίας επί της Κύπρου… Θα ωφεληθούμε από τα λάθη των Ρωμιών και αφού ετοιμασθούμε καλύτερα,… θα περιμένουμε την ημέρα που θα θέλουν να χαλάσουν τις Συμφωνίες, οπότε θα επιτύχουμε την πλήρη ελευθερία μας… πρέπει να υποστηρίζεται ο αγώνας μας αυτός από πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες αλλά πρωτίστως από την Μητέρα Πατρίδα… Μπορούμε να συνοψίσουμε τα κύρια σημεία ενός τέτοιου σχεδίου ως εξής: Ο Τούρκος αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας θα γίνει δεκτός ως πρόεδρος της Δημοκρατίας υπό της τουρκικής κοινότητος και θα ιδρυθεί μια κυβέρνηση αποτελούμενη καθαρώς από Τούρκους… Η Μητέρα πατρίς θα αναγνωρίσει αμέσως την κυβέρνηση αυτή… θα ακολουθήσει η επέμβαση της Μητέρας Πατρίδας και εάν υπάρξει ανάγκη θα αναγνωρισθούν αμέσως τα δικαιώματα, ως πολίτες της Δημοκρατίας,  εις τους Κυπρίους οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι εις Τουρκία… οι Ρωμιοί θα αντιδράσουν εναντίον των Τούρκων εμπράκτως και έτσι θα αρχίσει ένας αγώνας μεταξύ των δύο Κοινοτήτων και το αποτέλεσμα θα καθορίσει τον αγώνα. ΄Οταν  αρχίσει ο αγώνας η τουρκική Κοινότητας η οποία είναι διεσπαρμένη εις όλη την νήσο  να μαζευτεί εις μίαν ζώνη δια της βίας και να είναι υποχρεωμένη όπως κρατήσει εκείνην την ζώνη… Εις ποίον μέρος θα ευρίσκεται αυτή η ζώνη, αυτό θα εξαρτηθεί από το στρατηγικό  σχέδιο που θα ετοιμάσουν οι ειδικοί… ενίσχυση των σχέσεών με την Μητέρα Πατρίδα …Η τουρκική κοινότητα  αφού συμπληρώσει από απόψεως οικονομικής, στρατιωτικής, και ηθικής με την πλήρη έννοια της λέξεως αυτές τις προετοιμασίες, θα επωφεληθεί της ευκαιρίας κατά την οποίαν θα δημιουργηθεί μία συνταγματική κρίσης διά τους Ρωμιούς και θα έχει κάποιαν επιτυχία… Λευκωσία 14.9.1963 Δρ. Φαζίλ Κιουτσιούκ  Αντιπρόεδρος Κ.Δ , Ραούφ Ντενκτάς Πρόεδρος Τουρκικής Κοινοτικής Συνέλευσης. ”

Η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» στα αποκαλυπτικά της δημοσιεύματα τον Φεβρουάριο του 1964 αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο έγγραφο στις 21 και 23 Φεβρουαρίου 1964.

Σε τελική ανάλυση εκείνοι που χρειάζονται  εγγυήσεις για την ασφάλειά των αν τυχόν και βρεθεί ελληνικό χέρι να υπογράψει τέτοια αντιδημοκρατική λύση όπως η ιστορικά τεκμηριωμένη  διαιρετική δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία, και όπως ξεκάθαρα ομολόγησε ο Τ/κ καθηγητής Ερόλ Κειμάκ δεν θα είναι δημοκρατική, δεν είναι άλλοι από τους Έλληνες πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι οποίοι με την υπογραφή τους θα καταστούν όμηροι της Τουρκίας και του Τουρκοκυπριακού ‘συνιστώντος κράτους’ με την επίσης εν κρυφώ και πίσω από κλειστές πόρτες ετοιμαζόμενη παραμονή εσαεί μερικών τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων.  Όπως ακριβώς την προνόησαν οι Βρετανοί μέσω του νυν Υπ. Αρμοστού στη Λευκωσία Εξοχότατου Matthew Kidd  από το 1983 για εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων. (Άρθρο της γράφουσας στην Σημερινή, 7 Δεκεμβρίου 2016, ‘Μερική ‘μόνιμη’ παραμονή τουρκικών στρατευμάτων’.)

Φανούλα Αργυρού

https://tanea-diaspora.net/

«Οι Καλικάντζαροι των ΟΗΕδων και οι κουρελείς Κομισιον-άριοι θέλουν Τζιμπουτί την Κύπρο.»

Αποκαλύφθηκε πλήρως ο ρόλος του κλόουν της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ  με τις ευλογίες των Βρυξελλών για μια εντατικοποίηση ενταξιακής πορείας της Τουρκίας και πιθανότατα με πλήρη ένταξή της.

• Αθανασία Φωτιάδη *

Tο σχέδιο αυτό υπήρχε στο τραπέζι πριν αρχίσει ο Ερντογάν τις εχθροπραξίες με την Ε.Ε μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016 και το δημοψήφισμα της 16ηςΑπριλίου του 2017 για την Συνταγματική Μεταρρύθμιση, που πάγωσε έκτοτε για να επανέλθει δριμύτερο εν όψει Γενεύης 2 για την πραγματοποίηση της παράνομης και άκυρης Πενταμερούς Διασκέψεως και επ’ ουδενί Διεθνούς όπως υποστηρίζουν οι καλικάντζαροι του ΟΗΕ και οι δολοπλόκοι Βρετανοί.

Αποκλειστικός σκοπός αυτής της παρωδίας διασκέψεως είναι η κατάλυση της κρατικής υπόστασης της Κύπρου  και την θέση της θα πάρει η λεγόμενη ισότιμη Τουρκική συγκυριαρχία ειδικότερα θα τεμαχιστεί η Κύπρος σε 2 κράτη στο  κατεχόμενο – τουρκικό  [βορράς]  και το νυν ελεύθερο-ελληνικό [Νότος]

Όμως οι πρόνοιες των σχεδίων ΑΝΑΝ προβλέπουν και το τρίτο υπερκείμενο κράτος το οποίο θα κατέχεται από τους Ευρωατλαντιστές και εδώ πλέον εδραιώνεται η πεποίθηση ότι την διακυβέρνηση επί της ουσίας θα την έχει το τρίτο κράτος ”συντονιστής” αφού θα φθάσουν τα πράγματα πολύ σύντομα σε αδιέξοδα και ακυβερνησία. Θα έχουν και την υπεροχή του Δικαίου οι κυβερνήτες, με το πρόσχημα ότι εμείς θέλαμε να ”επανενωθείτε” και να ”συμφιλιωθείτε” αλλά αφού δεν μπορείτε αναγκαζόμαστε να επέμβουμε όπως άλλωστε λένε τα συμφωνηθέντα. Όπως γίνεται αντιληπτό στην παραπάνω παρωδία διάσκεψη θα διαπραχθούν εκ νέου εγκλήματα πολέμου που θα αφορούν τα ανδρείκελα των ΟΗΕδων, Άϊντα και Γκουτέρες και τους ΥΠΕΞ Αγγλίας και Τουρκίας εξαιρείται ο ΥΠΕΞ Ελλάδος Ν. Κοτζιάς ο οποίος έκανε πανηγυρική δήλωση στην Γενεύη 1 για την κατάργηση των εγγυήσεων και την αποχώρηση του κατοχικού Τουρκικού στρατού θέτοντας τα ως προαπαιτούμενα και φυσικά ελπίζουμε να τον αφήσουν να συνεχίσει  γιατί και η πολιτική επίθεση εναντίον του Αιντα δείχνει την αποφασιστικότητά του, παρ’ όλο που δεν έχει εκφρασθεί προσώρας για την Γενεύη 2.

Πώς παίζεται το βρώμικο παιχνίδι στην Γενεύη 2 και είναι στην κυριολεξία παιχνίδι γιατί μας έρχεται συνειρμικά το Mad Max 2 αλλά μας λείπει ο Μαξ [Μέλ Γκίπσον] που έρχεται  σε σύγκρουση μέχρι θανάτου με μια ομάδα κακοποιών όταν οι τελευταίοι φτάνουν στην περιοχή του σ’ αναζήτηση πετρελαίου. Οι εκ Βρυξελλών  παράγοντες  επιχειρούν την σύνδεση των ευρωτουρκικών διαπραγματεύσεων για ενταξιακή πορεία με την επίλυση του Κυπριακού ότι δηλαδή έκαναν  στο παρελθόν όταν εντάχθηκε η Κ.Δ. απέκτησε και το φύλλο πορείας της η Τουρκία για την ένταξή της στην Ε.Ε .Θέλουν την επίλυση του Κυπριακού εδώ και τώρα, γιατί αυτοί οι μεγάλοι ”ανθρωπιστές” και ”υπερασπιστές” των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, προκειμένου να υπάρξει εμβάθυνση των ευρωτουρκικών σχέσεων σκέπτονται ότι τύφλα να έχουν τα ”ανθρωπιστικά συναισθήματά” τους αφού πάντα υπερέχουν τα βορβορώδη συμφέροντά τους. Η Τουρκία κλείδωσε πηγαίνοντας στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό τις εγγυήσεις της Ελληνικής πλευράς ότι δεν θα αντιταχθεί στην Ευρωπαική της πορεία και μάλιστα  σύμφωνα με τον ΠτΔ  αλλά και η πολιτική ελίτ τους υποδέχεται με ανοικτές αγγάλες. Οι δήθεν  ενοχλημένοι  Τουρκαλάδες  με την παρουσία  των απεσταλμένων της Κομισιόν στην Γενεύη 2, ως παρατηρητών δεν έβγαλαν άχνα γιατί τώρα οι κουρελείς κομισιονάριοι θεωρούνται  θεματοφύλακες του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Θα αντιτείνει κάποιος, ότι θα υπάρχουν αντιρρήσεις από άλλα κράτη στην Ε.Ε. που θα ασκήσουν βέτο γιατί δεν θέλουν την Τουρκία.

Θα επικαλεστώ το γεγονός ότι οι μεγάλοι παράγοντες Γερμανία, επιβάλουν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα από θέση ισχύος π.χ. η εγκαθίδρυση των παράνομων μηχανισμών όπως ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας ή το Γιούρογκρουπ είναι πρωτίστως δική τους επιδίωξη και τα κατάφεραν επιτυχώς σε όλο το εύρος των Ευρωπαϊκών δρώμενων για όλα τα κράτη μέλη. Οπωσδήποτε η γεωπολιτική σκακιέρα αφορά πολλούς παίκτες και οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και απρόβλεπτες συχνά στο παιχνίδι. Η Τουρκία φαίνεται να ξαναγυρίζει σαν τον Χότζα με τον φούρνο στις ευρωπαϊκές αγάπες γιατί προχωρούν οι Κούρδοι και στις μάχες και στην ανεξαρτησία τους έχοντας στο πλευρό τους τις Η.Π.Α. και γιατί και στο Κατάρ τα έκαναν ρόιδο. Ο Ερντογάν προφανώς ακολουθεί τα χνάρια του Οζάλ και όπως φαίνεται τον έχει πρότυπο στην νεοθωμανική πορεία του. Ήταν πολύ χαρακτηριστικό το προσκύνημα στον τάφο του λίγες ώρες μετά την νίκη του στο δημοψήφισμα της Συνταγματικής Μεταρρύθμισης. Η πιθανή αναδίπλωση του καθεστώτος Ερντογάν προς Ευρώπη αποτελεί αναγκαίο βήμα για την επιβίωση της ενιαίας Τουρκίας την ίδια ακριβώς τακτική  υιοθέτησε ο Τ.Οζάλ και έβγαλε την Τουρκία από τα αδιέξοδα εκείνης της εποχής.

Επί τροχάδην ο Τ. Οζάλ έκανε κατά την γνώμη μου δύο σημαντικές κινήσεις : 1) Για να αντιμετωπίσει την διαφαινόμενη  άνοδο του Ισλαμικού Φονταμενταλισμού εις βάρος του εθνοκεντρικού μοντέλου του Κεμάλ είχε ήδη λίγο πριν την δολοφονία του χωρίσει την Μ. Ασία σε 8 Μιλιέτ σε μια προσπάθεια του να ακυρώσει τον Κουρδικό αγώνα ανεξαρτησίας που γινόταν και γίνεται επί την βάσει του εθνικού και όχι θρησκευτικού πεδίου. 2) Για να ενισχύσει το παραπάνω σχέδιο και με την υπαρκτή οικονομική κρίση που μάστιζε την Τουρκία  προσέγγισε τους Ευρωπαίους και την Ελλάδα για την ενταξιακή πορεία καμουφλάροντας το νεοθωμανικό του όραμα.

Είναι αξιοσημείωτο ότι κατάφερε επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου στο Νταβός το 1988 με την ειρηνική διευθέτηση των Ελληνοτουρκικών διαφορών   να αποσυνδεθεί το Κυπριακό ,το κορυφαίο Εθνικό μας ζήτημα από αυτές γι’ αυτό τον λόγο αργότερα ο Α.Π. αναγνωρίζοντας το λάθος του αναφώνησε το mea culpa.   Επακόλουθα των ανωτέρω και με την αναγνώριση ως υποψήφιας χώρας προς ένταξη στην Ε.Ε. το 2004 στο Ελσίνκι,  κέρδισε η Τουρκία τον χρόνο που χρειαζόταν για εσωτερική αναδιοργάνωση τόσο στην οικονομία (ανήκει στους G20), όσο και στον στρατό. Σας υπενθυμίζω το 1986 με την κρίση του Μαρτίου στο Αιγαίο αναδείχθηκε πόσο πεπαλαιωμένα μέσα διέθετε έναντι του Ελληνικού στρατού. Σήμερα εκσυγχρονίζεται με ταχύτατους ρυθμούς στους εξοπλισμούς και ο Ερντογάν προχωρά ακάθεκτος στην αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων ενισχύοντάς τες με τους πραιτωριανούς του παρ’ όλο που υπάρχουν σοβαρά προβλήματα από το ξήλωμα των κεμαλικών αξιωματικών όπως επισημαίνουν έγκριτοι στρατιωτικοί αναλυτές.

Συνάγεται εκ των ανωτέρω ότι αν οι υποτελείς και φοβικοί κυβερνώντες στην Ελλάδα θα επιτρέψουν την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας έχοντας αποσυνδέσει το κορυφαίο εθνικό μας ζήτημα το Κυπριακό από τις Ελληνοτουρκικές διαφορές, ενδίδοντας απέναντι στον συρφετό ΟΗΕδων και Ευρωπαίων Κομισιονάριων αντί να χαριεντίζονται με τις γραβάτες που θα φορέσουν για τις ‘’μεγάλες επιτυχίες’’ τους καλύτερα να κρεμαστούν με αυτές.  Δεν θα επιτρέψουν οι απανταχού Έλληνες την κατάλυση του κυρίαρχου κράτους της Κύπρου μας κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε. δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο παγκοσμίως και δεν θα υπάρξει για την Κ.Δ. Θα υπερασπιστούμε την κυρίαρχη ισότητα του αρ2παρ.1 και θα αποτρέψουμε την επέμβαση των ΟΗΕδων στην εσωτερική δικαιοδοσία της Κ.Δ. του αρ.2παρ.7 του Καταστατικού Χάρτη.

Άρθρο 2. Ο Οργανισμός και τα μέλη του, κατά την επιδίωξη των Σκοπών που αναφέρονται στο Άρθρο 1, θα ενεργούν σύμφωνα με τις παρακάτω Αρχές:

1. Ο Οργανισμός βασίζεται στην αρχή της κυρίαρχης ισότητας όλων των Μελών του.

7.   Καμιά  διάταξη  αυτού  του  Χάρτη  δε  θα  δίνει  στα  Ηνωμένα  Έθνη  το  δικαίωμα να επεμβαίνουν σε ζητήματα που ανήκουν ουσιαστικά στην εσωτερική δικαιοδοσία οποιουδήποτε κράτους και δε θα αναγκάζει τα Μέλη να υποβάλλουν τέτοια  θέματα για ρύθμιση σύμφωνα με τους όρους αυτού του Χάρτη.

Οι πράξεις βαρβαρότητας του Άϊντα, του αποτυχημένου και απολυμένου από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και του Γκουτέρες ενός αποτυχημένου πρωθυπουργού στην Πορτογαλία, αποτυχημένου Ύπατου Αρμοστή για τους πρόσφυγες, πρόεδρος του κάδου απορριμμάτων της σοσιαλιστικής διεθνούς που έχει πλείστα τέτοια κουμάσια όπως και ο νυν πρόεδρός της Γ.Α.Π.,  έχουν αντίκτυπο στον μεγαλύτερο Παγκόσμιο Οργανισμό που δημιουργήθηκε στον αντίποδα της βαρβαρότητας, αρμόδιο για την επίλυση των προβλημάτων με ειρηνικές διαδικασίες μεταξύ των κρατών αντί των ολέθριων πολέμων . Αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό τον ρόλο είναι καταδικασμένος να διαλυθεί όπως συνέβη με την κοινωνία των Εθνών (Κ.Τ.Ε.). Αν δεν αποκατασταθεί η Δικαιοσύνη και δεν εφαρμοσθεί το Δίκαιο στην Κύπρο θα έχουμε τις πλέον οδυνηρές εξελίξεις σε όλο τον πλανήτη. Η ομερτά όλων των ιμπεριαλιστικών κέντρων και δυνάμεων για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν και διαπράττονται από τους Τούρκους κατακτητές και τα οποία με την Γενεύη 2 προσπαθούν να αποσβήσουν υποδηλώνει ότι θέλουν την Κύπρο ρημαγμένη, μη-κράτος κυρίαρχο για να έχουν αυτά την απόλυτη κυριαρχία διατηρώντας τις στρατιωτικές βάσεις τους, φανερές και μυστικές. Σημειωτέον ότι η Κύπρος αποτελεί μια από τις πλέον στρατιωτικοποιημένες ζώνες στην περιοχή της Μεσογείου, κάτι ανάλογο που συναντάμε στο Τζιμπουτί (κράτος – κέρβερος της Δύσης στην Αφρική).

Το μέλλον της Κύπρου μας πρέπει να απασχολεί το νου και την ψυχή των Ελλήνων, από το Ριζοκάρπασο μέχρι την Παναγιά των Οινουσσών, από την Κερύνεια μέχρι το Αιγαίο και την Θράκη, καρτερώντας μέρα νύχτα να φυσήσει ο αέρας της λευτεριάς.

Σημείωση: Θα επανέλθουμε στην περίπτωση του Νορβηγού που επιχειρεί λυσσωδώς να αποτρέψει την εκμετάλλευση της Κυπριακής ΑΟΖ μέχρι καταλύσεως του κυρίαρχου κράτους της Κύπρου απο την εισβολή του Barbaros μέχρι σήμερα. .

• Νομικός,μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Υποστήριξης Αγώνα Ελεύθερης Κύπρου — Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ.

Home