Αρχική > Πολιτική > » Εκλογές 25ης Ιανουαρίου 2015: Η ώρα της κρίσης. «

» Εκλογές 25ης Ιανουαρίου 2015: Η ώρα της κρίσης. «

20/01/2015

κάλπηΕκλογές 25ης Ιανουαρίου 2015: Η ώρα της κρίσης.

 

Αγαπητοί φίλοι,

 

Την Κυριακή της 25ης Ιανουαρίου 2015 ο καθένας από εμάς θα πρέπει να ψηφίσει αρχικά ένα κόμμα  και μέσα από την λίστα που αυτό προτείνει να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο. Η ιστορία έχει δείξει ότι για πάρα πολλούς Έλληνες τα κριτήρια είναι ιδιοτελή και αυτό αποδεικνύεται από τους ανθρώπους που έχουν εκλεγεί κατά το παρελθόν και έχουν οδηγήσει τη χώρα σε χρεοκοπία και απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Πράσινα Αριστερά Άλογα, Σιγανά Ποτάμια, Νεοσωτήρες ΣοσιαλΗστές, Ορθόδοξοι Υποκριτές έχουν στρατευτεί να εξαπατήσουν το λαό και να ανέλθουν στην εξουσία ενώ ο καθένας με τον τρόπο του έχει συμβάλει στην σημερινή κατάντια για την οποία θα έπρεπε να ντρεπόμαστε ως Έλληνες. Παρά ταύτα καμία ποινική δίωξη δεν έχει ασκηθεί εναντίον τους και ακόμη έχουν το θράσος να ζητούν την ψήφο μας.

Αυτό που προέχει λοιπόν είναι να απαλλαγεί ο τόπος από την σαπίλα που έχει οδηγήσει τη χώρα υποταγμένη σε αφανή κατακτητή που αντί για όπλα έχει ηλεκτρονικούς υπολογιστές με πολυψήφιους αριθμούς που τους ονομάζει χρέος αν και ποτέ το χρέος αυτό δεν μπήκε ολόκληρο στη χώρα και όσο μπήκε δεν επενδύθηκε σε παραγωγικά έργα που θα το αποπλήρωναν.

Ερίζουν για φορολογικά μέτρα, μειώσεις μισθών και συντάξεων, και για άλλα τερτίπια άντλησής χρημάτων για να αποπληρώσουν τις δόσεις ομολόγων του δημοσίου που οι τοκογλύφοι έχουν αγοράσει σε εξευτελιστικά κλάσματα της ονομαστικής τους αξίας.

Εν΄ονόματι μίας δήθεν Ενωμένης Ευρώπης έχουν παραδώσει το δικαίωμα έκδοσης νομίσματος σε μη κοινωνικά ελεγχόμενους οργανισμούς με κριτήρια ανταγωνιστικά και κερδοσκοπικά, Με την προπαγάνδα έχουν κατορθώσει να πείσουν μία μεγάλη μερίδα των πολιτών εναντίον του εθνικού νομίσματος τη στιγμή που η Ευρώπη δεν έχει κοινή αμυντική, κοινωνική, οικονομική και δημοσιονομική πολιτική ούτε καν κοινά σύνορα. Είναι να απορεί κανείς για ποια Ευρώπη μιλάνε, σίγουρα όμως δεν είναι η Ευρώπη του νομίζει ο μέσος Έλληνας αλλά και ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης με τον οποίο θα πρέπει να συνεργαστούμε για να την αναγεννήσουμε αφού πρώτα καταρρίψουμε το προβαλλόμενο, δύσμορφο  έκτρωμα της.

Πέρα από τις ιδεολογικές απόψεις του καθενός και επειδή κανένα κόμμα δεν έχει την τέλεια πρόταση είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε μία πραγματική πολιτική κατάσταση στην οποία θα πρέπει να δώσουμε μία ρεαλιστική λύση.

Μιλώντας με τους τρέχοντες πολιτικούς όρους οι μημονιακοί αν και χωρισμένοι σε πολλά κόμματα με επικεφαλής τη Ν.Δ είναι έτοιμοι να ξαναπάρουν την εξουσία σε μία μετεκλογική συνεργασία αρκεί να τους δοθεί η εντολή, στην περίπτωση που η ΝΔ έλθει πρώτο κόμμα και καρπωθεί τους 50 βουλευτές που δίδει ο καλπονοθευτικός νόμος της “Δημοκρατίας” μας. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει πρώτο κόμμα θα πάρει αυτός το δωράκι των 50 βουλευτών και σε περίπτωση που, όπως φαίνεται, δεν έχει αυτοδυναμία, θα χρειαστεί να συνασπιστεί με άλλο κόμμα που θα μπορούσε να είναι το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, το ΚΚΕ  ή Χ.Α. και οι ΑΝΕΛ.

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καθαρές θέσεις σε εθνικά κυρίως θέματα, αλλά και επειδή ο αρχηγός του ως νέος Ανδρέας έχει την υποστήριξή των ΗΠΑ υπάρχει ο κίνδυνος ότι, η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο πιθανό να προστεθούν και άλλες υποφώσκουσες μνημονιακές δυνάμεις, δεν θα αποτελέσει την εθνικά σωτήρια λύση που θα περιμέναμε.

Από τη άλλη μεριά ούτε το ΚΚΕ αλλά ούτε και η Χ.Α. θα μπορούσαν να συνεργαστούν μετεκλογικά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη ελπίδα για μία καλύτερη λύση από την σημερινή μνημονιακή κατάσταση θα ήταν η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με ένα κόμμα με δηλωμένες εθνικές θέσεις δηλαδή τους ΑΝΕΛ.

Δυστυχώς στη ζωή τα πράγματα δεν είναι πάντοτε όπως θα έπρεπε διότι το κακό συσπειρώνεται ευκολότερα και προκειμένου να υπάρχει συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ με ΠΑΣΟΚ  και άλλους μνημονιακούς θα ήταν ευχής έργο εάν μπορούσε να συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ. Ευτυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ,  όπως φαίνεται, δεν θα έχει αυτοδυναμία και ως εκ τούτου θα ανατρέξει σε συνεργασία που εάν γίνει με μνημονιακούς θα απογοητεύσει τους προς το παρόν ετερόκλητους ψηφοφόρους του.

Εάν μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κρατήσει την αντιμνημονιακή εικόνα που δείχνει σήμερα, θα προτιμήσει να συνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ, εφόσον αυτοί κατορθώσουν να μπουν στη Βουλή. Μία τέτοια συνεργασία θα αποτρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ από ορισμένα εθνικά ατοπήματα στα οποία έχει την τάση να παρασύρεται όπως, το Σκοπιανό, το Κυπριακό, η Θράκη και η λαθρομετανάστευση.

Μετά τα ανωτέρω είναι προφανές ότι με την σημερινή συγκυρία των πολιτικών πραγμάτων μία εθνικά ρεαλιστική λύση θα ήταν να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, καλώς ή κακώς να πάρει το δώρο των 50 βουλευτών, αλλά χωρίς αυτοδυναμία και οι ΑΝΕΛ να κατορθώσουν να μπουν στη Βουλή.

Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό φαίνεται εφικτό, όσον όμως αφορά τους ΑΝΕΛ εκεί θα πρέπει όλοι οι συντηρητικοί, δεξιοί και κεντρώοι Έλληνες να βοηθήσουν ώστε να έχει η Ελλάδα μία ασφαλιστική δικλείδα σε αυτή την εθνικά ιστορική στιγμή. Σε τυχόν εκλογικές περιφέρειες που κάποιος δεν τα βρίσκει με τους υποψηφίους ας ψηφίσει τουλάχιστον το κόμμα, Ένα πράγμα έχει σημασία, να φύγει η σαπίλα αλλά και να ευρεθούμε σε μία εθνικά ελεγχόμενη κατάσταση.

Ηλίας Σταμπολιάδης

Καθηγητής Πολυτεχνείου

Σημειώνουμε:

  1. Επιθυμητό αποτέλεσμα είναι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να μη λάβουν 30%, ΧΑ-Ποτάμι-ΚΚΕ-ΑΝΕΛ να μη πλησιάσουν το 10%, ώστε να προκύψει 3κομματική συγκυβέρνηση που δεν θα μπορεί ούτε να προσκυνά την Τρόικα ούτε να παραδίδει τα εθνικά μας ζητήματα ούτε να … φέρει το Ισλάμ στην Αθήνα.
  2. Εννοείται πως δεν πρέπει να εκλεγούν οι κακούργοι ΓΑΠ-Βενιζέλος και οι τσόντες Καρατζαφέρης-Κουβέλης.
  3. Με τους ΑΝΕΛ στοιχίζονται τέσσερις διακεκριμένοι μαχητές του πατριωτικού δημοκρατικού πολιτικού ρεύματος:
  •  ΤΟΥΡΝΑΒΙΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ( ΥΠΟΛ. ΑΤΤΙΚΗΣ )
  • ΣΑΚΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ( Β’ ΑΘΗΝΑΣ )
  • ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ( Α’ ΑΘΗΝΑΣ )
  • ΝΕΑΡΧΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ( Β’ ΑΘΗΝΑΣ )

Για όσους επιλέξουν ΑΝΕΛ, μία ψήφος τους στους αναφερόμενους φίλους αγωνιστές, θα έπιανε τόπο .

Νίκος Καραβαζάκης

Δείτε και:

ΠΑΡΩΝ!

Δεν περιμένουμε τίποτε. Κάτι, μπορεί να κάνουμε.

Δεν υπάρχει οδός διαφυγής.

Με σύνεση και πείσμα στο 2015.

Κατηγορίες:Πολιτική
  1. Τάσος Κοταράς
    22/01/2015 στο 13:56

    Όλα τα γράψατε πολύ ωραία στην αρχή, για την σαπίλα του πολιτικού συστήματος. Ημουν έτοιμος να μπράβο, μέχρι το σημείου που φτάσατε στο να θεωρείτε τους ΑΝΕΛ κάτι έξω από αυτή τη σαπίλα, κάτι περίπου σαν την ανανεωτική ελπίδα που θα σώσει την Ελλάδα. Δεν θέλω να κάνω επίθεση εναντίον των ΑΝΕΛ, αλλά νομίζω ότι το πρόβλημα του πολιτικού συστήματος είναι ότι ανακυκλώνονται οι ίδιοι και ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι στις παλιότερες καλές μέρες δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν την κατηφόρα. Όταν έρεε το χρήμα όλοι ήταν large και σφύριζαν αδιάφορα. Οι μεν ήταν με το οικονομικό σύστημα εξουσίας, οι άλλοι ήταν με τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές, και γενικά όλοι είτε αποδείχθηκαν ανόητοι είτε εθελοτυφλούσαν για να ικανοποιήσουν τις κομματικές και προσωπικές τους επιδιώξεις. Αυτό αφορά όλα τα κόμματα (σε διάφορους βαθμούς συμμετοχής στην ευθύνη φυσικά). Οι ΑΝΕΛ δεν είναι έξω από αυτό, και κυριώς ο αρχηγός τους.
    Λόγω αυτής της κατάστασης, η συζήτηση έχει καταλήξει εκ του πονηρού να είναι πάνω στο ψευτοδίλημμα Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο γιατί έτσι απομακρύνει την αναζήτηση διαχρονικών ευθυνών από τους πολιτικούς, και μάλιστα από τους τώρα πιο μεγαλόστομους και λάβρους τάχα υπέρ της «Κοινωνίας», της «Ανεξαρτησίας», του «Έθνους», της «Δικαιοσύνης», και άλλα τέτοια εύηχα στα αυτιά του κάθε πονεμένου. Ο κόσμος δυστυχώς τρώει χόρτο.
    Ποιός από τους πολιτικούς θα εγγυηθεί ότι αύριο δεν θα αναγκαστούμε να ξαναπάμε σε μνημόνια; Υπάρχουν σταθερές πολιτικές αρχές και αξίες πάνω στις οποίες μπορεί να βασιστεί κανείς; Η κολοτούμπα και οι οπορτουνιστικές πρακτικές πέφτουν σύννεφο. Να πούμε κάτι αριστερό να πάρουμε μερικά ψηφαλάκια από εκεί, μετά να πούμε και κάτι για το υπερήφανο έθνος να αρπάξουμε και από την άλλη και πάει λέγοντας. Και ενώ υπάρχουν και νέοι και σοβαροί άνθρωποι σε κάθε κόμμα, ωστόσο αυτοί που ακούγονται και προβάλλονται είναι ό,τι πιο σάπιο και λαϊκίστικο. Και οι καλοί στο τέλος ή θα συμβιβαστούν με το «σύστημα» – και το κόμμα ένα σύστημα είναι, πόσω μάλλον αρχηγηκό όπως σχεδόν όλα τους – ή θα πάνε στη γωνία. Λαού θέλοντος και επιτρέποντος φυσικά.
    Μια είναι η λύση: Να καταρρεύσουν όλα τα κόμματα και να γεννηθεί τίποτα νέο. Το Ποτάμι κάτι πάει να κάνει αλλά είναι πολύ αρχή για να πει κανείς πού θα πάει, άσε που δεν έχει πρόγραμμα ακόμα. Μακάρι όμως να βγούν ακόμα 3-4 νέα κόμματα, με αρχές και εσωτερική δημοκρατία, να έχουμε να διαλέγουμε. Δυστυχώς όμως, εκεί που κάτι πήγε να γίνει τα τελευταία χρόνια με το να πάνε όλα τα κόμματα (και κυρίως τα κόμματα εξουσίας) κάτω από το 20%, μπας και βάλουν μυαλό, τελικά πάλι καταλήξαμε σήμερα στον δικομματισμό, στην τεχνητή πόλωση, σε μικροκομματικές επιδιώξεις και στον λαϊκισμό. Απλά το ΠΑΣΟΚ έγινε ΣΥΡΙΖΑ και άντε μία από τα ίδια. Γιατί πάλι ο λαός παγιδεύτηκε σε ψευτοδιλήμματα και εκβιασμούς. Αν είναι να βγεί κάτι από την κρίση, θα ήταν να ξεκινάγαμε από την αρχή την πολιτική τόσο σε πρόσωπα αλλά όσο και σε νοοτροπίες. Δυστυχώς όμως, είναι σαν να μην πήραμε κανένα μάθημα. Μήπως τελικά δεν μας αξίζει κάτι περισσότερο;

  2. Τάσος Κοταράς
    22/01/2015 στο 11:07

    Όλα τα γράψατε πολύ ωραία στην αρχή, για την σαπίλα του πολιτικού συστήματος. Ημουν έτοιμος να μπράβο, μέχρι το σημείου που φτάσατε στο να θεωρείτε τους ΑΝΕΛ κάτι έξω από αυτή τη σαπίλα, κάτι περίπου σαν την ανανεωτική ελπίδα που θα σώσει την Ελλάδα. Δεν θέλω να κάνω επίθεση εναντίον των ΑΝΕΛ, αλλά νομίζω ότι το πρόβλημα του πολιτικού συστήματος είναι ότι ανακυκλώνονται οι ίδιοι και ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι στις παλιότερες καλές μέρες δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν την κατηφόρα. Όταν έρεε το χρήμα όλοι ήταν large και σφύριζαν αδιάφορα. Οι μεν ήταν με το οικονομικό σύστημα εξουσίας, οι άλλοι ήταν ήταν με τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές και γενικά όλοι ήταν είτε ανόητοι είτε εθελοτυφλούσαν για να ικανοποιήσουν τις κομματικές και προσωπικές τους επιδιώξεις. Αυτό αφορά όλα τα κόμματα (σε διάφορους βαθμούς συμμετοχής στην ευθύνη φυσικά). Οι ΑΝΕΛ δεν είναι έξω από αυτό, και κυριώς ο αρχηγός τους.
    Λόγω αυτής της κατάστασης, η συζήτηση έχει καταλήξει εκ του πονηρού να είναι πάνω στο ψευτοδίλημμα Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο γιατί έτσι απομακρύνει την αναζήτηση διαχρονικών ευθυνών από τους πολιτικούς, και μάλιστα από τους τώρα πιο μεγαλόστομους και λάβρους τάχα υπέρ της «Κοινωνίας», της «Ανεξαρτησίας», του «Έθνους», της «Δικαιοσύνης», και άλλα τέτοια εύηχα στα αυτιά του κάθε πονεμένου. Ο κόσμος δυστυχώς τρώει χόρτο.
    Ποιός από τους πολιτικούς θα εγγυηθεί ότι αύριο δεν θα αναγκαστούμε να ξαναπάμε σε μνημόνια; Υπάρχουν σταθερές πολιτικές αρχές και αξίες πάνω στις οποίες μπορεί να βασιστεί κανείς; Η κολοτούμπα και οι οπορτουνιστικές πρακτικές πέφτουν σύννεφο. Να πούμε κάτι αριστερό να πάρουμε μερικά ψηφαλάκια από εκεί, μετά να πούμε και κάτι για το υπερήφανο έθνος να αρπάξουμε και από την άλλη και πέι λέγοντας. Και αν υπάρχουν και νέεοι και σοβαροί άνθρωποι σε κάθε κόμμα, ωστόσο αυτοί που ακούγονται και προβάλλονται είναι ό,τι πιο σάπιο και λαϊκίστικο. Και οι καλοί στο τέλος ή θα συμβιβαστούν με το «σύστημα» – και το κόμμα ένα σύστημα είναι, πόσω μάλλον αρχηγηκό όπως σχεδόν όλα τους – ή θα πάνε στη γωνία.
    Μια είναι η λύση: Να καταρρεύσουν όλα τα κόμματα και να γεννηθεί τίποτα νέο. Το Ποτάμι κάτι πάει να κάνει αλλά είναι πολύ αρχή για να πει κανείς πού θα πάει, άσε που δεν έχει πρόγραμμα ακόμα. Μακάρι να βγούν ακόμα 5-6 νέα κόμματα, με αρχές και εσωτερική δημοκρατία, να έχουμε να διαλέγουμε. Δυστυχώς όμως, εκεί που κάτι πήγε να γίνει τα τελευταία χρόνια με το να πάνε όλα τα κόμματα (και κυρίως τα κόμματα εξουσίας) κάτω από το 20%, μπας και βάλουν μυαλό, τελικά πάλι καταλήξαμε στον δικομματισμό, στην τεχνητή πόλωση, σε μικροκομματικές επιδιώξεις και στον λαϊκισμό. Απλά το ΠΑΣΟΚ έγινε ΣΥΡΙΖΑ και άντε μία από τα ίδια. Γιατί πάλι ο λαός παγιδεύτηκε σε ψευτοδιλήμματα και εκβιασμούς. Αν είναι να βγεί κάτι από την κρίση, θα ήταν να ξεκινάγαμε από την αρχή την πολιτική σαν πρόσωπα αλλά και σαν νοοτροπίες. Δυστυχώς όμως, είναι σαν να μην πήραμε κανένα μάθημα. Μήπως τελικά δεν μας αξίζει κάτι περισσότερο;

  3. Αλέξανδρος Λεονταρίτης
    22/01/2015 στο 10:57

    Μπράβο Νίκο
    Ορθός πάντα ο συλλογισμός σου. Δυστυχώς η ΑΝΕΛ έχει υποστεί μεγάλη φθορά, κυρίως από ΝΔ και ΧΑ αλλά και κάπως ΣΥΡΙΖΑ. Για να δούμε έχει απομείνει κάποιο ίχνος λογικής στα Έρημα Άβουλα Πρόβατα, ώστε για το συμφέρον και μοναδική τους ελπίδα για βελτίωση της κατάστασή τους να ψηφίσουν ΑΝΕΛ;

  1. No trackbacks yet.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.