Ανούσιες δημαγωγίες πάλι; Ή νέοι σοβαροί κίνδυνοι;

Καθώς η Ελλάδα αγωνιά για την οικονομική-κοινωνική-πολιτική προοπτική και το καθημερινό παρόν της εντός ή εκτός της Ευρωζώνης, όπως θα ξεκαθαριστούν στις προσεχείς λίγες ημέρες, να σημειώσουμε -και υπό το φως της συζήτησης στη Βουλή των Προγραμματικών θέσεων της νέας κυβέρνησης- τα εξής:

1. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη σύμπλευση των ΑΝΕΛ προέταξαν την απόρριψη των μνημονίων ως πρώτη επιδίωξή τους, μετωπικά αντιπαρατιθέμενοι με τη Γερμανία, την Τρόικα και το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Χωρίς όμως καμία προηγούμενη προετοιμασία, χωρίς εξασφαλισμένες συμμαχίες, δεν έχουν καν έτοιμη εναλλακτική σε περίπτωση αδιεξόδου και ήττας.
2. Ενώ το πρόβλημα της χώρας πέραν από ταμειακό σε εντελώς βραχυπρόθεσμη βάση είναι κυρίως ζήτημα παραγωγικού προσανατολισμού, παραγωγικής ανάπτυξης και ιδιαίτερα πρωτογενούς. Που σημαίνει, ό,τι και όσο θετικό προκύψει από την τρέχουσα αντιπαράθεση, ακόμη και αν όλα τα χρέη της χώρας διαγράφονταν, πάλι το κενό χρηματοδότησης των αναγκών θα παρέμενε. Καθότι έχει καθιζάνει ο παραγωγικός ιστός, οι παραγωγικές δυνάμεις έχουν εγκαταληφθεί ή διαλυθεί, ο παρασιτισμός, η φοροδιαφυγή και η διαπλοκή βασιλεύουν.  Δεν υπήρξε καμία κυβερνητική πρόταση. Οπότε το ερώτημα «πού θα βρεθούν τα 8 δις » που αποτιμήθηκαν οι κυβερνητικές επαγγελίες μένει περιδεώς μετέωρο.
3. Στην πραγματική αγορά δε, στη λιανική είναι πάνω από μήνας τώρα που ουδείς κόβει αποδείξεις. Ασχολήθηκαν με τα αφορολόγητα όρια αντί να εισάγουν φορολογικές καινοτομίες όπως π.χ. να φορολογούνται από τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων όσα απομένουν αφαιρουμένων των εξόδων εγχωρίως, αντί να υπολογίσουν ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες και έτσι να προσδιοριστεί η φορολογητέα ύλη και άρα οι φόροι.
4.  Φάνηκε η φτώχια προτάσεων και στην ανασύνθεση του κρατικού μηχανισμού, όπου και πληθώρα υπουργών και υπουργείων υπάρχει και φοβικά δεν έγιναν ανατροπές. Γιατί π.χ. παρέμειναν υπουργείο ναυτιλίας ή εργασίας; Στο θεσμικό επίπεδο μένει να δούμε τι θα γίνει και με την απλή αναλογική και με τις «50 έδρες» που δίνουν πλασματικές πλειοψηφίες.
5. Αντίθετα έσπευσε η κυβέρνηση να εξαγγείλει «ελληνοποιήσεις» των παιδιών που έχουν γεννηθεί ή έχουν φοιτήσει σε ελληνικό σχολείο. Για ανθρωπιστικούς λόγους, να αποκτήσουν κάποια ιθαγένεια, εν προκειμένω την ελληνική. Άραγε αυτό είναι το πρόβλημα αυτών των παιδιών της συμφοράς και του εξανδραποδισμού; Θα ενταχθούν και αφομοιωθούν στην ελληνική κοινωνία, θα γίνουν αποδεκτά πραγματικά -και όχι ψευτοδιοικητικά- ισότιμα; Μπορεί η ελληνική κοινωνία να ανεχτεί τα παιδιά ξένων ενώ δεν μπορεί να κρατήσει τα δικά της; Να τους δώσει εργασία ενώ ξενιτεύονται τα ελληνόπουλα; Κοινωνούς στην ελληνική τραγωδία θέλει να κάνει η κυβέρνησή μας αυτά τα παιδιά της ανθρώπινης τραγωδίας. Βεβαιότατα άκρως εκμεταλλεύσιμα, παντοειδώς και πρωτίστως ψηφοθηρικά. Αντί να διαπραγματευθεί με τις χώρες καταγωγής τους να επιστρέψουν, με στήριξη από την Ελλάδα της επιστροφής τους και ως πρέσβεις της ελληνικής ανατροφής και φιλοξενίας, παιδείας και πολιτισμού. Κουβέντα δεν ακούστηκε για τη λαθρομετανάστευση και την διαχείρισή της.
6. Και, παντελώς εξέλιπε κάθε αναφορά στην τουρκική πολεμική επιθετικότητα, στην κατεχόμενη Κύπρο, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στις ανθελληνικές σοβινιστικές προκλήσεις γειτόνων μας. Και πρόγραμμα διαχείρισης και αντιμετώπισής τους. Δυστυχώς ούτε ανέφερε την ελληνική Α.Ο.Ζ. . 

Ο Αλέξης Τσίπρας και οι επικοινωνιακές επιτυχίες με τον Γ. Βαρουφάκη, έχουν απογειώσει υπέρ τους τις δημοσκοπήσεις. Όσα όμως επισημάνθηκαν παραπάνω προειδοποιούν για τον απολύτως σοβαρότατο κίνδυνο οι ιαχές αποδοχής να γίνουν κατάρες και τα χειροκροτήματα …

Ελπίζουμε και προσπαθούμε να αποφευχθούν τα χειρότερα για την πατρίδα και την κοινωνία μας.

Νίκος Καραβαζάκης

Μια στρατηγική κίνηση.

Στην περίπτωση που η γερμανική Ε.Ε. επιμένει και εξωθεί

Υ/Γ προς τον κ. ΥΕΘΑ Π. Καμένο:

Όταν αναφέρεται σε προτάσεις τρίτων, επιβάλλεται να αναφέρει τις πηγές του. Όπως για την «τιτλοποίηση του ορυκτού πλούτου» βλ.:

Η Ελλάδα μπορεί να σωθεί με τις δικές της δυνάμεις.