Το παγκόσμιο ΑΕΠ φτάνει τα $ 64 τρις ( http://el.wikipedia.org/ μετρήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 2011 ). Πώς συμβαίνει η αξία των μετοχών να είναι μεγαλύτερη της παραγωγής; Πού βρίσκονται τα κεφάλαια για την αγορά τους;
Όπως είναι κοινά γνωστό, η από το 1972 απόφαση του τότε Αμερικανού Προέδρου Ρ. Νίξον, για αποδέσμευση της ισοτιμίας του αμερικάνικου δολαρίου από τον χρυσό, επέτρεψε την ανεξέλεγκτη διακύμανση του δολαρίου και την ανεμπόδιστη αύξηση του όγκου κυκλοφορίας του. Οι ΗΠΑ δανείζονται συνεχώς και πληρώνουν εκδίδοντας ομόλογα χρέους, τα οποία στην λήξη τους για να καλυφθούν εκτυπώνονται δολάρια ή ανανεώνονται τα ομόλογα. Το παράδειγμά τους έχουν ακολουθήσει όλες οι κεντρικές κρατικές Τράπεζες. Έτσι η κατανάλωση και τα χρέη χαοτικά επεκτείνονται, δημιουργώντας τεράστια αναντιστοιχία μεταξύ τιμών και πραγματικών αξιών ( «φούσκες» ) και έναν εικονικό πλούτο. Εικάζεται πως το λογιστικό χρήμα σε σχέση με το πραγματικό είναι 16~40 φορές μεγαλύτερο. Όσοι έχουν πρόσβαση σε αυτή την «φούσκα» χρήματος ( τραπεζίτες και παρατρεχάμενοί τους πολιτικοί , ΜΜΕ κ.ά. ) εμφανίζουν πλεονάζοντα πλούτο- χαρτιά και αέρα – τον οποίο διοχετεύουν σε αγορές θεσμικές και εξωθεσμικές, γρήγορες και κερδοσκοπικές, όπως είναι των πάσης φύσεως χρεογράφων. Οι αγορές αυτές είναι και των ομολόγων και των ασφαλίστρων και του συναλλάγματος και των εμπορευμάτων. Αλλά όχι της παραγωγής, της εργασίας, της πρωτογενούς ανάπτυξης, διότι έχουν μικρά και αργά περιθώρια κέρδους.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο εύθραυστο και πόσο επικίνδυνο είναι όλο αυτό το σύστημα που κυριαρχεί στον κόσμο. Τείνει όμως αφενός να αλλάξει χέρια διαχείρισης, καθώς οι BRICS, κατέχοντας τις περισσότερες πρώτες ύλες και διαθέτοντας υπεραφθονία φθηνού εργατικού δυναμικού, συγκεντρώνουν στην κατοχή τους όλο και περισσότερα κεφάλαια. Και αφετέρου φτάνει στα όριά του διότι οι δυτικές κοινωνίες που έχουν χάσει το μεγάλο μέρος της παραγωγής και παραγωγικότητάς τους, φθίνουν και παρακμάζουν, εξαρτώμενες όλο και περισσότερο από εισαγωγές.
Αν δεν υπάρξουν μέτρα περιορισμού αυτής της αχαλίνωτης και τυχοδιωκτικής κερδοσκοπίας διεθνώς, η αναρχία που επικρατεί με παράγωγά της όπως τα κύματα μεσαιωνικής βαρβαρότητας στην Συρία και στο Ιράκ ή ακατάσχετης οικολογικής καταστροφής όπως στην Φουκοσίμα, προφανώς τείνει να αποδομήσει τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Ν. Καραβαζάκης.
Άννα Φαλτάιτς
Από τις 7 Αυγούστου, η αξία των μετοχών παγκοσμίως έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 2,2 τρισ. δολάρια, αγγίζοντας πλέον τα 66 τρις. δολάρια, από 25 τρισ. δολάρια τον Μάρτιο του 2009.
Τα ράλι που σημειώνουν τα χρηματιστήρια παγκοσμίως, από τη Βραζιλία μέχρι την Ιαπωνία, και η πρώτη άνοδος του Standard & Poor’s 500 πάνω από το επίπεδο των 2.000 μονάδων, εκτόξευσαν την αξία των μετοχών παγκοσμίως στο επίπεδο ρεκόρ των 66 τρισ. δολαρίων.
Η αξία τους αυξήθηκε κατά περισσότερο από 2,2 τρισ. δολάρια από τις 7 Αυγούστου, σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε το Bloomberg.
Σημειώνεται ότι τον Μάρτιο του 2009, η αξία των μετοχών παγκοσμίως είχε υποχωρήσει στα 25 τρισ. δολάρια, από τα 63 τρισ. δολάρια το 2007.
Η αισιοδοξία ότι οι κεντρικές τράπεζες θα στηρίξουν την οικονομική ανάπτυξη, οδήγησε σε άνοδο του MSCI All-Country World Index κατά 3,8% από τα χαμηλά του αυτόν τον μήνα, με τις διεθνείς αγορές να ξεπερνούν τις κρίσεις στην Ουκρανία, τη Λωρίδα της Γάζας και το Ιράκ, καθώς οι επενδυτές ανανεώνουν τα στοιχήματά τους ότι οι κεντρικές τράπεζες θα προχωρήσουν σε κινήσεις που θα δώσουν νέα πνοή στην ανάπτυξη.
http://www.euro2day.gr/
ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ 