» Δύο πολεμικά πλοία «κατεβάζει» στη Μεσόγειο η Ρωσία «

Η Ρωσία θα αναπτύξει ένα ανθυποβρυχιακό πλοίο και ένα καταδρομικό εξοπλισμένο με πυραύλους στη Μεσόγειο για να ενισχύσει την ναυτική της παρουσία στην περιοχή, εξαιτίας της «γνωστής κατάστασης» εκεί, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Interfax. Αν και πηγή του γενικού επιτελείου των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ότι η κατάσταση  επιτάσσει «να προβούμε σε ορισμένες αναπροσαρμογές» στη ναυτική μας  παρουσία, συνδέοντας τις κινήσεις των πολεμικών πλοίων με τις εξελίξεις  περί την Συρία, πηγή του γενικού επιτελείου του ρωσικού Πολεμικού  Ναυτικού αρνήθηκε αργότερα ότι η ανάπτυξη των πλοίων έχει σχέση με τη  συριακή κρίση και διαβεβαίωσε ότι πρόκειται για μία προγραμματισμένη  αντικατάσταση πλοίων της ρωσικής ναυτικής δύναμης στη Μεσόγειο.

Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη 29-08-2013, 20:40

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το ρώσικο καταδρομικό που θα αναπτύξει στη Μεσόγειο είναι η ναυαρχίδα του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, το πυρηνοκίνητο Moskva (Νο 121), κλάσης Slava (φωτογραφίες).

http://www.express.gr/

» Η κατάρρευση της Τουρκίας «

Η χώρα, μετά τα αλλεπάλληλα λάθη της κυβέρνησης της, έχει εισέλθει στο σπιράλ του θανάτου – από το οποίο πολύ δύσκολα θα καταφέρει να βγει, αποφεύγοντας τη χρεοκοπία.

Σε πολλές περιπτώσεις, όπως σε αυτήν της Κύπρου (Κρίση και εκβιασμός), της Ολλανδίας (Η Ολλανδική τραγωδία), της Ισπανίας (Η ισπανική απειλή) κλπ., η σελίδα μας πρόβλεψε σωστά το μέλλον – γεγονός που αποδείχθηκε και στην περίπτωση της Τουρκίας (Ο Τιτανικός του Βοσπόρου), η οικονομία της οποίας ήδη καταρρέει. Ενδεχομένως δε να συμβεί το ίδιο, με την πάροδο του χρόνου, όσον αφορά τις προετοιμασίες επιστροφής της Γερμανίας στο εθνικό της νόμισμα, την υπερχρέωση των Η.Π.Α., την υιοθέτηση της λιρέτας από την Ιταλία και όλα τα υπόλοιπα.

» Το μυστικό παζάρι για την Αμμόχωστο «

Τον κίνδυνο επιβολής ενός καταστροφικού μοντέλου «λύσης» που οδηγεί σε αναγνώριση του ψευδοκράτους και σε «συνιδιοκτησία» του κυπριακού Φυσικού Αερίου επισημαίνουν σε κοινή Διακήρυξη για την επιστροφή της Αμμόχωστο σημαίνουσες προσωπικότητες, πολιτικοί αναλυτές και επιστήμονες, αλλά και πολίτες, από τον κυπριακό και ελλαδικό χώρο.

Τη Διακήρυξη της «Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Αμμόχωστο», η οποία βρίσκεται στη διεύθυνση http://agora-dialogue.com/?p=68644 υπογράφουν μεταξύ άλλων οι: Χαρίτα Μάντολε, Αρτεμησία Τουμάζου, Ελένη Φωκά, Γιώργος Περδίκης, Ζαχαρίας Κουλίας, Νίκος Κουτσού, Άγης Αγαπίου, Ανδρέας Αγγελίδης, Οδυσσέας Αγγελίδης, Δημήτρης Αλευρομάγειρος, Φανούλα Αργυρού, Γεράσιμος Αρσένης, Δημοσθένης Γεωργόπουλος, Ειρένα Δρυμιώτου, Τάκης Ευδόκας, Μάριος Ευρυβιάδης, Παναγιώτης Ήφαιστος, Νικόλας Α. Ιωαννίδης, Νίκος Ερ. Ιωάννου, Πάνος Ιωαννίδης, Σάββας Καλεντερίδης, Νίκος Καραβαζάκης, Γιώργος Καραμπελιάς, Λούκα Κατσέλη, Γιώργος Κέντας, Άθως Κοιρανίδης, Γιώργος Κολοκασίδης, Μιχάλης Κοντός , Γρηγόρης Κουναμάς, Ηλίας Κουσκουβέλης, Βαγγέλης Κουφουδάκης, Φαήλος Κρανιδιώτης, Νίνα Κυθρεώτου, Δημήτρης Κωσταντακόπουλος, Στέφανος Κωνσταντινίδης, Παναγιώτης Λοϊζιάς, Νίκος Λυγερός, Σταύρος Λυγερός, Έλενα Λυμπουρή, Αλέκος Μάρκελος, Ανδρέας Μασούρας, Μιχαλάκης Σ. Μηχανικός, Ανδρέας Μορφίτης, Νίκος Μουγιάρης, Ευρυπίδης Μπίλλης, Άνδρος Νικολαϊδης, Ξενής Ξενοφώντος, Δέσπω Ορφανού, Έμμα Παπαεμμανουήλ, Στέλιος Παπαθεμελής, Δέσπω Πρίγκη, Πέτρος Σαββίδης, Εύα Σαββίδου, Χρυστάλλα Κυριάκου Σαβεριάδη, Χρήστος Σενέκης, Φοίβος Σπάρος, Ιωάννης Σιεκκέρσαββας, Ντίνος Τουμάζος, Άγγελος Τσάλαβος, Άντης Χριστοφορίδης, Άριστος Χρυσοστόμου κ.α

» Επιστροφή στα Λαρισινά λημέρια… «

Έχουν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια από τότε που η Ελλάδα συνομολόγησε την πρώτη δανειακή σύμβαση με τους «δανειστές» της. Τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου παρά τις έντονες αντιδράσεις των υγιώς σκεπτόμενων Ελλήνων (απλών ανθρώπων αλλά και πολλών ακαδημαϊκών και διανοούμενων) εντελώς αβασάνιστα καλούσε από το Καστελόριζο (τί διαμαρτυρημένα γραμμάτια αλήθεια να εξοφλεί αυτό το παιδί) τους ξένους να στηρίξουν οικονομικά την Ελλάδα. Έκτοτε παρακολουθούμε να επαναλαμβάνεται το ίδιο μονότονο, βασανιστικό και πληκτικό σκηνικό. Από την μια η τρόικα που διαρκώς και επιτακτικά θέτει όλο και πιο σκληρούς όρους που εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να υλοποιηθούν (τι να λάβεις αλήθεια από τον μη έχοντα) και από την άλλη η ελληνική πλευρά που με ψηλά τα χέρια εκτελεί σαν πειθήνιο όργανο κάθε νέα εντολή των δανειστών της.