Αυτοί οι αριθμοί μαρτυρούν το έγκλημα γενοκτονίας στην Ελλάδα.

» Ας διαβάσει αυτούς τους αριθμούς η τρόικα. «

Ο Πρωθυπουργός είπε προχθές ότι «ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια έχασε βιοτικό επίπεδο όσο κανένας άλλος λαός από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο». ( Ποιοί του το αφαίρεσαν, Αντώνη Σαμαρά; Β.Σ. ) Η σκληρή αυτή και απολύτως ρεαλιστική διαπίστωση εκφραζόμενη σε αριθμούς δίνει μία ποσοτικοποιημένη και έτσι ακόμη πιο δραματική αποτίμηση των επιπτώσεων της μεγαλύτερης δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει συντελεστεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Προσαρμογής, που δημιούργησε παράλληλα και μία τεραστίων διαστάσεων υφεσιακή δυναμική, που έχει νεκρώσει την οικονομία, έχει συρρικνώσει την παραγωγική βάση και έχει οδηγήσει σε μία εκρηκτική ανεργία: Τα μέτρα που επεβλήθησαν στο πλαίσιο των μνημονίων και εστιάστηκαν σε αύξηση φόρων και περικοπές κυρίως μισθών και συντάξεων ανήλθαν σε 63 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 31% του ΑΕΠ. ( Αυτοί είναι ονομαστικοί όροι και μάλιστα αναφέρονται στο σύνολο του οικονομικά ενεργού σώματος. Οι πραγματικές επιπτώσεις στέρησης, στις κατώτερες εισοδηματικές βαθμίδες είναι απερίγραπτες Β.Σ. ).

Η υφεσιακή δυναμική των μέτρων και η αρνητική πολλαπλασιαστική τους επίδραση οδήγησε σε μείωση κατά 20% του ΑΕΠ σε μία πενταετία. ( Άλλο είναι να χάνει 20% κάποιος με 2000 εισόδημα και άλλο αυτός με 800 ευρώ. Και άλλο παθαίνει εκείνος που χάνει κάθε εισόδημά του Β.Σ. ).Και όλα αυτά προκειμένου να επιτευχθεί δημοσιονομική προσαρμογή – ρεκόρ, καθώς το έλλειμμα από -10,5% του ΑΕΠ το 2009 μετατρέπεται σε πρωτογενές πλεόνασμα 0,4% το 2013 και 1,6% το 2014.

Είναι προφανές ότι αν αυτοί οι τελευταίοι στόχοι δεν επιτευχθούν, θα απαιτηθούν και άλλα μέτρα, τα οποία είναι ήδη στο τραπέζι, καθώς η τρόικα πιέζει συνεχώς και αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα της ελληνικής κυβέρνησης. Εξάλλου η τρόικα γνωρίζει καλά και το ΔΝΤ έχει δημοσίως ομολογήσει πως έχει πέσει έξω στον υπολογισμό των υφεσιακών επιπτώσεων των μέτρων. ( Η κυβέρνηση που τα εφάρμοσε αυτούσια, τι ομολογεί; Β.Σ. ). Παράλληλα γνωρίζει ότι και τα οικονομικά αλλά και τα πολιτικά όρια της κυβέρνησης έχουν εξαντληθεί.

Εντούτοις, παραμένει στην ίδια γραμμή και στο ίδιο επικίνδυνο μίγμα προκειμένου να υπηρετηθεί ο «ύψιστος» στόχος για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα.

Πίσω όμως από τους αριθμούς και τις δραματικές διαπιστώσεις βρίσκονται οι άνθρωποι, βρίσκεται η πραγματική οικονομία, οι κλειστές επιχειρήσεις, οι άνεργοι, η ελληνική κοινωνία που στην συντριπτική πλειονότητά της έχει επιφορτιστεί το κόστος αυτής της τεράστιας και βίαιης προσαρμογής. Και το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς θα αντιστραφεί ουσιαστικά και με διατηρησιμότητα η αρνητική επίπτωση των μέτρων στην ανάπτυξη. Εδώ και πολύ καιρό αυτή είναι η «κραυγή αγωνίας» της οικονομίας και της κοινωνίας. Το πλέον δε ανησυχητικό είναι πως μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα αλλά και πρωτοβουλίες αναπτυξιακού προσανατολισμού δεν υλοποιούνται στην κλίμακα και το βάθος που απαιτούν οι περιστάσεις.

Παράλληλα, λοιπόν, με τη διεκδίκηση των ευσήμων από τους εταίρους θα πρέπει η ελληνική πλευρά να εστιάσει πλέον στην αλλαγή του μίγματος των μέτρων προσαρμογής και εν γένει της στρατηγικής που ακολουθείται για την οριστική διάσωση της οικονομίας και τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους της με μόνο στόχο πλέον την ανάπτυξη.

Κέρδος online http://www.kerdos.gr/