» Γιατί ο Ιγνατίου τρόμαξε (τόσο πολύ) τον Γιώργο… «

Twitter@EmOikonomidis

Η σφοδρή σύγκρουση την οποία πυροδότησε η αποκάλυψη του Μιχάλη Ιγνατίου στο “Έθνος της Κυριακής” για όσα προηγήθηκαν της ένταξης της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης του Μνημονίου την άνοιξη του 2010, καθώς και εκείνα που ακολούθησαν σε επίπεδο διαπραγμάτευσης το αμέσως επόμενο διάστημα, με κεντρικό πρωταγωνιστή τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, προφανώς και έχει ευρύτερες διαστάσεις. Γι’ αυτό άλλωστε και η πλευρά του τελευταίου των Παπανδρέου που έγινε πρωθυπουργός εξωτερίκευσε τόσο μεγάλη και τόσο σφοδρή ενόχληση.

Η Ελλάδα που κάνει τα τελευταία βήματα πριν την έξοδο από μια βαθιά, σύνθετη και πολυεπίπεδη κρίση, προφανώς και θυμάται. Πρέπει να θυμάται. Διαφορετικά, η εθνική λήθη δεν θα προσφέρει τίποτα χρήσιμο στο κοινό μέλλον, δεν θα διευκολύνει τις γενιές που έρχονται αλλά ούτε και τον ιστορικό του μέλλοντος να κατανοήσουν με επάρκεια τι πραγματικά συνέβη στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία το 2010, και οδηγήθηκε επί της ουσίας σε… αναστολή εθνικής αυτοδιάθεσης.

Η “άβολη αλήθεια”, όπως θα έλεγε και ο Αλ Γκορ, που φέρνει σε δύσκολη θέση τον Γιώργο Παπανδρέου, είναι ότι οι χειρισμοί της δικής του κυβέρνησης μετέτρεψαν μια κρίση χρέους, την οποία η Ελλάδα κουβαλάει από τη… Ναυμαχία του Ναβαρίνου, σε κρίση δανεισμού, βίαιη έξοδο από τις αγορές και αδυναμία εξυπηρέτησης των καθημερινών υποχρεώσεών της, ώστε να μπορεί να στέκεται ως ανεξάρτητο και βιώσιμο έθνος.

Αυτή η κρίση δανεισμού προέκυψε όταν οι αγορές… διάβασαν καταλλήλως τη στρατηγική υπονόμευσης της χώρας την οποία ακολούθησε ο Γιώργος Παπανδρέου, με… ηχώ τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, μιλώντας διεθνώς για “διεφθαρμένη χώρα”, για “Τιτανικό” και τα λοιπά χαριτωμένα που άνοιξαν τον δρόμο για την εθνική μελαγχολία του Μνημονίου, με τη φιγούρα του Ντομινίκ Στρος-Καν να σεργιανίζει ακόμη στην εθνική αφήγηση.

Η συζήτηση αυτή, της παράθεσης, εντοπισμού και καταλογισμού των ευθυνών, δεν έχει κλείσει. Ίσως να μην έχει ξεκινήσει καν, στη βαθύτερη ουσία της. Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Μιχάλη Ιγνατίου, η μακρά διαδρομή του οποίου διασφαλίζει την εγκυρότητα όσων παρουσιάζει ως στοιχεία, αποτελεί τον πρόλογο του “εθνικού κατηγορητηρίου”.

Και αυτή ακριβώς η διάσταση ήταν που τρόμαξε τον Γιώργο Παπανδρέου. Γιατί οι Έλληνες δεν έχουν ξεχάσει. Και θα απαιτήσουν… πίσω τα λεφτά τους, για να δανειστούμε, παραφρασμένη, μια επιθετική ρητορική του επιγόνου του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

http://ysterografa.gr/

Ευρωεκλογές 2014: ευκαιρία για τους Έλληνες!

Για τις επικείμενες ευρωεκλογές, στη μεν Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται ανάδειξη δυνάμεων καταδίκης των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ε.Κ.Τ., στην δε Ελλάδα και η συντριβή των συνθετικών της μνημονιακής συγκυβέρνησης.

Το κύριο μέτωπο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό που κυριάρχησε από τις προηγούμενες ευρωεκλογές μέχρι και σήμερα είναι, η επιλογή και εφαρμογή των εξοντωτικών μνημονιακών πολιτικών και της χρηματοπιστωτικής κατοχικής Τρόικας.

Στην Ελλάδα και στην Κύπρο όπου η κοινωνική καταστροφή έχει χαρακτήρα γενοκτονίας ( αυτοκτονίες, μετανάστευση, άστεγοι, πτωχεύσεις ), το ζητούμενο της εναλλακτικής διεξόδου και προοπτικής είναι, κυριολεκτικά, ζωτικής σημασίας. Οι δε τρέχουσες γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές ανακατατάξεις στην ανατολική Μεσόγειο, με επίκεντρο τα ενεργειακά αποθέματα στις Α.Ο.Ζ. τους, δημιουργούν συνθήκες αναβάθμισης των δύο ελληνικών κρατών.

[ Ήδη  στις προεδρικές εκλογές της Κύπρου τον Φεβρουάριο του 2013, αναδείχθηκε νέος πολιτικός φορέας ( «Συμμαχία Πολιτών») εκτός του κομματικού κατεστημένου και χωρίς διχαστικές προκαταλήψεις, με 27%. ]

Εύλογα εξ αυτών των δεδομένων, τίθενται ζητήματα και πολιτικοί στόχοι για τις επικείμενες ευρωεκλογές, όπως:

• ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, αναθεώρηση των μνημονίων, αναδιαπραγμάτευση του δημοσιονομικού χρέους
• αναθεώρηση της μεταναστευτικής πολιτικής
• ανακήρυξη της ελληνικής Α.Ο.Ζ.
• επικύρωση όλων των δομικών ευρωπαϊκών συνθηκών με δημοψηφίσματα
• ελληνοκυπριακή κοινή ενεργειακή και αμυντική στρατηγική.

Μάλιστα, το αποκλειστικά ελληνικό χαρακτηριστικό, της διασποράς μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων σε χώρες της Ε.Ε. και της Ε.Ζ. προσφέρει πλεονέκτημα διεκδίκησης αυτών των πολιτικών επιδιώξεων. Πέραν από την Ελλάδα και την Κύπρο, στη Γερμανία ( ! ), στη Γαλλία, στην Αγγλία, στο Βέλγιο και στη Σουηδία, μπορεί να σχηματισθούν ευρωεκλογικά ψηφοδέλτια, με κοινό τίτλο, κοινά βασικά προγραμματικά σημεία ( όπως τα προαναφερθέντα ή άλλα, περισσότερα ή λιγότερα), αποσκοπώντας στην συσπείρωση του ελληνικού στοιχείου, σε πατριωτική-δημοκρατική βάση, χωρίς αποκλεισμούς και ιδεοληψίες, με αντιμνημονιακό προσανατολισμό.

Μπορεί έτσι να σχηματισθεί ένα ισχυρό κίνημα κοινωνικής συμμετοχής, έντονης και διακριτής πολιτικής πίεσης. Μπορεί να αναζωογονηθεί ελπιδοφόρα η ελληνικότητα και να λειτουργήσει παραδειγματικά σε άλλους χειμαζόμενους ευρωπαϊκούς λαούς, να χρησιμεύσει για τον σχηματισμό μετώπου των χωρών του Νότου ή και άλλων, έναντι της γερμανικής αλαζονικής απληστίας και της τραπεζοκρατίας.

Υπάρχουν, στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, προσωπικότητες, ικανές και άξιες να ηγηθούν τέτοιας πρωτοβουλίας. Να τους στηρίξουμε ομόθυμα και ολόψυχα. 

Νίκος Καραβαζάκης.

βλ. και:

• Ξαναγεννιέται από τις στάχτες του…
• Με τις δικές μας δυνάμεις η εθνική σωτηρία
• Εκλογές εν όψει, πιθανές προπτικές και επιλογές

» 85 πλούσιοι = 3,5 δισ. φτωχοί! «

Ο πλούτος των 85 πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου, συνδυαστικά, ισοδυναμεί σήμερα με τον πλούτο του μισού πληθυσμού του κόσμου -ή των 3,5 δισ. φτωχότερων ανθρώπων του κόσμου-, σύμφωνα με νέα μελέτη της Oxfam.

Όπως μεταδίδει το CNBC, στην έκθεση που τιτλοφορείται «Δουλεύοντας για τους Λίγους», ο παγκόσμιος οργανισμός βοήθειας και ανάπτυξης έδωσε λεπτομέρειες αναφορικά με την οικονομική ανισότητα διεθνώς που δημιουργείται από τον ραγδαία αυξανόμενο πλούτο των πλουσιότερων, προειδοποιώντας για τους μεγάλους κινδύνους που αυτό ενέχει για την «ανθρώπινη πρόοδο».

Σύμφωνα με την έκθεση, 210 άνθρωποι έγιναν δισεκατομμυριούχοι τον τελευταίο χρόνο, και εντάχθηκαν στις τάξεις μιας… επίλεκτης ομάδας 1.426 ατόμων με συνδυασμένη καθαρή αξία 5,4 τρισ. δολαρίων. Ο πλούτος του πλουσιότερου 1% των ανθρώπων διεθνώς ανέρχεται πλέον σε 110 τρισ. δολάρια, ή 65 φορές τον συνολικό πλούτο του χαμηλότερου 50% του παγκόσμιου πληθυσμού.

«Αυτή η τεράστια συγκέντρωση οικονομικών πόρων στα χέρια των λιγότερων αντιπροσωπεύει μια σημαντική απειλή για τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα», προειδοποιεί η έκθεση. «Αντί να προχωρούν μαζί, οι άνθρωποι διαχωρίζονται όλο και περισσότερο από την οικονομική και πολιτική εξουσία, τονίζοντας αναπόφευκτα τις κοινωνικές εντάσεις και αυξάνοντας τον κίνδυνο κοινωνικής κατάρρευσης», συμπληρώνει.

Η έκθεση αυτή δημοσιοποιήθηκε εν όψει του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, που ξεκινά αυτήν την εβδομάδα, και η Oxfam απευθύνει έκκληση στους πολιτικούς και επιχειρηματικούς ηγέτες του κόσμου που θα συμμετάσχουν στο συνέδριο να λάβουν μέτρα ώστε να αντιστρέψουν την ταχύτατα αυξανόμενη ανισότητα.

Ορισμένες συστάσεις περιλαμβάνουν την αποφυγή της μη επιβολής φορολογίας και επίσης την αποφυγή της χρήσης οικονομικού πλούτου ως ανταλλάγματος για πολιτικές χάρες.

Η Oxfam ανέφερε ότι βάσει των δημοσκοπήσεων που διενήργησε σε διάφορες χώρες θεωρεί πως υπάρχουν πολλοί νόμοι και κανονισμοί οι οποίοι σχεδιάστηκαν για να ωφελήσουν τους πλούσιους. «Μια έρευνα σε έξι χώρες (Ισπανία, Βραζιλία, Ινδία, Νότια Αφρική, Βρετανία και ΗΠΑ) έδειξε πως η πλειονότητα των ανθρώπων πιστεύει πως οι νόμοι τείνουν να ευνοούν τους πλούσιους», αναφέρεται στην έκθεση.

Ως παράδειγμα, η Oxfam έδωσε την Ινδία, όπου ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων αυξήθηκε από λιγότερο από 6 άτομα σε 61 την τελευταία δεκαετία, τα οποία συγκεντρώνουν περίπου 250 δισ. δολάρια.

Προειδοποιεί η Λαγκάρντ

Κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία αποτελεί η αυξανόμενη εισοδηματική ανισότητα, προειδοποιεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διά στόματος της Κριστίν Λαγκάρντ. Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, λίγο πριν ξεκινήσουν οι εργασίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, δήλωσε προβληματισμένη επειδή οι καρποί της ανάπτυξης σε ορισμένες χώρες δεν κατανέμονται σωστά.

«Οι επιχειρηματίες και οι πολιτικοί ηγέτες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ θα πρέπει να θυμούνται ότι σε πάρα πολλές χώρες είναι ελάχιστοι εκείνοι που απολαμβάνουν τα οφέλη της ανάπτυξης.  Δεν είναι αυτή η συνταγή σταθερότητας και βιωσιμότητας» δήλωσε η Κρ. Λαγκάρντ μιλώντας στους Financial Times.

Επισημαίνεται ότι στο φετινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών είναι σημαντικό θέμα στην ατζέντα. «Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός πηγαίνει στην Ελβετία με το μήνυμα ότι οι ιαπωνικές επιχειρήσεις πρέπει να αυξήσουν μισθούς, ενώ ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ζήτησε την προηγούμενη εβδομάδα μεγάλη αύξηση του κατώτατου μισθού» σχολιάζουν οι Financial Times.

http://www.euro2day.gr/

Τιμές στον αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΛΛΗΚΑ

ΓΙΑ ΕΘΝΑΡΧΗ ΜΑΚΑΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ

Αγωνιζόμενοι με ανυπότακτο και ασυμβίβαστο πνεύμα

τιμούμε το Μακάριο και τους ήρωες μας.

Να προσδώσουμε στον αγώνα μας, το ορθό του περιεχόμενο

ως αντικατοχικού, απελευθερωτικού αγώνα.

20 Ιαν. 14

Όταν κάποιοι παρότρυναν τον Εθνάρχη Μακάριο να πολιτευτεί στην Ελλάδα, με το επιχείρημα ότι από μια μεγαλύτερη χώρα μπορεί να βοηθήσει περισσότερο την μικρή Κύπρο, εκείνος απάντησε: «το μεγαλείο ενός έργου δεν εξαρτάται από το μέγεθος της σκηνής».

Η εμμονή του σε αρχές και αξίες, η αγωνιστικότητα και το πάθος του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, τον έκαναν σύμβολο αγώνα όχι μόνο για τον ελληνισμό ολόκληρο αλλά για όλους τους λαούς που πολεμούσαν την αποικιοκρατία και αναζητούσαν το δρόμο για την Εθνική τους ανεξαρτησία.

Η Τουρκική εισβολή και η κατοχή ράγισαν την καρδιά του. Η απογοήτευση όμως δεν τον οδήγησε στην αυτοεγκατάλειψη ούτε στη μοιρολατρία.  Αφού ανασύνταξε τις δυνάμεις του λαού μας, αφού επούλωσε τις πληγές της εισβολής και της προσφυγιάς, αφού δημιούργησε συνθήκες ενότητας, κήρυξε ξανά τον ανένδοτο αγώνα για απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών μας. Επιχειρώντας  να λύσει το Κυπριακό σε γρήγορο χρόνο, έκανε τον ιστορικό συμβιβασμό για τη Διπεριφερειακή Ομοσπονδία. Όταν, όμως, διαπίστωσε πως αυτό που η Τουρκία επεδίωκε ήταν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη δημιουργία ενός συνομοσπονδιακού μορφώματος  που θα μετέτρεπε την Κύπρο σε προτεκτοράτο της Τουρκίας, άρχισε να προετοιμάζεται για ένα μακροχρόνιο αγώνα.

Ο μακροχρόνιος αγώνας δεν ήταν επιλογή του Μακαρίου. Μας επιβλήθηκε από την Τουρκική αδιαλλαξία και τον Τουρκικό επεκτατισμό. Όταν ο Μακάριος κλήθηκε να επιλέξει μεταξύ μιας λύσης που θα υποθήκευε το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού  και τον αγώνα, επέλεξε τον αγώνα, γιατί δεν μπορούσε να διανοηθεί άλλη λύση από αυτή που οδηγεί στην ελευθερία και ανατροπή των κατοχικών δεδομένων.

Η καλύτερη τιμή που μπορούμε να αποτίσουμε στον Μακάριο είναι ο σεβασμός στις παρακαταθήκες του. Είναι η συνέχιση των αγώνων και η προσήλωση στα οράματα του. Ρεαλιστικά, αξιολογώντας την Τουρκική πολιτική και τους Τουρκικούς στόχους , διαπιστώνουμε πως η Τουρκία μετά από  τη λύση επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Αντικειμενικά εκτιμώντας την πολιτική μας, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι μέσα από τις διαχρονικές μας υποχωρήσεις έχουμε ξεπεράσει τα όρια ασφαλείας για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Η πολιτική των μονομερών υποχωρήσεων και του εξευμενισμού της Τουρκίας, έχει χρεοκοπήσει αφού όχι μόνο δεν έκαμψε την τουρκική αδιαλλαξία αλλά αντίθετα την εκτρέφει.

Πρέπει σήμερα να χαράξουμε μια νέα διεκδικητική πολιτική. Να προσδώσουμε ξανά στο Κυπριακό, τον πραγματικό του χαρακτήρα, ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Να προσδώσουμε στον αγώνα μας, το ορθό του περιεχόμενο ως αντικατοχικού, απελευθερωτικού αγώνα.

Τα ξένα κέντρα αποφάσεων που πολέμησαν τον Μακάριο, που στηρίζουν τις απαιτήσεις της Τουρκίας, δραστηριοποιούνται σήμερα για να μας επιβάλλουν το σχέδιο Ανάν υπό διαφορετική ονομασία. Θέλουν να εκμεταλλευτούν την οικονομική μας εξάρτηση και την κοινωνική εξαθλίωση, την αδύναμη θέση στην οποία βρίσκεται τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα για να μας επιβάλλουν τη λύση που εδώ και δεκαετίες  σχεδίασαν. Πιστεύουν πως με ψεύτικες υποσχέσεις, όπως τάχατες « η λύση θα φέρει ανάπτυξη», χωρίς να ξεκαθαρίζουν ποια είναι αυτή η λύση ή με εκβιασμούς θα κάμψουν τις αντιστάσεις του λαού μας.

Σε μας εναπόκειται να τους απογοητεύσουμε για μια ακόμα φορά, όπως κάναμε τον Απρίλη του 2004. Σε μας εναπόκειται να φανούμε αντάξιοι της ιστορίας και του πολιτισμού μας, όπως υποδειγματικά το έκανε σε όλη του τη ζωή ο Μακάριος, υπερασπιζόμενος τα οικουμενικά ιδανικά της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης.

Καλούμαστε σήμερα να αποδείξουμε πως δεν θα είμαστε η τελευταία γενιά Ελλήνων σε αυτό το νησί. Γνωρίσαμε πολλούς κατακτητές στη μακραίωνη ιστορία μας. Όλοι τους έφυγαν. Εμείς μείναμε γιατί αυτή είναι η δική μας πατρίδα.

Όπως έγραψε ο ποιητής Κώστας Μόντης: «Γρόνια σκαλφκιές ατέλειωτες, τον πάτσο τζιαί τον κλώτσον τους. Μα εμείς τζιαμέ, ελιές τζιαι τερατσιές πάνω στον ρότσον τους».

Έτσι θα τιμήσουμε τους ήρωες μας, τους αγώνες και τις θυσίες τους. Έτσι τιμούμε τον Μακάριο. Αγωνιζόμενοι με ανυπότακτο και ασυμβίβαστο πνεύμα.

» Coulisses de Bruxelles: «Η Ελλάδα αντιστέκεται στο «όλα στα Αγγλικά». «

Θετικά σχόλια για την επιλογή χρήσης της ελληνικής γλώσσας από τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια των επίσημων εγκαινίων έναρξης της ελληνικής Προεδρίας, δημοσιεύει άρθρο τού J. Quatremer στο ιστολόγιο Coulisses de Bruxelles (Τα παρασκήνια των Βρυξελλών).

Ο δημοσιογράφος σχολιάζει ότι η «θριαμβευτική και αλαζονική» αγγλοφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχθηκε ένα χτύπημα στην Αθήνα. Εξηγεί ότι η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να εκφραστεί στα Ελληνικά, με ταυτόχρονη μετάφραση στα Αγγλικά και τα Γαλλικά, σε αντίθεση με προηγούμενες Προεδρίες (Ιρλανδία, Δανία, Κύπρος) που δεν παρείχαν καμία διερμηνεία. «Ένα καλό παράδειγμα για όσους τεχνοκράτες νομίζουν ότι 500 εκ. Ευρωπαίοι έχουν για μητρική τους γλώσσα τα Αγγλικά» σχολιάζει ο δημοσιογράφος και διατυπώνει την άποψη ότι η ντε φάκτο επικράτηση της αγγλικής γλώσσας στις Βρυξέλλες δεν είναι τυχαία, αλλά αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης, παρ’όλο που υπάρχουν 23 επίσημες γλώσσες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τρεις γλώσσες εργασίας (Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά), ενώ τα Αγγλικά και τα Γαλλικά είναι οι δύο γλώσσες του κέντρου τύπου. Ευχαριστεί λοιπόν την Ελλάδα γι αυτή την επιλογή.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_15/01/2014_536025

» Ευρώπη με ημερομηνία λήξης… «

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Στον απολογισμό του 2013, η Κριστίν Λαγκάρντ, διευθύντρια του ΔΝΤ, συνιστά φορτικά στην Ευρωζώνη και στη Γερμανία να ενισχύσει με τα πλεονάσματά της την εσωτερική ζήτηση, ώστε να εξισορροπήσουν τα ευρω-ελλείμματα, να σταθεροποιηθεί η ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική αρχιτεκτονική.

Παρόμοια σύσταση προς το Βερολίνο παρουσίασε πρόσφατα ο Αμερικανός υπουργός Τζακ Λιου, παρ’ όλο που αποπέμφθηκε από το Γερμανό ομόλογό του Σόιμπλε, με την επεξήγηση ότι «αυτό πράττει η Γερμανία και δεν έχει ανάγκη έξωθεν συμβούλων».

Ωστόσο, ο «Εκόνομιστ» επιβεβαιώνει ότι η καθοδική πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας, ιδίως μετά το 2008, οφείλεται κυρίως στη φθίνουσα εσωτερική ζήτηση είτε για κατανάλωση είτε για επενδύσεις. Στη διάρκεια 2008-2013, η εσωτερική ζήτηση παρέμεινε ουσιαστικά στάσιμη είτε στη Γερμανία (0,9%) είτε στην Ευρωζώνη (0,2%). Κύρια αίτια ήταν η καθήλωση μισθών και κόστους εργασίας, τόσο στην Ευρωζώνη όσο και στη Γερμανία.

Αμεση συνέπεια από τη στασιμότητα της εσωτερικής αγοράς ήταν η συρρίκνωση επενδύσεων και σχηματισμού κεφαλαίου, με αποτέλεσμα την καθήλωση της παραγωγικότητος της εργασίας. Στην περίοδο 2000-2013, ο σχηματισμός πάγιου κεφαλαίου συρρικνώθηκε κατά 13,2% στην Ευρωζώνη και -8,8% στη Γερμανία, με συνέπεια την καθήλωση της παραγωγικότητος σε επίσης μηδενικούς ετήσιους ρυθμούς: 0,18% στην Ευρωζώνη, -0,6% στη Γερμανία.

» Η δωρεά του αεροπλάνου «Κυρήνεια» στις ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδας. «

Δρ. Αικατερίνη Χ. Αριστείδου, Ιστορικός-Ερευνήτρια.

Παρόλο που η όμορφη πόλη της Κερύνειας είναι η μικρότερη της Κύπρου, δεν υστερούσε από τις υπόλοιπες πόλεις του νησιού στους διάφορους τομείς της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής δραστηριότητας και ιδιαίτερα της πνευματικής-καλλιτεχνικής ζωής, του αθλητισμού και των διαφόρων εκδηλώσεων. Αντίθετα, σε μερικούς μάλιστα τομείς, όπως για παράδειγμα στην ανάπτυξη της ξενοδοχειακής βιομηχανίας και του τουρισμού, στην καλλιέργεια των γραμμάτων και της παιδείας γενικότερα, τη διοργάνωση της «Παγκύπριας Έκθεσης Ανθέων», ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη το μέγεθος και οι οικονομικές δυνατότητές της, η πόλη πρωτοπορούσε.

Η Κερύνεια είχε πάντοτε τους ανθρώπους που λάτρευαν τη μητέρα-Ελλάδα και σε όλους τους αγώνες της Μητροπολιτικής Ελλάδας έτρεχαν να συνδράμουν είτε οι ίδιοι ως στρατιώτες πολεμώντας στα πεδία των μαχών είτε συνδράμοντας οικονομικά με ό,τι μπορούσαν, ακόμα δίνοντας και τις αρραβώνες τους, που θεωρούνται ιερές και σε πολλά ζευγάρια ποτέ δεν βγαίνουν από το δάχτυλό τους.

Όλη η Κύπρος έπραττε το ίδιο, όμως η απόφαση για συλλογή χρημάτων (1926-28) και ενέργεια της αγοράς ολόκληρου στρατιωτικού αεροπλάνου, που το ονόμασαν ΚΥΡΗΝΕΙΑ και το δώρισαν στην Ελλάδα για ενίσχυση της ανεπαρκούς τότε πολεμικής αεροπορίας της, ήταν μια πράξη πραγματικά αξιέπαινη και αξιοθαύμαστη. Η πράξη αυτή αποκτά πολύ μεγάλη σημασία και καθίσταται μοναδικό και εξαιρετικό παράδειγμα φιλοπατρίας στα χρονικά της Κύπρου, από την άποψη της έκφρασης της εθνικής ομοψυχίας που ένωνε τον αλύτρωτο κυπριακό Ελληνισμό με το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος που τότε δεν είχε συμπληρώσει ακόμη ούτε εκατό χρόνια ελεύθερης ζωής και «κουβαλούσε» στους ώμους του τις οδυνηρές συνέπειες της νωπής Μικρασιατικής Καταστροφής. Βέβαια, η ενέργεια της αγοράς του αεροπλάνου είναι αξιοθαύμαστη και από μια άλλη άποψη, αφού η περίοδος που πραγματοποιήθηκε η αγορά ήταν μια από τις πλέον δύσκολες οικονομικά για την Κύπρο. Οι χρονιές 1926 και 1927 ήταν περίοδος πρωτόγνωρης ανομβρίας και πολύ μειωμένης γεωργικής παραγωγής και κατά τα επόμενα χρόνια περιλαμβανομένης και της οικονομικής κρίσης που ακολούθησε κατά τα έτη 1929-32 η οικονομία του τόπου συνέχισε να υποφέρει σημαντικά.

» Το δίπολο δεξιάς – αριστεράς σήμερα. «

Ιδεολογική σύγχυση εννοιών, που στο παρελθόν εχρησιμοποιούντο με μια σχετική καθαρότητα.

Οι έννοιες πλέον τις ακροδεξιάς και της ακροαριστεράς ταυτίζονται περισσότερο με την έννοια της κατάργησης ή της απόρριψης του δημοκρατικού κράτους…

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αποτελεί προαιώνια αρχή και αξία, που μπορεί να ενώσει κάθε συλλογικό υποκείμενο. Για την Κύπρο δε, αποτελεί επιταγή ζωής, επιβίωσης και περαιτέρω πορείας σε μια τρισχιλιετή ιστορία.

Γιαλουρίδης Χρ.

Στο πλαίσιο των νέων δομών που εγκαθιδρύει η παγκοσμιοποίηση, από την πτώση του σοβιετικού imperium και εντεύθεν, παρατηρούνται και αλλαγές που καμιά φορά είναι ανατρεπτικές στον τομέα των ιδεών, των ιδεολογιών, ενώ σαφώς απειλείται η υπόσταση του έθνους – κράτους. Το έθνος – κράτος είναι γέννημα των τελευταίων τριακοσίων ετών, έχει τις αφετηριακές του στιγμές στις μεγάλες επαναστάσεις του Διαφωτισμού, τη Γαλλική και την Αμερικανική, αλλά και τις ανατροπές του 19ου και 20ού αιώνα, που είχαν ως κυρίαρχο ιδεολογικό τους προσανατολισμό την εγκαθίδρυση του έθνους – κράτους ως δημοκρατική επιταγή συνένωσης των ομοεθνών στην ίδια κρατική στέγη, στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής διακυβέρνησης.

Έχουμε λοιπόν τις επαναστάσεις του 19ου και 20ού αιώνα, που αφενός μεν καθιέρωσαν την αυτοδιάθεση των λαών και τη δημιουργία εθνικών κρατών, και από την άλλη τη σοσιαλιστική επανάσταση των Μπολσεβίκων, που διεκδικούσε την οικοδόμηση ενός σοσιαλιστικού κράτους παγκοσμίων διαστάσεων, που θα οδηγούσε εντέλει στην κομμουνιστική, αταξική κοινωνία.

» Ο Γιάννης Μίχος υποψήφιος Δήμαρχος του κινήματος στη Χαλκιδική. «

Αναδημοσίευση από το Alterthess

Ολοκληρώθηκε πριν λίγη ώρα η καταμέτρηση των αποτελεσμάτων στις εκλογές που διενηργήθηκαν στα χωριά της Χαλκιδικής για την ανάδειξη του υποψήφιου δημάρχου  που θα εκπροσωπήσει το κίνημα ενάντια στο χρυσό στις δημοτικές εκλογές . Στην διαδικασία συμμετείχαν 3.025 κάτοικοι των χωριών του Δήμου Αριστοτέλη οι οποίοι κλήθηκαν να επιλέξουν μεταξύ τριών ατόμων για την θέση του υποψήφιου δημάρχου που θα εκπροσωπήσει το κίνημα ενάντια στο χρυσό στις δημοτικές εκλογές: τον Κυριακό Παναγιωτόπουλο, καθηγητή στην Γεωπονική σχολή του ΑΠΘ, τον Γιάννη Μίχο, οικονομολόγο και επιχειρηματία και τον Χαράλαμπο Λαζαρίδη, καθηγητή στην Γεωπονική σχολή του ΑΠΘ. Από τις κάλπες που στήθηκαν ταυτόχρονα στα χωριά της Β.Α Χαλκιδικής Νέα Ρόδα, Αμμουλιανή, Ιερισσός, Ουρανούπολη, Μ. Παναγιά και Αρναία αναδείχθηκε πρώτος ο Γιάννης Μίχος με 1821 ψήφους, δεύτερος ο Κυριάκος Παναγιωτόπουλος με 998 ψήφους και τρίτος ο Χαράλαμπος Λαζαρίδης με 172 ψήφους. Τα λευκά – άκυρα ήταν 34.Οι κάλπες άνοιξαν στις 8 το πρωί και έκλεισαν στις 7 το απόγευμα.

Να σημειωθεί ότι η συμμετοχή στις εκλογές κρίνεται ως ιδιαίτερα μαζική πράγμα που αποδεικνύει τόσο τον μεγάλο βαθμό ενασχόλησης των κατοίκων με τον αγώνα ενάντια στην καταστροφή της περιοχής από την δραστηριότητα της Ελληνικός Χρυσός όσο και την επιτυχία της πρωτότυπης για τα ελληνικά δεδομένα αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας ανάδειξης του υποψηφίου δημάρχου που θα τους εκπροσωπήσει στην μάχη των δημοτικών εκλογών. Να υπενθυμίσουμε ακόμη ότι οι κάτοικοι της Χαλκιδικής μέσα από συνελεύσεις που ξεκίνησαν το καλοκαίρι στα χωριά της Β.Α. Χαλκιδικής αποφάσισαν να θέσουν ως βασική αιχμή του πολιτικού πλαισίου καθόδου στις εκλογές την αποτροπή της εγκατάστασης και λειτουργίας μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές και την ανατροπή της δημοτικής αρχής που στηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο τις δραστηριότητες της Eldorado Gold. Το αίτημα αυτό αποτυπώθηκε από το ξεκίνημα των διαδικασιών αυτών σε μία προκήρυξη αρχών η οποία υπογράφηκε από χιλιάδες κατοίκους του Δήμου Αριστοτέλη  και στην δημιουργία της δημοτικής κίνησης «Ενωτική Πρωτοβουλία» που θα εκπροσωπεί το αντιμεταλλευτικό μπλοκ στις επερχομενες δημοτικές εκλογές. Σήμερα στην εκλογική διαδικασία συμμετείχαν όλοι οι εγγεγραμμένοι δημότες του Δήμου Αριστοτέλη και όσοι μεταδημότευσαν δείχνοντας την αίτηση της μεταδημότευσής τους.

Τέλος να αναφέρουμε ότι και τα τρία άτομα που έθεσαν υποψηφιότητα για τον ρόλο του υποψήφιου δημάρχου Αριστοτέλη  συμμετέχουν στον αγώνα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού και έχουν δεσμευτεί  να συνεισφέρουν από οποιαδήποτε θέση στη διαμόρφωση των προγραμματικών θέσεων και στην εκλογική νίκη του ψηφοδελτίου της ‘Ενωτικής Πρωτοβουλίας.

Σταυρούλα Πουλημένη

» Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε απείθεια τους μουσουλμάνους της Θράκης! «

Άκρα σιωπή από το ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Ο γνωστός και ως σκιά του τούρκου προξένου της Κομοτηνής, χαρακτηρισμένος ως «το σακάκι του πρόξενου», βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης, Ζεϊμπέκ Χουσεΐν, φωτογραφηθείς πριν από λίγες ημέρες με ομάδα τουρκοφρόνων στην Γερμανία υπό την «σημαία της ανεξάρτητης Θράκης», επανέρχεται με ανακοίνωσή του -προς τους μουσουλμάνους της Θράκης- στο προσκήνιο με τον πλέον προκλητικό τρόπο.

Στην ανακοίνωσή του αυτή ο Ζεϊμπέκ Χουσεΐν ζητά από τους μουσουλμάνους της Θράκης να μην υπακούσουν το νόμο -της Ελληνικής Βουλής- που αφορά τους ιεροδιδασκάλους, το γνωστό ως νόμο των 240 ιμάμηδων…

Αδυνατώντας ο ίδιος (προφανέστατα ελλείψει πολιτικού θάρρους) να τοποθετηθεί απέναντι σε έναν ψηφισμένο νόμο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, προτρέπει σε απείθεια, δηλαδή σε μη αποδοχή και εφαρμογή του νόμου, τους μουσουλμάνους της Θράκης.

» Ο Μπαν κι Μουν κάλεσε και την Ελλάδα στην ειρηνευτική διάσκεψη για τη Συρία. «

Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις χώρες που προσκάλεσε ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι-μουν, για να συμμετάσχουν στην ειρηνευτική διάσκεψη για τη Συρία, που θα πραγματοποιηθεί στην Ελβετία, την Τετάρτη.

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην έδρα του ΟΗΕ, ο γγ του ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι έχει αποφασίσει να στείλει ορισμένες «πρόσθετες προσκλήσεις» για τη διάσκεψη στο Μοντρέ.

«Έχω αποφασίσει να καλέσω 10 επιπλέον χώρες, εκτός από τις 30 χώρες που έχουν ήδη προσκληθεί» δήλωσε ο Μπαν Κι-μουν. Οι χώρες αυτές είναι: η Αυστραλία, το Μπαχρέιν, το Βέλγιο, η Ελλάδα, η Αγία Έδρα (Βατικανό), το Λουξεμβούργο, το Μεξικό, η Ολλανδία, η Δημοκρατία της Κορέας και το Ιράν.

Ο γγ των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος αναχωρεί σήμερα από τη Νέα Υόρκη με προορισμό το Μοντρέ, ανέφερε ότι «η διεύρυνση της διεθνούς παρουσίας εκείνη την ημέρα θα είναι σημαντική και χρήσιμη» και ότι έλαβε την απόφαση μετά από σειρά επαφών με πολλούς ηγέτες απ’ όλο τον κόσμο και με σκοπό να δημιουργηθεί το «καλύτερο δυνατό περιβάλλον για την επιτυχία αυτής της ζωτικής σημασίας διάσκεψης» για την επικράτηση της ειρήνης στη Συρία.

Ο γγ του διεθνούς οργανισμού πρόσθεσε, επίσης, ότι το Μοντρέ δεν θα είναι ένας χώρος για διαπραγματεύσεις και ότι σκοπός της συγκέντρωσης χωρών και οργανώσεων θα είναι η επίδειξη της αλληλεγγύης τους προς τον συριακό λαό, ο οποίος υποφέρει τόσο πολύ, όπως επεσήμανε, προσθέτοντας ότι η διαπραγματευτική διαδικασία για τον τερματισμό του εμφύλιου πολέμου στη Συρία θα ξεκινήσει στη Γενεύη στις 24 Ιανουαρίου .

Τέλος, ο Μπαν Κι-μουν χαιρέτισε την απόφαση της συριακής αντιπολίτευσης για να λάβει μέρος στη διάσκεψη.

ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ανακοίνωσαν την Κυριακή ότι η πρόσκληση που απηύθυνε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών προς το Ιράν να συμμετάσχει στις ειρηνευτικές συνομιλίες για τη Συρίας στις 22 Ιανουαρίου στη Ελβετία, πρέπει να αποσυρθεί εκτός αν η Τεχεράνη στηρίξει τη διαδικασία μετάβασης στη Συρία, μετέδωσε το Πρακτορείο Reuters.

Σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ η Ουάσιγκτον θα δεχτεί τη συμμετοχή της Τεχεράνης σε αυτές τις συνομιλίες εάν και εφόσον το καθεστώς του Ιράν δηλώσει δημοσίως την υποστήριξή του στη συμφωνία του 2012 που υιοθέτησε μια μεταβατική κυβέρνηση για τη Συρία.

«Εάν το Ιράν δεν αποδεχτεί πλήρως και δημοσίως το ανακοινωθέν της Γενεύης, η πρόσκληση πρέπει να ακυρωθεί», δήλωσε η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζένιφερ Ψάκι.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες επί μακρόν επιμένουν ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στο Ιράν να συμμετάσχει στις συνομιλίες στην Ελβετία, στις 22 του Ιανουαρίου, μέχρι να δηλώσει την υποστήριξή του στη συμφωνία του Ιουνίου του 2012 για την πολιτική μετάβαση στη Συρία.

Ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Κέρι θα είναι επικεφαλής της αμερικανικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες που θα διεξαχθούν στο Μοντρέ της Ελβετίας με στόχο να τερματισθεί ο πολύχρονος αιματηρός εμφύλιος πόλεμος στη Συρία

ΠΗΓΗ: ΠΑΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ / ANA-MPA, REUTERS

http://mignatiou.com/?p=19663#ixzz2qvQ9zKEF

» Οι αποκαλύψεις Ιγνατίου που ενόχλησαν τον Γιώργο. «

Μ. Ιγνατίου.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, μέσω του εκπροσώπου του, Γιώργου Ελενόπουλο, θεώρησε σκόπιμο να σχολιάσει με σκληρό τρόπο στις αποκαλύψεις του δημοσιογράφου, Μιχάλη Ιγνατίου στο Έθνος της Κυριακής. Στη συνέχεια, ο κ. Ιγνατίου, απάντησε στον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά αξίζει να δούμε και ολόκληρο το δημοσίευμα, που ενόχλησε τον πρώην Πρωθυπουργό.

Αναλυτικά το κείμενο και οι αποκαλύψεις του έμπειρου δημοσιογράφου:

«Οταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου αρνήθηκε το «κούρεμα» στον Ντομινίκ Στρος Καν»

“Ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, προφανώς ενοχλήθηκε από τις δηλώσεις του καταστροφέα της Ελλάδας, Όλι Ρεν και αισθάνθηκε την ανάγκη να δικαιολογήσει με ανακρίβειες και «σενάρια καταστροφής» την ανύπαρκτη διαπραγματευτική του τακτική τους κρίσιμους μήνες πριν την υπογραφή του Πρώτου Μνημονίου, αλλά και μετά, για το μείζον θέμα του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους. Η τοποθέτησή του έγινε μέσω «πύρινης» ανακοίνωσης του στενού του συνεργάτη κ. Γιώργου Ελενόπουλου.

Την απόλυτη ευθύνη για το συγκεκριμένο θέμα, έχει μόνο ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, και ουδείς άλλος. Διότι την απόφαση για να μην ζητηθεί το «κούρεμα», όπως απαιτούσε ο τότε γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, την έλαβε ο κ. Παπανδρέου, που δεν άκουσε καν την επιχειρηματολογία των στενών συνεργατών του, οι οποίοι γνώριζαν καλύτερα τα θέματα της οικονομίας και είχαν ήδη κάνει συζητήσεις με αξιωματούχους των Βρυξελλών και του Ταμείου.

Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα και να δώσει αποδείξεις και στοιχεία. Γνωρίζω ότι εκείνες τις μέρες το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο είχε πάρει …φωτιά –και τα e-mails είναι πλέον αποδεικτικά στοιχεία, που αποδέχονται και αναγνωρίζουν και τα δικαστήρια:

1). Ο πρώην πρωθυπουργός επιμένει ότι η κυβέρνησή του είχε θέσει από την αρχή το θέμα της αναδιάρθρωσης χρέους. Δεν λέει την αλήθεια…

– Στη σελίδα 49 της έκθεσης αξιολόγησης του ΔΝΤ που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2013 αναφέρεται ρητά ότι «η ίδια η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι ήταν αντίθετοι με την αναδιάρθρωση του χρέους λόγω ανησυχιών σχετικά με το πολιτικό κόστος στο εσωτερικό, επιπτώσεων στα συνταξιοδοτικά ταμεία και επιμολύνσεις…»

– Στη σελίδα 27 της ίδιας έκθεσης υπογραμμίζεται ότι «τις παραμονές του προγράμματος οι (ελληνικές) Αρχές απέκλεισαν την αναδιάρθρωση του χρέους ως μια κόκκινη γραμμή (red herring)».

– Στα απόρρητα πρακτικά του Δ.Σ. του ΔΝΤ ημερομηνίας 10 Μαίου 2010, αναφέρεται ότι:

– Κατά την διάρκεια της συζήτησης οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου, απαντώντας σε επικρίσεις μελών του Δ.Σ. για την τυχόν αποτυχία του προγράμματος αν δεν συνδυαστεί με «κούρεμα» του χρέους, δήλωσαν ότι «η αναδιάρθρωση του χρέους απορρίφθηκε από τις ίδιες τις Ελληνικές Αρχές». (Φωτοτυπία του σχετικού εγγράφου του ΔΝΤ δημοσιεύει σήμερα το «ΕτΚ»)*.

Με δηλώσεις τους στον Τύπο, τόσο ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου (στην Ουάσιγκτον στις 25 Απριλίου 2010) όσο και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου (στις 28 Ιανουαρίου 2011) υπογράμμισαν ο μεν πρώτος ότι η Ελλάδα δεν έθεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους, ο δε πρώην πρωθυπουργός ότι αν η Ελλάδα επιθυμούσε κούρεμα του χρέους θα το είχε θέσει στο τραπέζι από την αρχή. Ο κ. Παπακωνσταντίνου εξέφρασε με ακρίβεια τη θέση του τότε πρωθυπουργού, με τον οποίο συνομιλούσε συνέχεια (μέσω τηλεφώνου και e-mail) και λάμβανε εντολές.

Γνωρίζουμε ότι και μετά την υπογραφή του Μνημονίου ο Ντομινίκ Στρος Καν πίεζε τον κ. Γιώργο Παπανδρέου να ζητήσει το γρηγορότερο δυνατό την αναδιάρθρωση του χρέους ώστε αυτή να πραγματοποιηθεί το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο του 2010. Ο τότε πρωθυπουργός απέφυγε συστηματικά και με διάφορες έωλες δικαιολογίες να διεκδικήσει το δικαίωμά του αυτό. Οπως είμαι σε θέση να γνωρίζω, η τακτική του αυτή θύμωσε πολύ τον τότε ισχυρό άνδρα του ΔΝΤ.

Μέχρι τον Ιούλιο του 2011 -και πριν το πρώτο PSI- η ελληνική κυβέρνηση δήλωνε ότι δεν υπήρχε θέμα αναδιάρθρωσης χρέους (σ.σ. έκανε δηλώσεις και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με εντολή του κ. Παπανδρέου απάντησε on air στο δελτίο του Mega για να διαψεύσει πληροφορίες που μετέδωσα και αφορούσαν το κούρεμα). Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο τότε πρωθυπουργός είχε απαγορεύσει να γίνεται αναφορά στο θέμα αυτό στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.

2). Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να απαντήσει στο κρίσιμο σημείο των δηλώσεων του Όλι Ρεν ότι «στο ξεκίνημα της κρίσης την άνοιξη του 2010 και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχαμε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Άρα ήταν λογικό να αγοράσουμε χρόνο και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο»

Η δήλωση αυτή αποδεικνύει ότι οι κερδισμένοι από την καθυστέρηση αυτή ήταν, όπως υποστηρίζει στη σελίδα 18 της έκθεσής του και το ΔΝΤ (Ιούνιος 2013), οι ιδιώτες πιστωτές (κυρίως οι ξένες τράπεζες) που κατάφεραν να μειώσουν σημαντικά την έκθεση τους (σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου). Χαμένη ηταν η Ελλάδα, που αντί να δανειστεί 30 δισεκατομμύρια ευρώ, της προστέθηκαν 110 δις. ευρώ σε δανεικά. ( Β.Σ.: αυτή είναι η κρισιμότερη συνέπεια των επιλογών ΓΑΠ-ΠΑΠΑΚ. Προφανώς πρέπει να παρέμβει η ελληνική Δικαιοσύνη) . 

3). Ο κ. Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι το μονομερές κούρεμα εκ μέρους της Ελλάδας θα οδηγούσε σε χρεοκοπία της χώρας. Ομως, η κυρία Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2013 ότι «συζητήσαμε τότε (το 2010) αν η Ελλάδα έπρεπε να βγει από την Ευρωζώνη και πιστεύω ότι αν αυτό συνέβαινε θα έπρεπε όλοι να την εγκαταλείψουμε σε μια δεύτερη φάση» (Δημοσίευμα εφημερίδας Monde στις 23 Δεκεμβρίου 2013).

Δεν κατάλαβε άραγε τότε ο κ. Παπανδρέου αυτό το διαπραγματευτικό χαρτί που κρατούσε στα χέρια του; Προφανώς όχι…

Τέλος αναφέρω ότι για το θέμα του «κουρέματος» έγινε συζήτηση σε συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου. Ας δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά εάν βέβαια δεν έχουν καταστραφεί;