Η πολιτική ως απόλυτη προτεραιότητα επιβίωσης της Ελλάδας, σήμερα.

Στις εκλογές του Μαΐου 2014 δίδεται μια εξαιρετική ευκαιρία, πολιτική, λύτρωσης του τόπου μας από την τροϊκανή Κατοχή ( βλ. και Ευρωεκλογές 2014: ευκαιρία για τους Έλληνες! ). Η συντριβή στις ευρωεκλογές των συγκυβερνητικών δυνάμεων και των 58 ζόμπι του Σημιτισμού θα προκαλέσουν μεγάλες και ταχύτατες ανακατατάξεις των πολιτικών δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας μας. Η δε πιθανή ανάδειξη της Χ.Α. ( ή σωσία της ) θα σφραγίσει το τέλος της 40χρονης πιά, «μεταπολίτευσης». Έτσι ή αλλιώς, θα είναι οι μετεκλογικές εξελίξεις ανατρεπτικές. Προς ποιά κατεύθυνση όμως;

Με ή χωρίς άμεσα εθνικές εκλογές, θα ενταθεί η κοινοβουλευτική δικτατορία; Η οποία δικτατορία προς το παρόν ασκείται ευσχήμως και πειραματικά επί της Χ.Α., έχοντας προηγούμενα ασκηθεί ( με την ανοχή της Χ.Α. ) στην φίμωση της ΕΡΤ. Θα ζήσουμε την δικτατορία του «συνταγματικού τόξου» υπό την μνημονιακή τραπεζοκρατική Κατοχή; Για να ακολουθήσει ο εφιάλτης της τυφλής κοινωνικής έκρηξης;

[ Στο ασταθέστατο και αναδιατασσόμενο περιβάλλον των εξωτερικών συνόρων μας, με βλέψεις διαμελιστικές κατά της πατρίδας μας και εσωτερικά σωρευμένο τον πολτό απόκληρων από την Ασία και την Αφρική, ίσως η έννοια του εφιάλτη να είναι ανακριβής για να περιγράψει την τότε κατάσταση. ]

Ή θα καταλήξουμε σε κυβερνητικές συνεργασίες-συμμαχίες, εξωκομματικής στελέχωσης και υπερκομματικής στήριξης; Όπως επιτάσσει η ολοφάνερα προαλειφόμενη κυβερνητική ανεπάρκεια νομιμοποιητικής ισχύος, οποιασδήποτε κοινοβουλευτικής σύνθεσης.

Η επιλογή είναι προφανής για όποιον με την στοιχειώδη λογική και κοινωνικότητα, επιθυμεί να προστατεύσει την οικογένεια, την περιουσία και την ζωή του, την πατρίδα μας και την κοινωνία μας.

Βέβαια, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι μας, Εφιάλτες και Μηδίσαντες, ραγιάδες και κοτζαμπάσηδες, μαυραγορίτες και γερμανοτσολιάδες, λαμόγια και σαλταδόροι, υπάρχουν πάντα ανάμεσά μας. Οι απόγονοί τους μάλιστα σήμερα είναι συντεταγμένοι σε κομματικούς στρατούς, που σιτίζονται στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ ή στις Τράπεζες κατά προτίμηση τους. Αυτοί είναι οι καταρρέοντες αντίπαλοί μας που θα δώσουν την μάχη επιβίωσής τους, ξεπουλώντας ιερά και όσια για την πάρτη τους.

Τώρα όμως, υπό το βάρος της πρωτοφανούς κατάθλιψης, ψυχικής και κοινωνικοοικονομικής που έχει κυριεύσει πολλούς συμπολίτες μας, πρέπει να ενθαρρύνουμε και όσους παρασύρονται στην παραίτηση και ακολουθούν τη διάλυση. Εγκάθετοι του συστήματος, τέως θεσμικά στελέχη, προμηθευτές και υπεργολάβοι του δημοσίου, πανικόβλητοι με τα χρέη και τις χασούρες τους, τους εκμεταλλεύονται, για να προκαταλάβουν θέσεις στην Ελλάδα που θα ξημερώσει. Ιδιοτελείς και υστερόβουλοι, προτάσσουν και αυτοί το τομάρι τους ( όπως τόσα χρόνια έμαθαν συμποσούμενοι ) καταντώντας απροκάλυπτοι διασπαστές. Έτσι, ξεγυμνώνονται.

Οι δημοτικές εκλογές του Μαΐου είναι η ευκαιρία να χτίσουμε θέσεις ενόψει των επερχόμενων πολιτικών ανακατατάξεων στην πατρίδα μας. Θέσεις πολιτικές και γι’ αυτό ενωτικές αντί για ιδεολογικές που είναι εξ ορισμού σαθρές και διχαστικές.

Ειδικά στην Αθήνα, την πρωτεύουσα της Ελλάδας, δηλαδή την πόλη όπου κατ’ εξοχήν  συγκεντρώνονται όλα τα πανελλήνια προβλήματα, κίνδυνοι και κακοδαιμονίες, η υποψηφιότητα του αδέκαστου, δημοκράτη και πατριώτη, τέως εισαγγελέα κ. Ι. Σακκά, δίνει την ευκαιρία της πλατύτερης και αποτελεσματικότερης λαϊκής συσπείρωσης. Ας την εκμεταλλευτούμε.

Από την Αθήνα, κοιτίδα της δημοκρατίας και της φιλοσοφίας, μήτρα του ελληνισμού, μπορεί να αρχίσει η αναγέννηση της Ελλάδας μας. Στο χέρι μας είναι.

Νίκος Καραβαζάκης.

» Το όπλο της αναδιάρθρωσης χρέους που δεν έβαλε ποτέ στο τραπέζι ο Παπανδρέου. «

Του Μιχάλη Ιγνατίου 

Όπως προκύπτει τόσο από τις δη­μοσιευμένες μελέτες όσο και από τα απόρ­ρητα έγγραφα του Διε­θνούς Νομισματικού Ταμείου, οι αξιωματούχοι του ήταν σίγουροι από το 2010 πως το «ελληνικό πρόγραμμα» δεν έβγαινε και θα βάρυνε υπερβολικά τους Έλληνες και όχι τους ιδιώτες πιστωτές (κυρίως ξένες τράπεζες και κερδοσκοπικά ταμεία). Για το λόγο αυτό προέκριναν μια άμεση αναδιάρθρωση («κούρεμα») του ελληνικού χρέους, αλλά τόσο οι ελληνικές Αρχές όσο και οι Ευρωπαίοι απέρριψαν την πρόταση αυτή του ΔNT. Είναι σχετικό και το δημοσίευμα της αμερικανικής εφη­μερίδας Wall Street Journal στις 8 Οκτω­βρίου 2013.

Όπως αναφέρει το έγγραφο που δημο­σίευσα στο Έθνος της Κυριακής, στη θυελ­λώδη συνεδρίαση της 9ης Μαΐου 2010 πολλά μέλη του Δ.Σ. του ΔΝΤ υπογράμ­μισαν ότι το «ελληνικό πρόγραμμα» ήταν σχεδιασμένο με λανθασμένο τρόπο και υποστήριξαν ότι τελικά θα είναι μη βιώσι­μο, ακριβώς επειδή δεν είχε αποφασιστεί ένα άμεσο «κούρεμα» του χρέους. Εκείνη την εποχή οι επικριτές του «ελληνικού προγράμματος» υπογράμμιζαν ότι το βά­ρος της «επώδυνης προσαρμογής», όπως χαρακτήριζαν τότε αλλά και τώρα τα σκλη­ρά, αβάσταχτα μέτρα που επέβαλε η τρόι­κα στον ελληνικό λαό, τοποθετήθηκε στις πλάτες των Ελλήνων χωρίς ουσιαστικά να απαιτεί οτιδήποτε από τους Ευρωπαίους πιστωτές. Ήταν ένα τεράστιο λάθος.