» Τουρκία: Γροθιές μεταξύ ισλαμιστών και κεμαλικών βουλευτών. «

Σκηνές πρωτόγνωρης βίας με ανταλλαγή λακτισμάτων και γροθιών μεταξύ βουλευτών του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και συναδέλφων τους του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος εκτυλίχθηκαν στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, κατά τη συνεδρίαση επιτροπής.

Το κλίμα πυροδότησε η συζήτηση για το σκάνδαλο διαφθοράς, με αφορμή την προσπάθεια ενίσχυσης του κυβερνητικού ελέγχου στη δικαιοσύνη από πλευράς του κ. Ερντογάν.

Οι βιαιότητες μεταξύ βουλευτών εκδηλώθηκαν κατά τη διάρκεια συνεδρίασης στην Επιτροπή Δικαιοσύνης.

Βουλευτές του κεμαλικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταγγέλλουν ότι Ανώτατο Συμβούλιο Δικαστών και Εισαγγελέων υποτάσσεται πλήρως στο υπουργείο Δικαιοσύνης, πράγμα που απαγορεύεται από το τουρκικό σύνταγμα.

Φραστικές αντεγκλήσεις σημειώθηκαν και σε έτερη επιτροπή της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, όπου συζητούνταν περιορισμοί στο Διαδίκτυο τους οποίους επιθυμεί να θεσπίσει η ισλαμοσυντηρητική κυβέρνηση.

http://www.naftemporiki.gr/story/751864

Αυτοί οι αριθμοί μαρτυρούν το έγκλημα γενοκτονίας στην Ελλάδα.

» Ας διαβάσει αυτούς τους αριθμούς η τρόικα. «

Ο Πρωθυπουργός είπε προχθές ότι «ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια έχασε βιοτικό επίπεδο όσο κανένας άλλος λαός από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο». ( Ποιοί του το αφαίρεσαν, Αντώνη Σαμαρά; Β.Σ. ) Η σκληρή αυτή και απολύτως ρεαλιστική διαπίστωση εκφραζόμενη σε αριθμούς δίνει μία ποσοτικοποιημένη και έτσι ακόμη πιο δραματική αποτίμηση των επιπτώσεων της μεγαλύτερης δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει συντελεστεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Προσαρμογής, που δημιούργησε παράλληλα και μία τεραστίων διαστάσεων υφεσιακή δυναμική, που έχει νεκρώσει την οικονομία, έχει συρρικνώσει την παραγωγική βάση και έχει οδηγήσει σε μία εκρηκτική ανεργία: Τα μέτρα που επεβλήθησαν στο πλαίσιο των μνημονίων και εστιάστηκαν σε αύξηση φόρων και περικοπές κυρίως μισθών και συντάξεων ανήλθαν σε 63 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 31% του ΑΕΠ. ( Αυτοί είναι ονομαστικοί όροι και μάλιστα αναφέρονται στο σύνολο του οικονομικά ενεργού σώματος. Οι πραγματικές επιπτώσεις στέρησης, στις κατώτερες εισοδηματικές βαθμίδες είναι απερίγραπτες Β.Σ. ).

Η υφεσιακή δυναμική των μέτρων και η αρνητική πολλαπλασιαστική τους επίδραση οδήγησε σε μείωση κατά 20% του ΑΕΠ σε μία πενταετία. ( Άλλο είναι να χάνει 20% κάποιος με 2000 εισόδημα και άλλο αυτός με 800 ευρώ. Και άλλο παθαίνει εκείνος που χάνει κάθε εισόδημά του Β.Σ. ).Και όλα αυτά προκειμένου να επιτευχθεί δημοσιονομική προσαρμογή – ρεκόρ, καθώς το έλλειμμα από -10,5% του ΑΕΠ το 2009 μετατρέπεται σε πρωτογενές πλεόνασμα 0,4% το 2013 και 1,6% το 2014.

Είναι προφανές ότι αν αυτοί οι τελευταίοι στόχοι δεν επιτευχθούν, θα απαιτηθούν και άλλα μέτρα, τα οποία είναι ήδη στο τραπέζι, καθώς η τρόικα πιέζει συνεχώς και αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα της ελληνικής κυβέρνησης. Εξάλλου η τρόικα γνωρίζει καλά και το ΔΝΤ έχει δημοσίως ομολογήσει πως έχει πέσει έξω στον υπολογισμό των υφεσιακών επιπτώσεων των μέτρων. ( Η κυβέρνηση που τα εφάρμοσε αυτούσια, τι ομολογεί; Β.Σ. ). Παράλληλα γνωρίζει ότι και τα οικονομικά αλλά και τα πολιτικά όρια της κυβέρνησης έχουν εξαντληθεί.

Εντούτοις, παραμένει στην ίδια γραμμή και στο ίδιο επικίνδυνο μίγμα προκειμένου να υπηρετηθεί ο «ύψιστος» στόχος για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα.

Πίσω όμως από τους αριθμούς και τις δραματικές διαπιστώσεις βρίσκονται οι άνθρωποι, βρίσκεται η πραγματική οικονομία, οι κλειστές επιχειρήσεις, οι άνεργοι, η ελληνική κοινωνία που στην συντριπτική πλειονότητά της έχει επιφορτιστεί το κόστος αυτής της τεράστιας και βίαιης προσαρμογής. Και το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς θα αντιστραφεί ουσιαστικά και με διατηρησιμότητα η αρνητική επίπτωση των μέτρων στην ανάπτυξη. Εδώ και πολύ καιρό αυτή είναι η «κραυγή αγωνίας» της οικονομίας και της κοινωνίας. Το πλέον δε ανησυχητικό είναι πως μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα αλλά και πρωτοβουλίες αναπτυξιακού προσανατολισμού δεν υλοποιούνται στην κλίμακα και το βάθος που απαιτούν οι περιστάσεις.

Παράλληλα, λοιπόν, με τη διεκδίκηση των ευσήμων από τους εταίρους θα πρέπει η ελληνική πλευρά να εστιάσει πλέον στην αλλαγή του μίγματος των μέτρων προσαρμογής και εν γένει της στρατηγικής που ακολουθείται για την οριστική διάσωση της οικονομίας και τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους της με μόνο στόχο πλέον την ανάπτυξη.

Κέρδος online http://www.kerdos.gr/

» Η ψευδαίσθηση της ανάκαμψης στην ευρωζώνη. «

Editorial Για να έλθει η βιώσιμη ανάκαμψη δεν αρκεί η πτώση στο κόστος δανεισμού της περιφέρειας. Καθώς η Ευρώπη ετοιμάζεται να αποκτήσει νέο κοινοβούλιο και νέα Κομισιόν φέτος, ο κίνδυνος ολισθήματος στην ευρωζώνη είναι μεγάλος.

Έχοντας περάσει τέσσερα χρόνια κρίσης, μια αίσθηση επιφυλακτικής αισιοδοξίας επιστρέφει στην ευρωζώνη. Μετά τη σχετική ξηρασία, τα κεφάλαια ρέουν πάλι προς τις κυβερνήσεις της περιφέρειας, επιτρέποντας μεγάλη πτώση στα κόστη δανεισμού.Η αλλαγή της ψυχολογίας είναι πιο εμφανής στην Ιρλανδία. Στο ζενίθ της κρίσης, το yield στο 10ετές ομόλογο του Δουβλίνου εκτινάχθηκε στο 14%. Αυτήν την εβδομάδα, στην πρώτη δημοπρασία μετά την έξοδο από το πρόγραμμα διάσωσης, η ιρλανδική κυβέρνηση άντλησε 3,75 δισ. ευρώ με επιτόκιο μόλις 3,54%. Τα ισπανικά και τα ιταλικά ομόλογα έχουν επίσης επιστρέψει στο επίκεντρο της ζήτησης και τα κόστη δανεισμού των δύο χωρών έχουν επιστρέψει στα επίπεδα του 2010.

Η ανατροπή καθρεφτίζει μια θεμελιώδη στροφή στο πώς αντιλαμβάνονται οι αγορές την ευρωζώνη. Από το 2012, όπου ο διοικητής της ΕΚΤ, Mario Draghi, υποσχέθηκε να κάνει ό,τι χρειαστεί για να σώσει το ευρώ, ο κίνδυνος διάλυσης του ενιαίου νομίσματος έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Οι επενδυτές ενθαρρύνονται επίσης από τις προσπάθειες που κάνουν ορισμένες χώρες -ειδικά η Ισπανία και η Ιρλανδία- για να βελτιώσουν την εξωτερική ανταγωνιστικότητα των οικονομιών τους.

Σε έναν κόσμο με υψηλή ρευστότητα και χαμηλά επιτόκια, οι λογικές αποδόσεις που προσφέρουν τα ομόλογα της ευρωπεριφέρειας θεωρούνται ελκυστικές.

Θα ήταν όμως λάθος να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ευρωζώνη έχει μπει ανεπιστρεπτί σε πορεία ανάκαμψης.

Η παραγωγή βελτιώνεται κάπως, η ανεργία όμως παραμένει κολλημένη πάνω από το 12%. Η ύφεση έχει πυροδοτήσει μια επικίνδυνη διαδικασία αποπληθωρισμού. Τον Δεκέμβριο οι τιμές αυξήθηκαν μόλις 0,8% σε σχέση με πέρσι. Οι τιμές παραγωγού έπεσαν 1,2% στο 12μηνο τον Νοέμβριο, οπότε δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι ο πληθωρισμός θα επιταχυνθεί σύντομα.

Αν τυχόν πέσει η ευρωζώνη σε αποπληθωρισμό, το κόστος θα είναι τεράστιο. Για παράδειγμα οι κυβερνήσεις θα δυσκολευθούν φοβερά στην αποπληρωμή των χρεών τους.

Μέσα σε τέτοια οικονομική δυσκολία, η πτώση στο κόστος δανεισμού προσφέρει κάποια ανακούφιση. Οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν μικρότερο κομμάτι των προϋπολογισμών τους για την εξυπηρέτηση του εθνικού χρέους. Καθώς όμως μειώνονται οι πιέσεις των αγορών, υπάρχει ο κίνδυνος να εφησυχάσουν για μία ακόμη φορά οι ρυθμιστές της ευρωζώνης. Ήδη, τους τελευταίους μήνες έχει ξεθωριάσει κάπως ο ενθουσιασμός για το χτίσιμο μιας πιο πλούσιας ευρωζώνης.

Αυτές οι δυσμενείς καταστάσεις προέρχονται από όσα συμβαίνουν στα μεμονωμένα κράτη-μέλη. Παρά τις πολλές συζητήσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των οικονομιών τους, η Γαλλία και η Ιταλία έχουν κάνει μικρή πρόοδο στην απελευθέρωση των αγορών εργασίας. Οι δημόσιες δαπάνες παραμένουν πολύ υψηλές, επιβάλλοντας εκβιαστικούς φόρους στις επιχειρήσεις. Ακόμη και στη Γερμανία, τον καλύτερο μαθητή στην ευρωπαϊκή τάξη, το σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ σοσιαλδημοκρατών και χριστιανοδημοκρατών περιλαμβάνει πολλά πισωγυρίσματα, αρχίζοντας με την απόφαση της μείωσης του ορίου συνταξιοδότησης μερίδας εργαζομένων.

Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η προσπάθεια ενδυνάμωσης του τραπεζικού τομέα έχει επίσης χαλαρώσει. Η απουσία ενός αξιόπιστου κοινού αλεξίπτωτου για τη διαχείριση των τραπεζικών καταρρεύσεων υπονομεύει τον τελικό στόχο του σχηματισμού τραπεζικής ενοποίησης: τη διάλυση του θανάσιμου εναγκαλισμού μεταξύ κρατών και τραπεζών.

Υπάρχουν ενδείξεις εφησυχασμού ακόμη και μέσα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο πληθωρισμός έχει διολισθήσει κάτω από τον στόχο 2% της ΕΚΤ. Αλλά το διοικητικό συμβούλιο δεν αποφάσισε να κάνει επεκτατικές κινήσεις στη συνεδρίαση αυτής της εβδομάδας. Ο κ. Draghi θα πρέπει να επιδείξει περισσότερη σπουδή, απελευθερώνοντας, για παράδειγμα, νέα ρευστότητα στον τραπεζικό κλάδο μέσω προγραμμάτων LTROs με σταθερό επιτόκιο.

Καθώς η Ευρώπη ετοιμάζεται να αποκτήσει νέο κοινοβούλιο και νέα Κομισιόν φέτος, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ολισθήματος – ειδικά στις Βρυξέλλες. Για να εξασφαλιστεί όμως μια βιώσιμη ανάκαμψη, χρειάζονται πιο ενεργητικές κινήσεις από το να καθόμαστε να παρακολουθούμε την πτώση στο κόστος δανεισμού της ευρωπεριφέρειας.

Χωρίς ανάπτυξη, ακόμη και αυτή η ευνοϊκή εξέλιξη μπορεί εύκολα να χαθεί.

ΠΗΓΗ: FT.com Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.

http://www.euro2day.gr/

Μαχόμενος ελληνισμός στην Κύπρο.

 ΔΗΛΩΣΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

«ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΠΟΥ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΡΟΙΚΑΣ»

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει τη χρυσή  ευκαιρία να αποδείξει ότι

δεν είπε ψέματα στον Κυπριακό λαό για το κούρεμα

Η  Συμμαχία Πολιτών αμφισβήτησε από την πρώτη στιγμή

τη δημοκρατική νομιμότητα της Τρόικας

10 Ιαν. 14

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης έχει στα χέρια του τη χρυσή ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν είπε ψέματα στον κυπριακό  λαό για το τι ακριβώς συνέβη στο Γιούρογρουπ του Μαρτίου.

Με αφορμή την επίσκεψη του κλιμακίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  που εξετάζει το ζήτημα της δημοκρατικής νομιμότητας της Τρόικας και των αποφάσεων της, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, οφείλει να καταγγείλει όλους εκείνους τους εκβιασμούς, «το πιστόλι στον κρόταφο», όπως επανειλημμένως λέει, που τον ανάγκασαν να αποδεχθεί εν μια νυκτί το κούρεμα των καταθέσεων.

Στη συνάντηση που θα έχει μαζί τους οφείλει επίσης να καταγγείλει, όπως ο ίδιος δημόσια ισχυρίστηκε, ότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε προειδοποίηση για το ενδεχόμενο να γίνει κούρεμα των καταθέσεων.

Αν ο Πρόεδρος και η Κυβέρνηση θεωρούν άδικο τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε η Τρόικα την κυπριακή οικονομική κρίση, αν θεωρούν ότι δεν νομιμοποιείται η Τρόικα να αποφασίζει για μια ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή  χώρα και θέλουν να διαφυλάξουν τουλάχιστον άλλες χώρες, τότε οφείλουν να καταθέσουν στο κλιμάκιο όλα όσα ισχυρίστηκαν στον Κυπριακό λαό.

Η  Συμμαχία Πολιτών, ως γνωστό  αμφισβήτησε από την πρώτη στιγμή τη δημοκρατική νομιμότητα της Τρόικας, η οποία   δεν αποτελεί θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Θεωρήσαμε και θεωρούμε απαράδεχτο, η Ευρωπαϊκή Ένωση να συμμετέχει στην Τρόικα. Θεωρούμε απαράδεκτο η Ευρωπαϊκή Ένωση, να συμμετέχει σε μη Δημοκρατικές διαδικασίες και να συμμετέχει σε Μνημόνια που αφαιρούν κρατική κυριαρχία  από κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αναμένουμε από την Κυβέρνηση και τη Βουλή να μιλήσει στο κλιμάκιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την γλώσσα της αλήθειας.

 

ΔΗΛΩΣΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

«ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ»

Η κωλυσιεργία της Κυβέρνησης στο θέμα των κατεχόμενων Ελληνοκυπριακών

περιουσιών, είναι και επιζήμια και ύποπτη

Η Συμμαχία Πολιτών εδώ και μήνες κατέθεσε Προτάσεις για το θέμα

10 Ιαν.14

Η κωλυσιεργία που η Κυβέρνηση επιδεικνύει  στο θέμα των κατεχόμενων Ελληνοκυπριακών περιουσιών, πέρα από επιζήμια, μας προκαλεί και την υποψία ότι είναι και σκόπιμη.  Και η υποψία μας πηγάζει από τις δηλώσεις τόσο του Υπουργού Εσωτερικών κ. Χάσικου όσο και του Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Στυλιανίδη, ότι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί το ξεπούλημα των ελληνοκυπριακών περιουσιών είναι με τη λύση του Κυπριακού.

Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη μιλά ωσάν και η λύση είναι αποκλειστικό θέμα της ελληνοκυπριακής πλευράς. Ωσάν να μην αντιλαμβάνεται ότι η Τουρκική αδιάλλακτη, αλαζονική και ακόρεστη  στάση είναι που αποτρέπει  τη λύση του Κυπριακού.

Με τέτοιες τοποθετήσεις η Κυβέρνηση είτε προσπαθεί να δώσει άλλοθι στην Τουρκία, είτε προσπαθεί να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για μια κακή λύση που η ίδια είναι έτοιμη να προσυπογράψει.

Όλοι έχουμε τη λύση ως προτεραιότητα και πρωταρχικό στόχο. Όμως σημασία έχει το περιεχόμενο και η ποιότητα της λύσης. Λύση τύπου Ανάν, που όπως φαίνεται και από την επιστολή που απέστειλε ο Πρόεδρος στον Μπαν Κι Μουν αλλά και την τελευταία πρόταση που έκανε στην Τουρκική πλευρά , είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί η Κυβέρνηση, δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα των Ελληνοκυπριακών περιουσιών. Αντίθετα οι πρόσφυγες θα στερηθούν του δικαιώματος της ιδιοκτησίας και του δικαιώματος επιστροφής της περιούσιας τους.

Ακόμη χειρότερη εξέλιξη είναι ότι στις συγκλήσεις Ντάουνερ, τις οποίες φαίνεται να αποδέχεται τελικά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, παραχωρείται το δικαίωμα στα 70 εκατομμύρια πολιτών της Τουρκίας, να εγκαθίστανται και να αποκτούν περιουσία σε ολόκληρο το έδαφος της Κύπρου.  Με τέτοιες παραχωρήσεις, οδηγούμαστε σε νόμιμο αποικισμό από την Τουρκία.

Η Συμμαχία Πολιτών αν και ποτέ δεν προσκλήθηκε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στις συσκέψεις για το θέμα των περιουσιών, εντούτοις σε επιστολή ημερομηνίας 16 Οκτωβρίου 2013, του απέστειλε προτάσεις. Μεταξύ άλλων η Συμμαχία Πολιτών εισηγείται:

• ·         Να δοθεί στους πρόσφυγες γη από το Κράτος με δικαίωμα ανάπτυξης της και μεταβίβασης στα παιδιά τους. Ταυτόχρονα οι πρόσφυγες που θα πάρουν γη, θα δεσμεύουν στο Κράτος την περιουσία τους στα κατεχόμενα.
• ·         Να παρασχεθούν κίνητρα σε Ελληνοκύπριους για την αγορά περιουσιών στα κατεχόμενα από ιδιοκτήτες που επιμένουν να πουλήσουν τις περιουσίες τους.
• ·         Να συσταθεί κοινοπραξία του Δημόσιου με τον Ιδιωτικό Τομέα, σε  Επενδυτικό Ταμείο εξαγοράς της γης στα κατεχόμενα από ενδιαφερόμενους ιδιοκτήτες.

 

» Καθαρίζοντας με χαρτομάντηλο τον βόθρο. «

Του Κώστα Βαξεβάνη

Από την άποψη «δεν υπάρχει Δικαιοσύνη» έως την πραγματικότητα «διατάχθηκε μια εισαγγελική έρευνα» μπορεί να είναι μια αυταπάτη δρόμος. Η Δικαιοσύνη δεν είναι ούτε διεφθαρμένη, ούτε τίμια. Έχει κάθε φορά τη λειτουργία που καθορίζουν αυτοί που την υπηρετούν και το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί. Τι να σου κάνει ο τίμιος εισαγγελέας, όταν τον απατεώνα τον αμνηστεύει με νόμο ο υπουργός, αλλά από την άλλη τι να σου κάνει και ο νόμος όταν ο εισαγγελέας παίζει με τους νόμους;

Ας πάμε όμως στο ειδικό και συγκεκριμένο. Μια μεγάλη εισαγγελική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη που αφορά την λειτουργία του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου .Το ΤΤ είναι ένα κομμάτι του τραπεζικού συστήματος της χώρας, αυτού του συστήματος της τραπεζικής κλεπτοκρατίας. Οι τράπεζες αποτελούν την πέτρα του σκανδάλου της κρίσης. Φόρτωσαν στην οικονομική κρίση τη σκανδαλώδη λειτουργία τους και συνεχίζουν ως σήμερα να λειτουργούν προκλητικά. Οι Έλληνες πληρώνουν μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση, όσα έφαγαν ή έδωσαν σε δικούς τους για να φάνε οι τραπεζίτες.

Από όλο αυτό το σύστημα της τραπεζικής βρωμιάς έχουν ερευνηθεί από την εισαγγελία δύο Τράπεζες. Η Proton του προφυλακισμένου Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και τώρα το ΤΤ. Τι έχει γίνει με το υπόλοιπο κομμάτι; Τι έχει γίνει με την Πειραιώς, με την Τράπεζα και τα κόλπα του Βγενόπουλου, με την Eurobank, με τα θαλασσοδάνεια της ΑΤΕ, με τα κόκκινα δάνεια της Εμπορικής; Τίποτα.

Είναι αυτό το «τίποτα» λόγος για να παραβλέψει κάποιος τα αποτελέσματα από την έρευνα της εισαγγελίας για το ΤΤ; Προφανώς και όχι. Ό,τι κομμάτι βγαίνει από τη βρωμιά είναι καλό. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος, οι εισαγγελείς να καταλήξουν να προσπαθούν να καθαρίσουν τον βόθρο με το καθαρό τους χαρτομάντηλο.

Οι λόγοι είναι δύο:

» Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας – (“Nobody runs the Foreign Office here any more. It isn’t the jerk. It isn’t Lloyd. It’s that shit, Menderes”). «

Μάριος Ευρυβιάδης

Με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στο Λονδίνο, όπου στις 15 του μηνός προγραμματίζεται συνάντηση του με τον Βρετανό Πρωθυπουργό Κάμερον, θυμήθηκα και ευτυχώς εντόπισα γρήγορα την πηγή στο αρχείο μου, ένα άρθρο του συντηρητικού βουλευτή RandolfS. Churchill, υιού του γνωστού Churchill, που δημοσιεύθηκε στο συντηρητικό περιοδικό TheSpectator ( July 13, 1956, σελ. 54). Το άρθρο έφερε τον χαρακτηριστικό τίτλο, “OurTurkishForeignSecretary”.

OChurchill έγραφε σαρκαστικά και σκωπτικά για την κατάντια της εξωτερικής πολιτικής της χώρας του (ήταν θέμα μηνών να ευνουχισθεί ο Βρετανικός λέων στο Σουέζ) που στο ζήτημα της Κύπρου και όχι μόνο, θεωρούσε ότι βρίσκονταν στο έλεος της Τουρκίας.

“Ποιός ελέγχει τη Βρεττανική εξωτερική πολιτική; Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί ότι ο Υπουργός Εξωτερικών ο κ. SelwynLoyd έχει την οποιανδήποτε σχέση με αυτή. Και έχει βέβαια καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι το γεγονός αυτό, δεν έχει καμία σημασία αφού ο Πρωθυπουργός, ο SirAnthonyEden, ελέγχει τα πράγματα στον τομέα αυτό. Ωστόσο όλοι βλέπουμε ότι η δευτερεύουσα αυτή ιδέα είναι μια φαντασίωση. Ο άνθρωπος που ελέγχει την Βρετανική εξωτερική πολιτική είναι ένας Τούρκος κύριος (gentleman) o [Πρωθυπουργός] Μεντερές”.

Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ο Churchill ήταν πολύ πιο ευθύς άλλα και αθυρόστομος. Ο γνωστότατος τότε δημοσιογράφος των ΤheNewYorkTimes και πολυγραφότατος συγγραφέας ArthurLeoSulzberger, καταγράφει τον Churchill να αναφέρεται ως εξής: “Κανείς δεν διευθύνει το Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Δεν είναι ο μαλάκας (“μαλάκας”, ήταν ο χαρακτηριστικός τρόπος με τον οποίο ο Churchill αλλά και ο ομοϊδεάτης του JulianAmery περιέγραφαν και αποκαλούσαν τον Πρωθυπουργό Eden). Δέν είναι ο Lloyd. Είναι εκείνος ο σκατάς, ο Μεντερές”.(“Nobody runs the Foreign Office here any more. It isn’t the jerk. Itisn’tLloyd. It’sthatshit, Menderes”).

» Συγκλονιστικές εικόνες από τη ρύπανση στο ρέμα Καρατζά. Εισαγγελέας υπάρχει; «

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το βίντεο και το φωτογραφικό υλικό που ακολουθεί, μέρος του οποίου δημοσίευσε χθες η AYΓΗ, είναι από το ιστολόγιο Χρυσές Αυτ-απάτες. Είναι δηλαδή της «ομάδας iosifsk» που εδώ και σχεδόν δύο χρόνια επιτελεί ένα πολύτιμο για τον αγώνα μας έργο καταγράφοντας, με μεγάλες δυσκολίες και συχνά με κίνδυνο, όλες τις αυθαιρεσίες και τις παρανομίες της εταιρείας. Η αναφορά της πρωτογενούς πηγής είναι ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνον ως αναγνώριση της προσφοράς ατόμων και ομάδων αλλά και ως ασπίδα προστασίας τους, ειδικά σε περιπτώσεις που έρχονται σε σύγκρουση με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα. Πολύ απλά, δείτε τις λήψεις και θα καταλάβετε γιατί έχουν στοχοποιηθεί αυτοί οι άνθρωποι…

Οι τελευταίες εικόνες από το ρέμα Καρατζά, από όπου προέρχεται το νερό που πίνει όλη η «πρό του Άθω» περιοχή, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Μια πρώτη «ανάγνωση» αυτών που βλέπουμε:

• Τα κόκκινα-πορτοκαλί-κίτρινα οξείδια σιδήρου που χρωματίζουν τα νερά γύρω από τη γεωτεχνική γεώτρηση ΒΚ-05, μοιαζουν καταπληκτικά με προϊόντα όξινης απορροής. Ας εξηγήσει η εταιρεία από πού προέρχονται.
• Μέσα στο ρέμα έχουν φτιάξει τέσσερα πρόχειρα φραγματάκια σαν αυτοσχέδια φίλτρα, σαν να θέλουν με πέτρες και χλωρά κλαδιά να συγκρατήσουν τα στερεά υλικά και να μη φύγουν στο ρέμα. Μάταιη η προσπάθεια βέβαια. Κόκκινο χρώμα, αραιωμένο, βλέπουμε και στα νερά του Ασπρόλακκα, αρκετά χαμηλότερα.

Επεκτείνεται ο θρησκευτικός εμφύλιος πόλεμος των Αράβων. Διαμελίζεται το Ιράκ, απειλείται και η Τουρκία…

» Η Μεσοποταμία και το «Νέο Στάλιγκραντ». «

Δρ. Ευάγγελος Βενέτης

Ακριβώς εννέα χρόνια πέρασαν από την Μάχη της Φαλούτζα που έδωσαν τα αμερικανικά στρατεύματα το 2004 για να αποκτήσουν τον έλεγχο αυτής της κομβικής πόλης της προβληματικής για αυτούς σουνιτικής επαρχίας Ανμπάρ. Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τότε πήρε δύο μήνες στα αμερικανικά στρατεύματα να εκκαθαρίσουν την πόλη από τις ανταρτικές ομάδες σουνιτών της Αλ-Κάιντα και εν γένει. Η μάχη ήταν σκληρή και πολύνεκρη, καθώς χαρακτηριζόταν από σύγκρουση σώμα με σώμα και πόρτα με πόρτα εντός αστικού χωροταξικού πεδίου. Για αυτό και ονομάστηκε «Νέο Στάλιγκραντ». Οι ευρύτερες εξελίξεις στην Μ. Ανατολής έδειξαν ότι ήταν θέμα χρόνου η ιστορία να επαναληφθεί, ίσως ταχύτερα του αναμενομένου.

Αυτή την φορά την διοίκηση του Ιράκ έχει η σηιτική πλειονότητα με τους Σουνίτες να είναι το ίδιο αντίθετοι στην σηιτική διακυβέρνηση, όπως τότε εναντίον των Αμερικανών. Οι Σουνίτες είναι το ίδιο ετοιμοπόλεμοι και έχουν πιο ευνοϊκό γεωπολιτικό γι’ αυτούς περιβάλλον: τον εμφύλιο της Συρίας και την διασύνδεσή τους με τους ομοϊδεάτες τους εκεί.

Τον Αύγουστο 2013 το Παρατηρητήριο Μέσης Ανατολής της Καθημερινής στο άρθρο «Η Μεσοποταμία φλέγεται για το χρίσμα του Προφήτη» είχε αναδείξει την κρισιμότητα της σταδιακής απώλειας της εσωτερικής ασφάλειας του Ιράκ από τους σουνιτικούς Ουαχαβιτικούς κύκλους της αραβικής χερσονήσου. Σήμερα οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για την σουνιτική εξέγερση στο Ιράκ κατά το πρότυπο της Συρίας, μόνο που στο Ιράκ δεν απειλείται βραχυπρόθεσμα η ασφάλεια των εδαφών της σηιτικής πλειονότητας αλλά της σουνιτικής επαρχίας Ανμπάρ. Ωστόσο τυχόν παγίωση της σουνιτικής αντίστασης στην επαρχία Ανμπάρ θα σημάνει τον ουσιαστικό κατακερματισμό του Ιράκ σε τρία μέρη με τους Κούρδους του Ιράκ ήδη να έχουν προχωρήσει στην δική τους αυτονόμηση και προοπτική ανεξαρτητοποίησης μέσω της ενέργειας.

Απομένει να διασαφηνισθεί εάν η εν λόγω παγίωση της σουνιτικής αντίστασης θα λάβει χώρα στην Φαλούτζα σύντομα ή μετά από πολύμηνη μάχη ή εάν η Βαγδάτη θα κατορθώσει να αποκαταστήσει την τάξη με στρατηγικό πλάνο. Ακόμη και αν συμβεί το δεύτερο, με δεδομένη την κατά κανόνα φίλια στάση του σουνιτικού πληθυσμού στους αντάρτες της Αλ-Κάιντα, δεν προβλέπεται η Βαγδάτη να αποκαταστήσει τον έλεγχο τη Φαλούτζα και την επαρχίας Ανμπάρ σε πάγια βάση. Τα συγκοινωνούντα δοχεία της Συρίας και του Ιράκ αλληλεπιδρούν και μαζί με αυτά κλυδωνίζεται η γεωπολιτική ασφάλεια και ισορροπία της περιοχής. Και η σύγκρουση Σηϊτών και Σουνιτών είναι μόνο στην αρχή…

http://geopolitics-gr.blogspot.gr/

Προφανές είναι πως η ενδυνάμωση της αυτονομίας των Κούρδων στο Ιράκ, όπως και αυτών στην Συρία, επιταχύνει και την δικαίωση του αγώνα αυτοδιάθεσης των Κούρδων στην Τουρκία. Οι εφιάλτες των σοβινιστών της Τουρκίας και ειδικά των νεοθωμανών και των κεμαλιστών είναι δεδομένοι. Ζητούμενη είναι η πολιτική του Ιράν έναντι των εκεί Κούρδων. Στα καθ’ ημάς, η αυξανόμενη πολιτική αστάθεια στην Τουρκία και η απειλή εδαφικού διαμελισμού της, την καθιστά εμφανώς ευάλωτη και πιθανώς ( αυτοκαταστροφικά ) επιθετική. Είναι κατάλληλη πολιτικά στιγμή η Ελλάδα και η Κύπρος να συνομολογήσουν τον ελληνοκυπριακό άξονα και να επιβάλουν ιστορικά τετελεσμένα απώθησης του τουρκικού ηγεμονισμού και επεκτατισμού. Να αναδειχθούν σε φράχτη ειρήνης και πολιτισμού στην ανατολική Μεσόγειο, σε πόλο δημιουργικής διεξόδου της οικονομικά ασφυκτιώσας Βαλκανικής. ( Ν.Κ. )

» Η «Επιτροπή» και η διάσωση της πατρίδας. «

Η «Επιτροπή» και η διάσωση της πατρίδας 

Η «Επιτροπή» στα κατεχόμενα αναδείχτηκε από το ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλος (2010) όταν η Τουρκία δήλωσε την «Επιτροπή» δική της. Στην απόφαση εκείνη το ΕΔΑΔ υπέδειξε ότι «στο παρόν στάδιο» θα πρέπει να δοκιμαστεί η «Επιτροπή» ως ένδικο μέσο από τυχόν Ελληνοκύπριους που επιθυμούν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις από την Τουρκία. Αντιλαμβανόμενος που οδηγούνται τα πράγματα, έκτοτε έκανα δεκάδες παρεμβάσεις στα ΜΜΕ, ομιλίες και εισηγήσεις σε συνέδρια και παράλληλα, κινήθηκα προς αρμόδιους εμπιστευτικά. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, η στάση των αρμοδίων παραμένει ένα ΤΙΠΟΤΑ.

Σήμερα, ανάμεσα σε όσους ανησυχούν (!) εμφανίζονται αρκετοί που άλλα έλεγαν τα τελευταία χρόνια. Ιδιωτικά υποδείκνυαν ότι μέσω της «Επιτροπής», η κατάσταση στο έδαφος καθιστά την λύση εφικτή επειδή το αναφαίρετο δικαίωμα ιδιοκτησίας παραγκωνίζεται σταδιακά. Αυτά ιδιωτικά. Καθώς σήμερα που η οικονομική δυσπραγία, η παρέλευση του χρόνου και άλλα, οδηγούν στο ξεπούλημα, γίνονται δηλώσεις από Κυβέρνηση και πολιτικές δυνάμεις ότι «το ξεπούλημα της πατρίδας οδηγεί στην καταστροφή». Ωστόσο  προκύπτει ένα τεράστιο ερώτημα: Πως θεωρείται επιτακτική η δραστική μείωση  των κρατικών δαπανών  και επιβολή φόρων και τελών για διάσωση της οικονομίας (και τραπεζών), αλλά δεν θεωρείται προτεραιότητα η διάσωση της πατρίδας;

Δεν είναι πρώτη φορά που ο ρεαλισμός και η διορατικότητα των πολιτών υπερτερεί της πολιτικής ηγεσίας, η οποία σήμερα ανησυχεί (!) και προβάλλει ότι «μόνο η λύση θα εξαλείψει το πρόβλημα». Η παραχώρηση της κατεχόμενης γης στην Τουρκία, μέσω ενός μηχανισμού τύπου Ανάν, ή μέσω της «Επιτροπής», είναι και αυτό μια… «λύση» που θα εξαλείψει το πρόβλημα. Επιπλέον, η πραγματικότητα διέψευσε περίτρανα γνωστούς δικηγόρους στις υποτιθέμενες επιστημονικές τους θέσεις που προέβαλλαν για χρόνια, ενώ στο παρασκήνιο το είδαν ως ευκαιρία για προμήθειες και πλουτισμό. Από τον Ιούνιο του 2011 εκφόβιζαν δημόσια πως «όποιος δεν πάει στην Επιτροπή μέχρι 21 Δεκ 2011, χαρίζει την περιουσία του στην Τουρκία» και άλλα τέτοια. Σήμερα εμφανίζονται στα ΜΜΕ προτείνοντας μέτρα για το πρόβλημα και χωρίς λέξη για τις τότε απόψεις τους. Μια εισήγηση που τεκμηριώσαμε (Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατεχόμενων Δήμων) και βρίσκει στήριξη, είναι η μετατροπή του Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών σε Τράπεζα Κατεχόμενης Γης. Με κρατική επιχορήγηση, διαχείριση των Τ/κ περιουσιών και εν ανάγκη διασύνδεση με προείσπραξη μεριδίου από το φυσικό αέριο, θα περιόριζε σημαντικά το πρόβλημα.

Σε καθαρά νομικό επίπεδο, ενάντια στο ΕΔΑΔ υπάρχει η απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. (υπόθεση Αποστολίδης), η οποία είναι κορυφαίας πολιτικής σημασίας. Εκεί κρίθηκε τελεσίδικα βάσει του ΣΥΝΟΛΟΥ του Κοινοτικού Δικαίου ότι στα κατεχόμενα ισχύει η νομιμότητα του Κυπριακού Κτηματολογίου και επομένως, η λειτουργία «Επιτροπής» εντός της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι παράνομη. Αυτό δεσμεύει την Κυπριακή Δημοκρατία μαζί με όλα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Ποιος αποφάσισε ότι το ΕΔΑΔ επικρατεί του Δικαστηρίου της Ε.Ε. και εξαφάνισε αυτή την απόφαση; Ποιος εντός Κύπρου;

Το ατομικό δικαίωμα στην ιδιοκτησία  προϋποθέτει συνθήκες ομαλότητας και ελευθερίας. Η έκρυθμη κατάσταση λόγω κατοχής αιτιολογεί περιορισμούς που ισχύουν στις αγοραπωλησίες κατεχόμενης γης, ακόμη και μεταξύ Ελληνοκυπρίων. Πως η μεταβίβαση κατεχόμενης περιουσίας από τον ιδιοκτήτη της στην Τουρκία μέσω ενός «ένδικου μέσου» που στήθηκε και λειτουργεί στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, είναι νόμιμη;

Για πολλοστή φορά επισημαίνουμε ότι ο νομικός μανδύας που περιβλήθηκε η  «Επιτροπή» είναι μόνο η αρχή σε μια κατρακύλα χωρίς τελειωμό. Μπορεί ο απλός κόσμος να μην το αντιλαμβάνεται, αλλά «αρμόδιοι» εντός και εκτός ξέρουν καλά. Η προστασία των χιλιάδων ιδιοκτητών κατεχόμενης περιουσίας και η προάσπιση της νομιμότητας του κυπριακού κράτους που πλήττεται από την «Επιτροπή», υπερέχουν των όποιων  αντιδράσεων. Αν τα δεδηλωμένα παράγωγα και δημιουργήματα της Τουρκίας ή της υποτελούς διοίκησής της στα κατεχόμενα όπως η «Επιτροπή» είναι νόμιμα, ποιος είναι ο αγώνας που διεξάγουμε; Για να υπάρχουν κοινοπραξίες μεταξύ κυπριακών επιχειρήσεων και εταιρειών της Τουρκίας;

Κώστας Μαυρίδης