» Επιστημονικός Ορθολογισμός στην Οικονομία. «

Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ

Από τον Μάρτιο 2013, επιχειρηματολογούμε ότι στην οικονομία (όπως σε άλλα θέματα πολιτικής), άλλο οι προθέσεις και άλλο ενδεχομένως το αποτέλεσμα. Ο Σύνδεσμος Τραπεζών επιδιώκει να διασφαλίσει τα συμφέροντα των τραπεζών.

Πρόκειται για ιδιωτικό συμφέρον ενός τομέα που θα καθορίσει το μέλλον της οικονομίας στην Κύπρο. Στην περίπτωση σύγκρουσης ανάμεσα στο ιδιωτικό συμφέρον των τραπεζών και στο  ευρύτερο συμφέρον της κοινωνίας, ο Σύνδεσμος, όπως κάθε επιχείρηση, θα επιλέξει το ιδιωτικό του συμφέρον. Αυτό φυσικά ισχύει και για κάθε άλλο πρόσωπο π.χ. καταθέτη. Ενόσω όμως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, οι τράπεζες επιμένουν στους περιορισμούς στις καταθέσεις και από την άλλη οι καταθέτες δεν εμπιστεύονται τις τράπεζες. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς το καταθετικό σύστημα είναι το ζητούμενο και για τους δύο, πράγμα δύσκολο. Ωστόσο, χωρίς αυτό, δεν λειτουργεί  σύγχρονη οικονομία. Και όσο πιο γρήγορα συμβεί, τόσο πιο νωρίς διανοίγεται προοπτική ανάπτυξης.

Αμέσως μετά την ανατροπή της εμπιστοσύνης (Μάρτιο 2013), επικράτησε μια παθητική πολιτική διαχείριση η οποία στηρίζεται απλά στην παρέλευση του χρόνου. Η ελπίδα (ή σχεδιασμός) είναι πως οι καταθέτες θα κουραστούν ώστε,  με την  άρση των περιορισμών δεν θα προκύψει φυγή καταθέσεων, όταν κάποτε αρθούν οι περιορισμοί. Εμείς επιμένουμε ότι το θέμα είναι τόσο σημαντικό που έπρεπε προ καιρού να υπήρχε ενεργητική πολιτική με στόχο την σύγκλιση ανάμεσα στο ιδιωτικό και δημόσιο συμφέρον για αποκατάσταση της εμπιστοσύνης το συντομότερο.

Ο φαύλος κύκλος στην οικονομία (έλλειψη ρευστότητας προκαλεί ψηλά επιτόκια, πιέζει τις επιχειρήσεις και την κατανάλωση, με αύξηση ανεργίας και προβληματικά δάνεια, που τελικά καταλήγει σε φυγή κεφαλαίων εκτός τραπεζικού συστήματος). Το κλειδί είναι η ρευστότητα, όπως πολλοί αποδέχονται, ανάμεσα τους και ο Σύνδεσμος Τραπεζών που επιβεβαιώνει έλλειψη εμπιστοσύνης προς τις τράπεζες. Χωρίς βήματα για αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς το καταθετικό σύστημα, οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι.

Εδώ και καιρό προτείνουμε συγκεκριμένα ορθολογιστικά μέτρα (Ιούλιο 2013 υποβλήθηκαν γραπτώς), με βάση την λειτουργία της οικονομίας της αγοράς (market economy) και της ευρωπαϊκής νομιμότητας. Κάθε μέτρο μπορεί να εφαρμοστεί ξεχωριστά. Η μέγιστη θετική επίδραση με πολλαπλασιαστικά οφέλη θα προκύψει αν εφαρμοστούν ταυτόχρονα.

Α. Κατάργηση των καταχρηστικών προνοιών και χρεώσεων σε τραπεζικές συμβάσεις δανείων με τρόπο πρακτικά διαφανή και αποτελεσματικό για τον μέσο πολίτη, όπως επιβάλλει η νομοθεσία.

Β. Προπληρωμή δανείων σε μετρητά με παροχή σοβαρού κινήτρου από την τράπεζα προς τον δανειολήπτη (π.χ. απάλειψη τόκων για δύο χρόνια). Η προπληρωμή θα μπορούσε να συνδυαστεί με υποχρεωτική ακύρωση χρεώσεων/πέναλτυ που περιέχονται σε δανειακές συμβάσεις για ένα χρονικό διάστημα  όπως καταγράφεται στο σημείο Α πιο πάνω.

Γ. Εξωδικαστικός Φορέας/Διαμεσολαβητής με εξουσίες για ρύθμιση διαφορών με δεσμευτικές αποφάσεις (παρέχοντας πάντα το δικαίωμα για προσφυγή στο δικαστήριο). Ο Φορέας αυτός θα έχει τη δυνατότητα επίλυσης πολλών προβληματικών δανείων σε εξωδικαστικό στάδιο, με ουσιαστική εξοικονόμηση πόρων για τους εμπλεκόμενους.

Τα θετικά είναι πολλά, άλλα άμεσα και άλλα έμμεσα και μακροπρόθεσμα (π.χ. άμεση ροή ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, ανταγωνισμός για μείωση δανειστικών επιτοκίων, παροχή νέων δανείων από τις τράπεζες κ.ά.). Μόνο αρνητικό είναι μια ελεγχόμενη απώλεια μελλοντικών εσόδων από την τράπεζα (π.χ. λόγω απάλειψης τόκων), που αντισταθμίζεται από την δυνατότητά να δανείσει και ανακτήσει τα διαφυγόντα έσοδα. Τα όποια «αρνητικά» είναι ελάχιστα συγκριτικά με τα τεράστια οφέλη.

Στόχος να αποτρέψουμε τα χειρότερα και να επέλθει σταθερότητα. Το κυριότερο από τον συνδυασμό των μέτρων δεν είναι τα θετικά στους εμπλεκομένους αλλά η αναμενόμενη αλλαγή της οικονομικής συμπεριφοράς πολλών άλλων (π.χ. των καταθετών).  Θα ήμασταν χειρότερα ή καλύτερα, αν τα μέτρα λαμβάνονταν στην ώρα τους;  Το βέβαιο είναι ότι χειρότερα δεν θα ήμασταν. Το καλύτερα ας το κρίνει καθένας. Πάντως, η κριτική είναι ευπρόσδεκτη εάν προτείνει κάτι καλύτερο.

Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Διδάκτωρ Χρηματοοικονομικής. Είναι υποψήφιος για τη θέση του Αναπληρωτή Προέδρου του ΔΗΚΟ

http://mignatiou.com/?p=20017#ixzz2rX28szWv

» Στον βωμό του Μαμμωνά. «

Του  ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Στο Νταβός της Ελβετίας, κύριο θέμα στην ημερήσια διάταξη είναι οι αρνητικές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία από την πρωτοφανή όξυνση της ανισότητος εισοδημάτων και πλούτου. Η Κριστίν Λαγκάρντ, διευθύντρια του ΔΝΤ, προειδοποιεί ότι η αυξανόμενη ανισότητα «δεν αποτελεί συνταγή για σταθερότητα και βιωσιμότητα της παγκόσμιας οικονομίας».

Το ζήτημα της ανισοκατανομής έχει τεθεί ήδη στο δημόσιο διάλογο της Αμερικής από τους νομπελίστες Πολ Κρούγκμαν και Τζόζεφ Στίγκλιτς, όπως και τον Ρόμπερτ Ράιχ, πρώην υπουργό Εργασίας του Κλίντον. Ωστόσο, ενώ στο Νταβός προσέρχονται ανησυχούντες κορυφαίοι οικονομολόγοι και πολιτικοί ηγέτες του κόσμου, η έκταση της ανισότητος δεν φαίνεται να προβληματίζει την ευρωπαϊκή πλευρά, η οποία παραμένει σχετικά αποστασιοποιημένη, άφωνη και ενοχλημένη.

Οχι μόνον δεν συμμερίζεται την παγκόσμια ευαισθησία για την ανισοκατανομή, αλλά και δεν διστάζει να την αντιμετωπίζει θετικά τόσο από την ηθική και κοινωνική πλευρά όσο και από την οικονομική. Η Γερμανίδα καγκελάριος δίδει πρώτη τον τόνο, κηρύσσοντας «ηθικό, δίκαιο και οικονομικά αποτελεσματικό» ο πλούτος να συσσωρεύεται ως επιβράβευση σε όλο και λιγότερα χέρια, η φτώχεια σε όλο και περισσότερα. Ο σοσιαλιστής Γάλλος πρόεδρος προχώρησε προ ημερών στα λεγόμενα «οικονομικά της προσφοράς», δηλαδή σε μείζονες παραχωρήσεις κοινωνικού πλούτου υπέρ του κεφαλαίου, μειώσεις εργοδοτικών εισφορών και οικογενειακών επιδομάτων των εργαζομένων, με την υποθετική προσδοκία ότι έτσι επισπεύδεται η ανάκαμψη. Ομως, και από την Αριστερά της Αριστεράς η πόλωση στην κατανομή εισοδήματος και πλούτου δεν θεωρείται κατ’ ανάγκην ξεχωριστό πρόβλημα, αφού «έτσι είναι ο καπιταλισμός, έτσι πορεύεται και θα ήταν ουτοπική κάθε προσπάθεια μείωσης της ανισότητος στο πλαίσιό του».

Σε βιβλίο που κυκλοφόρησε στη Γαλλία «Γιατί οι πλούσιοι έχουν νικήσει», με την υπογραφή του Ζαν Λουί Σερβάν Σρεμπέρ, διαπιστώνεται ότι στην εποχή μας οι εκατομμυριούχοι, αντί να εμπνέουν καχυποψία, γοητεύουν και συναρπάζουν, ιδίως νέους, ακόμη και ανέργους και αστέγους. Η εποχή μας, εν ελλείψει κοινωνικών και πολιτικών ιδανικών και άλλων θετικών υποδειγμάτων, που νοηματοδοτούν τις επιλογές μας, τονίζει ο συγγραφέας, αναδιπλώνεται στην παραδοσιακή λατρεία του πλούτου. Το συσσωρευμένο χρήμα ως οικουμενική αξία, ούτε καν ως μέσο προς ικανοποίηση συγκεκριμένων αναγκών, αλλά ως αυτοσκοπός. Ωστόσο, με σημαία το αφηρημένο χρήμα, η γηραιά ήπειρος δεν παύει να βυθίζεται σε όλο και βαθύτερη κρίση, ενώ, παράλληλα, το ιδανικό της αντιμετωπίζεται ήδη ως εφιάλτης από τον υπόλοιπο κόσμο, ιδίως από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Πρόσφατα, ο Λάρι Σάμερς, πρώην υπουργός Οικονομικών του Κλίντον και πρώην πρόεδρος του Χάρβαρντ, διεπίστωσε την εγκατάσταση του καπιταλιστικού συστήματος σε στάδιο «μακροχρόνιας στασιμότητος», με βασική αιτία για αυτό την όξυνση της εισοδηματικής ανισότητος. Στην εποχή μας η ανισότητα έχει εκτιναχθεί στα δυσλειτουργικά ύψη της δεκαετίας του 1920-1930, με συνέπεια τη «μεγάλη κρίση» τότε, τη «μεγάλη ύφεση» σήμερα. Σύμφωνα με την OXFAM, 1% της ανθρωπότητος διαθέτει σήμερα όσο το υπόλοιπο 99%. 85 δισεκατομμυριούχοι με συνολική περιουσία 1,7 τρισεκατομμύριο δολάρια οικειοποιούνται σήμερα τόσο εισόδημα όσο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Σύμφωνα με αμερικανικές στατιστικές, 1% των πλουσιότερων Αμερικανών οικειοποιήθηκε 95% του πρόσθετου εθνικού εισοδήματος κατά την τελευταία 5ετία. Ενώ μέχρι το 1980 οι εισοδηματικές διαφορές συγκρατούνταν, με συνέπεια την εμπέδωση της μεσαίας τάξης, από την άνοδο των νεοσυντηρητικών του Ρόναλντ Ρίγκαν στην εξουσία οι ανισότητες δεν παύουν να οξύνονται και οι πραγματικές αμοιβές των εργαζομένων να συρρικνώνονται.

Η ανισότητα στην εποχή μας δεν αποτελεί μόνον ηθικό και κοινωνικό πρόβλημα, αλλά ακόμη περισσότερο οξύ οικονομικό. Ασφαλώς, ο καπιταλισμός αναπαράγει την ανισότητα, αλλά η πόλωση εισοδημάτων εγείρει ανυπέρβλητο εμπόδιο στην εύρυθμη λειτουργία του συστήματος. Οταν ο Γάλλος πρόεδρος επικαλείται το νόμο του Ζαν Μπατίστ Σε (1767-1832) ότι «η προσφορά δημιουργεί τη ζήτησή της», αγνοεί βασική διάκριση ανάμεσα σε χαμηλά και υψηλά εισοδήματα: τα πρώτα δαπανώνται επωφελώς για την οικονομία, ενώ τα δεύτερα, με υψηλό συντελεστή κατακράτησης, δεν διευκολύνουν την οικονομική δραστηριότητα, αλλά την επιδεινώνουν.

Οι 85 δισεκατομμυριούχοι δεν δαπανούν όσα το 50% της ανθρωπότητος, αλλά πολύ λιγότερα, αφού κατακρατούν το μέγιστο μέρος των εισοδημάτων τους, με αποτέλεσμα η πόλωση του πλούτου να αποβαίνει αιτία δυσλειτουργίας, κρίσης και αδιεξόδου για την οικονομία. Το συσσωρευμένο χρήμα δυσχεραίνει όλο και περισσότερο τις προϋποθέσεις αναπαραγωγής του. Το «ενάρετο» ατομικό πρότυπο αποβαίνει «ανωμαλία» για το οικονομικό σύστημα. Οσο πιο «ενάρετοι» αποβαίνουν οι δισεκατομμυριούχοι, συσσωρεύοντας αφηρημένο χρήμα, τόσο βαθύτερο αποβαίνει το αδιέξοδο της οικονομίας.

Στην Ελλάδα, την τελευταία 4ετία, ενώ εισοδήματα και κατανάλωση καταρρέουν, η αποταμίευση εκτινάσσεται: 4,2% του ΑΕΠ 2009, 13% σήμερα. Η άνοδός της προϋποθέτει σαρωτική επέκταση του μεριδίου των υψηλών εισοδημάτων εις βάρος των χαμηλών. Η αύξουσα ανισότητα δεν είναι μόνον «ανήθικη και άδικη» εις βάρος φτωχών και αδύναμων, αλλά και απώτερη αιτία της σημερινής κρίσης. Ο Μαρξ ετόνιζε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερος εχθρός του καπιταλισμού από την απληστία και αρπακτικότητα των ίδιων των καπιταλιστών, που είναι ικανοί να θυσιάζουν στο Βωμό του Μαμμωνά ακόμη και το σύστημα το οποίο τους εκτρέφει.

E-mail: kvergo@gmail.com – ΠΗΓΗ: www.enet.gr

http://mignatiou.com/?p=20014#ixzz2rWyLNIVQ

» Συνεχίζει η πορεία του EuroAsia Interconnector. «

Ν. Λυγερός

Συνεχίζει η πορεία του EuroAsia Interconnector μετά την αποδοχή από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την τρίτη φάση και τις οριστικοποιήσεις του όλου πλαισίου που ενισχύει την κυπριακή και την ελληνική ΑΟΖ αλλά διασφαλίζει επίσης και το θέμα της ενέργειας για την Κύπρο που είναι τόσα χρόνια απομονωμένη γεωγραφικά από την ενέργεια. Σε τεχνικό επίπεδο, η δυνατότητα που έχει το EuroAsia Interconnector να μεταφέρει 2GW δεν είναι μόνο και μόνο μία απλή σύνδεση, αλλά ένα έργο που είναι το τετραπλάσιο από τη σύνδεση που υπάρχει μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας. Γι’ αυτό το λόγο είναι και τόσο σημαντική η ύπαρξη αυτού του καλωδίου που θα επιτρέψει στην Κύπρο να μειώσει σημαντικά το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας. Σε αυτό το επίπεδο πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό το έργο αναβαθμίζει όλη την Κύπρο τόσο στον τομέα της εισαγωγής όσο και στον τομέα της εξαγωγής στο μέλλον όταν θα ενεργοποιηθούν τα κοιτάσματά μας μέσω της εξόρυξης και της αξιοποίησης. Η Κύπρος με αυτή την σύνδεση γίνεται πραγματικά ευρωπαϊκή. Δεν υπάρχει πια μόνο το ευρωπαϊκό και νομισματικό, με αυτή την σύνδεση η Κύπρος μπαίνει δυναμικά στο ενεργειακό. Το ενδιαφέρον επίσης είναι ότι σιγά σιγά σε τεχνικό επίπεδο φαίνεται και η καινοτομία του καλωδίου. Διότι δεν θα κατέχει μόνο το παγκόσμιο ρεκόρ σε μήκος αλλά θα έχει πολλές δυνατότητες λόγω της δομής του και της υποδομής αφού το θαλάσσιο σκέλος είναι γεμάτο προκλήσεις. Πρέπει επίσης ν’ αντιληφθούμε ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά η Κύπρος διότι δεν έχουν αλλάξει ακόμα τα οικονομικά δεδομένα, το EuroAsia Interconnector αποδεικνύει επί του πρακτέου την αξία της κυπριακής ΑΟΖ σε σχέση με την γεωοικονομία αλλά και τη γεωπολιτική. Η Κύπρος δεν θα είναι πια στο περιθώριο της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά θα παίζει ένα ρόλο σημαντικό σε συνδυασμό με την Ελλάδα και το Ισραήλ, σε σχέση με την απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής ¨Ένωσής σε ενεργειακό επίπεδο. Η σύνδεση δεν είναι πια ένα όνειρο ή μία ουτοπία αλλά ένα όραμα που υλοποιείται καθημερινά αφού περνά από το ένα στάδιο στο επόμενο χάρη στην επιμονή του όλο εγχειρήματος. Έτσι έχουμε ένα επιπλέον εργαλείο σε εθνικό επίπεδο που αποτελεί ένα μοχλό πίεσης που πιέζει και αυτός για την απελευθέρωση του νησιού από κάθε καταπάτηση. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να προετοιμαστούμε για το καλώδιο κι όχι να περιμένουμε παθητικά άλλες λύσεις. Το τεχνικό είναι κομμάτι της τέχνης της διαπραγμάτευσης και αυτή της στρατηγικής. Αυτή η ισχυρή σημασία που υποστηρίζεται και από το Ισραήλ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση μετατρέπει το EuroAsia Interconnector στα διαχρονικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την οριζόντια στρατηγική της Μεσογείου.

» Ἡ Πολιτεία ἀπαγορεύει σέ ἰατρούς νά προσφέρουν ἀφιλοκερδῶς τίς ὑπηρεσίες τους! «

Θεώρησα στοιχειώδη ὑποχρέωσή μου ὡς γιατρός νά προσφέρω δωρεάν τις ὑπηρεσίες μου σέ ἀναξιοπαθοῦντες συνανθρώπους μου στό Κοινοτικό Πολυιατρεῖο τοῦ Ἁγ. Στεφάνου. Μετά ἀπό 10μηνο παρουσία μου ἐκεῖ ἔμαθα τυχαίως, ὅτι ὡς συνταξιοῦχος ἰατρός δέν εἶχα αὐτό τό δικαίωμα και διέτρεχα τόν κίνδυνο νά συρθῶ στά δικαστήρια … γιά τήν ἀνιδιοτελῆ μου προσφορά, ἡ ὁποία μάλιστα γινόταν ὄχι στήν ἰδιωτική μου κατοικία ἀλλά σέ κοινόχρηστο, ἐπίσημο, δημοτικό χῶρο.

Ζήτησα καί βρῆκα τό σχετικό ἔγγραφο καί ἰδού:

«‘Ιατρικός Σύλλογος Ἀθηνῶν» ἀρ. πρωτ. 25191/14-10-2011 «… θα πρέπει να μη γίνεται δεκτή η εθελοντική παροχή ιατρικῶν υπηρεσιῶν ἀπό συνταξιούχους (από το ΤΣΑΥ) ιατρούς,.. κλπ)

Ἀνήκουστο! Ἐπιτρέπεται νά βγαίνουν ἔξω ἀπό τίς φυλακές καί νά περπατοῦν ἐλεύθεροι οἱ φονιάδες, οἱ ἔμποροι ναρκωτικῶν, οἱ παιδεραστές, κλπ. Ἀναστέλλεται ἠ προφυλάκιση, μετά ἀπό χρηματική ἐγγύηση, αὐτῶν πού κατάκλεψαν το Δημόσιο.

Καί δέν ἐπιτρέπεται σέ ιατρό (Καρδιολόγο!) ὁ ὁποῖος ἀναγκάσθηκε να κλείσει τό ἰατρεῖο του, γιά νά μή χάσει τή δεύτερή του σύνταξη, να προσφέρει δωρεάν τίς ὑπηρεσίες του στούς συνανθρώπους του σέ αὐτή την τραγική περίοδο πού διέρχεται ἡ χώρα μας.

Ἐρωτῶ: Ἐάν συναντήσω στήν Ἐθνική ὁδό τραυματία ἀπό τροχαῖο, ἔχω τήν ἄδεια τῆς πολιτείας … νά τόν βοηθήσω;

Δέν ντρεπόμαστε!!!

Κωνσταντίνος Ἐρρίπης, καρδιολόγος.

G.P.

» Όποιος βρει τον Χριστόδουλο Ξηρό θα πάρει 4.000.000 €!!!! «

Όποιος βρει τον Χριστόδουλο Ξηρό θα πάρει 4.000.000 €!!!! μείον: – Φ.Π.Α. 23% – Φόρος Εισοδήματος 42% – Έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης 4% – Φόρος μεγάλου πλούτου: 10%

ίσον: 840.000 καθαρά

ενημερώνονται οι επίδοξοι «πληροφοριοδότες» ότι θα πρέπει να μαζέψουν αποδείξεις από επιχειρήσεις ίσες με 25% του εισοδήματος τους, δηλαδή 1.000.000 ευρώ

Υ.Γ.: Το δημόσιο διατηρεί το δικαίωμα να σας καταβάλλει το ποσό των 4.000.000 € όταν τα ταμειακά διαθέσιμα το επιτρέψουν με τόκο υπερημερίας 6%

Αντίθετα, η καθυστέρηση στην καταβολή των προαναφερθέντων φόρων είναι κακούργημα, επισύρει ποινή φυλακισης, πρόστιμα κατά περίπτωση από 1000€ και πάνω, ενώ επιπλέον χρεώνεται με τόκους υπερημερίας 8%

Y.Γ

Με πήρε ο Χριστόδουλος Ξηρός τηλέφωνο και με απείλησε ότι αν δεν του δώσω 100.000 € θα πάρει την αστυνομία τηλέφωνο με το όνομα μου και θα τους αποκαλύψει τη θέση του.

Κ.Β.

» «Τό Αὐγό τοῦ Φιδιοῦ» «

Σαράντος Καργάκος

Πρός τί ὁ κλαυθμός καί ὁ ὀδυρμός; Πρός τί ὁ ξαφνικός αὐτός δημοκρατισμός; Τό κόμμα-φόβητρον πού εἰσῆλθε στήν παροῦσα Βουλή τό ἔπλασαν οἱ ἀνίκανοι πολιτικοί. Οἱ ἐκλογές τῆς 6ης Μαΐου ἔγιναν τήν «Κυριακή τοῦ Παραλύτου» καί τοῦ Ἰώβ τοῦ «πολυάθλου». Ἄν τό δοῦμε σημειωλογικά, τά κόμματα ἐπέλεξαν ὡς ἡμέρα ἀναμετρήσεως μίαν ἡμέρα ἀφιερωμένη στόν παράλυτο, πού προσιδιάζει στό παράλυτο κράτος μας. Στήν παράλυτη πολιτική σκέψη, στό παράλυτο ἠθικό καί ἐθνικό μας φρόνημα.

Βεβαίως ἡ 6η Μαΐου ἦταν ἡμέρα ἀφιερωμένη καί στόν Ἰώβ, ἕνα πολύπαθο πρόσωπο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού συμβολοποιεῖ τον ἐπίσης πολλά παθόντα ἀλλ’ οὐδέν μαθόντα ἑλληνικό λαό. Ἀλλά καί ἡ Ἰώβειος ὑπομονή ἔχει τά ὅριά της.

Ὅταν τόν Φεβρουάριο – Μάρτιο τοῦ 1989 δημοσίευσα μιά σειρά ἄρθρων στό περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» πού ἀναφέρονταν στήν τρομοκρατία καί τά ὁποῖα ἀκολούθως δημοσιεύθηκαν σέ μιά ἑξάτομη σειρά ὑπό τόν τίτλο «Προβληματισμοί», ἔκρουα τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου, γράφοντας (ἤ μᾶλλον ἀντιγράφοντας) τόν Ἰγνάτιο Σιλόνε ὅτι «ἡ ἀταξία καί ὁ φόβος εἶναι γιά τό φασισμό ὅ,τι τό νερό γιά τό φυτό» (ἄρθρο τῆς 10/3/1989, «Προβληματισμοί», τ. Β΄, σ. 88). Καί σ’ ἕνα ἅλλο ἄρθρο μου γραμμένο στις 16/8/1988 διαπίστωνα τήν ἀναπηρία τῆς μεταπολιτευτικῆς μας δημοκρατίας. Μιλοῦσα γιά τήν «μικροποίηση καί μικροβιοποίηση τοῦ πολίτη», ἔγραφα ὅτι «οἱ νέοι δέν ἔχουν ὁδηγούς· ἔχουν προαγωγούς». Κι ἀκόμη ὅτι «πίσω ἀπό κάθε ἄσχημη κατάσταση κρύβεται ὁ ἄσχημος ἄνθρωπος». Καί τό πιό καταγγελτικό: «Πλεόνασαν πιά στόν τόπο μας ἡ ἀπανθρωπιά καί ἡ παλιανθρωπιά» καί ὅτι, ὅπως διαπαιδαγωγοῦμε τά παιδιά, τά κάνουμε ἱκανά «νά φτύσουν ἀλλ΄ ὄχι νά κτίσουν» («Προβληματισμοί», τ. Ε΄ σ. 140 κ. ἑ.).

Στόν Α΄ τόμο τῶν «Προβληματισμῶν» προειδοποιοῦσα μέ ἄρθρο γραμμένο στις 29 Ἰουνίου 1986, ὅτι στή χώρα μας ἐγκαθιδρύεται «ἡ χειρότερη μορφή φασισμοῦ, ὁ κοινωνικός φασισμός» (σ. 133).Καί στό Β΄ τόμο τῆς ἴδιας σειρᾶς σημείωνα τά ἀκόλουθα ἐνδεικτικά:

«Οἱ σύγχρονες συνθῆκες εὐνοοῦν τή διάδοση ὁλοκληρωτικῶν πολιτικῶν ἀντιλήψεων καί θεωριῶν. Ἡ «Χρυσή Αὐγή», ὀργάνωση πού ἔχει ἐμφανιστεῖ δειλά καί στή χώρα μας, εἶναι πολύ πιθανό ν’ ἀνατείλει σέ κάποιο ἀπό τά ἑπόμενα πρωινά».

(Ἄρθρο 16ης Φεβρουαρίου 1986, σσ 49-50).

Τότε ὅλοι σχεδόν οἱ κομματοπροβαλλόμενοι διανοητές καί σπουδαιοθεσίτες ἐκπαιδευτικοί μοῦ εἶχαν κηρύξει τόν πόλεμο. Ἐθνικιστή μέ ἀνέβαζαν, φασιστή μέ κατέβαζαν. Γιατί ἁπλούστατα δέν κατάπινα τά λόγια μου. Φώναζα ὅτι ἡ προσφερόμενη μόρφωση συνιστᾶ παραμόρφωση, ὅτι ἡ ἐπιβληθεῖσα δημοκρατία εἶναι ξετσίπωτη μορφή τυραννίας καί ὅτι ὁ προωθούμενος τύπος οἰκονομίας θά φέρει ἀρχικά τή παραλυσία, τήν συνδικαλιστοκρατία μέ τελικό ἀποτέλεσμα τήν παράλυση κάθε παραγωγικῆς δραστηριότητας.

Μετά ἦλθε ὁ κατακλυσμός τῶν ξένων. Στόν «Ἐλεύθερο Τύπο», ὅπου ἀρθρογραφοῦσα τότε, ἔγραφα ὅτι βάσει κοινωνιολογικῶν μελετῶν μιά χώρα μπορεῖ νά ἀπορροφήσει μόνον ἕνα 2% ξένου πληθυσμοῦ. Μᾶς ἀρκοῦν 250.000 ἐπιλεγμένοι ξένοι. Τότε, ἀκόμη καί φίλοι μου παλαιοί, μοῦ κόλλησαν τήν ταμπέλα τοῦ ρατσιστή. Βόλευε ἡ «ξενουριά» διότι δέν δούλευε ἡ ντόπια «ἐργατιά» καί «ἀγροτιά». Καί ξυπνήσαμε καί εἴδαμε ὀρδές ξένων νά κατακλύζουν πόλεις καί χωριά· οἱ πιό εὐσυνείδητοι ἀπό αὐτούς νά ἔχουν πέσει μέ τά μοῦτρα στή δουλειά καί οἱ ἀσυνείδητοι στην κλεψιά. Μετά τόν ἐρχομό τῆς κρίσης ἡ ἐγκληματική δρατηριότητα τῶν ξένων ἔφθασε στό ζενίθ. Ὅλοι ὅσοι μέ διαβάζουν αὐτή τή στιγμή –κι ἐγώ μαζί-  ἔχουμε πέσει θύματα κλοπῆς κι κάποιοι ἔχουμε ἀντιμετωπίσει ποικίλες μορφές ἀπειλῆς.

Ἡ ἀστυνομία εἶναι παροπλισμένη, ἡ δικαοσύνη –καί νά θέλει δέν προλαβαίνει-, τά δεσμωτήρια εἶναι «τίγκα», τά σύνορα ἀφύλακτα καί ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός, παίρνοντας μέτρα δῆθεν αὐστηρά, δημιούργησε κάποιο «κέντρο φιλοξενίας», ὅπου, ὅπως εἴδαμε, οἱ φιλοξενούμενοι περνοῦν «ζωή καί κόττα». Τό τί συμβαίνει σέ κάποιους δρόμους –καί ὄχι ἀπόκεντρους- εἶναι φοβερό. Ἄν θά γράψω ὅσα μοῦ ἔχουν καταγγελθεῖ, θά κοκκινίσει τό χαρτί. Ποιός θά προσφέρει στούς περίτρομους πολίτες συνδρομή;

Τώρα οἱ ξελαρυγγιαστές τῶν ραδιοφώνων καί τῆς Τού – Βού, οἱ γονατογράφοι ποικίλων ἐντύπων ἀποροῦν τάχα καί μιλοῦν γιά τό «Αὐγό τοῦ Φιδιοῦ». Ἀλλ’ ὅταν τούς ρωτῶ, ποιός ἀνέθρεψε τό φίδι, δέν σοῦ ἀπαντοῦν. Ὅπως καί οἱ πολιτικοί, νέοι καί παλαιοί, ὅμοια κι αὐτοί δέν τολμοῦν νά κοιτάξουν τόν καθρέφτη τοῦ Ντόριαν Γκρέυ. Μιά ἀνάπηρη δημοκρατία εἶναι ὁ προθάλαμος γιά μιά «μπρατσάτη» δικτατορία. Ἤ μήπως δέν εἶναι φασισμός ὁ ἐκχυδαϊσμός τοῦ λόγου σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, ἀπό τή Βουλή, τά ἀνώτατα πνευματικά ἱδρύματα, τόν τύπο μέχρι καί τήν ἁπλῆ συνομιλία. Τό πρῶτο σκαλί τῆς δημοκρατίας εἶναι ἡ εὐπρεπής καί εὐγενής ὁμιλία. Ὅταν λερώνεται ἡ γλῶσσα, νερώνεται καί ἡ δημοκρατία.

19/9/13

Από Palmografos.com

Δείτε και: Ντερτιλής και Ξηροτύρη. / Ποιο είναι το εκκολαπτήριο και ποιο το εκτροφείο του Φασισμού στην Ελλάδα; / Η Μανωλάδα είναι πολυπολιτισμικό event; / Ακραία περίπτωση σκοπούμενης πολιτικής παραπλάνησης από τα ΜΜΕ; / ” Jafar : Ο καταδικασμένος δότης ” .

» Οι Ισπανοί διαφημίζουν καλύτερα την Ελλάδα από ότι εμείς οι ίδιοι! «

Το γύρο της Ισπανίας κάνει ένα εκπληκτικό βίντεο που φτιάχτηκε με σκοπό να αναδείξει την προσφορά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην ανθρωπότητα.

Εικόνες από τα ελληνικά νησιά, την ύπαιθρο, το ηλιοβασίλεμα, τα αρχαία Μάρμαρα που βρίσκονται διάσπαρτα στην ελληνική επικράτεια συνθέτουν αυτό το εξαιρετικό βίντεο που αποτελεί μια όμορφη ολιγόλεπτη διαφήμιση της χώρας μας.

Το κείμενο που συνοδεύει το βίντεο και το οποίο έχει κανείς τη δυνατότητα να διαβάσει και στα ελληνικά επιλέγοντας ην αντίστοιχη ένδειξη, κάτω δεξιά στο βίντεο, εκφωνήθηκε από τον ελληνιστή Πέντρο Ολάγια στην Ημερίδα Κλασσικού Πολιτισμού του Σαγούντο της Ισπανίας, με αφορμή την πρόταση κατάργησης του μαθήματος των ελληνικών στην ισπανική εκπαίδευση.
http://www.youtube.com/watch?v=U9NeWHJ3yw8&feature=player_embedded

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2014/01/blog-post_7721.html#ixzz2rWmzck8b

» Ο Λ. Ρακιντζής «απειλεί» τους δημάρχους: Θέλουν να αρχίσω να λέω ονόματα και ποσά; «

Με μία «απειλή» απαντά ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής στην επίθεση της Κεντρικής Ένωσης Δήμων (ΚΕΔΕ) αναφορικά με τις δηλώσεις του για διαφθορά στους δήμους.  «Δεν έχω καμία κόντρα. Εκείνοι έχουν μαζί μου. Είναι ενοχλημένοι γιατί έχουν μάθει να μην τους ελέγχει κανείς. Θέλει η τοπική αυτοδιοίκηση να αρχίσω να λέω ονόματα και δήμους και ποσά; Έχουμε και εκλογές τώρα, δεν τους συμφέρει μάλλον. Εκείνοι ας διαμαρτύρονται κι εγώ ας κάνω τη δουλειά μου», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Ρακιντζής στο capital.gr.

Μάλιστα, αποκαλύπτει ότι « έχουμε 5-6 Δήμους με καταχρήσεις πάνω από 1 εκατ. αλλά δεν θέλω να πω ονόματα. Είναι θέμα δικό τους εσωτερικό. Το στέλνω στον Εισαγγελέα και ο Εισαγγελέας θα κάνει τη δουλειά του», καταλήγει ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης.

http://www.aftodioikisi.gr/

«40 χρόνια κατοχή και 40 χρόνια αγώνας.»

( Πρώτη ανάρτηση 22/1/2014 ώρα 18.08 )

Ο Στουρνάρας ξέρει καλύτερα.

Wirtschaftswoche: Οι ισχυροί του Νταβός δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές

http://mignatiou.com/?p=19986#ixzz2rUYy7FWY

» Περί τσογλανιών ή στρατευμένων μυαλών. «

Του Χρήστου Ιακώβου

Η λέξη τσογλάνι αποτελεί στη νεοελληνική γλωσσικό δάνειο από την τουρκική, κατάλοιπο της εποχής της οθωμανοκρατίας. Είναι μία από τις κακέμφατες λέξεις οι οποίες παρέμειναν στο ελληνικό λεξιλόγιο μετά τις ξένες κατακτήσεις που υπέστη ο ελληνισμός, ως επί παραδείγματι, ρουφιάνος, σπιούνος, χαφιές κ.ά.

Οι λέξεις αυτές στην ουσία δήλωναν μία αρνητική και συνεπώς μία μη-επιθυμητή, εκ των πολλών, σχέση υποδούλων Ελλήνων με τους κατακτητές. Γι’ αυτό και η λέξη τσογλάνι, με το πέρασμα του χρόνου, έγινε αντωνυμικώς και κατ’ ευφημισμόν προσδιοριστική του ελευθέρου Έλληνα, αυτού που παρέμεινε πιστός στις παραδοσιακές αξίες του γένους, αυτού που απετέλεσε το υποκείμενο υλοποίησης των μετέπειτα απελευθερωτικών αγώνων του έθνους.

Η λέξη ενεφανίσθη στο ελληνικό λεξιλόγιο τον 15^ο αιώνα, ως άμεσα συνυφασμένη με τον τραγικό για τους υποδούλους Έλληνες θεσμό του παιδομαζώματος. Ο θεσμός αυτός απετέλεσε το φόρο αίματος των μη μουσουλμάνων υπηκόων της οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσω της βίαιης, ως επί το πλείστον, στρατολόγησης παιδιών, ως δικαίωμα που είχε ο σουλτάνος επ’ αυτών και γινόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, αναλόγως προς τις πολεμικές ανάγκες της αυτοκρατορίας. Η στρατολογία παιδιών προωρίζετο για δύο θεσμούς: η πρώτη ομάδα, οι επίλεκτοι άνω των 14 ετών, για το σώμα των γενιτσάρων, γνωστή ως ατζέμ ογλάν (απροπαίδευτα παιδιά), η δεύτερη, μεταξύ 6 και δέκα ετών, για εσωτερική υπηρεσία στη σουλτανική αυλή και, αργότερα, στα ανώτατα αξιώματα, γνωστή ως ιτς ογλάν (εσωτερικά παιδιά), από την οποία προέρχεται ελληνιστί η λέξη «τσογλάνι».

Ο ισλαμισμός ως όργανο πολιτικής και στρατηγικών βλέψεων…

«Βίαια επεισόδια στη Σιντζιάνγκ της Κίνας με 12 νεκρούς»

Η αστυνομία της Κίνας πυροβόλησε και σκότωσε έξι ανθρώπους κατά την διάρκεια μιας «τρομοκρατικής» επίθεσης στην εξεγερμένη επαρχία Σιντζιάνγκ της δυτικής Κίνας, ενώ έξι ακόμη άνθρωποι σκοτώθηκαν όταν πυροδοτήθηκαν οι εκρηκτικές ύλες που μετέφεραν, μετέδωσαν κρατικά μέσα ενημέρωσης, ενώ αξιωματούχοι κατηγόρησαν έναν γνωστό πανεπιστημιακό για υποστήριξη των εξτρεμιστών.

Η αστυνομία δέχθηκε επίθεση από μια ομάδα που εκτόξευε εκρηκτικούς μηχανισμούς εναντίον της χθες Παρασκευή στην κομητεία Σινχέ, μετέδωσε το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα σήμερα, επικαλούμενο τις τοπικές αρχές στην περιοχή όπου ζει ένας μεγάλος μουσουλμανικός πληθυσμός.

Πέντε ύποπτοι συνελήφθησαν και ένας αστυνομικός τραυματίστηκε ελαφρά, κατά το πρακτορείο.

Στη Σιντζιάνγκ έχουν σημειωθεί πολλά βίαια επεισόδια τα τελευταία χρόνια, για τα οποία η κυβέρνηση κατηγορεί συχνά το αυτονομιστικό Ισλαμικό Κίνημα του Ανατολικού Τουρκεστάν, αν και ειδικοί και οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αμφισβητούν την ύπαρξή του ως συνεκτική οργάνωση. Από τον Απρίλιο του 2013 στην επαρχία έχουν σκοτωθεί σε επεισόδια περίπου 100 άνθρωποι, ανάμεσά τους πολλοί αστυνομικοί, σύμφωνα με κρατικά ΜΜΕ.

Στο μεταξύ ένδεκα άνθρωποι που πιστεύεται ότι ήταν μέλη μιας οργάνωσης Ουιγούρων σκοτώθηκαν στο Κιργιστάν αφού μπήκαν παράνομα στο έδαφος της πρώην σοβιετικής αυτής δημοκρατίας, ανέφεραν στελέχη της συνοριοφρουράς της χώρας χθες.

Εξάλλου η αστυνομία στην Ουρούμτσι, την πρωτεύουσα της Σιντζιάνγκ, ανακοίνωσε ότι ένας γνωστός Ουιγούρος καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο του Πεκίνου, κατηγορείται για την προώθηση της αυτονομίας της επαρχίας και υποστήριξη του Ισλαμικού Κινήματος του Ανατολικού Τουρκεστάν.

Ο καθηγητής, ο Ιλάμ Τότι, συνελήφθη στο Πεκίνο την περασμένη εβδομάδα, εξέλιξη η οποία προκάλεσε ανησυχίες στην ΕΕ και στις ΗΠΑ.

http://ysterografa.gr/

» Τα κουρδικά καντόνια «καίνε» την Άγκυρα. «

Oι Κούρδοι της Συρίας πανηγυρίζουν την ανακήρυξη της αυτονομίας του Καντονίου της Τζίζρε.

Ανάλογους πανηγυρισμούς είχαμε από τους Κούρδους στην Τουρκία, το Ντιγιαρμπακίρ και τη Σμύρνη…

Του Σάββα Καλεντερίδη

Στο άρθρο μας της 18ης Νοεμβρίου, στην«κυριακάτικη δημοκρατία», αναφερόμενοι στις εξελίξεις στη Συρία και τις προετοιμασίες των Κούρδων να ιδρύσουν τις δικές τους αυτόνομες κρατικές δομές, γράφαμε τα εξής:

«Ενώ, λοιπόν, η κυβέρνηση Ερντογάν προσπαθεί να διαχειριστεί το «δικό» της Κουρδικό, ο κίνδυνος στα νότια σύνορά της τείνει να εξελιχθεί σε στρατηγικού χαρακτήρα απειλή για την ενότητα και την ακεραιότητα της Τουρκίας.

…Το PYD* έχει υιοθετήσει ως μοντέλο κρατικής οργάνωσης κάτι παρόμοιο με αυτό της Ελβετίας, σχηματίζοντας τρία καντόνια και μια κεντρική κυβέρνηση, εξέλιξη την οποία τρέμει η Τουρκία, αφού δημιουργεί προηγούμενο και για την ίδια!

Οι Δυνάμεις Λαϊκής Άμυνας (YPG) του PYD κατέχουν την πόλη Αφρίν, που έχει πληθυσμό κοντά στο ένα εκατομμύριο μαζί με τις παρακείμενες κωμοπόλεις και χωριά και απέχει 70 χλμ από τις ακτές της Μεσογείου! Αυτό …. δημιουργεί συνθήκες για σχεδόν σίγουρη έξοδο των Κούρδων στη θάλασσα, εξέλιξη που θα προκαλέσει ιστορικής σημασίας γεωπολιτικές ανατροπές στην ευρύτερη περιοχή. Ας σημειωθεί ότι η έξοδος αυτή θα είναι ακριβώς απέναντι από το Ριζοκάρπασο και το Ακρωτήριο του Αγίου Ανδρέα στα κατεχόμενα της Κύπρου!!!»

Όταν δημοσιεύθηκε το ως άνω άρθρο, υπήρχαν αρκετοί αναγνώστες που εξέφρασαν τις αμφιβολίες ή και τις ενστάσεις τους για το κατά πόσον είναι δυνατόν οι Κούρδοι να υλοποιήσουν τον παραπάνω σχεδιασμό, δεδομένων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν με όλες τις χώρες στις οποίες φιλοξενούνται κουρδικοί πληθυσμοί και δεδομένης της σχεδόν πλήρους οικονομικής και γεωγραφικής εξάρτησης του αυτόνομου κράτους του Νοτίου Κουρδιστάν (Β. Ιράκ) από την Άγκυρα. Χρησιμοποιούμε τον όρο «γεωγραφική εξάρτηση», γιατί η Τουρκία –προς στιγμήν– είναι η μόνη διέξοδος από γεωγραφικής και πολιτικής πλευράς των Κούρδων και του κουρδικού πετρελαίου στη θάλασσα και τις διεθνείς αγορές.

Οι εξελίξεις στο Δυτικό Κουρδιστάν προβλημάτιζαν και συνεχίζουν να προβληματίζουν την Τουρκία, η οποία, αφού εξέτασε σχέδια στρατιωτικής εισβολής και διάλυσης των δομών που σχηματίζουν οι Κούρδοι της Συρίας, τα οποία θα προκαλούσαν σοβαρότατες αντιδράσεις από Ρωσία, ΗΠΑ αλλά και τον αραβικό κόσμο, επέλεξε έναν άλλο τρόπο για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Κατέστησε το έδαφός της βάση της Αλ Κάιντα-Αλ Νούσρα και έθεσε το σύνολο του κρατικού μηχανισμού στη διάθεση των ισλαμιστών τρομοκρατών. Μάλιστα, ο τρόπος και το μέγεθος με το οποίο ενεπλάκη το τουρκικό κράτος στην ισλαμική τρομοκρατία είναι τέτοια, που ορισμένα φορτηγά TIR γεμάτα όπλα, πυρομαχικά και εκρηκτικά, τα είδαμε να φιγουράρουν στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων, με εισαγγελείς και νομάρχες να πιστοποιούν εγγράφως ότι το θανατηφόρο φορτίο ανήκει στην τουρκική υπηρεσία πληροφοριών, τη γνωστή ΜΙΤ, που αλωνίζει στην ελληνική Θράκη και όχι μόνο.

Την Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου, αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων και από τις εξελίξεις ότι η επιλογή της Τουρκίας να ταυτιστεί με την ισλαμική τρομοκρατία, με κίνδυνο να γίνει το «Πακιστάν της Μέσης Ανατολής και της Αν. Μεσογείου», δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα για την Άγκυρα.

Κι αυτό γιατί οι Κούρδοι ανακήρυξαν την αυτονομία του πρώτου από τα τρία καντόνια, αυτό της Τζίζρε (Cizîre Kantonu), με έδρα το Κάμισλο, που είναι ταυτοχρόνως και πρωτεύουσα και των τριών καντονίων. Σε πανηγυρική συνεδρίαση που έγινε στην πόλη Αμούντε, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στα σύνορα με την Τουρκία, η βουλή των αντιπροσώπων του Καντονίου εξέλεξε τον Πρόεδρο και τα μέλη της τοπικής κυβέρνησης, η οποία θα αποτελείται από 22 υπουργεία.

Έχει ιδιαίτερη σημασία να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με το τοπικό σύνταγμα, που αποκαλείται Συμβόλαιο Κοινωνικής Συμφωνίας του Δυτικού Κουρδιστάν, αναγνωρίζονται τρεις επίσημες γλώσσες, η κουρδική, η αραμαϊκή (ασσυριακή) και η αραβική, ενώ σε κάθε κυβερνητική θέση, όπως πρόεδρος και υπουργός, θα υπάρχουν δυο θέσεις βοηθών, που θα καλύπτονται αντιστοίχως από Ασσύριο και Άραβα.

Το πόσο επικίνδυνη είναι μια τέτοια εξέλιξη για την Τουρκία, αποδεικνύεται από τον προβληματισμό που προκάλεσε στην Άγκυρα, με αποτέλεσμα να διαρρεύσει σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα ότι σε περίπτωση που η Τουρκία δεν κατορθώσει να ελέγξει τα πράγματα στη Συρία την μετά «Γενεύη-2» εποχή, διαλύοντας τις δομές του νεότευκτου κουρδικού κράτους, ο τουρκικός στρατός θα αναγκαστεί να εισβάλει στο έδαφος της Συρίας, για να αναλάβει αυτός το έργο της εξάλειψης της θανάσιμης απειλής που αναπτύσσεται στα νότια σύνορά της!

Γιατί η απειλή είναι θανάσιμη, θα το δούμε στο άρθρο μας της Κυριακής…

*Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας, που συσπειρώνει περίπου το 70% των Κούρδων της Συρίας και έχει ισχυρούς δεσμούς με το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα του οποίο ηγείται ο Οτζαλάν και το ΡΚΚ.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «δημοκρατία«