Ομιλία Ι. Σακκά, υποψηφίου δημάρχου Αθήνας.

 Δημοσιεύουμε μαγνητοσκοπημένη την ομιλία του τ. εισαγγελέα κ. Ι. Σακκά, στην συνέντευξή του της 23/1/2014.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=WYt2lUnVR_w

» Οι μετανάστες που δεν βοηθήσαμε ακόμα… «

Καθώς ο κόσμος τοποθετείται με ποδοσφαιρική συνέπεια σε αντίπαλες ομάδες απέναντι στα γεγονότα με το Φαρμακονήσι, για χιλιάδες μετανάστες το όνειρο μιας καλύτερης ζωής τελειώνει ακριβώς τη στιγμή που αυτοί θα πατήσουν τα πόδια τους σε ξέρα.  Τόσο απλά.

Η εμπορία ανθρώπων, η μετακίνηση, υπόθαλψη ή εξαπάτησή τους με σκοπό την οικονομική εκμετάλλευση, είναι ένα από τα μεγαλύτερα φαντάσματα που πλανώνται στις μέρες μας πάνω από την Ευρώπη.  Πρόκειται για τη βαριά βιομηχανία που ονομάζεται trafficking.

Κι ενώ μπορούμε να τσακωνόμαστε με τις ώρες σχετικά με το ποιος πρώτος έσπρωξε τον άλλο ή για το πώς οι (λαθρο)μετανάστες θα μπορέσουν ευκολότερα να προωθηθούν σε άλλες χώρες από τη δικιά μας, πανευρωπαϊκά απουσιάζουν τα στοιχεία εκείνα που θα μας κατατοπίσουν επαρκώς για θέματα ασφάλειας, επιβίωσης και διαβίωσής τους.  Ως εκ τούτου, τα γεγονότα ξεπερνούν κάθε κυβερνητικό έλεγχο.

Η αδυναμία ορισμού του προβλήματος (οικονομική δραστηριότητα ή έγκλημα;) και της εκτίμησης των παραμέτρων από τις οποίες αυτό επηρεάζεται (συνεργασία και συναίνεση, «διευκόλυνση» ή βία και εξαναγκασμός;) είναι μόνο μερικές από τις αιτίες που κάνουν το θέμα αυτό δύσκολο στο να διερευνηθεί σε βάθος.

Τα σύνορα ανάμεσα στην εκούσια ή ακούσια φυγάδευση από τη χώρα προέλευσης και ανάμεσα στις νόμιμες και παράνομες δοσοληψίες φαίνεται ότι παραμένουν επίτηδες θολά.  Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα εκεί έξω από οργανισμούς, μεσάζοντες, μαγαζιά και παραμάγαζα, παράγκες και παράγοντες που ζουν από αυτό: η διασυνοριακή κινητικότητα (με οποιοδήποτε τίμημα για το άτομο που μεταναστεύει) φαίνεται ότι συμφέρει.

Και πώς θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά όταν βιαζόμαστε να αξιοποιήσουμε την εργασία ανήλικων παιδιών που δουλεύουν σκλάβοι σε καταγώγια, αγοράζοντας τα ακριβά ηλεκτρονικά μηχανήματα ή τα αξεσουάρ μόδας που αυτά συναρμολογούν κατά τη διάρκεια της 20ωρης καθημερινής εργασίας τους;

Το θέμα φυσικά δεν έχει σχέση με καταναλωτική ευαισθητοποίηση, αλλά με την ενεργοποίηση του κόσμου να κοιτάξει πέρα από τα στενά σύνορα του σαλονιού του.  Τι γνωρίζουμε για την εμπορία οργάνων, τις παράνομες υιοθεσίες, τις εξωσωματικές που γίνονται με κλεμμένα ωάρια;  Θα σας το πω διαφορετικά: δεν έχουμε καν αρχίσει να μιλάμε ακόμα για θέματα που αφορούν στη μετανάστευση, γι’αυτό μη σπεύδετε να πιάσετε στασίδι στην εκκλησιά.  Μία από τις διαπιστώσεις που σχετίζονται με το trafficking, είναι το ότι αυτοί που επωφελούνται από το εμπόριο ψυχών (συχνά, η κορυφή της πυραμίδας) εμπλέκονται και στο επίσημο οικονομικό αλισβερίσι μιας χώρας.

Η αύξηση της παράνομης δραστηριότητας βάζει τις χώρες σε κατάσταση οικονομικής αλληλεξάρτησης, ταυτόχρονα αφήνοντας ερωτηματικά: οι οικονομικοί μετανάστες, οι αιτούντες άσυλο, οι λαθρομετανάστες, οι άνθρωποι που βρίσκονται εξαπατημένοι και ατιμασμένοι σε μια χώρα, ανήκουν όλοι σε μία κατηγορία πληθυσμού;  Τι δραστηριότητες ακριβώς περιλαμβάνει το trafficking;  Υπάρχουν νόμοι να καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις;  Γιατί δεν γίνεται ίδιος ντόρος για τους δουλεμπόρους;  Δεν έχουν συλλέξει όλες οι χώρες επαρκή στοιχεία για την απάντηση αυτών των ερωτημάτων και τα περισσότερα αφορούν σε συλλήψεις, καταθέσεις, προσαγωγές και ομάδες επαναπατρισμού.

Στερεοτυπικά, συνδέουμε το trafficking με τους παράνομους μετανάστες, αλλά ποιος γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει εκεί έξω;  Διεθνείς συμφωνίες γίνονται για την ανταλλαγή πληροφοριών τη στιγμή που μιλάμε, αλλά πόσο αποπροσανατολιστικές μπορεί να είναι αυτές οι πληροφορίες όταν το trafficking έχει χρηματιστηριακή αξία;

Ξαναγυρίζοντας στην αρχική εικόνα από τη θάλασσα, πείτε μου αν είστε σίγουροι ότι οι άνθρωποι που φτάνουν στη χώρα μας ή σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, μπορούν να θεωρούν τον εαυτό τους ότι έχει σωθεί και ότι είναι πια ασφαλής.  Η ύφεση πρόκειται να αλλάξει δραστικά τον παγκόσμιο χάρτη στο μέλλον και η κρίση γρήγορα θα γίνει ανθρωπιστική.

Ας ξεπεράσουμε την τραγωδία πατώντας επιτέλους πάνω στην ουσία της υπόθεσης: η βάρκα της μετανάστευσης δεν έχει πιάσει λιμάνι…

Λιμνιωτάκη Δέσποινα

http://marketnews.gr/

» Η πιό ψυχρή υποδοχή για τον Πούτιν. «

Τα αποτελέσματα της Συνόδου ΕΕ-Ρωσίας, που διήρκεσε χθες μόλις τρεις ώρες αντί των συνηθισμένων δύο ημερών και υπό το φως των εξελίξεων στην Ουκρανία, σχολίασε ο δημοσιογράφος Andrew Higgins.

Η ανταπόκριση του από τις Βρυξέλλες δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «Sign of a Chill: E.U. Doesn’t Set Table for Putin», υποστηρίζει ότι η ψυχρότερη έναντι της συνηθισμένης, υποδοχή του Ρώσου Προέδρου V. Putin στις Βρυξέλλες δεν σηματοδοτεί ρήξη στις σχέσεις Ρωσίας- ΕΕ.

Τόσο οι Ευρωπαίοι, όσο και οι Ρώσοι αξιωματούχοι τόνισαν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν αυτό που ονομάζουν «στρατηγική εταιρική σχέση», ενώ ούτε ο Ρώσος Πρόεδρος έφυγε από τις Βρυξέλλες με εντελώς άδεια χέρια.

Και αυτό γιατί όπως επισημαίνεται, ο Ρώσος Πρόεδρος εξασφάλισε την υπόσχεση της ΕΕ για αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, ένα σε μεγάλο βαθμό συμβολικό βήμα, αλλά ιδιαίτερα σημαντικό για τον κ. Putin σε μια χρονική περίοδο που αυξάνονται οι φόβοι βίαιων επιθέσεων από ισλαμιστές κατά των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι.

Ωστόσο, όπως ήταν αναμενόμενο, ο κ. Putin δεν κατάφερε να επιβληθεί στο θέμα της διευκόλυνσης έκδοσης βίζας για Ρώσους που επιθυμούν να ταξιδέψουν στην Ευρώπη, ένα μακροχρόνιο αίτημα της Ρωσίας.

Παράλληλα, προσθέτοντας τη δική του χαρακτηριστική χροιά, ο κ. Putin παρότρυνε τους αξιωματούχους της ΕΕ να επισκεφτούν χώρο συγκέντρωσης διαδηλωτών στο κέντρο του Κιέβου, δηλώνοντας εμφατικά «απλώς φανταστείτε πως θα αντιδρούσαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας κατά τη διάρκεια της κρίσης σε χώρες, ας πούμε, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, εάν ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών μετείχε σε αντι-ευρωπαϊκές διαδηλώσεις εκεί».

http://www.nytimes.com/2014/01/29/world/europe/putin-russia-european-union.html

http://mignatiou.com/?p=20193#ixzz2s0Lp9zz8

» ΕΧΕΤΕ ΤΟΝ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΕΧΟΜΕ ΕΣΑΣ ΑΘΛΙΟΙ «

Σας παραθέτω πιο κάτω γραπτή δήλωση του πρώην προέδρου της τράπεζας Μαρφιν Λαϊκής μαζί με δικά μου σχόλια:

Γραπτή δήλωση Ανδρέα Βγενόπουλου

<<‘’Τα όσα συμβαίνουν πλέον στην Κύπρο ξεπερνούν την βάναυση κατάργηση του Κράτους-Δικαίου που έχω καταγγείλει και αγγίζουν το επίπεδο γελοιότητος», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Αντρέας Βγενόπουλος, αντιδρώντας στη χθεσινή ενέργεια του κόμματος του ΑΚΕΛ να παραδώσει στον Γενικό Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας Κώστα Κληρίδη και την πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Δήμητρα Καλογήρου, στοιχεία για «περίεργα δάνεια και επενδύσεις» στη Τράπεζα Μαρφίν.  

 Ο  Βεγνόπουλος αναφέρει επίσης πως «όποιος βρίζει τους Έλληνες και δείχνει ότι αγωνίζεται να τους τιμωρήσει νομίζει ότι κερδίζει πόντους στην πολιτική σκακιέρα».

» Η λιτότητα στην Ευρώπη αύξησε τις παραβιάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη. «

Σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης που δημοσιοποιήθηκε χθες, τα μέτρα λιτότητας στην Ευρώπη είχαν ως αποτέλεσμα πολλά κράτη-μέλη της ευρωζώνης να παραβιάσουν τη συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα γνωστή ως Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης.

Αυτό επισημαίνει ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες του Matthew Dalton, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας WALL STREET JOURNAL, με τίτλο «EU Austerity Triggers Treaty Violations».

Τα πορίσματα της έκθεσης του ΣτΕ αποτελούν μια ακόμη ένδειξη για τα πλήγματα που επέφερε η κρίση χρέους στο ευρωπαϊκό κράτος κοινωνικής πρόνοιας, ιδιαίτερα σε δοκιμαζόμενες οικονομικά  χώρες στην περιφέρεια της ευρωζώνης, όπως στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και Ισπανία. Όπως επισημαίνεται στην ανταπόκριση, οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις και οι περικοπές  στον προϋπολογισμό που απαιτήθηκαν ως αντάλλαγμα για δάνεια κατά τα τελευταία χρόνια οδήγησαν σε μεγάλες μειώσεις των κρατικών επιδοτήσεων για κοινωνική στήριξη στις προαναφερθείσες χώρες.

Συγκεκριμένα, ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης απαιτεί από τις συμβαλλόμενες χώρες να παράσχουν ένα ελάχιστο επίπεδο ιατροφαρμακευτικής φροντίδας, ασφάλειας και μισθού προς τους εργαζόμενους, προστασία προς τα παιδιά, ασφάλιση των ανέργων και άλλα κοινωνικά οφέλη. Στην έκθεση του ΣτΕ επισημαίνεται ότι οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες εν γένει συνεχίζουν να πρωτοστατούν στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων αυτών. Ωστόσο, αξιωματούχοι του Συμβουλίου δήλωσαν ότι οι πολιτικές λιτότητας που υιοθέτησαν οι δοκιμαζόμενες ευρωπαϊκές οικονομίες είχαν επίσης ως αποτέλεσμα παραβιάσεις του Χάρτη.

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, ο Thorbjørn Jagland, Γ.Γ. του ΣτΕ «η οικονομική κρίση και οι πολιτικές λιτότητας είχαν σαφώς μια αρνητική επίδραση στα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα ανά την Ευρώπη. Τα προνόμια περιορίζονται και ο κόσμος που μετακινείται μεταξύ χωρών προκειμένου να ζήσει ή να βρει εργασία συχνά αντιμετωπίζει άδικη μεταχείριση».

Από την πλευρά του, ο Colm O’Cinneide, νομικός εμπειρογνώμονας για ανθρώπινα δικαιώματα που συνέβαλε στη σύνταξη της έκθεσης, δηλώνει ότι «η Ελλάδα ξεχωρίζει, καθώς παρατηρούμε μια σαφέστατη ακολουθία σοβαρών περιπτώσεων μη συμμόρφωσης (σ.σ. προς τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη)».

Οι Έλληνες αξιωματούχοι δεν απήντησαν σε αίτημα για σχολιασμό, επισημαίνεται στην ανταπόκριση. Η αξιολόγηση της Ελλάδας κατέγραψε παραβιάσεις του χάρτη, που περιελάμβαναν ανεπαρκή προστασία των εργαζομένων, καθώς και παραβιάσεις των προνομίων συνταξιούχων και ανέργων με προστατευόμενα μέλη, αλλά και παραβιάσεις της κοινωνικής και ιατροφαρμακευτικής φροντίδας προς τους φτωχούς.

http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303743604579350844061084318

http://mignatiou.com/?p=20270#ixzz2s02wU8L2

» Οι φόβοι για ντόμινο στις αναδυόμενες αγορές. «

James Kynge

Τι κοινό έχει η μοίρα της Αργεντινής, της Τουρκίας, της Ρωσίας και των άλλων μεγάλων αναδυόμενων οικονομιών που προσπαθούν να υπερασπιστούν τα νομίσματά τους; Οι ομοιότητες, οι διαφορές και οι πιθανότητες για νέα μεταδοτική κρίση.

Αν κάθε κρίση έχει το έμβλημα που τη χαρακτηρίζει, τότε για την Αργεντινή έχει το σχήμα του αγαλματιδίου των Grammy.

Το συγκρότημα που κέρδισε το βραβείο στο Λας Βέγκας, οι Illya Kuryaki and the Valderramas, υποχρεώθηκε να αφήσει το αγαλματάκι στο τελωνείο του Μπουένος Άιρες, λόγω των πολύ αυστηρών ελέγχων στις εισαγωγές.

Τέτοιου είδους πρακτικές ευθύνονται και για τη δίνη στην οποία έχει περιπέσει το πέσο τον Ιανουάριο. Αψηφώντας τις δυνάμεις των αγορών, η Αργεντινή επέβαλε ελέγχους και προσπάθησε να απαγορεύσει στους Αργεντίνους να ανταλλάξουν τα όλο φθηνότερα νομίσματά τους με δολάρια, δημιουργώντας μια τεράστια μαύρη αγορά και σβήνοντας την εμπιστοσύνη στο πέσο.

Τι κοινό θα μπορούσε να έχει, όμως, η μοίρα της Αργεντινής με την τύχη των αναδυόμενων αγορών; Οι οικονομολόγοι θεωρούν ότι, αν και όλες οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι ευάλωτες στην απόσυρση της αμερικανικής ρευστότητας, στην επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας και σε άλλες παγκόσμιες επιρροές, οι διαφορές ανάμεσά τους είναι εξίσου σημαντικές με τις ομοιότητές τους.

Οι παρακάτω επιμέρους παρουσιάσεις των έξι σημαντικότερων εκπροσώπων των αναδυόμενων αγορών δείχνουν τόσο τις ομοιότητες, όσο και τις ανομοιότητες.

Ο Neil Shearing της Capital Economics θεωρεί ότι έρχεται μια νέα φάση στην πρόσφατη νομισματική αναταραχή. «Το γεγονός ότι τα νομίσματα συνεχίζουν να πέφτουν παρά τις αυξήσεις επιτοκίων δημιουργεί την προοπτική για νέα και ίσως χειρότερη φάση στην αναταραχή των αναδυόμενων αγορών, όπου οι ρυθμιστές θα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να υπερασπιστούν τα νομίσματά τους», δηλώνει.

Πολλά παραμένουν ασαφή. Σε πολλές χώρες μπαίνουν σε λειτουργία οι μηχανισμοί που συνδέουν την αναταραχή στις αγορές με τα προβλήματα στην πραγματική οικονομία. Η προοπτική να γίνουν αυτές οι πραγματικές επιπτώσεις ντόμινο για τις αναδυόμενες οικονομίες είναι πολύ ανησυχητική.

Στη Νότιο Αφρική, στην Τουρκία και στη Ρωσία, όπως και στην Αργεντινή, οι κάθετες πτώσεις των νομισμάτων τελευταία έχουν προκαλέσει σοκ στο λιανεμπόριο, καθώς οι τιμές των εισαγόμενων αγαθών ανεβαίνουν και ο κόσμος κόβει τις δαπάνες.

Ακολουθώντας την Αργεντινή, οι κάτοικοι πολλών αναδυόμενων αγορών προφυλάσσονται για την προοπτική αύξησης του εγχώριου πληθωρισμού και της υποτίμησης, μετατρέποντας αποταμιεύσεις σε δολάρια. Η μεγαλύτερη ρωσική εφημερίδα Komsomolskaya Pravda, συμβούλευσε τους αναγνώστες της να μετατρέψουν το 30-40% των αποταμιεύσεων τους σε δολάρια και ευρώ.

Σχετικό πρόβλημα είναι ότι και οι αυξήσεις στα επιτόκια, που πρέπει να γίνουν για να πολεμηθεί ο πληθωρισμός και να στηριχθούν τα νομίσματα, θα πλήξουν τις χρεωμένες επιχειρήσεις, αναστέλλοντας τα επενδυτικά τους σχέδια. Το σοκ της ζήτησης για τη μεταποίησης της Αργεντινής, τονίζει η Nomura, θα επηρεάσει τους Βραζιλιάνους προμηθευτές, αφαιρώντας 0,2% από το προβλεπόμενο φετινό ΑΕΠ της Βραζιλίας.

Βραζιλία: «Κάθε χρόνο και κάτι καινούριο»

» Προωθείται συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. «

Τα ελληνικά ΜΜΕ άρχισαν από χθες να μιλάνε πλέον ανοιχτά για το μεγάλο συνασπισμό, δηλαδή για συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα κάποιοι προχώρησαν σήμερα και σε ονόματα πιθανών πρωθυπουργών κοινής αποδοχής. Ποιος άραγε το θέλει αυτό; Μα εμείς οι ίδιοι. Δεν το ξέρατε; Χθεσινή όμως δημοσκόπηση έδειξε… ότι περίπου το 60% από εμάς τους ίδιους, επιθυμούμε διακαώς τον μεγάλο συνασπισμό. Τι θα επιτύχει αυτή η συγκυβέρνηση; Σύμφωνα με τους εμπνευστές της, τη σωτηρία της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα όμως, τη σωτηρία του ολιγαρχικού καθεστώτος που προκάλεσε την πτώχευση της Ελλάδας.
Πάντως, εδώ που τα λέμε, σε τι διαφέρουν στα αλήθεια ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ; Και οι δύο θέλουν πάση θυσία παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Και οι δύο θέλουν, πάση θυσία παραμονή της χώρας στο ευρώ. Και οι δύο ποντάρουν στη βαριά φορολογία του λαού. Που είναι η διαφορά τους; Ότι δήθεν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνουν τους «σκληρούς» μέσα στη Γερμανική Ευρώπη; Ας μην το σχολιάσουμε.
Καλύτερα όμως έτσι, μπας και αντιληφθούν και οι οπαδοί Αριστεράς και Δεξιάς ότι ολόκληρη η πολιτική ελίτ παίζει θέατρο πίσω από την πλάτη του λαού.

 

Yiannis Kolomvakis

 

» Η ανάκαμψη ως καινοτομία «

 

Ν. Λυγερός

Σε έναν κόσμο όπου όλοι μιλούν για την ανάπτυξη, δίχως να δείχνουν την παραμικρή υλοποίηση, η ανάκαμψη παρουσιάζεται ως μία καινοτομία. Και είναι όντως αυτό για την πατρίδα μας, αφού είναι ελάχιστοι αυτοί που πιστεύουν ότι αξίζει. Εργαλεία χειροπιαστά, όπως είναι η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη κι ο ελληνικός ζεόλιθος ακόμα δεν έχουν πείσει την κοινωνία μας ότι αποτελούν μία στρατηγική ανάκαμψης για την Ελλάδα. Υπάρχει βέβαια η νοητική αδράνεια που είναι πάντα ένα εμπόδιο, αλλά σίγουρα η παραπληροφόρηση για τα στρατηγικά μας αποθέματα δεν βοηθάει, αφού σπάνιοι είναι αυτοί που ξέρουν τα δεδομένα. Σημασία έχει ότι τώρα με τις πρόσφατες έρευνες γνωρίζουμε όλοι ότι τα κοιτάσματά μας είναι όντως μεγάλα. Ένα ανάλογο πρόβλημα έχει σχέση με την ίδια την ελληνική καινοτομία που ακόμα πρέπει ν’ αποδείξει ότι έχει νόημα, ενώ υπάρχει. Για ν΄αλλάξουμε τα δεδομένα που όλοι θεωρούν δεδομένα, πρέπει να αξιοποιήσουμε την ΑΟΖ, τον ζεόλιθο και την καινοτομία μας. Σε αυτό το πλαίσιο η ανάκαμψη έχει μία αυτοαναφορική ιδιότητα σε σχέση με την καινοτομία. Διότι κανείς δεν πιστεύει στο απίστευτο. Ενώ η νοημοσύνη μπορεί να κάνει θαύματα. Αν αυτό το νοητικό σχήμα περάσει στο λαό μας, τότε το ηθικό του θα αλλάξει κι θ’ αρχίσει την αναδίπλωσή του, για ν’ ανταποκριθεί στην ανάγκη της εξέλιξης.

» Βρήκε πρόταση που μας εξασφαλίζει 1,4 δις ο Λιλλήκας. «

Ο Πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών Γιώργος Λιλλήκας κάλεσε όλες τις πολιτικές δυνάμεις που εναντιώνονται στις ιδιωτικοποιήσεις σε κοινή δράση για προστασία του δημόσιου πλούτου.

Τους καλούμε επίσης, είπε, «να μελετήσουν προσεκτικά την πρόταση μας και δηλώνουμε έτοιμοι να μελετήσουμε τις όποιες δικές τους εναλλακτικές προτάσεις».

«Θα θέλαμε κάποια στιγμή να βρεθούμε στην ευχάριστη θέση να χαιρετίσουμε την υλοποίηση μιας δέσμευσης του Προέδρου Αναστασιάδη απέναντι στους πολίτες έστω και μιας,» πρόσθεσε.

Σε δηλώσεις του στα γραφεία της Συμμαχίας, ανέφερε πως δυστυχώς για το λαό μας οι μόνες δεσμεύσεις που τηρεί με ευλάβεια ο Πρόεδρος, η Κυβέρνηση και τα συγκυβερνώντα κόμματα είναι αυτές που ανέλαβαν απέναντι στην Τρόικα.

«Αναγνωρίζουμε την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης όταν πρόκειται να εφαρμόσει πρόνοιες του Μνημονίου. Είμαστε σίγουροι ότι την ίδια αποφασιστικότητα θα επιδείξει και στο ξεπούλημα των Ημικρατικών Οργανισμών μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις. Και όλα αυτά για ένα μπράβο από την Τρόικα», σημείωσε.

Υπενθυμίζουμε, συνέχισε, ότι η Κυβέρνηση μέχρι πρόσφατα κρυβόταν πίσω από τη Μνημονιακή υποχρέωση που ανέλαβε για εξεύρεση του ποσού του 1,4 δις ευρώ μέχρι το 2018.

Ως Συμμαχία Πολιτών, είπε ο κ. Λιλλήκας, υποβάλαμε ολοκληρωμένη και υλοποιήσιμη πρόταση με την οποία εξασφαλιζόταν το ποσό του 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να χρειαστεί να ξεπουλήσουμε τους Ημικρατικούς Οργανισμούς σε τιμή ευκαιρίας, χωρίς διάλογο με τους εργαζομένους.

«Για τη Συμμαχία Πολιτών πάνω από όλα είναι το συμφέρον της Κύπρου και των πολιτών. Και αυτό το συμφέρον μπορούμε να το υπηρετήσουμε αν οι αποφάσεις λαμβάνονται μακριά από δογματισμούς και μικροκομματικές σκοπιμότητες», κατέληξε.

http://www.alithia.com.cy/

Όλη η πρόταση εδώ:

» Ελληνική ΑΟΖ και Greece Mega Project. «

Ν. Λυγερός

Το όραμα της ελληνικής ΑΟΖ επηρεάζει ήδη την πραγματικότητα αφού δημιούργησε ήδη τη βάση δεδομένων Greece Mega Project που περιλαμβάνει 12.500 km σεισμικών γραμμών της PGS, 9.000 km επανεπεξεργασμένων και 9.000 km πρόσθετων που έχουν τροποποιηθεί για να συνδυάζονται με τις άλλες. Έτσι η Ελλάδα έχει αποκτήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα της ΑΟΖ της σε ενεργειακό επίπεδο, η οποία θα βρίσκεται στο Υ.ΠΕ.Κ.Α. ανάλογο data rooms στο Λονδίνο, στο Όσλο και στο Χιούστον. Το ενδιαφέρον υπάρχει στο επιστημονικό επίπεδο με τη νορβηγική εταιρεία PGS αλλά και τη γαλλική BEICIP, οι οποίες έχουν παίξει ήδη ένα σημαντικό ρόλο και στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ. Αυτά τα δεδομένα αποδεικνύουν ήδη την αξία της ελληνικής ΑΟΖ στο επίπεδο των υδρογονανθράκων, πράγμα το οποίο είναι ήδη εξωπραγματικό για πολλούς δικούς μας διότι είχαν παραπληροφορηθεί εδώ και τόσα χρόνια. Έχει επίσης ενδιαφέρον ότι το Greece Mega Project έρχεται σε λειτουργία στην περίοδο της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ξέρουμε πόσο σημαντική είναι για την προώθηση του θέματος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ αλλά και των οριοθετήσεών της. Ο συνδυασμός όλων αυτών των δεδομένων, μας προσφέρει ένα δυναμικό πλαίσιο για να παίξουμε στρατηγικά και ορθολογικά. Διότι όλα τα στρατηγικά κοιτάσματα βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ και όχι στα εθνικά χωρικά ύδατα. Κατά συνέπεια, η οργάνωση των διαδικασιών και του στρατηγικού σχεδιασμού πρέπει να είναι αποτελεσματική και ανθεκτική.

 

» Η ΕΕ ανοίγει το δρόμο για τις ΑΟΖ πριν από τις ευρωεκλογές. «

Των Μαρίνας Μάνη, Γιάννη Αγγέλη 

Η χάραξη (και) ελληνικών Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών, ένα θέμα που συνδέεται άμεσα με την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, φεύγει από τη θεωρία και περνά στην πράξη.

Ασφαλείς πληροφορίες από Αθήνα και Βρυξέλλες αναφέρουν ότι η ελληνική προεδρία της Ε.Ε. θα ανοίξει επισήμως το θέμα περί τα τέλη Μαρτίου, για να το κλείσει η ιταλική προεδρία στο δεύτερο εξάμηνο του έτους.

Σε ποια κατεύθυνση; Της άμεσης δρομολόγησης της οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα σε χώρες-μέλη (πέραν εκείνων που ήδη έχουν συμφωνηθεί διμερώς) και, κυρίως, μεταξύ αυτών με τρίτες χώρες, ώστε «στο τέλος της ημέρας» να διαμορφωθεί η καθοριστικής σημασίας, για οικονομία και ενέργεια, ευρω-ΑΟΖ.

Η διαδικασία αυτή, που έχει δρομολογηθεί με πρωτοβουλία της Κομισιόν και θα ολοκληρωθεί με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Υπουργών και την ψήφο του Ευρωκοινοβουλίου, ανοίγει έναν διάδρομο για να γίνει δυνατή η οικονομική και γεωπολιτική εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων φυσικού αερίου, γύρω από τους οποίους αναδιατάσσεται όχι μόνο ο ενεργειακός χάρτης της Ευρώπης, αλλά και οι οικονομικές και πολιτικές ισορροπίες μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης.

Στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων, η ελληνική κυβέρνηση έχει επισπεύσει τη διαδικασία χορήγησης αδειών έρευνας/εξόρυξης στις μη αμφισβητούμενες περιοχές της Δυτικής και Νοτιοδυτικής Ελλάδας.

» Τα πήλινα πόδια της οικονομίας και το υβριδικό πολίτευμα της Τουρκίας… «

Του Δρα Άρη Πετάση*

Το παρόν άρθρο μπορεί να θεωρηθεί σαν συνέχεια άλλων δικών μου άρθρων όπου υποστηρίζω πως η υγιής και σταθερή ανάπτυξη μιας οικονομίας πρώτα από όλα απαιτεί στέρεο δημοκρατικό πολίτευμα. Οικονομικά μοντέλα που λειτουργούν μέσα από αντιδημοκρατικά πολιτεύματα τελικά καταλήγουν σε αστάθεια. Νόμος απαράβατος.

Πριν από ένα περίπου χρόνο, λάτρης του σχεδίου Ανάν επέμενε με κενά συνθήματα πως θα έπρεπε άρον-άρον να υπογράψουμε την διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία (ΔΔΟ) με την Τουρκία….”προτού να είναι αργά.”  Και συνέχισε: “ξέρεις πού θα βρίσκεται οικονομικά η Τουρκία μέσα σε ένα χρόνο από σήμερα; ” Του απάντησα, “δεν θα εκπλαγώ εάν σε ένα χρόνο καταρρεύσει τόσο η κυβέρνηση όσο και η οικονομία της Τουρκίας.”   Ο συνομιλητής μου, θιασώτης της Τουρκίας, επλήσθη θυμού, η μορφή του προσώπου του άλλαξε και έχασε την ψυχραιμία του αφού η πρόβλεψή μου του έφερνε τα πάνω κάτω.

Δημοκρατία στην Τουρκία:  Ο δείκτης δημοκρατικότητας (του Economist Intelligence Unit) κατατάσσει την Τουρκία στην κατηγορία του “υβριδικού πολιτεύματος.”  Η Τουρκία βρίσκεται ένα σκαλί πριν την τελευταία κατηγορία.  Δηλαδή, του “αυταρχικού πολιτεύματος” (όπου βρίσκονται η Κούβα, Β. Κορέα και άλλοι.)   Η κατάταξη καθορίζεται, μεταξύ άλλων, από το επίπεδο πολιτικών  ελευθεριών της χώρας, το εύρος πολιτικής συμμετοχής και πολιτικής κουλτούρας.

Το περιοδικό Economist, παραδοσιακά φιλικό προς την Τουρκία, αναφέρει τα εξής εντυπωσιακά στοιχεία (Economist 2^α Φεβρουαρίου, 2013): α.) ένας στους πέντε στρατηγούς, ή σύνολο 400 στρατηγών, βρίσκονται στις φυλακές της Τουρκίας, β.) από βομβαρδισμούς του  Σεπτεμβρίου, 2012 σκοτώθηκαν 34 Κούρδοι πολίτες χωρίς καμιά έρευνα, γ.) μέχρι σήμερα ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων δεν είναι υπόλογος στον υπουργό άμυνας, δ.) οι εσωτερικοί κανονισμοί του στρατού, του επιτρέπουν παρεμβάσεις στην πολιτική, ε.) από το 1960 μέχρι σήμερα ο στρατός ανέτρεψε 4 κυβερνήσεις (κατά μέσο όρο: μια ανατροπή κάθε 15 χρόνια ), στ.) σε μια από αυτές της ανατροπές εκτελέστηκαν 50 πολίτες και συνελήφθηκαν 500,000 άλλοι,  πολλοί εκ των οποίων τελικά πέθαναν στις φυλακές και ζ.) κατά τα τελευταία 10 χρόνια 934 νεαροί στρατιώτες αυτοκτόνησαν (ένας κάθε 4-5 μέρες για συνεχή περίοδο δέκα ετών.)  Πολλές από τις οικογένειες των άτυχων νέων υποψιάζονται πως πολλοί από αυτούς έχουν δολοφονηθεί.

Η Τουρκία συνεχίζει να διατηρεί τα παγκόσμια πρωτεία σε ότι αφορά τον αριθμό δημοσιογράφων που βρίσκονται στις φυλακές της.  Όλα τα πιο πάνω από το Economist.  Τώρα ας έλθουμε στο Freedom House που στην έκθεση του για το 2013 κατατάσσει την Τουρκία στην κατηγορία “μερικώς ελεύθερη” και την Κύπρο στην κατηγορία “ελεύθερη” σε ότι αφορά τα πολιτικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες.  Δηλαδή, Τουρκία και δημοκρατία οδεύουν σε αντίθετες κατευθύνσεις.

Οικονομία της Τουρκίας: Βλέποντας τον αυταρχισμό και τα τεράστια δημοκρατικά ελλείμματα της Τουρκίας δεν μας ξαφνιάζει η κατάρρευση της αξίας της Τουρκικής λίρας, με όλους τους κινδύνους που αυτό  συνεπάγεται για μια εισαγωγική χώρα,. Μέσα σε 4 μόνο μέρες ταραχών το χρηματιστήριο σημείωσε κατακόρυφη πτώση και οι περίφημες ξένες επενδύσεις άρχισαν να φεύγουν.  Τα εταιρικά δάνεια δυσκολεύονται να εξυπηρετηθούν εφόσον 2/5 των συγκεκριμένων δανείων είναι σε ξένο συνάλλαγμα.  Τα πήλινα πόδια πάνω στα οποία στηριζόταν το υποτιθέμενο  οικονομικό θαύμα της Τουρκίας δεν άντεξαν.

Προς ενθάρρυνση όσων εκτίθενται στην προπαγάνδα του τύπου “τρέξτε να παραδοθούμε προτού η Τουρκία μεγαλώσει και άλλο και μας δώσει χειρότερους όρους συνθηκολόγησης” αναφέρω τα εξής: η αύξηση του ΑΕΠ της Τουρκίας κατά 4.5% είναι παραπλανητική και δεν εκφράζει την δημοκρατικότητα της χώρας ή την ποιότητα της οικονομίας της.  Τα ουσιώδη πολιτικό- οικονομικά δεδομένα της χώρας προμηνούν συνεχή οικονομική, πολιτική και κοινωνική αστάθεια /κρίση: 1.) η Τουρκία λειτουργεί στα όρια του αυταρχισμού (και με επεκτατικές διαθέσεις.)  Άρα, εξ ορισμού δεν μπορεί να σταθεροποιήσει πολίτευμα και οικονομία εφόσον απουσιάζει η δημοκρατική αρχή.  Αισιόδοξες   προβλέψεις όπως αυτές του  οικονομολόγου Jim O‘Neill περί τεράστιας μελλοντικής ανάπτυξης (μέχρι το 2050) των χωρών MINT (Mexico, Indonesia, Nigeria & Turkey) μετριάζονται /αμφισβητούνται από το ΒΒC με το εξής: “βέβαια, το πολιτικό (δηλαδή το δημοκρατικό έλλειμμα!) αποτελεί πρόκληση για την   οικονομία της Τουρκίας” (BBC, 06.01.2014), 2.) Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών (εισαγωγές / εξαγωγές σε σχέση με το ΑΕΠ) βρίσκεται στο 7-8% (στο ίδιο ύψος όπως αυτό της Ελλάδας πριν την οικονομική κατάρρευση), 3.) το κατά κεφαλή ΑΕΠ της Τουρκίας, με τρέχουσες τιμές, βρίσκεται στο  καταθλιπτικό $10,595 (της Κύπρου: $26,389), 4.) η κατανομή εισοδήματος στην Τουρκία είναι η ίδια όπως και του Τουρκμενιστάν (ευνοεί σημαντικά τους πλουσίους) με Gini coefficient 40.3% (πηγή:CIA) ενώ το Gini coefficient της Κύπρου είναι 29%.  (Σημείωση:  όσο πιο ψηλό είναι το Gini coefficient τόσο στρεβλή είναι και η κατανομή πλούτου πράγμα που πολλές φορές αποτελεί προπομπό κοινωνικών προβλημάτων), 5.) ο μέσος όρος ανεργίας τις τελευταίες δεκαετίες στην Τουρκία ήταν 11-12% (στην Κύπρο μόλις 3.2%.)  6.) ο πληθωρισμός βρίσκεται στο 7.3% (ενώ στην Κύπρο στο πλην 1.3%.), 6.) ο μέσος μηνιαίος μισθός στην Τουρκία βρίσκεται στο πενιχρό $1,150 (ενώ στη Κύπρο είναι $2,800.) (κύρια πηγή των πιο πάνω στοιχείων: Κεντρικές Τράπεζες Τουρκίας και Κύπρου),  7.) στην Τουρκία το κράτος προσπαθεί να ελέγξει την δικαστική εξουσία ενώ στην Κύπρο η δικαιοσύνη λειτουργεί ανεξάρτητα, 8.) στην Τουρκία η δημοκρατικές αρχές παραβιάζονται συνεχώς. Το, «θα σπάσω τα χέρια όσων με υπονομεύουν” του Τούρκου πρωθυπουργού είναι ενδεικτικό της όλης κατάστασης.

Προς που πάμε;   Η οικονομία των αυταρχικών καθεστώτων στο τέλος αποσταθεροποιείται (ή/και καταρρέει) ενώ των δημοκρατικών καθεστώτων, παρά τις κατά καιρούς προσωρινές οικονομικές κρίσεις, στο τέλος αναγεννιέται και επεκτείνεται.  Η αυταρχική και επεκτατική Τουρκία  εισέβαλε βίαια το 1974 και κατάστρεψε την οικονομία της Δημοκρατίας  της Κύπρου.  Σαράντα, μόλις, χρόνια μετά βλέπουμε την οικονομία του κατακτητή να βρίσκεται κατά πολύ πίσω αυτής του κατακτημένου (αλλά δημοκρατικού.)   Μέσα από την πιο πάνω εικόνα βλέπω τα δικά μας τεράστια αποθέματα αισιοδοξίας,  πατριωτισμού, σθένους αλλά και αντοχής. Η σημερινή οικονομική κρίση δεν θα πρέπει να μας φοβίζει γιατί απλά αυτή αποτελεί μια προσωρινή εκτροπή στην πορεία μας.  Οι νέες συγκυρίες φαίνεται να είναι βοηθητικές για μας, ιδιαίτερα τα γεωστρατηγικά της ΑΟΖ.  Απλά θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε πως τα πράγματα αλλάζουν υπέρ μας και μετά να διαχειριστούμε σωστά στην πορεία μας προς μια ελεύθερη και δημοκρατική Κύπρο.

* Ο Δρ Άρης Πετάσης, είναι μέλος του Board of Trustees, International Fund, Moscow State Aviation University. 

http://mignatiou.com/?p=20216#ixzz2rxcnyADU

» Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες. «

Άντης Ροδίτης

Πρόλογος σε μια πιθανή ανατύπωση του Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες 

Το Φθινόπωρο τού 2003 το Υπουργικό Συμβούλιο τής Κυπριακής Δημοκρατίας ενέκρινε τον διορισμό επταμελούς Επιτροπής Πανεπιστημιακών1 με σκοπό να μελετήσει και να αξιολογήσει το εκπαιδευτικό σύστημα τής Κύπρου και να υποβάλει έκθεση με προτάσεις για την ανασυγκρότηση και τον εκσυγχρονισμό τής Κυπριακής εκπαίδευσης. Επρόκειτο για υλοποίηση προεκλογικής εξαγγελίας τού Τάσσου Παπαδόπουλου και των συνεργαζομένων κομμάτων που τον ανέδειξαν στην προεδρία τής Κυπριακής Δημοκρατίας (κομμουνιστικού ΑΚΕΛ, κεντρώου ΔΗ.ΚΟ. και σοσιαλιστικού ΕΔΕΚ), για «σφαιρική μεταρρύθμιση» τού κυπριακού εκπαιδευτικού συστήματος.

» Ενεργειακή βόμβα στην ανταγωνιστικότητα της ΕΕ. «

Δεν είναι εύλογο πως σύντομα θα ανακηρυχθεί και αξιοποιηθεί η ελληνική ΑΟΖ και τα ενεργειακά κοιτάσματά της;

Δεν είναι προφανέστατο πως οι διαπλεκόμενοι στην Ελλάδα κωλυσιεργούν για να μην χάσουν την ηγεμονική κυριαρχία τους; Δεν είναι απόλυτη η εκτυφλωτική ανικανότητα της αντιπολίτευσης; Νίκος Καραβαζάκης.

Pilita Clark

Οι υψηλές τιμές φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας θα συνεχίσουν να ταλαιπωρούν την Ευρώπη τουλάχιστον για τα επόμενα 20 χρόνια, καταστρέφοντας την ανταγωνιστικότητα βιομηχανιών που απασχολούν περίπου 30 εκατομμύρια ανθρώπους, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Διεθνούς Επιτροπής Ενέργειας (ΙΕΑ).

Στο πόρισμά της -που πιθανότατα θα πυροδοτήσει αιτήματα για αλλαγή των πολιτικών κατά της κλιματικής αλλαγής οι οποίες καταστρέφουν τον μεταποιητικό κλάδο της ευρωζώνης- η ΙΕΑ αναφέρει ότι η Ευρώπη θα χάσει το ένα τρίτο του μεριδίου της στην παγκόσμια αγορά εξαγωγών εντάσεως ενέργειας μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες καθώς οι τιμές ενέργειας θα παραμείνουν πεισματικά σε υψηλότερα επίπεδα απ’ ό,τι στις ΗΠΑ.

Ένας σημαντικός αριθμός χωρών της Ε.Ε. έχει υιοθετήσει επιδοτήσεις πράσινης ενέργειας, απορρίπτοντας την πυρηνική ενέργεια και αντιστέκεται στην ανακάλυψη σχιστολιθικής ενέργειας -που στις ΗΠΑ έχει πυροδοτήσει μεταποιητική αναγέννηση- πυροδοτώντας την οργή αρκετών μεγάλων ονομάτων στην ευρωπαϊκή βιομηχανία, που κάνουν λόγο για συνταγή καταστροφής της ανταγωνιστικότητας.

Ο Φατίχ Μπορίλ, επικεφαλής ανάλυσης της ΙΕΑ, δήλωσε πως μόνο οι περιβαλλοντικές πολιτικές δεν έχουν ωθήσει το ενεργειακό κόστος. Το χάσμα των τιμών όμως μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ μπορεί να διατηρηθεί πολύ περισσότερο από ό,τι αναμενόταν.

«Υπάρχει κάτι καινούργιο και είναι δομικό. Δεν είναι ένας παροδικός παράγοντας» δήλωσε στους Financial Times. «Η Ευρώπη δεν κατάλαβε τη σοβαρότητα του θέματος του ανταγωνισμού» σημειώνει προειδοποιώντας ότι η κατάσταση εγείρει ανησυχίες για 30 εκατ. ανθρώπους στη Γηραιά Ήπειρο που εργάζονται σε βαριές βιομηχανίες όπως οι χαλυβουργίες και τα πετροχημικά.

Οι τιμές εισαγόμενου φυσικού αερίου στην Ευρώπη τώρα είναι σχεδόν τριπλάσιες από τις αμερικανικές, ενώ οι τιμές βιομηχανικού ρεύματος είναι σχεδόν διπλάσιες, γεγονός που δημιουργεί χάσμα τιμών ενέργειας, που κατά τον Δρα Μπιρόλ θα διαρκέσει τουλάχιστον 20 χρόνια.

Αν και οι μεγάλοι του βιομηχανικού κλάδου επιρρίπτουν τις ευθύνες στις φιλόδοξες πολιτικές κατά της κλιματικής αλλαγής -και ειδικότερα στις γενναιόδωρες επιδοτήσεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας- ο Δρ Μπιρόλ δηλώνει πως τρέφει «μεγάλο σεβασμό για την περιβαλλοντική δράση της Ε.Ε. και θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι αυτή είναι η βασική αιτία για το ευρωπαϊκό δίλημμα».

«Μεγάλες ευθύνες επιρρίπτονται στις φιλόδοξες πολιτικές για την κλιματική αλλαγή, αλλά η βασική αιτία -το υψηλό κόστος εισαγόμενης ενέργειας- δεν αναγνωρίζεται καθόλου» δήλωσε σε ομιλία του στο ImperialCollege όπου ανέπτυξε την ανάλυση της ΙΕΑ επί του θέματος.

«Ακόμη και οι επιδοτήσεις των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που έχουν γίνει μεγάλο βάρος σε ορισμένες αγορές, απέχουν πολύ από το να γίνουν ο κυρίαρχος παράγοντας για τη διαμόρφωση των τιμών» δήλωσε.

Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ο μεγάλος ρόλος που παίζει το φυσικό αέριο στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη, που ακόμη δεν έχει βιώσει κάτι σαν τη σχιστολιθική επανάσταση στις ΗΠΑ η οποία έχει ρίξει σημαντικά τις τιμές.

Παρ’ όλα αυτά, η Ευρώπη δεν μπορεί να λύσει μόνη της το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, δήλωσε και εξήγησε ότι ακόμη κι αν η Γηραιά Ήπειρος σταματήσει την εκπομπή αερίων τελείως μέχρι το 2030 δεν θα σταματήσει η τάση αύξησης της θερμοκρασίας διεθνώς σε επικίνδυνα επίπεδα.

Αντί να βλέπουμε την ενεργειακή πολιτική ως μάχη μεταξύ ανταγωνιστικότητας και δράσης κατά της κλιματικής αλλαγής, ο Δρ Μπιρόλ υποστήριξε πως η Ευρώπη πρέπει να βρει έναν τρόπο να απευθυνθεί και στα δύο ζητήματα.

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει μεγαλύτερο ρόλο για την πυρηνική ενέργεια και την παραγωγή σχιστολιθικού αερίου, ενθαρρύνοντας μεγαλύτερη ενεργειακή αποδοτικότητα και επαναδιαπραγμάτευση των τιμών εισαγόμενου φυσικού αερίου, τώρα που τα δύο τρίτα των συμβολαίων εισαγωγών λήγουν τα επόμενα δέκα χρόνια.

Επιπλέον, τόνισε ότι χρειάζεται να απαντηθούν οι παράλογες συνέπειες που δημιουργούνται από το φτωχά σχεδιασμένο πρόγραμμα επιδοτήσεων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως και η κατάρρευση της αγοράς άνθρακα που κατέστησε την παραγωγή ενέργειας από άνθρακα πιο ελκυστική.

«Η Ευρώπη χρειάζεται να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στην ατζέντα της ανταγωνιστικότητας κρατώντας παράλληλα ζωντανή την ατζέντα για την κλιματική αλλαγή» κατέληξε.

ΠΗΓΗ: FT.com Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.

http://www.euro2day.gr/

» «Θα πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας!». «

Στις 31 Ιανουαρίου 2014 συμπληρώθηκαν 18 χρόνια από εκείνη την μεγάλη νύκτα της κρίσης των Ιμίων, πού είχε ως τραγική συνέπεια τον άδικο χαμό των τριών μελών του πληρώματος ενός ελικοπτέρου του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο διατελούσε σε διατεταγμένη αποστολή πάνω από τα Ίμια, σε μια προσπάθεια οριστικής επιβεβαίωσης της κατάληψης της δεύτερης αφύλακτης βραχονησίδας από Τούρκους καταδρομείς. Τρεις ακόμα Έλληνες Αξιωματικοί, πέρασαν στην αθανασία εν ώρα καθήκοντος. Πρόκειται για τους αείμνηστους υποπλοίαρχο Χριστόδουλου Καραθανάση, τον υποπλοίαρχο Παναγιώτη Βλαχάκου, και τον χειριστή ραντάρ αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού.

Η πρώτη επίσημη αμφισβήτηση εδαφικής κυριαρχίας της πατρίδας μας από την Τουρκία, έγινε στις 29 Δεκεμβρίου 1995. Τότε ακριβώς, με ρηματική διακοίνωση του προς την Ελληνική πρεσβεία στην Άγκυρα, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών διατύπωσε και επισήμως τη θέση του ότι τα Ίμια αποτελούσαν «εσωτερικό τμήμα της τουρκικής επικράτειας»! Έκτοτε οι Τούρκοι δεν έπαυσαν ποτέ να ισχυρίζονται ότι οι βραχονησίδες Ίμια, η Δυτική, που είναι και η μεγαλύτερη με μήκος ακτών 613 μέτρα και έκταση 25 στρέμματα, και η Ανατολική, με μήκος ακτών 499 μέτρα και έκταση 14 στρέμματα, είναι εγγεγραμμένες στο τουρκικό κτηματολόγιο της περιφέρειας Κουγκλά της νομαρχίας Αλικαρνασσού (Bodrum).

Η επίσημη αντίδραση Ελλάδος στην αμφισβήτηση ήρθε ως συνήθως με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, στις 9 Ιανουαρίου 1996. Τότε ακριβώς το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απέστειλε απάντηση στη ρηματική διακοίνωση-πρόκληση της Άγκυρας, αναπτύσσοντας την επιχειρηματολογία της Ελληνικής πλευράς, βάσει της οποίας προκύπτει η αδιαμφισβήτητη Ελληνική Κυριαρχία στις βραχονησίδες. Στο εν λόγω κείμενο, η Ελληνική πλευρά διατύπωνε την ανησυχία της για το γεγονός ότι η Τουρκία αναβάθμιζε τι προκλήσεις της έναντι της Ελλάδος αμφισβητώντας για πρώτη φορά Ελληνικό χερσαίο έδαφος και προειδοποιούσε πως η συνέχιση αυτής της πρακτικής θα επηρέαζε αναποφεύκτως τις διμερείς σχέσεις. Ακολούθησαν όπως πάντα ιταμές τουρκικές προκλήσεις.

Όλα ξεκίνησαν όταν Τούρκοι «δημοσιογράφοι» αποβιβάσθηκαν στα Ίμια, κατέβασαν την Ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική! Με απόφαση του τότε Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Ναυάρχου Χρήστου Λυμπέρη, οι βατραχάνθρωποι της Μονάδος Υποβρυχίων Καταστροφών αναλαμβάνουν τη φύλαξη της ανατολικής Ίμιας, όπου υψωνόταν και η Ελληνική σημαία, ενώ η δυτική θα επιτηρείται από περιπολούντα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού. Τα γεγονότα αυτά συνοδεύθηκαν, τις επόμενες ημέρες, από κωμικοτραγικές καταστάσεις και ενέργειες εκ μέρους της Ελληνικής πλευράς…. Την εποχή της κρίσης των Ιμίων πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Κώστας Σημίτης, (που λόγω ασθενείας του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου εκλέχθηκε εσπευσμένα από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στις 18 Ιανουαρίου του 1996) και Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο «μαζί τα φάγαμε» Θεόδωρος Πάγκαλος.

Τα ξημερώματα, το ελικόπτερο εντοπίζει πράγματι δέκα Τούρκους βατραχανθρώπους πάνω στην Ίμια, αλλά κατά τη διάρκεια της επιστροφής του στην Ελληνική φρεγάτα «Ναυαρίνον» συντρίβεται-κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η επίσημη θέση του Πολεμικού Ναυτικού είναι ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου (Vertigo). Ωστόσο, υπάρχει διαδεδομένη στην Ελλάδα η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Ναυτικό, είτε από τους Τούρκους καταδρομείς που αποβιβάσθηκαν στο νησί, και ότι η αληθινή αιτία της πτώσης αποκρύφτηκε προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης υπήρξαν έντονες πιέσεις από τις Η.Π.Α. προκειμένου να λήξει το επεισόδιο. Ο Richard Holbrooke ενημερωμένος από τον αμερικανό πρόεδρο, επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους δύο πρωθυπουργούς που δεσμεύθηκαν να αποσύρουν τις δυνάμεις τους και να υποστείλουν τις σημαίες. Τα πολεμικά σκάφη και οι καταδρομείς των δύο χωρών αποχώρησαν από τις βραχονησίδες το πρωινό της 31^ης Ιανουαρίου 1996, υπό την επίβλεψη αεροσκαφών του 6^ου αμερικανικού στόλου! Σταδιακά αρχίζει η απομάκρυνση όλων των δυνάμεων του Στρατού και των δυο χωρών απʼ τις βραχονησίδες, με την ταυτόχρονη υποστολή της Ελληνικής σημαίας απʼ τα Ίμια. Όπως αποκάλυψε ο Ναύαρχος Λυμπέρης, όταν ρώτησε τον Θεόδωρο Πάγκαλο τι θα πουν στον Ελληνικό λαό σχετικά με την απομάκρυνση της σημαίας απʼ τα Ελληνικά Ίμια, ο κ. Πάγκαλος απάντησε κυνικά: «Θα πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας!».

Η κρίση των Ιμίων έδωσε αφορμή στο Τουρκικό κράτος να αμφισβητήσει για πρώτη φορά την κυριαρχία της Ελλάδος σε χερσαίο χώρο, θέτοντας ζήτημα «Γκρίζων ζωνών», για πλειάδα νησιών, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων. Κάτι που η Ελληνική πλευρά δεν αποδέχθηκε ποτέ, επικαλούμενη Διεθνείς Νόμους και Συνθήκες. Η κρίση επίσης κλόνισε την αξιοπιστία της νέας τότε Ελληνικής Κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη, ειδικά όταν ο τελευταίος ευχαρίστησε δημόσια, μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο, τις Η.Π.Α. για το ρόλο τους στην αποκλιμάκωση των γεγονότων…. Και να ήταν μόνο αυτό! Από τότε, οι κακές γλώσσες λένε, πως ούτε για πλάκα δεν τολμήσαμε να πλησιάσουμε  ξανά στα Ίμια!! Θα Θυμώσουν λένε πολύ οι απέναντι!!!

Δρ. Ντίνος Αυγουστή

Εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισας

a.avgoustis@hotmail.com

» Δεν θα παραμείνει ενιαία χώρα για πολύ η Ουκρανία. «

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

Δύο χώρες σε συσκευασία μίας ήταν ανέκαθεν η Ουκρανία.  Το προηγμένο βόρειο και ανατολικό τμήμα της ήταν πάντα φιλορωσικό. Το  καθυστερημένο νότιο και δυτικό κομμάτι της ήταν πολύ συχνά υποτελές σε  ξένες, κεντροευρωπαϊκές δυνάμεις. Ακόμη και στα εβδομήντα χρόνια που η Ουκρανία αποτελούσε σοσιαλιστική δημοκρατία της Σοβιετικής Ενωσης και έχαιρε της απόλυτης εμπιστοσύνης της Μόσχας, οι διαφορές ανάμεσα  στα δυο τμήματά της έγιναν φανερές και κατά τη διάρκεια του Δευτέρου  Παγκοσμίου Πολέμου. Ενώ πέντε εκατομμύρια Ουκρανοί έχασαν τη ζωή τους  πολεμώντας εναντίον των Γερμανών, ταυτόχρονα δεκάδες χιλιάδες άτομα από  τα δυτικά τμήματα της Ουκρανίας πολέμησαν στο… πλευρό των Γερμανών  ναζί εναντίον των συμπατριωτών τους και των Ρώσων! Ευνόητο είναι ότι η  διαπάλη αυτή οξύνθηκε όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση, στα τέλη του 1991.

Η εξουσία στη χώρα αυτή πηγαίνει τη μια προς τις φιλορωσικές δυνάμεις και την άλλη προς τις φιλογερμανικές.  Ο νυν πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς είναι φιλορώσος, αλλά «πούλησε» τη  Ρωσία φτάνοντας κυριολεκτικά στο παρά πέντε της υπογραφής συμφωνίας με  την ΕΕ. Μιας συμφωνίας που σηματοδοτούσε τη στροφή της Ουκρανίας προς τη Γερμανία! Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατόρθωσε κυριολεκτικά την  υστάτη των στιγμών -μία εβδομάδα πριν!- να αποτρέψει την υπογραφή της  συμφωνίας με σοβαρότατα χρηματικά ανταλλάγματα.  

Η δήθεν «πονηριά» όμως του Γιανουκόβιτς πυροδότησε την οργισμένη αντίδραση των φιλογερμανών Ουκρανών,  που είδαν την τελευταία στιγμή να αποτρέπεται η επιθυμητή από αυτούς  πολιτική στροφή της χώρας τους προς το Βερολίνο και την ΕΕ. Ταυτόχρονα,  «πάγωσε» τους φιλορώσους Ουκρανούς που τον βλέπουν πλέον τον  Γιανουκόβιτς ως «προδότη».

Παράλληλα, του αφαίρεσε την υποστήριξη της  Μόσχας, η οποία πλέον τον θεωρεί τουλάχιστον επικίνδυνο καιροσκόπο που  αποκλείεται να στηρίξουν πάνω του οι Ρώσοι την πολιτική τους.

Ο Γιανουκόβιτς δεν  έχει μέχρι στιγμής ανατραπεί γιατί τόσο η Μόσχα όσο και το Βερολίνο για  την ώρα προτιμούν να τον ανέχονται προσωρινά. Οι Ρώσοι προτιμούν τον ανυπόληπτο Γιανουκόβιτς από έναν ανοιχτά φιλογερμανό πρόεδρο της Ουκρανίας.

Οι Γερμανοί προτιμούν να είναι ο υποτιθέμενος φιλορώσος Γιανουκόβιτς που θα υλοποιήσει μεταβατικά τη στροφή προς την ΕΕ, γιατί φοβούνται  μήπως η εκλογή μέσα σε αυτό το χάος ενός δικού τους προέδρου προκαλέσει  εξέγερση του φιλορωσικού τμήματος του ουκρανικού πληθυσμού με  απρόβλεπτες πολιτικές επιπτώσεις. Σίγουρα κερδισμένοι μέχρι στιγμής από  τις εξελίξεις στην Ουκρανία είναι οι Γερμανοί, αλλά τίποτα δεν είναι  κατοχυρωμένο. Κάθε άλλο. Ολα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Κατά την άποψή μας, αποκλείεται ολόκληρη η Ουκρανία να περάσει υπό γερμανική επιρροή.  Αυτό δεν πρόκειται να το αφήσουν ποτέ οι Ρώσοι να συμβεί – εν ανάγκη με τα όπλα!

Αντιθέτως, προϊόντος του χρόνου, αρχίζει στη Μόσχα σιγά σιγά  να ωριμάζει η σκέψη της διάσπασης του σημερινού ουκρανικού κράτους σε  δύο κομμάτια, το ένα φιλογερμανικό και το άλλο φιλορωσικό. Σε μια τέτοια περίπτωση, η νότια και δυτική Ουκρανία θα γίνει ένα ανεξάρτητο,  αντιρωσικό και εθελόδουλο προς τη Γερμανία κράτος, όπως είναι οι Βαλτικές Χώρες, η Σλοβακία, η Σλοβενία, η Κροατία.  Η βόρεια και ανατολική φιλορωσική Ουκρανία όμως μόνο μεταβατικά και  προσωρινά θα υπάρξει ως ανεξάρτητη χώρα. Ταχύτατα, με δημοψήφισμα που θα έχει συντριπτικό αποτέλεσμα, το φιλορωσικό τμήμα της Ουκρανίας θα  αποφασίσει να ενταχθεί στη Ρωσία!

Η Κριμαία, ζωτικότατης στρατιωτικής σημασίας για τη Μόσχα και σχεδόν όλα τα πρώην σοβιετικά δυτικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας,  θα γίνουν πλέον ρωσικό έδαφος, λύνοντας για πάντα ένα πρόβλημα που  μέχρι τώρα έχει ρυθμιστεί προσωρινά με διακρατική συμφωνία Ρωσίας –  Ουκρανίας, αφού τα εδάφη αυτά είναι ουκρανικά. Μέχρι τώρα οι Ρώσοι  ήθελαν ολόκληρη την Ουκρανία, αλλά οι τελευταίες εξελίξεις τούς έχουν  κάνει να βλέπουν με διαφορετικό μάτι και την περίπτωση διαμελισμού της  Ουκρανίας.

http://kostasxan.blogspot.gr/2014/01/blog-post_916.html