του Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Με τον Άρειο Πάγο να τη χαρακτηρίζει εγκληματική οργάνωση, τη Βουλή να αποφασίζει την αναστολή της χρηματοδότησής της και με έξι βουλευτές της προφυλακισμένους, του αρχηγού της συμπεριλαμβανομένου, καθώς και ακόμη τρεις υπόδικους, η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται να αποτελεί σήμερα μία από τις κυριότερες δοκιμασίες προ των οποίων βρίσκεται η Δημοκρατία στη χώρα μας.
Η κάθοδος ενός πολιτικού κόμματος στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις ενώ το ήμισυ της κοινοβουλευτικής του ομάδας βρίσκεται ενώπιον της Δικαιοσύνης, συνιστά δίχως αμφιβολία ένα σαφές παράδοξο, ακόμη και για τους πιθανούς αρνητές του πολιτεύματος.
Όσοι υποστηρίζουν, δε, ότι αυτό το ακροδεξιό πολιτικό μόρφωμα πρέπει να τεθεί εκτός νόμου ξεχνούν πως στη χώρα μας δεν τιμωρούνται ιδέες, αλλά πράξεις.
Τιμωρούνται, δε, στον βαθμό που θα κριθούν ένοχοι οι υπαίτιοι των πράξεων αυτών, μετά τις προβλεπόμενες εκ του νόμου διαδικασίες.
Εάν επιλέξουμε να αγνοήσουμε αυτές τις θεμελιώδεις αρχές επί των οποίων οφείλει να εδράζεται η Δημοκρατία μας, τότε ασφαλώς θα έχουμε κυλήσει πλησιέστερα προς τους αρνητές της.
Με εξαίρεση την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, την τελευταία φορά που απαγορεύτηκε η λειτουργία ενός πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα δεν υπήρχε Δημοκρατία στη χώρα μας.
Η νομιμοποίηση του ΚΚΕ το 1974, από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, έκλεισε μια μακρά και ιδιαίτερα μελανή περίοδο για τη χώρα και εδραίωσε βαθύτερα το δημοκρατικό πολίτευμα.
Χάρις σε αυτό το πολίτευμα περίπου μισό εκατομμύριο πολίτες οδήγησαν διά της ψήφου τους κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση τη Χ.Α. στη Βουλή, όπως και τα λοιπά κόμματα που απαρτίζουν σήμερα το κοινοβούλιο.
Στον απόηχο της πολύχρονης οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης που βιώνει ο τόπος μας, ωστόσο, ουδείς πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις, είτε ως προς τους πραγματικούς λόγους χάρις στους οποίους κατέστη η Χ.Α. κοινοβουλευτικό κόμμα, είτε ως προς το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει το κόμμα αυτό.
Η σωρευμένη αποστροφή μιας μεγάλης μερίδας της κοινωνίας μας έναντι του πελατειακού κράτους και των κυριότερων κομματικών του εκπροσώπων καθώς και η ανεξέλεγκτη αύξηση του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας που το συνόδευσε αποτελούν δύο από τα κυριότερα τμήματα του «παζλ», για την απάντηση του ερωτήματος αυτού.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε, όμως, ότι κατά τις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων της Χ.Α. οδηγήθηκε στην επιλογή του αυτή εξαιτίας των συγκεκριμένων λόγων, σήμερα, που η δράση της έχει γίνει πληρέστερα γνωστή, γιατί δεν αποστασιοποιείται, αλλά διατηρεί, σύμφωνα με όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, σε υψηλά επίπεδα τα ποσοστά προτίμησης προς το κόμμα αυτό;
Η Χ.Α. ασφαλώς συνιστά έναν γρίφο για το ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Ο γρίφος τούτος, ωστόσο, δεν αφορά το ενδεχόμενο απαγόρευσης της λειτουργίας της, αφού οποιαδήποτε σκέψη προς αυτήν την κατεύθυνση αντιβαίνει τους θεμελιώδεις κανόνες λειτουργίας του πολιτεύματός μας.
Αφορά, κυριότερα, τη στάση ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας μας και την αποστροφή που αυτό εμφανίζεται να τρέφει έναντι των θεμελιωδών κανόνων της Δημοκρατίας.
Πόσοι δεν γνωρίζουν σήμερα το πραγματικό πρόσωπο της Χ.Α. και πόσοι μπορούν να επικαλεστούν άγνοια σχετικά με όσα προσάπτει στο κόμμα αυτό η Ελληνική Δικαιοσύνη;
Αυτοί, όμως, οι άνθρωποι, οι οποίοι οδήγησαν διά της ψήφου τους τη Χ.Α. στη Βουλή εμφανίζονται προετοιμασμένοι σήμερα να την υποστηρίξουν εκ νέου, και μάλιστα σε ικανούς αριθμούς.
Πρόκειται για έναν γρίφο την απάντηση στον οποίο μπορεί να δώσει μόνον η ίδια η κοινωνία και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι.
Είναι σε θέση;
http://www.euro2day.gr/specials/reveille/article/1173470/o-grifos-ths-hryshs-avghs.html
ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ 
Νίκο καλησπέρα.
Διάβασα με προσοχή το κείμενο ενός Δρόσου, για τη Χ.Α.
Εγώ, δεν ξέρω τί πρεσβεύει, ούτε ποιοί είναι πίσω από τη Χ.Α.,
όμως, αυτή τη στιγμή, φαίνεται να είναι οι μόνοι (και το τονίζω αυτό),
που παρενοχλούν το «σύστημα».
Γι’ αυτό και τα πραγματικά ποσοστά τους είναι πολύ υψηλότερα των παρουσιαζόμενων.
Πολλούς χαιρετισμούς. Β.Π.
Το πρόβλημα είναι στην νοοτροπία του Ελληνικού λαού (και κατ’ αντανακλάσεως και στο πολιτικό σύστημα): Συμπαθούμε και επιβραβεύουμε περισσότερο εκείνους που θα δείρουν τους όποιους κακούς (ακόμα και αν αυτοί είναι ακόμα χειρότεροι), παρά εκείνους που είναι πραγματικά καλοί. Προτιμούμε δηλαδή την τιμωρία του κακού παρελθόντος από την ανάδειξη του καλού μέλλοντος. Έτσι διαχρονικά απλά ανακυκλώνουμε την ίδια μιζέρια, για να μην πω ότι σταδιακά ακολουθούμε ένα καθοδικό σπιράλ εξευτελισμού κάθε αξίας.
Με αυτό δεν εννοώ πως και η τιμωρία δεν έχει τη θέση της, αλλά εμένα λίγο με ενδιαφέρει αν φάει αυτός ή εκείνος ο διεφθαρμένος 10 χρόνια φυλακή ή τον σαπίσει στο ξύλο η ΧΑ. Περισσότερο θα με ενδιέφερε να θέταμε τις βάσεις μέσω της παιδείας και των θεσμών ώστε να μην ξαναπαρουσιαστεί κάποιος διεφθαρμένος σαν και αυτόν στο μέλλον. Αλλά βέβαια, το τελευταίο είναι δύσκολο: Θέλει «ψάξιμο», θέλει πολιτική παιδεία, θέλει κουλτούρα διαλόγου, θέλει μια κοινωνία που να σέβεται τον εαυτό της. Δεν βαριέσαι λοιπόν… καλό είναι και το ξύλο, έχει και περισσότερο εφέ στα κανάλια.
Αυτοί που ίσως πιστεύουν ότι δεν έχουμε την κοινωνία και την χώρα που μας αξίζει, αλλά ότι ίσως η κατάντια μας οφείλεται στη Μέρκελ, στους Εβραίους, στα Νεφελίμ κτλ., ας κάτσουν να το σκεφτούν καλύτερα (ιδίως στεκόμενοι μπροστά στον καθρέφτη).
Εάν στο ερώτημά σας τεθεί ένα άλλο ερώτημα το: «Πώς ο κάθε πολίτης στα χωριά έμαθε την ύπαρξη της Χ.Α. και την ψήφισε;» θα σας λυθεί η απορία. Ρωτήστε καλλίτερα αυτούς που την ανέβασαν στο βάθρο της «εξουσίας», αυτοί γνωρίζουν. Και, μεταξύ των άλλων, γεννάται το ερώτημα: «Θα ερχόταν ποτέ προς ψήφιση το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο διά του οποίου πασχίζουν να μας κλείσουν τα στόματα, αν οι κύριοι αυτοί με τα καμώματά τους δεν το προκαλούσαν;» Υπήρξε κάποια πολιτική πρόταση εκ μέρους των όλο αυτό το διάστημα; Υπήρξε πολιτικός λόγος; Εκτός αν πολιτική είναι η μπουνιά του Κασιδιάρη σε μια γυναίκα, οποιαδήποτε γυναίκα είναι αυτή που δεν παύει να είναι γυναίκα, το κατούρημα του Παπά στον δίαυλο του κατεστημένου, ή τα λεχθέντα εντός της Βουλής εκ μέρους της κυρίας Ζαρούλια περί «μπουζού» κ.λ.π. Οι πολίτες μόνο δεν γνωρίζουν ότι, κατά την ευαγγελική ρήση αποτελούν τους «Λύκους βαρείς με ένδυμα προβάτου!»
Οδυσσέας Τηλιγάδας
elaw@otenet.gr