» Πανίκος Δημητρίου και διαιώνιση των Βάσεων. «

Λάζαρος Μαύρος

Ο Παναγής Διάκος και ο Παύλος Τουμάζος,  μαζί με άλλους συμμαθητές και συναγωνιστές τους πρόσφυγες, επωμίζονται τον Ήρωα και τον συντροφεύουν…

Π Α Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η 17 Ιανουαρίου 1975: Νεκρός από βρετανικό τεθωρακισμένο στην πύλη της Βάσης Ακρωτηρίου ο 18χρονος μαθητής Στ΄ Λανιτείου, Πανίκος Δημητρίου. Εκτοπισμένος απ’ τον τουρκοκρατούμενο, πέντε ήδη μήνες τότε, Άγιο Μέμνονα Αμμοχώστου. Το τεθωρακισμένο είχε ορμήσει εναντίον άοπλων Ελλήνων Κυπρίων μαθητών που διαδήλωναν εκείνη τη μέρα εναντίον των Εγγλέζων, οι οποίοι, σε συμπαιγνία με τον τουρκικό Αττίλα, αποφάσισαν τη μεταφορά των Τ/κ «του Νότου», απ’ τη βρετανική βάση στην Τουρκία, για να μεταφερθούν ευθύς αμέσως στα κατακτηθέντα, απ’ τον τουρκικό στρατό εισβολής, ελληνικά εδάφη της Κύπρου και να εγκατασταθούν στα σπίτια και στις περιουσίες των εκτοπισθέντων Ελλήνων. Μ Ο Λ Ι Σ την προηγούμενη μέρα, Πέμπτη 16.1.1975, η Ολομέλεια της Βουλής της καθημαγμένης Κύπρου, είχε αποφασίσει ομόφωνο ψήφισμα ότι «η Βρετανία πλέον δεν είναι νοητό να διατηρεί και να νέμεται βάσεις και διευκολύνσεις εν Κύπρω». Το πρωί της ημέρας που οι Εγγλέζοι σκότωσαν τον Πανίκο Δημητρίου, οι εφημερίδες πρόβαλλαν, 1η σελίδα, την απόφαση της Βουλής και την απαίτηση του λαού «να φύγουν ΑΜΕΣΩΣ οι Βάσεις από την Κύπρο». Η «Χαραυγή» του ΑΚΕΛ δημοσίευε και κύριο άρθρο, που έγραφε: «Έξω ΑΜΕΣΩΣ οι Βρετανοί από την Κύπρο. Να φύγουν και αυτών αμέσως τα στρατεύματα. Να διαλυθούν οι βάσεις τους και να επιστρέψουν στον δικαιούχο λαό τα κυπριακά εδάφη, που διά της βίας κατακράτησαν και τα ονόμασαν κυρίαρχα»…

Ε Κ Τ Ο Τ Ε πέρασαν 39 χρόνια ανενόχλητης συνέχισης της λειτουργίας των Βάσεων, καθώς οι διαδοχικές κυβερνήσεις, διαπραγματευόμενες την αγγλο-τουρκικής επινόησης διζωνική συνθηκολόγηση στο «1ο Μέτωπο» των διαδοχικών τους υποχωρήσεων, δεν ήθελαν να ανοίξουν και… «2ο Μέτωπο». Τέσσερεις μήνες μετά την άνοδό του στην προεδρία, Ιούνιο 2008, ο γ.γρ. του εμφανιζόμενου (ετησίως με τις εκδρομούλες της κομματικής του νεολαίας στο Τρόοδος) ως αντι-αποικιοκρατικού ΑΚΕΛ, κ. Χριστόφιας, έσπευσε στο Λονδίνο και συνομολόγησε Μνημόνιο Συναντίληψης, με τον φίλο του, όπως τον αποκαλούσε, πρωθυπουργό του ΗΒ κ. Γκόρντον Μπράουν, για τη διαιώνιση των Βάσεων. Τον διαβεβαίωσε μάλιστα ότι το θέμα των Βάσεων θα το λύσουν τα εγγόνια και τα δισέγγονα των Ε/κ και των Τ/κ μαζί. Το περηφανευόταν κιόλας ο Ακελιστής ΠτΔ καθώς αγόρευε 27.9.2010 στο Μπρούκιγκς τής πρωτεύουσας των Αμερικανο-Νατοϊκών Ιμπεριαλιστών, την Ουάσιγκτον.

Ε Χ Ο Ν Τ Α Σ ανέκαθεν και για τις Βάσεις, την ίδια πολιτική με τον κ. Χριστόφια, ο νυν ΠτΔ κ. Αναστασιάδης, 11 μήνες απ’ την εκλογή του, πήγε προχθές στον νυν πρωθυπουργό του ΗΒ κ. Ντέιβιντ Κάμερον και επαναβεβαίωσε τη διαιώνιση των Βάσεων στα αποικιοκρατούμενα εδάφη της Δεκέλειας, Επισκοπής, Ακρωτηρίου της Κύπρου…

ΕΡΩΤΗΣΗ

Θέλετε κι άλλη απόδειξη για την ορθότητα ΚΑΙ του σημερινού «Ειρήσθω», δηλαδή, σε αντίθεση με το Ψήφισμα της Βουλής της 16.1.75, την διαχρονική των ΔηΣυ-ΑΚΕΛ και λοιπών πολιτική της διαιώνισης τής βρετανικής αποικιοκρατίας και τής εκ μέρους των Βρετανών στρατηγικής εκμετάλλευσης της Κύπρου, από τη χθεσινή επίσημη ανακοίνωση ότι, η συμφωνία των Υπ.Εξ. Ιω. Κασουλίδη της ΚΔ και Γουίλιαμ Χέιγκ του ΗΕ στο Carlton House, για τα πολεοδομικά εντός Βάσεων, «επιβεβαιώνει τη διαχρονική θέση της πλευράς μας ότι οι Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο υπάρχουν για να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για στρατιωτικούς σκοπούς»;

Μιχάλης Μιχαήλ για τον ΠΑΝΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

O Πανίκος Δημητρίου γεννήθηκε στην Αμμόχωστο στις 10 Φεβρουαρίου 1957. Οι γονείς του Γιώργος και Κωσταντία Δημητρίου κατοικούσαν, πριν από την τουρκική εισβολή και κατοχή, στον Άγιο Μέμνoνα Αμμοχώστου. Ο Πανίκος ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας και είχε άλλα 4 αδέλφια. Το σπίτι που πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του και τα πρώτα μαθητικά του χρόνια ήταν στην οδό Εσπερίδων 193 στον Άγιο Μέμνονα. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο της ενορίας του με άριστα και μετά φοίτησε για 5 χρόνια στο Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Αμμοχώστου, στο πρακτικό τμήμα, γιατί το όνειρό του ήταν να σπουδάσει αρχιτέκτονας. Ήταν ένα ήσυχο και ευγενικό παιδί με αγάπη ανείπωτη για την πατρίδα του.

Εξαιτίας του δίδυμου εγκλήματος, το 1974 ο Πανίκος με την οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγαπημένο του Άγιο Μέμνονα και την αγαπημένη του Αμμόχωστο και να εγκατασταθεί στην πόλη της Λεμεσού μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά του. Στη Λεμεσό φοίτησε στην έκτη τάξη στο Λανίτειο Γυμνάσιο Λεμεσού μέχρι της 17/1/1975, ημέρα της δολοφονίας του από τους Εγγλέζους των Βάσεων. Εκείνη την ημέρα Βρετανικό τεθωρακισμένο, του στρατού των Εγγλέζων στις εν Κύπρω βάσεις τους, όρμησε, κοντά στην πύλη της Βάσης Ακρωτηρίου, εναντίον άοπλων Ελλήνων Κυπρίων διαδηλωτών μαθητών και σκότωσε τον Πανίκο Δημητρίου. Μετείχε, γαλανόλευκος πρωτοπόρος, στις διαδηλώσεις εναντίον των Εγγλέζων, οι οποίοι, σε συμπαιγνία με τους Τούρκους κατακτητές, αποφάσισαν τη μεταφορά των «Τουρκοκυπρίων του Νότου», από τη βρετανική βάση Επισκοπής, στην Τουρκία, για να μεταφερθούν ευθύς αμέσως στα κατακτηθέντα υπό του Αττίλα ελληνικά εδάφη της Κύπρου και να εγκατασταθούν στα σπίτια και στις περιουσίες των εκτοπισθέντων Ελληνοκυπρίων.

Ο Φ Ο Ν Ο Σ του Πανίκου Δημητρίου ήταν η άμεση και έμπρακτη απάντηση των Εγγλέζων στην καθολική απαίτηση των Ελλήνων Κυπρίων και της Βουλής της Κυπριακής Δημοκρατίας, να φύγουν ΑΜΕΣΩΣ οι Βάσεις τους από την Κύπρο. Μόλις την προηγούμενη μέρα, Πέμπτη 16.1.1975, η Ολομέλεια της Βουλής της καθημαγμένης Κύπρου, υπό την προεδρία, τότε, του Τάσσου Παπαδόπουλου, αποφάσισε ομόφωνο ψήφισμα ότι «η Βρετανία πλέον δεν είναι νοητό να διατηρεί και να νέμεται βάσεις και διευκολύνσεις εν Κύπρω».

http://agora-dialogue.com